Ο μύθος των διωγμών (βιβλίο): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
παραβίαση φραγής από Vrahomarinaner
πρόκειται για βιβλίο, όχι για θρησκευτικό κίνημα
Γραμμή 67: Γραμμή 67:
{{ενσωμάτωση κειμένου|en|The Myth of Persecution|oldid=806412357}}
{{ενσωμάτωση κειμένου|en|The Myth of Persecution|oldid=806412357}}
[[Κατηγορία:Χριστιανισμός]]
[[Κατηγορία:Χριστιανισμός]]
[[Κατηγορία:Θρησκευτικές πίστεις, παραδόσεις και κινήματα]]
[[Κατηγορία:Χριστιανισμός στην Ευρώπη]]
[[Κατηγορία:Χριστιανισμός στην Ευρώπη]]
[[Κατηγορία:Χριστιανισμός της Αρχαιότητας]]
[[Κατηγορία:Χριστιανισμός της Αρχαιότητας]]

Έκδοση από την 04:13, 27 Δεκεμβρίου 2017

Ο μύθος των διώξεων
ΣυγγραφέαςΚαντίντα Μος (Candida Moss)
ΤίτλοςThe Myth of Persecution: How Early Christians Invented a Story of Martyrdom)
Γλώσσααγγλικά
Ημερομηνία δημοσίευσης2013
Μορφήακαδημαϊκό, ιστορικό, θρησκευτικό
Πρώτη έκδοσηHarperCollins
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο μύθος των Διώξεων, με υπότιτλο Πως οι πρώιμοι Χριστιανοί επινόησαν τις Ιστορίες Μαρτυρίου (αγγλικά: The Myth of Persecution: How Early Christians Invented a Story of Martyrdom‎‎), είναι βιβλίο του 2013 της Καντίντα Μος, η οποία είναι καθηγήτρια της Καινής Διαθήκης και της Ιστορίας των Πρωτοχριστιανικών Χρόνων στο αμερικανικό Καθολικό Πανεπιστήμιο της Νοτρ Νταμ (Ιντιάνα). Η θέση της Μος είναι:

1.   Η παραδοσιακή ιδέα της "περιόδου των Διώξεων" όταν οι Χριστιανοί υπόφεραν από τις Ρωμαϊκές αρχές και ζούσαν υπό τον φόβο μην ριχτούν στα λιοντάρια, είναι φανταστική ιστορία που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.

2.   Δεν υπήρχε ποτέ στοχευμένη δίωξη των χριστιανών από τις αυτοκρατορικές ρωμαϊκές αρχές.

3.   Επίσημη δίωξη Χριστιανών η οποία εκδόθηκε από Ρωμαίο Αυτοκράτορα, κράτησε το πολύ για 12 χρόνια στα πρώτα 300 χρόνια της εκκλησίας

4.   Οι περισσότερες ιστορίες ξεχωριστών μαρτύρων, είναι φανταστικές χωρίς ίχνος πραγματικότητας.

5.   Ακόμα και οι παλιότερες και πιο ιστορικά ακριβείς ιστορίες μαρτύρων και των όσων υπέφεραν, έχουν αλλάξει και ξαναγραφτεί από πιο πρόσφατους συγγραφείς, έτσι είναι αδύνατο να ξέρουμε τι έκαναν, σκεφτόντουσαν ή είπαν οι μάρτυρες

Περιεχόμενο

Διώξεις και Μάρτυρες πριν τον Χριστιανισμό

Το βιβλίο ξεκινά εξηγώντας την ετυμολογία της ελληνικής λέξης "μάρτυρας" και πως ξεκίνησε να χρησιμοποιείται από τους Χριστιανούς δείχνοντας ότι ήταν η απόδειξη για τον Χριστό με την ζωή τους.[1][2]:26–27 Σύμφωνα με την Μος, η χριστιανική παράδοση ισχυρίζεται πως δεν υπήρχαν μάρτυρες πριν την Χριστιανοσύνη, ωστόσο, η Μος δίνει παραδείγματα μαρτύρων που έζησαν πριν τον Ιήσου (Εβραίοι, Έλληνες, Ρωμαίοι), απλά δεν τους αποκαλούσαν με το συγκεκριμένο όρο.[2]:52 Σχολιάζοντας τον θάνατο του Σωκράτη, και του ηλικιωμένου ραβίνου Ελεάζαρ, η Μος ισχυρίζεται πως επηρέασαν αρκετά τις ιστορίες των Χριστιανών περί μαρτυρίου[1], στον βαθμό που "οι Χριστιανοί υιοθέτησαν τις ιδέες περί μαρτυρίου, ακόμη και τις ίδιες τις ιστορίες από εβραίους και παγανιστές συγγραφείς."[3][2]:80

Ιστορικότητα

Η κεντρική θέση της καθηγήτριας στο βιβλίο είναι ότι οι ιστορίες διώξεων και μαρτυρίου δεν είναι αξιόπιστες. Η Μος χαρακτηρίζει τις μεγαλύτερες πηγές όπως τα Πρακτικά ή Πράξεις Μαρτύρων (λατινικά Acta Martyrum) ως περίτεχνα, στολισμένα, διασκεδαστικά και μακριά από την αλήθεια.[2]:87 Η Μος βρίσκει ομοιότητες μεταξύ των ιστοριών μαρτυρίου και της αρχαίας ελληνικής φιλολογίας και δραματουργίας.[1][2]:77–78 Στο βιβλίο της, η ακαδημαϊκός, εξετάζει τα αρχαιότερα και πιο κοινώς αποδεκτά για την ακρίβεια τους παραδείγματα: Το μαρτύριο του Πολύκαρπου, τις πράξεις του Πτολεμαίου και του Λουκιου[Σημ 1], την ιστορία της δίκης και τον θάνατο του μάρτυρα Ιουστίνου και των συντρόφων του, τις πράξεις των Σκυλατιανών Μαρτύρων, την ιστορία της Φιλικήτας και της Perpetua[Σημ 2] και της Δίωξης στην Λυών που περιλάμβανε τον επίσκοπο Ποθινό (Pothinus), τον Βλαντινα (Blandina) και πολλούς άλλους. H Μος ισχυρίζεται πως δεν μπορούμε να βασιστούμε στις πρωτογενείς αυτές ιστορικές πηγές ως ακριβείς ιστορικές αναφορές γιατί έχουν χαλκευτεί από μεταγενέστερες γενιές Χριστιανών.[1]

Εξέταση των πρωτογενών πηγών

Στην εξέταση του μαρτυρικού θανάτου του Πολυκάρπου, η Μος ισχυρίζεται ότι συμπεριλαμβάνει πολλές " σπάνιες συμπτώσεις, σχεδόν αδύνατες καταστάσεις και παρανομίες". Παρόλο που δεν αρνείται ότι ο Πολύκαρπος υπέφερε μαρτυρικό θάνατο, παρατηρεί ότι "είναι αδύνατο για μας να φανταστούμε πως το Μαρτύριο του Πολυκάρπου είναι μια ιστορική πηγή των γεγονότων όπως πράγματι έγιναν."[2]:100[4]

Η Μος εξετάζει τα βασανιστήρια και τους θανάτους των Άγιων Ποθινών, Βλαντιβα και άλλων στην Εκκλησιαστική Ιστορία του Ευσέβιου της Καισαρείας. Αν και τα γεγονότα συνέβησαν το 177 μΧ, η συγγραφέας σημειώνει ότι οι πηγές γράφτηκαν 200 χρόνια μετά τα γεγονότα. .[2]:112 Στο επόμενο κεφάλαιο, η καθηγήτρια σημειώνει τα διάφορα σφάλματα μεταξύ των πιο πηγών και τις επαρχίες της Αυτοκρατορίας.[2]:113 Η Μος σχολιάζει ότι πολλοί θεολογικοί όροι δεν χρησιμοποιούνταν μέχρι το τέλος του 3ου αιώνα. Η Μος σχολιάζει πως στο γράμμα ξεκινά λέγοντας ότι τα γεγονότα είναι άξια αιώνιας ανάμνησης, και παρατηρεί ότι η ίδια φράση χρησιμοποιήθηκε από τον Ευσέβιο τόσο στην Ιστορία της Εκκλησίας, όσο και στο έργο του Μάρτυρες της Παλαιστίνης.[2]:113 Σύμφωνα με την Μος, αυτό δείχνει ότι το γράμμα επεξεργάστηκε από τον Ευσέβιο και άρα είναι αδύνατο να ξέρουμε ποιο κομμάτι είναι πράγματι ιστορικό και ποιο προστέθηκε από τον Ευσέβιο και θεολογικούς λόγους.[2]:114

Διάρκεια Διώξεων

Σύμφωνα με την καθηγήτρια Μος, οι επαρχίες της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας είχαν μεγάλη αυτονομία και δύναμη να κάνουν ότι θεωρούσαν πως ήταν απαραίτητο. Σύμφωνα με την Μος, υπήρχαν τοπικά και σποραδικά επεισόδια δίωξης και βίας κατά των Χριστιανών, αλλά για τον περισσότερο καιρό των πρώτων 300 χρόνων, οι Χριστιανοί μπορούσαν να ζήσουν ειρηνικά, χωρίς φόβο από διώξεις, να εξασκούν την πίστη τους και να έχουν κοινωνική και επαγγελματική ανέλιξη. "Μιλάμε για λιγότερα από 10 χρόνια των πρώτων 300 χρόνων της Χριστιανικής Ιστορίας οι Χριστιανοί ήταν αντιμέτωποι με εκτελέσεις εξ αιτίας Αυτοκρατορικών ενεργειών."[2]:129 Σύμφωνα με την Καθολική Εγκυκλοπαίδεια του 1913, από τα 249 χρόνια μετά την πρώτη δίωξη του Νέρωνα (το 64μΧ) έως το 313μΧ, όταν ο Κωνσταντίνος καθιέρωσε την ανεξιθρησκία, υπολογίζεται ότι οι Χριστιανοί υπέφεραν από διώξεις τα 129 χρόνια και είχαν ένα βαθμό ανοχής για 120 χρόνια.[5]

Λόγοι για Διώξεις

Η Μος θεωρεί πως οι Ρωμαίοι ερμήνευαν την άρνηση να πραγματοποιήσουν θυσίες προς την εικόνα του Αυτοκράτορα, ως σημάδι πιθανής προδοσίας. Δεν τους ένοιαζε το θρησκευτικό δόγμα, αλλά μια πιθανή πολιτική επανάσταση.[2]:174[6]

Επιβραβεύσεις για Μάρτυρες

Η Μος περιγράφει πως η Εκκλησιαστική Διδαχή ότι μετά τον θάνατο, όλοι θα περιμένουν την ημέρα της κρίσης εκτός από τους μάρτυρες οι οποίοι θα κερδίσουν μαρτυρικό θρόνο και θα πάνε κατευθείαν στον παράδεισο.[2]:209 Για αυτό τον λόγο, ορισμένοι Χριστιανοί επιδίωκαν να μαρτυρήσουν σε μια αυτοκτονική αναζήτηση ενός μαρτυρικού θρόνου.[2]:212

Συμπεράσματα

Η γνώμη της Μος είναι ότι υπάρχουν συνέπειες από την προώθηση του μύθου των διώξεων σήμερα. Αν και παραδέχεται ότι υπήρχαν γνήσιες ιστορίες μαρτυρίου, και κρατικής δίωξης των Χριστιανών, η καθηγήτρια ισχυρίζεται πως η ιδέα της διωκόμενης εκκλησίας είναι υπερβολική, ιδίως η ιστορία που αφηγείται ο Ευσέβιος.[2]:217–233 Η συγγραφέας καταλήγει ότι η ιδέα πως οι Χριστιανοί καταδιώκονταν από τις δυνάμεις τους κακού, έχει οδηγήσει στην επιθετική νοοτροπία των Χριστιανών της σημερινής εποχής. Αυτό γίνεται φανερό, σύμφωνα με την Μος, από τις δημόσιες συζητήσεις γύρω από το θέμα των εκτρώσεων και του γάμου μεταξύ ανθρώπων ιδίου φύλου[1][2]:249–256[4][6]

Υποδοχή του βιβλίου

Η Λάουρα Μίλερ γράφοντας την αναφορά της στο Salon, για το βιβλίο Τhe Myth of Persecution αναφέρει "Η Μος δεν μπορεί να θεωρηθεί ευγλωττη συγγραφέας, όμως εξετάζει πλήρως το θέμα, ψάχνει για ξεκάθαρες και γνήσιες απαντήσεις, υποκινούμενη υπό την επίδραση του μύθου των διώξεων στις Δυτικές κοινωνίες"[7]

Στο The National Catholic Reporter, ο Μαουρίν Ντάλι (Maureen Daly) γράφει: "Από τις πρώτες σελίδες του βιβλίου κατανόησα ότι ήμουν στην μέση ενός καυτού θέματος. Η Μος, καθηγήτρια της ιστορίας της πρώιμης εκκλησίας και των μαρτύρων, καταλήγει ότι οι Διώξεις ήταν σπάνιες και λίγες. Γιατί αυτό είναι σημαντικό; Ο μύθος ότι οι Χριστιανοί πέρασαν Διώξεις, δεν είναι μόνο ανακριβής, αλλά συνέβαλε σημαντικά στην βία και συνεχίζει να υποστηρίζει την θεωρία πως είμαστε υπό επίθεση από συνανθρώπους μας".[8]

Στο Κίρκους Ριβιού (Kirkus Review) γράφεται: "ο μύθος των διώξεων και η αναμονή επιβράβευσης στον παράδεισο ήταν αποτελεσματική στην οργάνωση μιας αρχικής χριστιανικής ταυτότητας, η οποία συμπεριλάμβανε την νοοτροπία ότι βρισκόταν υπό επίθεση και δικαιολογούσε την βίαιη αντίδραση. Παρόλο που οι ιδέες και τα επιχειρήματα της Μος δεν είναι πρωτόγνωρα ή πρωτάκουστα, είναι αρκετά ενδιαφέρονταν και σίγουρα χρειάζεται επιπλέον έρευνα στο θέμα."[9]

Θρησκευτικοί κύκλοι δεν υποδέχτηκαν με την ίδια θέρμη το βιβλίο της Μος. Σύμφωνα με τον τον Ρ. Ρόγιαλ[Σημ 3], "η δίωξη ποτέ δεν ανακοινώνει ότι είναι δίωξη".[10] ενώ συνεχίζει πως ο ότι στόχος της Μος είναι να διώκει τους σύγχρονους Χριστιανούς.[11] Σύμφωνα με δημοσίευμα του Ινστιτούτου Θρησκείας και Δημόσιας Ζωής των ΗΠΑ, από τον Εφραίμ Ράντνερ, οι σύγχρονες διώξεις κατά Χριστιανών διαψεύδουν τους ισχυρισμούς της Μος, και το βιβλίο της είναι μια αναπροσαρμογή των απόψεων του Έντουαρντ Γκίμπον (1737 – 1794) υπό την επιρροή του "πολιτικού τουίτερ".[12]

Σημειώσεις

  1. ↑ Σύμφωνα με την εκκλησιαστική παράδοση, ο Πτολεμαίος (πέθανε το 165 μΧ) έπεισε μια παντρεμένη γυναίκα να εξασκεί την αγαμία. Ο άντρας της, τον κατηγόρησε αργότερα ότι είχε ερωτική σχέση μαζί της, οπόταν καταδικάστηκε σε θάνατο. Ο Λούκιος υπερασπίστηκε τον Πτολεμαίο λέγοντας πως δεν αποδείχτηκε η ενοχή του, οπόταν εκτελέστηκε και αυτός.
  2. ↑ απαιτείται μετάφραση
  3. ↑ Ο Ρομπερτ Ρογιαλ ειναι καθολικός, συγγραφέας και προεδρος του ιδρύματος "Πίστη και Λογική" με έδρα την Ουάσιγκτον.

Παραπομπές

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Anne T. Thayer (20 Δεκεμβρίου 2013). «The Myth of Persecution: How Early Christians Invented a Story of Martyrdom by Candida Moss». Interpretation: A Journal of Bible and Theology. doi:https://doi.org/10.1177/0020964313505984b. http://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/0020964313505984b. Ανακτήθηκε στις 17/12/2017. 
  2. ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 2,13 2,14 2,15 Moss, Candida (2013). The Myth of Persecution. HarperCollins. ISBN 978-0-06-210452-6. 
  3. ↑ «The Myth of Persecution - The Aquila Report» (στα αγγλικά). The Aquila Report. 2013-06-27. http://theaquilareport.com/the-myth-of-persecution/. Ανακτήθηκε στις 2017-12-17. 
  4. ↑ 4,0 4,1 THE MYTH OF PERSECUTION by Candida Moss | Kirkus Reviews. 
  5. ↑ Πρότυπο:CE1913
  6. ↑ 6,0 6,1 «“The Myth of Persecution”: Early Christians weren’t persecuted» (στα αγγλικά). Salon. 2013-02-24. https://www.salon.com/2013/02/24/the_myth_of_persecution_early_christians_werent_persecuted/. Ανακτήθηκε στις 2017-12-17. 
  7. ↑ Miller, Laura (24 February 2013). «"The Myth of Persecution": Early Christians weren’t persecuted». Salon. http://www.salon.com/2013/02/24/the_myth_of_persecution_early_christians_werent_persecuted/. 
  8. ↑ Daly, Maureen (27 March 2013). «The long shadow of the martyr myth». National Catholic Reporter. http://ncronline.org/books/2013/03/long-shadow-martyr-myth. 
  9. ↑ «THE MYTH OF PERSECUTION How Early Christians Invented a Story of Persecution». Kirkus Reviews. 26 November 2012. https://www.kirkusreviews.com/book-reviews/candida-moss/the-myth-of-martyrdom/. 
  10. ↑ Glenn Moots, "Persecution, Past and Present: Candida Moss’s Unintentional Gift to Christians", 29-5-2015. The Witherspoon Institute.
  11. ↑ Robert Royal, "MYTHS ABOUT CHRISTIAN NON-PERSECUTION", Catholic League, 25-72013: "[t]o be fair to Professor Moss, her aim seems less to deny them than to block Christians in America from vigorous action to defend what they see as threats to their beliefs and institutions.
  12. ↑ Radner, Ephraim (May 2013). «Unmythical Martyrs A review of The Myth of Persecution: How Early Christians Invented a Story of Martyrdom». First Things. http://www.firstthings.com/article/2013/04/unmythical-martyrs. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

CC-BY-SA
Μετάφραση 		Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα The Myth of Persecution (έκδοση 806412357) της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ο_μύθος_των_διωγμών_(βιβλίο)&oldid=6796321"