Μοίρες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 3: Γραμμή 3:
{{πληροφορίες προσώπου
{{πληροφορίες προσώπου
| όνομα = Οι Τρείς Μοίρες
| όνομα = Οι Τρείς Μοίρες
| εικόνα =The Three Fates by Paul Thumann.jpg
| εικόνα = The Three Fates by Paul Thumann.jpg
| ημερομηνία γέννησης =
| ημερομηνία γέννησης =
| τόπος γέννησης =
| τόπος γέννησης =
Γραμμή 18: Γραμμή 18:
| ιστοσελίδα =
| ιστοσελίδα =
| γονείς = [[Νυξ]] (Νύχτα) ή ο [[Δίας (μυθολογία)|θεός Δίας]] και η [[Θέμιδα|Τιτανίδα Θέμιδα]]
| γονείς = [[Νυξ]] (Νύχτα) ή ο [[Δίας (μυθολογία)|θεός Δίας]] και η [[Θέμιδα|Τιτανίδα Θέμιδα]]
}}Η πρώτη Μοίρα, η [[Κλωθώ]], «αυτή που κλώθει», γνέθει το νήμα της ζωής, (συμβολίζει το παρόν), η δεύτερη, η [[Λάχεση|Λάχεσις]] (το παρελθόν), το ξετυλίγει, (μοιράζει τους κλήρους, καθορίζει τι θα «λάχει» στον καθένα, εξ ού και λαχείο), ενώ η τρίτη, η [[Άτροπος]] το κόβει, όταν έρθει η ώρα (συμβολίζει το μέλλον). Σημειωτέο οτι οι έννοιες: παρελθόν, παρόν και μέλλον δεν είναι παρούσες σε όλες τις πηγές.
}}Η πρώτη Μοίρα, η [[Κλωθώ]], «αυτή που κλώθει», γνέθει το νήμα της ζωής, (συμβολίζει το παρόν), η δεύτερη, η [[Λάχεση|Λάχεσις]] (το παρελθόν), το ξετυλίγει, (μοιράζει τους κλήρους, καθορίζει τι θα «λάχει» στον καθένα, εξ ού και λαχείο), ενώ η τρίτη, η [[Άτροπος]] το κόβει, όταν έρθει η ώρα (συμβολίζει το μέλλον). Σημειωτέον οτι οι έννοιες παρελθόν, παρόν και μέλλον δεν είναι παρούσες σε όλες τις πηγές.


Οι Μοίρες είναι οι δυνάμεις που ευθύνονται για τα καλά και τα κακά της ζωής του κάθε θνητού, από τη γέννηση μέχρι το θάνατό του. Παίρνουν την δύναμή τους από τον [[Δίας (μυθολογία)|Δία]]. ο οποίος για το λόγο αυτό καλείται και «Μοιραγέτης». Στην Μοίρα υπακούουν μέχρι και οι θεοί, οι οποίοι έχουν όμως τη δύναμη να την αλλάζουν. Μια αλλαγή τέτοια όμως θα διατάρασσε την αρμονία του σύμπαντος. Στον [[Προμηθεύς Δεσμώτης|''Προμηθέα Δεσμώτη'']] ο [[Αισχύλος]] παρουσιάζει τον Δία και τους άλλους θεούς υποταγμένους στις Μοίρες.
Οι Μοίρες είναι οι δυνάμεις που ευθύνονται για τα καλά και τα κακά της ζωής του κάθε θνητού, από τη γέννηση μέχρι το θάνατό του. Παίρνουν την δύναμή τους από τον [[Δίας (μυθολογία)|Δία]]. ο οποίος για το λόγο αυτό καλείται και «Μοιραγέτης». Στην Μοίρα υπακούουν μέχρι και οι θεοί, οι οποίοι έχουν όμως τη δύναμη να την αλλάζουν. Πρακτικώς όμως, μια τέτοια αλλαγή θα διατάρασσε την αρμονία του σύμπαντος. Στον [[Προμηθεύς Δεσμώτης|''Προμηθέα Δεσμώτη'']] ο [[Αισχύλος]] παρουσιάζει τον Δία και τους άλλους θεούς υποταγμένους στις Μοίρες.


Στον [[Ησίοδος|Ησίοδο]] (στ. 217), όπως και στον Αισχύλο ([[Ευμενίδες|''Ευμενίδες'']]), οι Μοίρες είναι κόρες της [[Νυξ|Νύχτας]]. Ο ίδιος Ησίοδος όμως τις παρουσιάζει σαν κόρες του Δία και της [[Θέμις|Θέμιδας]] σε άλλο σημείο (στ. 904). Στα ομηρικά έπη εμφανίζονται ως μία και μόνη: η «Αίσα ή Μοίρα», η οποία είναι σύνθρονη του Δία και δίνει σε κάθε θνητό το μερίδιό του από τις χαρές και τις λύπες, ορίζοντας έτσι το πεπρωμένο του. Η Μοίρα, η Αίσα, η Ειμαρμένη ή η [[Ανάγκη (μυθολογία)|Ανάγκη]], συμβαίνει κάποτε να θεωρούνται και αυτές ανώτερες των θεών. Ο Πίνδαρος προσθέτει στις τρεις Μοίρες την [[Τύχη (μυθολογία)|Τύχη]], για την οποία θεωρεί μάλιστα ότι έχει μεγαλύτερο κύρος. [[Αρχείο:The Triumph of Death, or The Three Fates.jpg|thumb|right|250px|Οι τρεις Μοίρες σε φλαμανδικό χαλί τοίχου του 16ου αιώνα]]
Στον [[Ησίοδος|Ησίοδο]] (στ. 217), όπως και στον Αισχύλο ([[Ευμενίδες|''Ευμενίδες'']]), οι Μοίρες είναι κόρες της [[Νυξ|Νύχτας]]. Ο ίδιος Ησίοδος όμως τις παρουσιάζει σαν κόρες του Δία και της [[Θέμις|Θέμιδας]] σε άλλο σημείο (στ. 904). Στα ομηρικά έπη εμφανίζονται ως μία και μόνη: η «Αίσα ή Μοίρα», η οποία είναι σύνθρονη του Δία και δίνει σε κάθε θνητό το μερίδιό του από τις χαρές και τις λύπες, ορίζοντας έτσι το πεπρωμένο του. Η Μοίρα, η Αίσα, η Ειμαρμένη ή η [[Ανάγκη (μυθολογία)|Ανάγκη]], συμβαίνει κάποτε να θεωρούνται και αυτές ανώτερες των θεών. Ο Πίνδαρος προσθέτει στις τρεις Μοίρες την [[Τύχη (μυθολογία)|Τύχη]], για την οποία θεωρεί μάλιστα ότι έχει μεγαλύτερο κύρος.
[[Αρχείο:The Triumph of Death, or The Three Fates.jpg|thumb|left|250px|Οι τρεις Μοίρες σε φλαμανδικό χαλί τοίχου του 16ου αιώνα.]]


Την αρχική τριάδα ξανασυναντούμε και αργότερα στον [[Πλάτωνας|Πλάτωνα]] που παρουσιάζει τις Μοίρες ως κόρες της θεάς Ανάγκης στο έργο του [[Πολιτεία του Πλάτωνα|Πολιτεία]], καθισμένες σε θρόνους, με χιτώνες λευκούς και στεφάνι στο κεφάλι, να συνοδεύουν με τη φωνή τους την αρμονία που βασιλεύει στις ουράνιες σφαίρες. Η Λάχεσις, κόρη της Aνάγκης, εμφανίζεται να έχει ένα ειδικό λειτούργημα στην [[Πολιτεία του Πλάτωνα|''Πολιτεία'' του Πλάτωνα]], Βιβλίο Χ - ο Μύθος του Ηρός - φέροντας στα «γόνατά της τις μοίρες και τα είδη ζωής », κατά την διάρκεια τελετής όπου οι ψυχές των νεκρών που πρόκειται να επιστρέψουν στη γη, καλούνται να διαλέξουν ανάμεσα τους, το πεπρωμένο τους για την μελλοντική τους μετενσάρκωση.
Την αρχική τριάδα ξανασυναντούμε και αργότερα στον [[Πλάτωνας|Πλάτωνα]] που παρουσιάζει τις Μοίρες ως κόρες της θεάς Ανάγκης στο έργο του [[Πολιτεία του Πλάτωνα|Πολιτεία]], καθισμένες σε θρόνους, με χιτώνες λευκούς και στεφάνι στο κεφάλι, να συνοδεύουν με τη φωνή τους την αρμονία που βασιλεύει στις ουράνιες σφαίρες. Η Λάχεσις, κόρη της Aνάγκης, εμφανίζεται να έχει ένα ειδικό λειτούργημα στην [[Πολιτεία του Πλάτωνα|''Πολιτεία'' του Πλάτωνα]], Βιβλίο Χ - ο Μύθος του Ηρός - φέροντας στα «γόνατά της τις μοίρες και τα είδη ζωής », κατά την διάρκεια τελετής όπου οι ψυχές των νεκρών που πρόκειται να επιστρέψουν στη γη, καλούνται να διαλέξουν ανάμεσα τους, το πεπρωμένο τους για την μελλοντική τους μετενσάρκωση.


Η λέξη «μοίρα» βγαίνει από το αρχαίο ρήμα ''μείρομαι''= μοιράζω, είναι δηλαδή το «μερίδιο», το κομμάτι που παίρνει ο καθένας από τη μοιρασιά ενός όλου.
Η λέξη «μοίρα» βγαίνει από το αρχαίο ρήμα ''μείρομαι''= μοιράζω, είναι δηλαδή το «μερίδιο», το κομμάτι που παίρνει ο καθένας από τη μοιρασιά ενός συνόλου (εδώ, του συνόλου της ανθρωπότητας).


Ο τρεις Μοίρες απαντώνται και σε άλλες ευρωπαϊκές μυθολογίες να παίζουν τον ίδιο ρόλο : οι τρεις [[Νορν]] στην σκανδιναβική μυθολογία και οι τρεις Πάρκες (Parcae) στην ρωμαϊκη.
Ο τρεις Μοίρες απαντώνται και σε άλλες ευρωπαϊκές μυθολογίες να παίζουν τον ίδιο ρόλο: είναι αντίστοιχα οι τρεις [[Νορν]] στην [[σκανδιναβική μυθολογία]] και οι τρεις Πάρκες (Parcae) στην ρωμαϊκη.


== Βιβλιογραφία ==
== Βιβλιογραφία ==
Γραμμή 38: Γραμμή 39:





{{Ελληνική θρησκεία}}
{{Ελληνική θρησκεία}}
{{Ελληνική μυθολογία (θεότητες)}}
{{Ελληνική μυθολογία (θεότητες)}}

Έκδοση από την 21:29, 4 Ιανουαρίου 2018

Για την ομώνυμη κωμόπολη, δείτε: Μοίρες Ηρακλείου.
Οι Τρείς Μοίρες
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα
Οικογένεια
ΓονείςΝυξ (Νύχτα) ή ο θεός Δίας και η Τιτανίδα Θέμιδα
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η πρώτη Μοίρα, η Κλωθώ, «αυτή που κλώθει», γνέθει το νήμα της ζωής, (συμβολίζει το παρόν), η δεύτερη, η Λάχεσις (το παρελθόν), το ξετυλίγει, (μοιράζει τους κλήρους, καθορίζει τι θα «λάχει» στον καθένα, εξ ού και λαχείο), ενώ η τρίτη, η Άτροπος το κόβει, όταν έρθει η ώρα (συμβολίζει το μέλλον). Σημειωτέον οτι οι έννοιες παρελθόν, παρόν και μέλλον δεν είναι παρούσες σε όλες τις πηγές.

Οι Μοίρες είναι οι δυνάμεις που ευθύνονται για τα καλά και τα κακά της ζωής του κάθε θνητού, από τη γέννηση μέχρι το θάνατό του. Παίρνουν την δύναμή τους από τον Δία. ο οποίος για το λόγο αυτό καλείται και «Μοιραγέτης». Στην Μοίρα υπακούουν μέχρι και οι θεοί, οι οποίοι έχουν όμως τη δύναμη να την αλλάζουν. Πρακτικώς όμως, μια τέτοια αλλαγή θα διατάρασσε την αρμονία του σύμπαντος. Στον Προμηθέα Δεσμώτη ο Αισχύλος παρουσιάζει τον Δία και τους άλλους θεούς υποταγμένους στις Μοίρες.

Στον Ησίοδο (στ. 217), όπως και στον Αισχύλο (Ευμενίδες), οι Μοίρες είναι κόρες της Νύχτας. Ο ίδιος Ησίοδος όμως τις παρουσιάζει σαν κόρες του Δία και της Θέμιδας σε άλλο σημείο (στ. 904). Στα ομηρικά έπη εμφανίζονται ως μία και μόνη: η «Αίσα ή Μοίρα», η οποία είναι σύνθρονη του Δία και δίνει σε κάθε θνητό το μερίδιό του από τις χαρές και τις λύπες, ορίζοντας έτσι το πεπρωμένο του. Η Μοίρα, η Αίσα, η Ειμαρμένη ή η Ανάγκη, συμβαίνει κάποτε να θεωρούνται και αυτές ανώτερες των θεών. Ο Πίνδαρος προσθέτει στις τρεις Μοίρες την Τύχη, για την οποία θεωρεί μάλιστα ότι έχει μεγαλύτερο κύρος.

Οι τρεις Μοίρες σε φλαμανδικό χαλί τοίχου του 16ου αιώνα.

Την αρχική τριάδα ξανασυναντούμε και αργότερα στον Πλάτωνα που παρουσιάζει τις Μοίρες ως κόρες της θεάς Ανάγκης στο έργο του Πολιτεία, καθισμένες σε θρόνους, με χιτώνες λευκούς και στεφάνι στο κεφάλι, να συνοδεύουν με τη φωνή τους την αρμονία που βασιλεύει στις ουράνιες σφαίρες. Η Λάχεσις, κόρη της Aνάγκης, εμφανίζεται να έχει ένα ειδικό λειτούργημα στην Πολιτεία του Πλάτωνα, Βιβλίο Χ - ο Μύθος του Ηρός - φέροντας στα «γόνατά της τις μοίρες και τα είδη ζωής », κατά την διάρκεια τελετής όπου οι ψυχές των νεκρών που πρόκειται να επιστρέψουν στη γη, καλούνται να διαλέξουν ανάμεσα τους, το πεπρωμένο τους για την μελλοντική τους μετενσάρκωση.

Η λέξη «μοίρα» βγαίνει από το αρχαίο ρήμα μείρομαι= μοιράζω, είναι δηλαδή το «μερίδιο», το κομμάτι που παίρνει ο καθένας από τη μοιρασιά ενός συνόλου (εδώ, του συνόλου της ανθρωπότητας).

Ο τρεις Μοίρες απαντώνται και σε άλλες ευρωπαϊκές μυθολογίες να παίζουν τον ίδιο ρόλο: είναι αντίστοιχα οι τρεις Νορν στην σκανδιναβική μυθολογία και οι τρεις Πάρκες (Parcae) στην ρωμαϊκη.

Βιβλιογραφία