Συνασπισμός της Αριστεράς, των Κινημάτων και της Οικολογίας

Συνασπισμός της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας
Αρχείο:Synaspismos logo.png
Ίδρυση	1989 (εκλογική συμμαχία) 1991 (ενιαίο κόμμα)
Διάλυση	10 Ιουλίου 2013
Προκάτοχος	ΚΚΕ, ΚΚΕ εσωτ., Κόμματα κεντροαριστερού χώρου
Συγχωνεύθηκε σε	ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
Εφημερίδα	Αυγή
Ιδεολογία	Ευρωκομμουνισμός, Σοσιαλισμός, Οικοσοσιαλισμός, Δημοκρατικός σοσιαλισμός,
Πολιτικό φάσμα	Αριστερά
Ευρωπαϊκή προσχώρηση	Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς
Χρώματα	κόκκινο, κίτρινο, μπλε
Ιστότοπος
syn.gr
Πολιτικό σύστημα Ελλάδας Πολιτικά κόμματα Εκλογές

Ο Συνασπισμός της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας (συντομότερα Συνασπισμός ή ΣΥΝ) ήταν ελληνικό πολιτικό κόμμα της Αριστεράς. Ιδρύθηκε το 1989 ως εκλογική συμμαχία κυρίως του ΚΚΕ και της ΕΑΡ (μετεξέλιξη του ΚΚΕ εσωτερικού) αλλά και άλλων μικρότερων κομμάτων του κεντροαριστερού χώρου. Το 1991 αποφασίστηκε η μετεξέλιξή του σε ενιαίο κόμμα, και η διάλυση των μέχρι τότε συνιστωσών κομμάτων που τον αποτελούσαν. Το ζήτημα τέθηκε στο 13ο Συνέδριο του ΚΚΕ, η νεοσυσταθείσα Κεντρική Επιτροπή του κόμματος την απέρριψε με διαφορά δύο ψήφων, και έτσι προκλήθηκε η αποχώρηση μεγάλης μερίδας στελεχών του ΚΚΕ, που εντάχθηκαν στον ενιαίο πλέον Συνασπισμό.
Από την δημιουργία του μέχρι το 2003 το κόμμα ονομαζόταν Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου. Το 2004 πρωτοστάτησε στην εκλογική σύμπραξη των δυνάμεων του αριστερού χώρου στο σχημα «Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς» (ΣΥΡΙΖΑ), του οποίου απετέλεσε τη μεγαλύτερη συνιστώσα. Το 2012 ξεκίνησε η μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο κόμμα και ο ΣΥΝ αυτοδιαλύθηκε τον Ιούλιο του 2013. Ιστορικά συνδεόταν με τον χώρο του Ευρωκομμουνισμού, δηλαδή του ιδεολογικού ρεύματος που αναπτύχθηκε λίγο πριν το 1970 σε ορισμένα κομμουνιστικά κόμματα της Δυτικής Ευρώπης.

Ιστορία

Ο ΣΥΝ δημιουργήθηκε ως εκλογική συμμαχία πριν τις εθνικές εκλογές του 1989, έχοντας ως κύριους εταίρους τα δύο μεγαλύτερα κόμματα της Αριστεράς: το ΚΚΕ και την Ελληνική Αριστερά (Ε.ΑΡ.), μετεξέλιξη του ευρωκομμουνιστικού ΚΚΕ Εσωτερικού. Οι επαφές μεταξύ στελεχών των δύο κομμάτων ξεκίνησαν μετά το 12ο συνέδριο του ΚΚΕ. Στο Συνασπισμό προσχώρησαν επίσης η «Σοσιαλιστική Πορεία» του Νίκου Κωνσταντόπουλου και προσωπικότητες από το ΠΑΣΟΚ και το κέντρο όπως ο Μανόλης Δρεττάκης και ο Στάθης Παναγούλης.

Ο Συνασπισμός συμμετείχε για πρώτη φορά σε εκλογές, τον Ιούνιο του 1989, όπου κατάφερε να βγει στην τρίτη θέση, με ποσοστό 13,1% και εκλέγοντας 28 βουλευτές. Μετεκλογικά, συμφώνησε με την Νέα Δημοκρατία, να σχηματίσει κυβέρνηση συνεργασίας με αυτή, αλλά ο πρωθυπουργούς να μην είναι ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Έτσι σχηματίστηκε η κυβέρνηση συνεργασίας ΝΔ-ΣΥΝ, με πρωθυπουργό τον Τζαννή Τζαννετάκη.

Ο Συνασπισμός αποτέλεσε το πρώτο αριστερό κόμμα στην Ελλάδα που συμμετείχε στη κυβέρνηση και συνεπώς στην διακυβέρνηση της χώρας. Από τον Συνασπισμό, συμμετείχαν στη κυβέρνηση οι:

• Νίκος Κωνσταντόπουλος ως Υπουργός Εσωτερικών
• Φώτης Κουβέλης ως Υπουργός Δικαιοσύνης
• Γεώργιος Μυλωνάς ως Υπουργός Πολιτισμού

Ο Συνασπισμός μετείχε και στις εκλογές του Νοεμβρίου του 1989, αλλά τα ποσοστά του έπεσαν στο 10,97% και εξέλεξε 21 βουλευτές. Η πτώση των ποσοστών του οφείλεται κατά πολλούς στην κυβερνητική συνεργασία με τη Νέα Δημοκρατία. Λόγω της εκ νέου αδυναμίας σχηματισμού κυβέρνησης, συμμετείχε και πάλι σε κυβέρνηση, αυτή τη φορά στην τρικομματική οικουμενική κυβέρνηση, με πρωθυπουργό τον οικονομολόγο και πρώην Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, Ξενοφώντα Ζολώτα.

Από τον Συνασπισμό συμμετείχαν στην κυβέρνηση οι:

• Γεώργιος Μυλωνάς ως Υπουργός Πολιτισμού
• Γρηγόρης Γιάνναρος ως Αναπληρωτής Υπουργός Βιομηχανίας

Ο Συνασπισμός συμμετείχε και στις εκλογές του Απριλίου του 1990, αλλά η πτωτική πορεία των ποσοστών του κόμματος συνέχισε. Έλαβε το 10,28% των ψήφων και εξέλεξε 19 βουλευτές.

Μετά από πρόταση του Φλωράκη και με τη σύμφωνη γνώμη του Κύρκου, πρόεδρος εξελέγη το Μάρτιο του 1990 η Μαρία Δαμανάκη.

Στο ΚΚΕ, το 1991, μετά την αλλαγή του πολιτικού συστήματος στις χώρες του "υπαρκτού σοσιαλισμού" και την κρίση που αυτή προκάλεσε στο κομμουνιστικό κίνημα, οι αποκαλούμενοι ανανεωτικοί, οι οποίοι ζητούσαν αναθεώρηση βασικών αρχών της θεωρίας και λειτουργίας του κόμματος, αποχώρησαν από το κόμμα, ύστερα από την επικράτηση της μαρξιστικής-λενινιστικής πτέρυγας στο 13ο Συνέδριο. Είχε ήδη προηγηθεί η διάσπαση της ΚΝΕ και του ΚΚΕ το 1989 και η συγκρότηση του Νέου Αριστερού Ρεύματος (ΝΑΡ) και της ΚΝΕ-ΝΑΡ. Οι αποχωρήσαντες ήταν πλειοψηφία σε πολλές κομματικές οργανώσεις βάσης (δηλ. τοπικές οργανώσεις) και περίπου το 45% της Κεντρικής Επιτροπής, μεταξύ των οποίων και ο απελθών γραμματέας του κόμματος Γρηγόρης Φαράκος. Μετά από αυτό, οι ανανεωτικοί του ΚΚΕ και τα υπόλοιπα κόμματα της συμμαχίας αποφάσισαν να μετατρέψουν το Συνασπισμό σε ενιαίο πολιτικό κόμμα.

Στις εκλογές του 1993, ωστόσο, ο Συνασπισμός απέτυχε να εισέλθει στη Βουλή (έλαβε ποσοστό 2,94%) και η Δαμανάκη παραιτήθηκε. Νέος πρόεδρος του κόμματος έγινε ο Νίκος Κωνσταντόπουλος, μετά την εκλογή του στο 2ο Συνέδριο του κόμματος. Στις ευρωεκλογές του Ιουνίου 1994 συγκέντρωσε το υψηλότερο μέχρι τότε ποσοστό του ως ενιαίο κόμμα (6,25%) και εξέλεξε δύο ευρωβουλευτές, τον Αλαβάνο και τον Παπαγιαννάκη. Στις βουλευτικές εκλογές του 1996 διπλασίασε το ποσοστό του (5,12%) και στις ευρωεκλογές του 1999 πήρε 5,16% και επανεξελέγησαν οι δύο ευρωβουλευτές του.

Στις εθνικές εκλογές του 2000 υποστηρίχθηκε και από το μικρό κόμμα Ανανεωτική Κομμουνιστική Οικολογική Αριστερά (ΑΚΟΑ) και έλαβε 3,20%. Μετά τις εκλογές ένα μικρό κομμάτι, που από καιρό ζητούσε προσέγγιση με το ΠΑΣΟΚ, αποχώρησε από το Συνασπισμό, καταγγέλλοντας την ηγεσία του για «αριστερή στροφή». Τα στελέχη αυτά ίδρυσαν τη βραχύβια Ανανεωτική και Εκσυγχρονιστική Κίνηση της Αριστεράς (ΑΕΚΑ). Η ΑΕΚΑ απέτυχε να προσελκύσει περισσότερα από μερικές δεκάδες μέλη του Συνασπισμού και σε λίγους μήνες αρχικά διασπάστηκε και μετά διαλύθηκε, όταν ο επικεφαλής της Νίκος Μπίστης έγινε υφυπουργός στην τελευταία κυβέρνηση του Κώστα Σημίτη (ΠΑΣΟΚ). Με το ίδιο επιχείρημα της «αριστερής στροφής» αποχώρησε το 2003 και η βουλευτής Μαρία Δαμανάκη, όμως ούτε αυτή κατάφερε να προκαλέσει σοβαρούς τριγμούς στην κομματική βάση, πόσω μάλλον αφού κατέβηκε στις εκλογές του 2004 ως υποψήφια Βουλευτής Επικρατείας με το ΠΑΣΟΚ.

Στο συνέδριο του 2003 αποφασίστηκε η αλλαγή του ονόματος του κόμματος σε «Συνασπισμός της Αριστεράς, των Κινημάτων και της Οικολογίας».

Στις βουλευτικές εκλογές του Απριλίου 2004, ο Συνασπισμός μαζί με μικρότερα αριστερά κόμματα και οργανώσεις συγκρότησε τη συμμαχία «Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς». Τα κόμματα αυτά ήταν η ΑΚΟΑ (μετεξέλιξη του ΚΚΕ εσωτερικού-Ανανεωτική Αριστερά, της τάσης "Αναβάθμιση" του ιστορικού ΚΚΕ Εσωτερικού), η Κίνηση για την Ενότητα Δράσης της Αριστεράς (ΚΕΔΑ – πρόσφατα διαγραμμένα ιστορικά στελέχη του ΚΚΕ, όπως οι Θεωνάς, Κωστόπουλος κ.ά.), η Διεθνιστική Εργατική Αριστερά (ΔΕΑ - τροτσκιστές), οι Ενεργοί Πολίτες (Μανώλης Γλέζος). Η συμμαχία υποστηρίχθηκε και από την Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδος (ΚΟΕ – μαοϊκοί), η οποία όμως δε συμμετείχε στα ψηφοδέλτια.

Στις ευρωεκλογές (Ιούνιος 2004) ο Συνασπισμός συμμετείχε χωρίς τους συμμάχους του, λόγω κρίσης προσανατολισμού στο εσωτερικό του. Έλαβε το 4.16% των ψήφων και εξέλεξε 1 ευρωβουλευτή. Όμως η εκλογή του Αλέκου Αλαβάνου στην προεδρία του κόμματος λίγο αργότερα, καθώς και η επανεπιβεβαίωση της διάθεσης για συνεργασία με τα μικρότερα αριστερά κόμματα, δημιούργησαν συνθήκες αναθέρμανσης της συμμαχίας. Στο πλαίσιο αυτό ο Συνασπισμός πρότεινε για υποψήφιο δήμαρχο Αθηναίων στις Δημοτικές εκλογές του 2006 τον τριαντάχρονο Αλέξη Τσίπρα και κάλεσε όλες τις Πολιτικές Κινήσεις (δηλ. τοπικές οργανώσεις) του κόμματος να συμφωνήσουν σε κοινούς υποψηφίους για όλες τις πόλεις και νομούς της χώρας με τα υπόλοιπα κόμματα της συμμαχίας.

Η επιλογή του νεαρού Τσίπρα, παρά την προηγηθείσα έντονη εσωκομματική αντιπαράθεση, αποδείχτηκε αρκετά επιτυχημένη, μια και στις 15 Οκτωβρίου 2006 ανακηρύχθηκε τρίτος μετά το Νικήτα Κακλαμάνη (ΝΔ) και τον Κώστα Σκανδαλίδη (ΠΑΣΟΚ) συγκεντρώνοντας ποσοστό 10,5%, ανώτερο από εκείνο του Σ. Χαλβατζή (ΚΚΕ) (8,8%).

Στις εκλογές του 2007 ο ΣΥΡΙΖΑ πέτυχε σημαντική άνοδο, κερδίζοντας ποσοστό 5,04% και συνολικά 14 έδρες.

Τον Ιούνιο του 2010, η Ανανεωτική Πτέρυγα, μια από τις πιο μαζικές τάσεις του Συνασπισμού, αποχώρησε από το κόμμα, συγκροτώντας νέο κόμμα, αυτό της Δημοκρατικής Αριστεράς .

Ο ΣΥΝ αυτοδιαλύθηκε τον Ιούλιο του 2013 εν όψει του πρώτου συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ.

Συνέδρια

1ο Συνέδριο

Το 1ο (και ιδρυτικό) συνέδριο του ΣΥΝ έγινε το 1992. Σε αυτό το συνέδριο, πρόεδρος του κόμματος εξελέγη η Μαρία Δαμανάκη, δίχως να υπάρχει άλλη υποψηφιότητα.

2ο Συνέδριο

Το 2ο (και έκτακτο) συνέδριο του κόμματος διεξήχθη μετά τις εκλογές του 1993 για την ανάδειξη νέας ηγεσίας. Στην πρώτη ψηφοφορία προηγήθηκε ο Αλέκος Αλαβάνος με 43% και ακολούθησαν ο Κωνσταντόπουλος με 21%, ο Φώτης Κουβέλης με 20% και ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης με 19%. Στη δεύτερη ψηφοφορία εκλέχτηκε πρόεδρος ο Κωνσταντόπουλος.

3ο Συνέδριο

Το 3ο συνέδριο του κόμματος διεξήχθη το 2003.

4ο Συνέδριο

Το 4ο (τακτικό) συνέδριο του κόμματος, διεξήχθη τον Δεκέμβριο του 2004 για την ανάδειξη νέας ηγεσίας. Πρόεδρος του κόμματος, εκλέχθηκε ο Αλέκος Αλαβάνος.

Εκλογικά αποτελέσματα

Ως συνασπισμός κομμάτων

Αποτελέσματα 1989-1990
Έτος	Τύπος Εκλογών	Ψήφοι	%	Έδρες
1989	Ευρωεκλογές	936.175	14,3	4 / 24
Ιούνιος 1989	Βουλευτικές	855.944	13,1	28 / 300
Νοέμβριος 1989	Βουλευτικές	734.611	11,0	21 / 300
1990	Βουλευτικές	677.059	10,3	19 / 300

Ως ενιαίο κόμμα

Αποτελέσματα 1993-2004
Έτος	Τύπος Εκλογών	Ψήφοι	%	Έδρες	Θέση στη Βουλή
1993	Βουλευτικές	202.887	2.94	0 / 300	Εκτός Βουλής
1994	Ευρωεκλογές	408.066	6,30	2 / 25	Αντιπολίτευση
1996	Βουλευτικές	347.051	5,12	10 / 300	Αντιπολίτευση
1999	Ευρωεκλογές	331.928	5,16	2 / 25	Αντιπολίτευση
2000	Βουλευτικές	219.880	3,20	4 / 300	Αντιπολίτευση
2004	Ευρωεκλογές	254.447	4,16	1 / 24	Αντιπολίτευση

Ως μέρος του ΣΥΡΙΖΑ

Αποτελέσματα 2004-2012
Έτος	Τύπος Εκλογών	Ψήφοι	%	Έδρες	Θέση στη Βουλή
2004	Βουλευτικές	241.539	3,30	6 / 300	Αντιπολίτευση
2007	Βουλευτικές	361.059	5,04	14 / 300	Αντιπολίτευση
2009	Ευρωεκλογές	240.898	4,70	1 / 22	Αντιπολίτευση
2009	Βουλευτικές	315,627	4,60	13 / 300	Αντιπολίτευση
Μάιος 2012	Βουλευτικές	1.060.265	16,78%	52 / 300	Αξιωματική Αντιπολίτευση
Ιούνιος 2012	Βουλευτικές	1.655.053	26,89%	71 / 300	Αξιωματική Αντιπολίτευση

Ιδεολογικός προσανατολισμός - Τάσεις

Ο ΣΥΝ αυτοπεριγράφεται ως κόμμα της Ανανεωτικής και Ριζοσπαστικής Αριστεράς, εμπνεόμενο από τις ιδέες της ανανέωσης του αριστερού εργατικού κινήματος στην Ελλάδα και την Ευρώπη με στρατηγικό του στόχο τον "σοσιαλισμό με δημοκρατία και ελευθερία" μέσω του "δημοκρατικού δρόμου προς τον σοσιαλισμό" ενώ παράλληλα χαρακτηρίζεται και από τον αριστερό ευρωπαϊσμό. Υποστηρίζει ότι η κουλτούρα του κόμματος εμπλουτίζεται από την ενεργό συμμετοχή του στο κίνημα ενάντια στη νεοφιλελεύθερη καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση. Συγχρόνως προσπαθεί να εισάγει τα ζητήματα της οικολογίας με μεγαλύτερη ένταση στην Αριστερά. Ο Συνασπισμός αποδίδει τις θεωρητικές αναζητήσεις του σε θέσεις φιλοσόφων και πολιτικών όπως ο Καρλ Μαρξ, ο Βλαντιμίρ Λένιν, η Ρόζα Λούξεμπουργκ, ο Αντόνιο Γκράμσι, ο Λουί Αλτουσέρ και ο Νίκος Πουλαντζάς.

Όπως δηλώνει στα καταστατικά κείμενά του, ο ΣΥΝ επιδιώκει να ενσωματώνει οργανικά στην αναζήτηση μιας καινούριας ταυτότητας της Αριστεράς, πολίτες που με διαφορετική ιστορία και προέλευση εκφράζουν τη συνέχεια, τις κριτικές και ανανεωτικές απόπειρες που εμφανίστηκαν σε όλες τις πτέρυγες και σε όλη την ιστορική πορεία της Αριστεράς. Κάτω από τη σημαία του μπορεί κανείς να βρει ανθρώπους διαφορετικών ιδεολογικών καταβολών, από σοσιαλιστές μέχρι και ελευθεριακούς κομμουνιστές.

Για τον παραπάνω λόγο, τα μέλη του Συνασπισμού έχουν το δικαίωμα να σχηματίζουν εσωκομματικές ομάδες («τάσεις»). Οι τάσεις μπορούν να εκδίδουν δικά τους έντυπα, να διοργανώνουν ανοιχτές συζητήσεις και να συγκροτούν δικά τους ψηφοδέλτια («λίστες») στις εκλογές για την ανάδειξη οργάνων, να εκφράζουν τις διαφωνίες τους δημόσια, όμως δε μπορούν να δουλεύουν ενάντια στις αποφάσεις του κόμματος. Ο ρόλος των τάσεων είναι ιδιαίτερα σημαντικός στα πλαίσια του διαλόγου και της κριτικής στα όργανα του κόμματος, αλλά και της επαφής με τα σύγχρονα ρεύματα της αριστεράς. Αυτός ο τρόπος λειτουργίας του κόμματος βρίσκεται σε αντιδιαστολή με τον λεγόμενο "δημοκρατικό συγκεντρωτισμό", που επιτρέπει μεν στα μέλη ενός κόμματος να εκφράζουν τις απόψεις τους στις εσωτερικές διαδικασίες, επιβάλλει όμως την απόλυτη έκφραση της απόφασης κάθε διαδικασίας και τελικά του συνόλου της "γραμμής" από κάθε μέλος εξώστρεφα, ανεξαρτήτως διαφωνιών που μπορεί να έχουν με αυτήν.

Κατά σειρά ισχύος, βάσει των συσχετισμών που αποτυπώθηκαν στο 6ο Συνέδριο, οι δυνατότερες τάσεις είναι η Αριστερή Ενότητα, το Αριστερό Ρεύμα, η Πρωτοβουλία 2010 (πρώην Ανανεωτικοί) και η Πρωτοβουλία για την Αριστερή Ανασύνθεση. Στο Συνέδριο αυτό η Ανανεωτική Πτέρυγα αρνήθηκε να δεχτεί την εκλογή μελών της στα όργανα του Συνασπισμού, λόγω της παραμονής του στον ΣΥΡΙΖΑ, και κατόπιν αποχώρησε από το ίδιο το κόμμα.

Εκπροσώπηση και διεθνείς συμμαχίες

Ο Συνασπισμός είχε βουλευτές στο Εθνικό και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Αφού ξεπέρασε την αποτυχία στις εθνικές εκλογές του 1993, ο ΣΥΝ ήταν από το 1996 σταθερά το τέταρτο κόμμα στο κοινοβούλιο και το τρίτο σε συνεργασία και με το ΠΑΣΟΚ (με όρους εκπροσώπησης) στην τοπική αυτοδιοίκηση (δήμοι και νομαρχίες). Στην Ευρωβουλή ήταν μέλος της κοινοβουλευτικής ομάδας της Ενωτικής Ευρωπαϊκής Αριστεράς (EUL-NGL). Συμμετείχε επίσης στο Παγκόσμιο Κοινωνικό Φόρουμ, Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ. Τέλος, ο Συνασπισμός ήταν ο οικοδεσπότης (29-30 Οκτωβρίου 2005) του 1ου Συνεδρίου της Ευρωπαϊκής Αριστεράς. Το συνέδριο κατέληξε στη Διακήρυξη των Αθηνών (αγγλικό κείμενο), ως μανιφέστο του νεοσύστατου Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς.

Γνωστά στελέχη του ΣΥΝ είναι οι Αλέξης Τσίπρας, Δημήτρης Παπαδημούλης, Πάνος Σκουρλέτης.

Ο Συνασπισμός συνδέεται επίσης με τα ακόλουθα:

• καθημερινή εφημερίδα Η Αυγή, [1]
• ραδιοσταθμός Στο Κόκκινο 105,5,[2]
• LEFT.GR, ενημερωτικό site, [3]
• Ινστιτούτο Πολιτικού Προβληματισμού «Νίκος Πουλαντζάς», [4]
• Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας (Α.Σ.Κ.Ι.), [5]
• ΘΕΣΕΙΣ: Αναλύσεις, Κριτική, Ζητήματα της πάλης των τάξεων, [6]

Οργανωτική δομή

Η κομματική δομή αποτελείται από τρία επίπεδα:

• Πολιτικές Κινήσεις. Είναι οι βασικές οργανώσεις του ΣΥΝ, ανά δήμο ή ανά εργασιακό χώρο. Ευθύνονται για την εφαρμογή της πολιτικής του κόμματος στη ζώνη ευθύνης τους, και αποφασίζουν για τη γραμμή στα τοπικά ζητήματα.

• Νομαρχιακές Επιτροπές. Εκλέγονται άμεσα ή έμμεσα από τα μέλη των Πολιτικών Κινήσεων του νομού. Έχουν κυρίως οργανωτικό χαρακτήρα, συντονίζοντας τη δουλειά των Π.Κ.

• Κεντρική Πολιτική Επιτροπή. Η Κεντρική Πολιτική Επιτροπή αποτελεί το ανώτερο πολιτικό όργανο. Είναι αρμόδιο για την εφαρμογή των αποφάσεων του Συνεδρίου και έχει την ευθύνη της διεύθυνσης του κόμματος. Εκλέγει την Πολιτική Γραμματεία, το Γραμματέα της και τα όργανα που θεωρεί απαραίτητα για τη λειτουργία και τη δράση του κόμματος. Οι αποφάσεις της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής συζητούνται στις Πολιτικές Κινήσεις για να εκφράσουν τα μέλη τη γνώμη τους.
  • Πολιτική Γραμματεία: Εκλέγεται από την Κ.Π.Ε. και αποτελείται από μέλη της, τα οποία αναλαμβάνουν τρεις βασικές αρμοδιότητες: να εκπροσωπούν το κόμμα στα ΜΜΕ και στις διαπραγματεύσεις με άλλα κόμματα, να συντονίζουν την κομματική δουλειά σε εθνικό επίπεδο και να προετοιμάζουν τις συνόδους της Κεντρικής Επιτροπής.

• Συνέδριο. Το τακτικό Συνέδριο είναι το ανώτατο όργανο του κόμματος. Συγκαλείται κάθε 3 χρόνια. Ψηφίζει αποφάσεις που ισχύουν για όλο το ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ μέχρι το επόμενο Συνέδριο. Το τακτικό Συνέδριο εκλέγει τον Πρόεδρο, την Κεντρική Πολιτική Επιτροπή και την Επιτροπή Οικονομικού Ελέγχου.

Νεολαία

Μέλη της Νεολαίας Συνασπισμού σε συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ

Η οργάνωση νεολαίας του Συνασπισμού ήταν η Νεολαία Συνασπισμού, η οποία ήταν αυτόνομη από την κομματική δομή. Μέχρι το 1999 ονομαζόταν Ένωση Αριστερών Νέων (ΕΑΝ). Η Νεολαία Συνασπισμού είχε τα δικά της όργανα, αλλά γενικά κινούνταν στα πλαίσια της κομματικής γραμμής. Μέχρι το 2015 είχε παρουσία σε αρκετούς φοιτητικούς συλλόγους μέσω της Αριστερής Ενότητας, ενώ μετά από διασπάσεις στο εσωτερικό της, τα μέλη της Νεολαίας ίδρυσαν το BLOCO - Δίκτυο Σχημάτων Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Συμμετέχει επίσης στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο Δημοκρατικών Αριστερών Νεολαιών (ENDYL).

Δείτε επίσης

• Κατάλογος ελληνικών πολιτικών κομμάτων

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Συνασπισμός της Αριστεράς, των Κινημάτων και της Οικολογίας
• Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς
• Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας
• Σπ. Στάβερης (23-01-2015). «Φλας μπακ. Στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, το 2008». LIFO. Ανακτήθηκε στις 01-02-2015.  Φωτορεπορτάζ από το 5ο συνέδριο του ΣΥΝ.
• Kitsikis/article Grèce. Le Synaspismos tiraillé entre social-démocratie et anarchisme, Grande Europe, no.16, janvier 2010, La Documentation Française