Νομός Μεσσηνίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Geoandrios (συζήτηση | συνεισφορές)
5.907 επεξεργασίες
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 72: Γραμμή 72:


Ο Γρηγόριος [[Παπαφλέσσας]] κήρυξε την επανάσταση κατά των Τούρκων στις [[23 Μαρτίου]] [[1821]] και μετά τις καταστροφές που προκάλεσε ο τουρκοαιγυπτιακός στρατός του [[Ιμπραήμ]], η [[Ναυμαχία του Ναυαρίνου]] ([[20 Οκτωβρίου]] [[1827]]) οδήγησε στην απελευθέρωση της Πελοποννήσου και στη δημιουργία του νέου ελληνικού κράτους.Επίσης είναι το μέρος όπου θα αρχίσει η παραγωγή αυτοκινήτου.
Ο Γρηγόριος [[Παπαφλέσσας]] κήρυξε την επανάσταση κατά των Τούρκων στις [[23 Μαρτίου]] [[1821]] και μετά τις καταστροφές που προκάλεσε ο τουρκοαιγυπτιακός στρατός του [[Ιμπραήμ]], η [[Ναυμαχία του Ναυαρίνου]] ([[20 Οκτωβρίου]] [[1827]]) οδήγησε στην απελευθέρωση της Πελοποννήσου και στη δημιουργία του νέου ελληνικού κράτους.Επίσης είναι το μέρος όπου θα αρχίσει η παραγωγή αυτοκινήτου.

===Η Μεσσηνία από το 1828 ως το 1833===
{{Κύριο|Διοικητική διαίρεση της Ελλάδας 1828}}
Κατά την πρώτη [[Διοικητική διαίρεση της Ελλάδας 1828|διοικητική διαίρεση]], της [[Ελληνική Πολιτεία (1828-1832)|Ελληνικής Πολιτείας]], το 1828, που πραγματοποιήθηκε από τον κυβερνήτη [[Ιωάννης Καποδίστριας|Ιωάννη Καποδίστρια]] με το Ι' ψήφισμα της 13ης Απριλίου 1828 δημιουργήθηκαν 13 ''Θέματα'' ή ''Τμήματα''<ref>"Expédition Scientifique de Morée", (1834), p. 60: «τμύμα».</ref> ή ''Επιτροπείες'', για την διοίκηση των οποίων ορίσθηκαν ''Έκτακτοι Επίτροποι'' για το κάθε ένα από αυτά.<ref name="Evag">[http://anemi.lib.uoc.gr/metadata/3/f/f/metadata-02-0000767.tkl ''Ιστορία του Ιωάννου Καποδιστρίου κυβερνήτου της Ελλάδος: (1828-1831)''. Τρύφων Ε. Ευαγγελίδης], Εκδοτικόν βιβλιοπωλείον Π. Ε. Ζαννουδάκη, Εν Αθήναις 1894, σελ. 174</ref><ref>[http://www.nikosaspiotis.gr/books/dioik.pdf ''Διοικητικοί και Αυτοδιοικητικοί Θεσμοί στην Κέρκυρα. Πρόσωπα και Γεγονότα (1817‐1951)''.] Νίκος Γ. Ασπιώτης, Κέρκυρα 2009.</ref> Στην περιοχή της Μεσσηνίας, στο χρονικό διάστημα μεταξύ του 1828 και του 1833, αντιστοιχούσαν χωριά – οικισμοί και περιοχές κυρίως 2 τμημάτων με τις επαρχίες τους και 2 (1+1) ακόμα επαρχίες από άλλα 2 τμήματα. (Τα στοιχεία πληθυσμού των Επαρχιών με βάση την [[Ελληνική απογραφή 1829 από την εκστρατεία του Μοριά|Απογραφή του 1829]]):<ref>Bory de Saint-Vincent, [https://books.google.gr/books?id=Pk1BAAAAcAAJ&dq=Commission+scientifique+de+Mor%C3%A9e&hl=el&source=gbs_navlinks_s Expédition Scientifique de Morée: Section des Sciences physiques, Tome II, 1ere Partie: Géographie]", tome II, 1ere Partie: Geographie. F. G. Levrault, Paris 1834.</ref><ref name="ESM62">"Expédition Scientifique de Morée", (1834), p. 62.</ref>
* Το [[Τμήμα Άνω Μεσσηνίας|Τμήμα της Άνω Μεσσηνίας]] (Haute-Messénie), με ''Έκτακτο Επίτροπο'' τον [[Αντώνιος Τσούνης|Αντώνιο Τσούνη]], στο οποίο υπάγονταν οι εξής 4 επαρχίες:
** [[Επαρχία Αρκαδίας]] (γαλλικά: Éparchie d'Arkadia),<ref>"Expédition Scientifique de Morée", (1834), p. 65-67.</ref> μετά το 1833 μετονομάσθηκε σε [[Επαρχία Τριφυλίας]]. Έδρα: Η ''Αρκαδία'' ή ''Αρκαδιά'' (σήμερα η [[Κυπαρισσία]]). Πληθυσμός επαρχίας το 1829: 15.931.<ref name="ESM62"/>
** [[Επαρχία Κορώνης]] (γαλλικά: Éparchie de Koron).<ref>"Expédition Scientifique de Morée", (1834), p. 77-78.</ref> Έδρα: Η [[Κορώνη Μεσσηνίας|Κορώνη]], Πληθυσμός επαρχίας το 1829: 6.246.<ref name="ESM62"/>
** [[Επαρχία Μεθώνης]] (γαλλικά: Éparchie de Modon).<ref>"Expédition Scientifique de Morée", (1834), p. 82-83.</ref> Έδρα: Η [[Μεθώνη Μεσσηνίας|Μεθώνη]]. Πληθυσμός επαρχίας το 1829: 3.625.<ref name="ESM62"/>
** [[Επαρχία Ναβαρίνου|Επαρχία Ναυαρίνου]] ή [[Επαρχία Νεοκάστρου]] (γαλλικά: Éparchie de Navarin).<ref name="ESM85">"Expédition Scientifique de Morée", (1834), p. 85.</ref> Έδρα: Το ''Ναυαρίνο'' ή ''Νιόκαστρο'' (σήμερα η [[Πύλος]]), Πληθυσμός επαρχίας το 1829: 1.596.<ref name="ESM62"/>
* Το [[Τμήμα της Κάτω Μεσσηνίας|Τμήμα της Κάτω Μεσσηνίας]] (γαλλικά: Basse-Messénie), με ''Έκτακτο Επίτροπο'' τον [[Γεώργιος Ψύλλας|Γεώργιο Ψύλλα]] στο οποίο υπάγονταν οι εξής 7 επαρχίες:
** [[Επαρχία Νησίου]] (γαλλικά: Éparchie de Nisi),<ref name="ESM85"/> μετά το 1833 μετονομάσθηκε σε [[Επαρχία Μεσσήνης]]. Έδρα: Το ''Νησί'' (σήμερα η [[Μεσσήνη Μεσσηνίας|Μεσσήνη]]). Πληθυσμός επαρχίας το 1829: 2.286.<ref name="ESM62"/>
** [[Επαρχία Καλαμάτας|Επαρχία Καλαμών]] (γαλλικά: Éparchie de Κalamata).<ref>"Expédition Scientifique de Morée", (1834), p. 72.</ref> Έδρα: Η [[Καλαμάτα]]. Πληθυσμός επαρχίας το 1829: 7.619.<ref name="ESM62"/>
** [[Επαρχία Εμπλακίκων]] (Ιμπλακίκων) (γαλλικά: Éparchie d'Emblakika).<ref>"Expédition Scientifique de Morée", (1834), p. 68-69.</ref> Έδρα: Το ''Κουρτσαούσι'' (σήμερα η [[Σπερχόγεια Μεσσηνίας|Σπερχόγεια]]). Πληθυσμός επαρχίας το 1829: 4.526.<ref name="ESM62"/>
**[[Επαρχία Ανδρούσας]] (γαλλικά: Éparchie d'Androusa).<ref>"Expédition Scientifique de Morée", (1834), p. 64.</ref> Έδρα: Η Ανδρούσα. Πληθυσμός επαρχίας το 1829: 4.094.<ref name="ESM62"/>
** [[Επαρχία Λεονταρίου]] (γαλλικά: Éparchie de Léondari).<ref>"Expédition Scientifique de Morée", (1834), p. 78-79.</ref> Έδρα: Το [[Λεοντάρι Αρκαδίας|Λεοντάρι]]. Πληθυσμός επαρχίας το 1829: 7.676.<ref name="ESM62"/>
** [[Επαρχία Μικρομάνης]] (γαλλικά: Éparchie de Mikromani).<ref>"Expédition Scientifique de Morée", (1834), p. 80.</ref> Έδρα: Η [[Μικρομάνη Μεσσηνίας|Μικρομάνη]]. Πληθυσμός επαρχίας το 1829: 1.592.<ref name="ESM62"/>
** [[Επαρχία Δυτικής Σπάρτης]] (γαλλικά: Éparchie de la Sparte occidentale).<ref>"Expédition Scientifique de Morée", (1834), p. 89-91.</ref> Πληθυσμός επαρχίας το 1829:

Οι 2 ακόμα επαρχίες από άλλα τμήματα ήταν:
* Από το [[Τμήμα Ήλιδος]] η:
** [[Επαρχία Πύργου]] (γαλλικά: Éparchie de Pyrgos),<ref>"Expédition Scientifique de Morée", (1834), p. 89.</ref> επί της αριστερής όχθης του Αλφειού. Έδρα: Ο [[Πύργος Ηλείας|Πύργος]]. Πληθυσμός επαρχίας το 1829: 9.572.<ref name="ESM62"/>
* Από το [[Τμήμα Αρκαδίας]] η:
** [[Επαρχία Φαναρίου]] (γαλλικά: Éparchie de Phanari),<ref>"Expédition Scientifique de Morée", (1834), p. 87-88.</ref> μετά το 1833 μετονομάσθηκε σε [[Επαρχία Ολυμπίας]]. Έδρα: Αρχικά η ''Παρρασία'' (σήμερα το [[Φανάρι Ηλείας]]) και στη συνέχεια η [[Ανδρίτσαινα Ηλείας|Ανδρίτσαινα]]. Πληθυσμός επαρχίας το 1829: 10.171.<ref name="ESM62"/>

===1833: Σύσταση του Νομού Μεσσηνίας===
{{Κύριο|Διοικητική διαίρεση της Ελλάδας 1833}}
Η τυπική σύσταση του Νομού Μεσσηνίας έγινε το 1833 από την [[Κυβέρνηση Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου 1833|Κυβέρνηση Μαυροκορδάτου]], στους πρώτους μήνες της διακυβέρνησης της χώρας από την [[Αντιβασιλεία Όθωνα 1833|Αντιβασιλεία]] μετά την άφιξη του [[Όθων της Ελλάδας|Βασιλέα Όθωνα]] στην Ελλάδα, ο οποίος όμως ήταν ακόμη ανήλικος. Το νεοσυσταθέν Ελληνικό Κράτος, τότε Βασίλειο, ήταν πολύ μικρότερο από το σημερινό και περιελάμβανε μόλις την Πελοπόννησο, τη Στερεά Ελλάδα, και τις Κυκλάδες. Με βασιλικό διάταγμα του 1833,<ref>Βασιλικό Διάταγμα της 3/15 Απριλίου του 1833 «''Περί διαιρέσεως του Βασιλείου και της διοικήσεώς του''».</ref> λοιπόν, η τότε έκταση της Ελλάδας διαιρέθηκε σε 10 Νομούς και 47 Επαρχίες. Στους 10 αυτούς πρώτους νομούς της Ελλάδας περιλαμβανόταν και ο Νομός Μεσσηνίας, στον οποίο ως έδρα του και αρχική του πρωτεύουσα (''μητρόπολις'') ορίσθηκε η [[Κυπαρισσία]], τότε ονομαζόμενη και ως ''Αρκαδία'' ή ''Αρκαδιά''.<ref name="bd1833"/> Επικεφαλής του νομού, δηλαδή της νομαρχίας, ήταν ο νομάρχης, ανώτερο διοικητικό όργανο στη διοικητική διεύθυνση του νομού, με υπαγόμενες επαρχίες και δήμους, τα καθήκοντα του οποίου ορίσθηκαν με νεώτερο Βασιλικό Διάταγμα του 1833.<ref>Βασιλικό Διάταγμα της 25 Απριλίου του 1833 «''Περί της αρμοδιότητας των νομαρχών και περί της κατά τας νομαρχίας υπηρεσίας''».</ref>

Με το άρθρο 5, του Β.Δ. της 3/15 Απριλίου του 1833 καθορίσθηκε επίσης ότι: «''Ο Νομός της Μεσσηνίας περιλαμβάνει τους επί της αριστεράς όχθης του Αλφειού κειμένους τόπους της επαρχίας Πύργου, και τας μέχρι τούδε επαρχίας Φαναρίου, Αρκαδίας, Μεθώνης, Νεοκάστρου, Κορώνης, Καλαμάτας, Νησίου, Ανδρούσσης, Ιμπλακίκων και Μικρομάνης. Το όριον της Μεσσηνίας, προς μεν την Ήλιδα θέλει σχηματίζει ο Αλφειός, προς δε την δυτικήν Λακωνίαν η από του Ταϋγέτου προβαίνουσα ράχις Βέργα παρά τον Αρμυρόν.''»<ref name="bd1833">Γεώργιος Θεοχαρόπουλος, «[https://books.google.gr/books?id=uVBQAAAAcAAJ&dq=inauthor:%22Ge%C5%8Drgios+Theocharopulos%22&hl=el&source=gbs_navlinks_s Ονομαστικόν]», 1834, Βασιλικό Διάταγμα της 3/15 Απριλίου του 1833 «''Περί διαιρέσεως του Βασιλείου και της διοικήσεώς του''», σελ. 842-843.</ref>

Ο Νομός Μεσσηνίας, στη συνέχεια, διαιρέθηκε στις ακόλουθες 5 επαρχίες:<ref name="bd1833"/>
# [[Επαρχία Ολυμπίας]], η οποία σχηματίσθηκε από την μέχρι τότε [[Επαρχία Φαναρίου]] και τα «''επί της αριστεράς όχθης του Αλφειού κείμενα μέρη του Πύργου (η αρχαία Πισάτις)''». Πρωτεύουσα: Το ''Φανάριον'' (Παρρασία).
# [[Επαρχία Τριφυλίας]], η οποία σχηματίσθηκε από την μέχρι τότε [[Επαρχία Αρκαδίας]]. Πρωτεύουσα: Η ''Αρκαδία'' (Κυπαρισσία).
# [[Επαρχία Μεθώνης]], η οποία σχηματίσθηκε από τις μέχρι τότε επαρχίες: [[Επαρχία Μεθώνης]], [[Επαρχία Ναβαρίνου|Επαρχία Νεοκάστρου]] (Πύλου) και την [[Επαρχία Κορώνης]]. Πρωτεύουσα: Η Μεθώνη.
# [[Επαρχία Μεσσήνης]], η οποία σχηματίσθηκε από τις μέχρι τότε επαρχίες: [[Επαρχία Ανδρούσας|Επαρχία Ανδρούσσης]], [[Επαρχία Εμπλακίκων|Επαρχία Ιμπλακίκων]] και την [[Επαρχία Μικρομάνης]]. Πρωτεύουσα: Η ''Ανδρούσσα''.
# [[Επαρχία Καλαμάτας|Επαρχία Καλαμών]], η οποία σχηματίσθηκε από τις μέχρι τότε επαρχίες: [[Επαρχία Καλαμάτας]] και [[Επαρχία Νησίου]]. Πρωτεύουσα: Η [[Καλαμάτα]] (Καλάμαι).


== Προσωπικότητες της Μεσσηνίας ==
== Προσωπικότητες της Μεσσηνίας ==
Γραμμή 96: Γραμμή 132:
* Οικογένεια Καρέλια, καπνοβιομηχανία
* Οικογένεια Καρέλια, καπνοβιομηχανία
*[[Αθανάσιος Φιλιππόπουλος]] Ιατρός, Βουλευτής, Υπουργός, Δήμαρχος
*[[Αθανάσιος Φιλιππόπουλος]] Ιατρός, Βουλευτής, Υπουργός, Δήμαρχος

==Παραπομπές==
<references />

==Πηγές==
* Bory de Saint-Vincent, [https://books.google.gr/books?id=Pk1BAAAAcAAJ&dq=Commission+scientifique+de+Mor%C3%A9e&hl=el&source=gbs_navlinks_s Expédition Scientifique de Morée: Section des Sciences physiques, Tome II, 1ere Partie: Géographie]", tome II, 1ere Partie: Geographie. F. G. Levrault, Paris 1834. (στοιχεία πληθυσμού με βάση την [[Ελληνική απογραφή 1829 από την εκστρατεία του Μοριά|Απογραφή του 1829]]).
* Γεώργιος Θεοχαρόπουλος, «[https://books.google.gr/books?id=uVBQAAAAcAAJ&dq=inauthor:%22Ge%C5%8Drgios+Theocharopulos%22&hl=el&source=gbs_navlinks_s Ονομαστικόν]», 1834, Βασιλικό Διάταγμα της 3/15 Απριλίου του 1833 «''Περί διαιρέσεως του Βασιλείου και της διοικήσεώς του''», σελ. 840-849.


== Εξωτερικοί Σύνδεσμοι ==
== Εξωτερικοί Σύνδεσμοι ==

Έκδοση από την 10:36, 1 Φεβρουαρίου 2018

Συντεταγμένες: 37°15′00″N 21°50′00″E / 37.25°N 21.8333°E / 37.25; 21.8333

Μεσσηνία
Περιφερειακή ενότητα
Χάρτης της Ελλάδας με {{{Όνομα}}}
Χώρα Ελλάδα Ελλάδα
Πρωτεύουσα Καλαμάτα
Ιστορική Πρωτεύουσα
Δήμοι 29
Διοίκηση  
 • Αντιπεριφερειάρχης
Διοικητική διαίρεση  
 • Περιφέρεια Πελοπόννησος
Έτος δημιουργίας νομού
Γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοπόννησος
Έκταση  
 • Συνολική 2.991 τ.χλμ
 • Κατάταξη 15η
Πληθυσμός  
 • Συνολικός 176.876 (2011)
 • Κατάταξη πληθ. 17η
 • Πυκνότητα 53,48 κάτ./χλμ²
 • Κατάταξη πυκν. 35η
Ταχ. κώδικες 24* **
Πιν. αυτοκινήτων ΚΜ
Ιστότοπος http://www.messinia.gr/ www.messinia.gr

Η Μεσσηνία είναι νομός της Ελλάδας που βρίσκεται στη νοτιοδυτική Πελοπόννησο. Γεωγραφικά είναι η περιοχή η οποία ορίζεται στα βόρεια από τον ποταμό Νέδα και τα Αρκαδικά Όρη, στα ανατολικά από το όρος Ταΰγετος, στα νότια από τον Μεσσηνιακό Κόλπο και στα δυτικά από το Ιόνιο Πέλαγος. Συνορεύει στα βόρεια με το Νομό Ηλείας, στα βορειοανατολικά με το Νομό Αρκαδίας και στα ανατολικά με το Νομό Λακωνίας.

Γενικά στοιχεία

Έκταση: 2991 τ. χλμ.

Πληθυσμός: 176.876 κάτοικοι (απογραφή 2001)

Πρωτεύουσα: Καλαμάτα (69.849 κάτοικοι. Απογραφή 2011)

Διοικητική διαίρεση: 29 δήμοι, 2 κοινότητες

Άλλες πόλεις και κωμοπόλεις: Φιλιατρά (7882 κατ.), Μεσσήνη (6912 κατ.), Γαργαλιάνοι (6336 κατ.), Κυπαρισσία (5708 κατ.), Χώρα (3458 κατ.), Πύλος (2561 κατ.), Κορώνη (1668 κατ.), Κοπανάκι (1439 κατ.), Μελιγαλάς (1426 κατ.), Βλαχόπουλο (1421 κατ.), Μεθώνη (1249 κατ.)

Άλλες σημαντικές κοινότητες:Σταυροπήγιο

Σημ: Τα παραπάνω στοιχεία είναι από την Απογραφή του 2001 και αφορούν μόνο τα αντίστοιχα δημοτικά διαμερίσματα, όχι τους δήμους

Για πλήρη κατάλογο των πόλεων και οικισμών του νομού, δείτε επίσης Διοικητική διαίρεση νομού Μεσσηνίας.

Μορφολογία

Βουνά

Το ψηλότερο βουνό είναι ο Ταΰγετος (2404 μ., κορυφή Προφήτης Ηλίας), τον οποίο η Μεσσηνία μοιράζεται με τη Λακωνία και του οποίου η αλυσίδα συνεχίζεται με άλλες ψηλές κορυφές προς βορειοδυτικά. Στα βορειοανατολικά σύνορα με την Αρκαδία και σε μικρή απόσταση από την Ανδρίτσαινα της Ηλείας βρίσκεται το Λύκαιο (1420 μ.). Στα βόρεια σύνορα με την Ηλεία βρίσκεται το Τετράζιο. Στα δυτικά και προς το Ιόνιο Πέλαγος εκτείνονται από βορρά προς νότο τα όρη της Κυπαρισσίας (όρος Αιγάλεω, 1224 μ), στην προέκταση των οποίων βρίσκεται, στη δυτική μεσσηνιακή χερσόνησο, το όρος Λυκόδημος (960 μ.). Στο κέντρο του νομού και από βορρά προς νότο εκτείνεται η ευφορότατη πεδιάδα της Μεσσηνίας.

Ποτάμια

Μεγαλύτερο ποτάμι είναι ο Πάμισος, ο οποίος διασχίζει την πεδιάδα της Καλαμάτας και χύνεται στο Μεσσηνιακό Κόλπο. Στα σύνορα με την Ηλεία βρίσκεται ο ποταμός Νέδα. Μικρότερα ποτάμια είναι ο Βελίκας και ο Νέδωνας, που διασχίζει την πόλη της Καλαμάτας.

Οικονομία

Η Καλαμάτα είναι το εμπορικό και βιομηχανικό κέντρο του νομού, καθώς και σημαντικό λιμάνι. Ο αγροτικός τομέας παραμένει σημαντικός με κύρια προϊόντα τα σύκα, την σταφίδα, τα σταφύλια και το κρασί, τα πορτοκάλια, τις ελιές και το ελαιόλαδο.

Ιστορία

Αρχαία περίοδος

Κύριο λήμμα: Αρχαία Μεσσηνία

Η Μεσσηνία ήταν κατοικημένη από τα προϊστορικά χρόνια, κυρίως λόγω των εύφορων πεδιάδων της. Υπάρχει συνέχεια ευρημάτων από τη Νεολιθική Εποχή.

Κοντά στη Χώρα βρίσκεται τα απομεινάρια του μυκηναϊκού Ανακτόρου του Νέστορα, του μυθικού βασιλιά που αναφέρεται στα Ομηρικά Έπη. Η κάθοδος των Δωριέων τον 12ο αιώνα π.Χ. έθεσε τέλος στον Μυκηναϊκό Πολιτισμό.

Από τον 8ο ως τον 5ο αιώνα π.Χ. οι Σπαρτιάτες υποδούλωσαν τη Μεσσηνία με τους Μεσσηνιακούς Πολέμους. Οι Θηβαίοι την απελευθέρωσαν το 369 π.Χ., αλλά τελικά κατακτήθηκε από τους Ρωμαίους το 183 π.Χ..

Μεσαιωνική και νεότερη περίοδος

Ακολούθησε η Βυζαντινή Εποχή και τον 13ο αιώνα κατακτήθηκε από τους Φράγκους, για να περάσει το 1498 ολοκληρωτικά στα χέρια των Οθωμανών.

Ο Γρηγόριος Παπαφλέσσας κήρυξε την επανάσταση κατά των Τούρκων στις 23 Μαρτίου 1821 και μετά τις καταστροφές που προκάλεσε ο τουρκοαιγυπτιακός στρατός του Ιμπραήμ, η Ναυμαχία του Ναυαρίνου (20 Οκτωβρίου 1827) οδήγησε στην απελευθέρωση της Πελοποννήσου και στη δημιουργία του νέου ελληνικού κράτους.Επίσης είναι το μέρος όπου θα αρχίσει η παραγωγή αυτοκινήτου.

Η Μεσσηνία από το 1828 ως το 1833

Κύριο λήμμα: Διοικητική διαίρεση της Ελλάδας 1828

Κατά την πρώτη διοικητική διαίρεση, της Ελληνικής Πολιτείας, το 1828, που πραγματοποιήθηκε από τον κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια με το Ι' ψήφισμα της 13ης Απριλίου 1828 δημιουργήθηκαν 13 Θέματα ή Τμήματα[1] ή Επιτροπείες, για την διοίκηση των οποίων ορίσθηκαν Έκτακτοι Επίτροποι για το κάθε ένα από αυτά.[2][3] Στην περιοχή της Μεσσηνίας, στο χρονικό διάστημα μεταξύ του 1828 και του 1833, αντιστοιχούσαν χωριά – οικισμοί και περιοχές κυρίως 2 τμημάτων με τις επαρχίες τους και 2 (1+1) ακόμα επαρχίες από άλλα 2 τμήματα. (Τα στοιχεία πληθυσμού των Επαρχιών με βάση την Απογραφή του 1829):[4][5]

Οι 2 ακόμα επαρχίες από άλλα τμήματα ήταν:

1833: Σύσταση του Νομού Μεσσηνίας

Κύριο λήμμα: Διοικητική διαίρεση της Ελλάδας 1833

Η τυπική σύσταση του Νομού Μεσσηνίας έγινε το 1833 από την Κυβέρνηση Μαυροκορδάτου, στους πρώτους μήνες της διακυβέρνησης της χώρας από την Αντιβασιλεία μετά την άφιξη του Βασιλέα Όθωνα στην Ελλάδα, ο οποίος όμως ήταν ακόμη ανήλικος. Το νεοσυσταθέν Ελληνικό Κράτος, τότε Βασίλειο, ήταν πολύ μικρότερο από το σημερινό και περιελάμβανε μόλις την Πελοπόννησο, τη Στερεά Ελλάδα, και τις Κυκλάδες. Με βασιλικό διάταγμα του 1833,[18] λοιπόν, η τότε έκταση της Ελλάδας διαιρέθηκε σε 10 Νομούς και 47 Επαρχίες. Στους 10 αυτούς πρώτους νομούς της Ελλάδας περιλαμβανόταν και ο Νομός Μεσσηνίας, στον οποίο ως έδρα του και αρχική του πρωτεύουσα (μητρόπολις) ορίσθηκε η Κυπαρισσία, τότε ονομαζόμενη και ως Αρκαδία ή Αρκαδιά.[19] Επικεφαλής του νομού, δηλαδή της νομαρχίας, ήταν ο νομάρχης, ανώτερο διοικητικό όργανο στη διοικητική διεύθυνση του νομού, με υπαγόμενες επαρχίες και δήμους, τα καθήκοντα του οποίου ορίσθηκαν με νεώτερο Βασιλικό Διάταγμα του 1833.[20]

Με το άρθρο 5, του Β.Δ. της 3/15 Απριλίου του 1833 καθορίσθηκε επίσης ότι: «Ο Νομός της Μεσσηνίας περιλαμβάνει τους επί της αριστεράς όχθης του Αλφειού κειμένους τόπους της επαρχίας Πύργου, και τας μέχρι τούδε επαρχίας Φαναρίου, Αρκαδίας, Μεθώνης, Νεοκάστρου, Κορώνης, Καλαμάτας, Νησίου, Ανδρούσσης, Ιμπλακίκων και Μικρομάνης. Το όριον της Μεσσηνίας, προς μεν την Ήλιδα θέλει σχηματίζει ο Αλφειός, προς δε την δυτικήν Λακωνίαν η από του Ταϋγέτου προβαίνουσα ράχις Βέργα παρά τον Αρμυρόν.»[19]

Ο Νομός Μεσσηνίας, στη συνέχεια, διαιρέθηκε στις ακόλουθες 5 επαρχίες:[19]

  1. Επαρχία Ολυμπίας, η οποία σχηματίσθηκε από την μέχρι τότε Επαρχία Φαναρίου και τα «επί της αριστεράς όχθης του Αλφειού κείμενα μέρη του Πύργου (η αρχαία Πισάτις)». Πρωτεύουσα: Το Φανάριον (Παρρασία).
  2. Επαρχία Τριφυλίας, η οποία σχηματίσθηκε από την μέχρι τότε Επαρχία Αρκαδίας. Πρωτεύουσα: Η Αρκαδία (Κυπαρισσία).
  3. Επαρχία Μεθώνης, η οποία σχηματίσθηκε από τις μέχρι τότε επαρχίες: Επαρχία Μεθώνης, Επαρχία Νεοκάστρου (Πύλου) και την Επαρχία Κορώνης. Πρωτεύουσα: Η Μεθώνη.
  4. Επαρχία Μεσσήνης, η οποία σχηματίσθηκε από τις μέχρι τότε επαρχίες: Επαρχία Ανδρούσσης, Επαρχία Ιμπλακίκων και την Επαρχία Μικρομάνης. Πρωτεύουσα: Η Ανδρούσσα.
  5. Επαρχία Καλαμών, η οποία σχηματίσθηκε από τις μέχρι τότε επαρχίες: Επαρχία Καλαμάτας και Επαρχία Νησίου. Πρωτεύουσα: Η Καλαμάτα (Καλάμαι).

Προσωπικότητες της Μεσσηνίας

Παραπομπές

  1. ↑ "Expédition Scientifique de Morée", (1834), p. 60: «τμύμα».
  2. ↑ Ιστορία του Ιωάννου Καποδιστρίου κυβερνήτου της Ελλάδος: (1828-1831). Τρύφων Ε. Ευαγγελίδης, Εκδοτικόν βιβλιοπωλείον Π. Ε. Ζαννουδάκη, Εν Αθήναις 1894, σελ. 174
  3. ↑ Διοικητικοί και Αυτοδιοικητικοί Θεσμοί στην Κέρκυρα. Πρόσωπα και Γεγονότα (1817‐1951). Νίκος Γ. Ασπιώτης, Κέρκυρα 2009.
  4. ↑ Bory de Saint-Vincent, Expédition Scientifique de Morée: Section des Sciences physiques, Tome II, 1ere Partie: Géographie", tome II, 1ere Partie: Geographie. F. G. Levrault, Paris 1834.
  5. ↑ 5,00 5,01 5,02 5,03 5,04 5,05 5,06 5,07 5,08 5,09 5,10 5,11 5,12 "Expédition Scientifique de Morée", (1834), p. 62.
  6. ↑ "Expédition Scientifique de Morée", (1834), p. 65-67.
  7. ↑ "Expédition Scientifique de Morée", (1834), p. 77-78.
  8. ↑ "Expédition Scientifique de Morée", (1834), p. 82-83.
  9. ↑ 9,0 9,1 "Expédition Scientifique de Morée", (1834), p. 85.
  10. ↑ "Expédition Scientifique de Morée", (1834), p. 72.
  11. ↑ "Expédition Scientifique de Morée", (1834), p. 68-69.
  12. ↑ "Expédition Scientifique de Morée", (1834), p. 64.
  13. ↑ "Expédition Scientifique de Morée", (1834), p. 78-79.
  14. ↑ "Expédition Scientifique de Morée", (1834), p. 80.
  15. ↑ "Expédition Scientifique de Morée", (1834), p. 89-91.
  16. ↑ "Expédition Scientifique de Morée", (1834), p. 89.
  17. ↑ "Expédition Scientifique de Morée", (1834), p. 87-88.
  18. ↑ Βασιλικό Διάταγμα της 3/15 Απριλίου του 1833 «Περί διαιρέσεως του Βασιλείου και της διοικήσεώς του».
  19. ↑ 19,0 19,1 19,2 Γεώργιος Θεοχαρόπουλος, «Ονομαστικόν», 1834, Βασιλικό Διάταγμα της 3/15 Απριλίου του 1833 «Περί διαιρέσεως του Βασιλείου και της διοικήσεώς του», σελ. 842-843.
  20. ↑ Βασιλικό Διάταγμα της 25 Απριλίου του 1833 «Περί της αρμοδιότητας των νομαρχών και περί της κατά τας νομαρχίας υπηρεσίας».

Πηγές

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

π • σ • ε Γεωγραφικά διαμερίσματα και Νομοί της Ελλάδας
Ήπειρος
Μακεδονία
Θράκη
Θεσσαλία
Επτάνησα
Στερεά Ελλάδα
Πελοπόννησος
Νησιά Αιγαίου
Κρήτη


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Νομός_Μεσσηνίας&oldid=6852032"