Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Βορείου Αιγαίου

Ιστορικό Ίδρυσης του ΔΗΠΕΘΕ Βορείου Αιγαίου με έδρα τη Χίο

Το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Βορείου Αιγαίου, με έδρα τη Χίο, υπήρξε η μετεξέλιξη του «Δημοτικού Θεάτρου της Χίου», το οποίο σχηματίστηκε το χειμώνα του 1992 ενώ το 1988 είχε προηγηθεί το θεατρικό Εργαστήρι του «Ομηρείου».
Το 1992 μια ομάδα αποφοίτων του θεατρικού εργαστηρίου του Ομήρειου Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Χίου, αποφάσισε να προχωρήσει στη σύσταση μιας Δημοτικής Θεατρικής Επιχείρησης, υπό το σχεδιασμό και το γενικό συντονισμό του δασκάλου του θεατρικού εργαστηρίου, Κωνσταντίνου Μάριου. Ο Κωνσταντίνος Μάριος, με την επιστροφή του στη γενέτειρά του, Χίος), το 1989 και μετά από μια πετυχημένη επαγγελματική σταδιοδρομία, στόχεψε και κατάφερε τη θεατρική εκπαίδευση και εξέλιξη του ντόπιου δυναμικού.

Το φθινόπωρο του 1993, συστήθηκε το «Δημοτικό Θέατρο Χίου» (ΔΗ.ΘΕ.Χ.) ύστερα από την ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου της Χίου, επί Δημαρχίας Γιάννη Μπουμπάρη.

Η μετεξέλιξη του «Δημοτικού Θεάτρου Χίου» σε ΔΗΠΕΘΕ

Λίγα χρόνια μετά, το Σεπτέμβρη του 1995, η Δημοτική Αρχή της Χίου με δήμαρχο τότε τον Γιώργη Βαρκάρη, αιτείται την ένταξη του Δημοτικού Θεάτρου Χίου, στο δίκτυο των επιχορηγούμενων από το Υπουργείο Πολιτισμού "ΔΗμοτικών ΠΕριφερειακών ΘΕάτρων" της Ελλάδας (ΔΗΠΕΘΕ). Πριν την υπογραφή της προγραμματικής σύμβασης, είχε προηγηθεί η επιτυχής ενημέρωση και συνεργασία των ιδρυτικών μελών, με τον τότε Υπουργό Πολιτισμού Θάνο Μικρούτσικο, βασιζόμενη στο σχεδιασμό του Κωνσταντίνου Ε. Μάριου, στην ισχυρή υποστήριξη της ιδέας, από τον Αντώνη Κοτσακά (Υπουργό Αιγαίου/Βουλευτή Χίου) και του συνεργάτη του Υπουργού Πολιτισμού κ. Πολυχρόνη Πολυχρονόπουλο (βασικός συνεργάτης της Μελίνα Μερκούρη, ως προς το θεσμό των ΔΗΠΕΘΕ).

Το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Β.Αιγαίου αποτελεί τον πρώτο και μέχρι στιγμής μοναδικό, θεσμό σε περιφερειακό επίπεδο, που έχει ως έδρα του τη Χίο. Ο Κωνσταντίνος Μάριος, υπήρξε ο πρώτος του Καλλιτεχνικός Διευθυντής. (1995 - 1996) Τη σκυτάλη της διεύθυνσης παρέλαβε ο ηθοποιός/σκηνοθέτης Κώστας Αρζόγλου (1996 - 1997). Ακολούθησε ο σκηνοθέτης Δήμος Αβδελιώδης (1997 – 2000), ενώ στη συνέχεια ανέλαβε πάλι ο Κωνσταντίνος Μάριος (2001-2003). Το 2003 έως και τα μέσα του 2010 ανέλαβε ξανά ο σκηνοθέτης Δήμος Αβδελιώδης. Από τον Οκτώβριο του 2010 έως τον Ιανουάριο 2016, τη διεύθυνση του Περιφερειακού Θεάτρου Βορείου Αιγαίου, είχε αναλάβει ο ηθοποιός/σκηνοθέτης Γιάννης Ζαφείρης.

Ιδρυτικά Μέλη του ΔΗΠΕΘΕ Βορείου Αιγαίου

Κωνσταντίνος Μάριος, Μαρκέλλα Γεωργαλά, Γιώργος Παυλιδάκης, Γιάννης Ζαφείρης, Άννα Καμπά, Δημήτρης Αυγουστίδης, Μανόλης Στάθης, Μίμης Μουτσάτσος, Ελένη Αμπανούδη, Θωμάς Καραμουσλής, Γιάννης Καλογεράς, Αμαλία Ζαφείρη, Ευτυχία Κωστάλα κ.α.

Παραγωγές του Δη.Πε.Θε. Βορείου Αιγαίου

• Ο Βυσσινόκηπος του Άντον Τσέχωφ (χειμώνας 1993 - 94) σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μάριου,
• Θεσμοφοριάζουσες του Αριστοφάνη (καλοκαίρι 1994) σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μάριου,
• Μαίρη - Μαίρη της Τ. Κερρ (φθινόπωρο 1994) σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μάριου,
• Ένας αιώνας ζάχαρη, αλάτι και πιπέρι (χειμώνας 1994 - 95) σκηνοθεσία Πάνου Χατζηκουτσέλη,
• Μαρία του Οκτώβρη των Ρομπερ - Ζανσόν - Ντυβιβιέ (άνοιξη 1995) σκηνοθεσία Αδαμάντιου Λεμού,
• Οι Μπουλουκτσήδες του Στρ. Καρρά (χειμώνας 1995 - 96) σκηνοθεσία Γιώργου Γεωγλερή,
• Ο Τρόμος και η Αθλιότητα του Γ’ Ράιχ του Μπ. Μπρεχτ (άνοιξη 1996) σκηνοθεσία Δημήτρη Ιωάννου,
• Οι Δύο Κύριοι από τη Βερόνα του Ουίλ. Σαίξπηρ (καλοκαίρι 1996) σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Ε. Μάριου,
• Τρεις Σωματοφύλακες και Μισός διασκευή της Μ. Παναγιωτοπούλου (χειμώνας 1996 - 97), σκηνοθεσία Μαρίας Κουκιάδη,
• Όνειρο Θερινής Νυκτός του Ουίλ. Σαίξπηρ (χειμώνας 1996 - 97) σκηνοθεσία Κώστα Αρζόγλου,
• Το Κοντραμπάσο του Π. Ζίσκιντ (χειμώνας 1996 - 97) σκηνοθεσία Ηλία Ασπρούδη,
• Ακρότητες του Ουίλ. Μαστροσιμόνε (χειμώνας 1996 -97) σκηνοθεσία Κ. Αρζόγλου,
• Ροζ Μολότωφ των Μ.Ρέππα- Θ.Παπαθανασίου (άνοιξη 1997) σκηνοθεσία Θοδωρή Καμπίτση,
• Φον Δημητράκης του Δημήτρη Ψαθά (φθινόπωρο 1998) σκηνοθεσία Αδαμάντιου Λεμού,
• Τρία Μονόπρακτατου Άντον Τσέχωφ (καλοκαίρι 1998) σκηνοθεσία Νίκου Αρμάου,
• Πασχαλινά Διηγήματα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, σκηνοθεσία Γιώργου Μπινιάρη,
• Πλούτος του Αριστοφάνη (καλοκαίρι 1998) σκηνοθεσία Αδαμάντιου Λεμού,
• Κύκλωπας του Ευριπίδη (καλοκαίρι 1998) σκηνοθεσία Κίμωνα Ρηγόπουλου,
• Ερωτόκριτος Βιτσέντζου Κορνάρου (καλοκαίρι 1998) σκηνοθεσία Γιώργου Μπινιάρη,
• Ίντα Δέσποινας Τομαζάνη (Δεκέμβρης 1998) σκηνοθεσία Δέσποινας Τομαζάνη,
• Ο Σιμιγδαλένιος Αλέξανδρου Αδαμόπουλου (χειμώνας 1999) σκηνοθεσία Α. Αδαμόπουλου,
• Ιδιωτικές Ζωές του Νόελ Κάουαρντ (άνοιξη 1999) σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μάριου,
• Το φιντανάκι του Παντελή Χόρν (καλοκαίρι 1999) σκηνοθεσία Θοδωρή Γκόνη,
• Δάφνες και Πικροδάφνες των Δημήτρη Κεχαΐδη & Ελένης Χαβιαρά (φθινόπωρο 1999) σκηνοθεσία Θοδωρή Γκόνη,
• Των Ερώτων τα Θαύματα -παράσταση εργαστηρίου- (άνοιξη 1999) σκηνοθεσία Γιώργου Μπινιάρη,
• Όρνιθες του Αριστοφάνη -παράσταση εργαστηρίου- (καλοκαίρι 1999) σκηνοθεσία Γιώργου Μπινιάρη,
• Δουβλινέζοι του Τζέημς Τζόυς (άνοιξη 2000) σκηνοθεσία Νικολέττας Γουλή,
• Το Μελτεμάκι του Παντελή Χόρν (καλοκαίρι 2000) σκηνοθεσία Θοδωρή Γκόνη,
• Ο κύκλος με την κιμωλία του Μπ. Μπρέχτ -παράσταση εργαστηρίου- (άνοιξη 2000) σκηνοθεσία Θάνα Αγγελοπούλου,
• Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας του Σαίξπηρ -παράσταση εφαρμογής- (καλοκαίρι 2000) σκηνοθεσία Γιώργου Μπινιάρη,
• Φαύστα του Μπόστ (χειμώνας 2001) σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μάριου,
• Ο Ήλιος και το Φεγγάριν του Νίκου Γιαλούρη (άνοιξη 2001), σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μάριου,
• Φωτεινή Σάντρη του Γρηγόριου Ξενόπουλου (καλοκαίρι 2001) σκηνοθεσία Μαρίας Κωνσταντάρου,
• Ο Ασυλλόγιστος του Μολιέρου (καλοκαίρι 2001) σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μάριου,
• Κάθε Δευτέρα Τετάρτη και Παρασκευή Δεχόμεθα του Ντέρεκ Μπένφιλντ (χειμώνας 2002) σκηνοθεσία Γιάννη Ζαφείρη,
• Ποιος Ανακάλυψε την Αμερική της Χρύσης Σπηλιώτη (χειμώνας 2002) σκηνοθεσία Γιάννη Ζαφείρη,
• Φλερτ στην πόρτα του Αντώνη Σιμιτζή (χειμώνας 2002) σκηνοθεσία Αντώνη Παλιόπουλου,
• Μέρες ατέλειωτες πάνω στα δέντρα της Μαργκερίτ Ντυράς (χειμώνας 2002) σκηνοθεσία Άκυ Μητσούλη,
• Ο φίλος μου ο Λευτεράκης του Αλέκου Σακελλάριου (καλοκαίρι 2002) σκηνοθεσία Σίμωνα Πάτροκλου,
• Ευριπίδης του Κωνσταντίνου Μπούρα (φθινόπωρο 2002) σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μάριου,
• Με Δύναμη από την Κηφισιά των Δ.Κεχαϊδη & Ε. Χαβιαρά (άνοιξη 2003) σκηνοθεσία Δημήτρη Παπασταμάτη,
• Η Χαρτοπαίχτρα του Δημήτρη Ψαθά (καλοκαίρι 2003) σκηνοθεσία Βασίλη Μυριανθόπουλου,
• Το Τρομπόνι του Μάριου Ποντίκα (φθινόπωρο 2003) σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μάριου,
• Γενέθλιος Τρυγητής των Κ. Μάριου & Π. Καβύρη -μουσικοποιητική νύχτα- (φθινόπωρο 2003) σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μάριου, *Οδυσσεβάχ της Ξένιας Καλογεροπούλου (Δεκέμβρης 2004) σκηνοθεσία Γιώργου Μπινιάρη,
• Τα Ρόδα της Αυγής του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη -παράσταση εργαστηρίου- (καλοκαίρι 2004),
• Λα Μοσκέτα του Ρουντζάντε (άνοιξη 2004) σκηνοθεσία Νίκου Αρμάου,
• Ένα ταξίδι στη Βραζιλία του Δανιήλ Χάρμς (φθινόπωρο 2005) σκηνοθεσία Ισαβέλλας Μαρτζοπούλου,
• Αγγέλα του Γιώργου Σεβαστίκογλου (άνοιξη 2005) σκηνοθεσία Κωστή Καπελώνη,
• Φαίδρα του Γιάννη Ρίτσου (καλοκαίρι 2005) σκηνοθεσία Δέσποινας Τομαζάνη,
• Μήδεια του Ευριπίδη -παράσταση εργαστηρίου- (καλοκαίρι 2005) σκηνοθεσία Λάκη Καραλή,
• Ξένοι Τόποι -παράσταση εργαστηρίου βασισμένη σε αυτοσχεδιαμό- (καλοκαίρι 2005),
• Η Απολογία του Σωκράτη του Πλάτωνα (καλοκαίρι 2005) σκηνοθεσία Λουκά Ν. Σκιπιτάρη,
• Πρόβα Τζενεράλε του Δημήτρη Ροδίμου (φθινόπωρο 2006) σκηνοθεσία Ισαβέλλας Μαρτζοπούλου,
• Μεταξύ Πειραιώς και Νεαπόλεως του Γεωργίου Βιζυηνού -παράσταση εργαστηρίου- (καλοκαίρι 2006),
• Το Βυσσινί Φουστάνι της Λουκρητίας Δούναβη (καλοκαίρι 2006) σκηνοθεσία Δέσποινας Τομαζάνη,
• Το Τάβλι του Δημήτρη Κεχαϊδη (καλοκαίρι 2006) σκηνοθεσία Ελένης Αμπανούδη,
• Ο Μέγας Αλέξανδρος και ο καταραμένος δράκος του Δήμου Αβδελιώδη (φθινόπωρο 2007) σκηνοθεσία Δ.Αβδελιώδη,
• Η Χαμένη Κούκλα του Αλφόνσο Σάτρε (χειμώνας 2007) σκηνοθεσία Τάσου Τζαμαργιά,
• Ο Φιάκας του Δημοσθένη Μισιτζή (καλοκαίρι 2007) σκηνοθεσία Γιώργου Μπινιάρη,
• Το μόνον της ζωής του ταξείδιον του Γεωργίου Βιζυηνού (άνοιξη 2007) σκηνοθεσία Λυδίας Κονιόρδου,
• Η Βέρα του Δημήτρη Κεχαϊδη (χειμώνας 2008) σκηνοθεσία Χριστίνας Σπύρου - Αυγούστας Λυκουρίνα,
• Ο έρωτας του Δον Περλιμπλίν με τη Μπελίσσα του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα (φθινόπωρο 2009) σκηνοθεσία Χριστίνας Σπύρου,
• Πιτσιμπούργκο της Σώτη Τριανταφύλλου (χειμώνας 2009) σκηνοθεσία Άννας Σωτρίνη,
• Δεύτερη Ευκαιρία του Γιώργου Ηλιόπουλου (χειμώνας 2010) σκηνοθεσία Ελένης Αμπανούδη,
• Μαράν Αθά του Θωμά Ψύρρα (άνοιξη 2010) σκηνοθεσία Δήμου Αβδελιώδη,
• Η Τελετή του Παύλου Μάτεσι (φθινόπωρο 2010) σκηνοθεσία Ελένης Αμπανούδη,
• Ενθύμιον μουσικό αφιέρωμα στο Μ. Χατζιδάκη με το Γιώργο Περαντάκο (χειμώνας 2010) σκηνοθεσία Γιάννη Ζαφείρη,
• Διαμάντι από τον ουρανό του Αλέκου Σακελλάριου (χειμώνας 2011) σκηνοθεσία Γιάννη Ζαφείρη,
• Συμβολισμοί - Μουσική Συνάντηση (άνοιξη 2011) μουσική επιλογή & ερμηνεία Γιώργου Περαντάκου,
• Τρία μονόπρακτα του Τένεσι Ουίλιαμς -παράσταση εργαστηρίου- (άνοιξη 2011) σκηνοθεσία Γιώργου Παυλιδάκη,
• Το Συμπόσιον του Έρωτος του Γιάννη Ζαφείρη (χειμώνας 2012) σκηνοθεσία Γιάννη Ζαφείρη,
• Τρεις Jazz ιστορίες του Άντον Τσέχωφ (χειμώνας 2012) σκηνοθεσία Γιάννη Ζαφείρη,
• Οι Δούλες του Ζαν Ζενέ (χειμώνας 2012) σκηνοθεσία Γιάννη Ζαφείρη,
• Τα Μάγια της Πεταλούδας του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα (χειμώνας 2012 - Παράσταση Εφαρμογής Θεατρικού Εργαστηρίου) διδασκαλία Γιώργου Παυλιδάκη,
• Σύντροφε Μεγαλειότατε... του Αλέκου Σακελλάριου (χειμώνας & καλοκαίρι 2013) σκηνοθεσία Γιάννη Ζαφείρη,
• Γιουνάν του Δημόκριτου Τσουκάπα (καλοκαίρι 2013 - Παράσταση Εφαρμογής Θεατρικού Εργαστηρίου) διδασκαλία Γιώργου Παυλιδάκη, *Νερομπογιά του Γιάννη Ζαφείρη (χειμώνας 2014) σκηνοθεσία Γιώργου Παυλιδάκη,
• Αν μείνουν τα πράγματα όπως είναι του Μπέρτολτ Μπρέχτ (άνοιξη 2014) - Πειραματική Σκηνή - σκηνοθεσία Γιώργου Παυλιδάκη,
• Chios Leper Colony (φθινόπωρο 2014) Κινηματογραφικό Ντοκιμαντέρ για το λεπροκομείο της Χίου - Σκηνοθεσία Γιάννη Ζαφείρη,
• Ως Εδώ (κείμενα σπουδαστών θεατρικών εργαστηρίων του Δη.Πε.Θε. Β.Α. - Εκδήλωση για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών) διδασκαλία Γιάννη Ζαφείρη,
• Εχθροί εξ Αίματος του Αρκά (χειμώνας 2015) σκηνοθεσία Μανώλη Σορμαΐνη,
• Himmelweg - Ο δρόμος για τον ουρανό του Juan Mayorga (καλοκαίρι 2015) σκηνοθεσία Γιάννη Ζαφείρη,
• Λυσιστράτη του Αριστοφάνη -παράσταση θεατρικών εργαστηρίων- (καλοκαίρι 2015) σκηνοθεσία Γιάννη Ζαφείρη.

Το κλείσιμο του ΔΗΠΕΘΕ Βορείου Αιγαίου

Το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Βορείου Αιγαίου παρά τη δυναμική του πορεία (δυστυχώς εκτιμήθηκε και αντιμετωπίστηκε από κάποιες δημοτικές αρχές της Χίου, ως μια κοινή επιχείρηση και όχι ως ένας ημικρατικός χρηματοδοτούμενος φορέας παραγωγής πολιτισμού για τον τόπο και το Βόρειο Αιγαίο.

Έτσι, μετά από είκοσι χρόνια λειτουργίας, τον Μάρτη του 2016 και παρά την ισχυρή του προσφορά στο ακριτικό Αιγαίο, το δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Χίου και ο δήμαρχος Εμμανουήλ Βουρνούς αποφάσισαν και πραγματοποίησηαν τη διάλυση της επιχείρησης ως ζημιογόνας.

Η περίπτωση του κλεισίματος του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Βορείου Αιγαίου και οι έντονες αντιδράσεις που προκάλεσε η ενέργεια αυτή, υπήρξε το αίτιο της συζήτησης για την αναθεώρηση του λειτουργικού πλαισίου των Περιφερειακών Θεάτρων της χώρας και τη μετεξέλιξή τους σε ΕΘ.ΠΕ.ΘΕ (Εθνικά Περιφερειακά Θέατρα), τη λειτουργία των οποίων θα αναλάμβανε εξ' ολοκλήρου το Υπουργείο Πολιτισμού.