Νεάπολη Κοζάνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 40: | Γραμμή 40: | ||
[[Κατηγορία:Κωμοπόλεις του νομού Κοζάνης]] |
[[Κατηγορία:Κωμοπόλεις του νομού Κοζάνης]] |
||
[[Κατηγορία:Δήμος Βοΐου]] |
|||
Έκδοση από την 13:22, 5 Δεκεμβρίου 2017
Συντεταγμένες: 40°19′N 21°23′E / 40.317°N 21.383°E
| Νεάπολη Κοζάνης | |
|---|---|
| Πόλη | |
 | |
  Νεάπολη Κοζάνης | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Δυτική Μακεδονία |
| Διοίκηση | |
| • Δήμαρχος | Δήμος Βοΐου |
| Πληθυσμός | 2.036, 2.340, 2.020 και 2.285 |
| Τηλεφωνικός κωδικός | 24680 |
Η Νεάπολη Κοζάνης είναι ορεινή κωμόπολη (υψόμ. 670 μ.) του νομού Κοζάνης. Βρίσκεται στο δυτικό τμήμα του νομού, στα δεξιά του ποταμού Αλιάκμονα, 50 χλμ. Δυτικά της της Κοζάνης, στην πρώην επαρχία Βοΐου.[1] Αγροτικό και οικονομικό κέντρο της πρώην Επαρχίας Βοΐου, και σήμερα ιστορική έδρα του Δήμου Βοΐου της Περιφερειακής Ενότητας Κοζάνης. Κάθε Πέμπτη γίνεται η Λαϊκή Αγορά της πόλης.
Ιστορικά στοιχεία
Η περιοχή του Βοϊου και η Νεάπολη ανήκαν στην ιστορική περιοχή της Ορεστίδας της Άνω Μακεδονίας. Αρχαίοι τάφοι, αγγεία και άλλα αρχαιολογικά ευρήματα βεβαιώνουν την ύπαρξη αρχαίας πολίχνης πλάι στα τελευταία (προς βορρά) σπίτια της σημερινής κωμόπολης και συγκεκριμένα στις θέσεις «Αμπέλια» και «Αλώνια»[2]. Ίσως μάλιστα να πρόκειται για την αρχαία Λεβαία, την οποία ο Ηρόδοτος συνδέει με το γενάρχη των Αργεαδών. Κατά την Τουρκοκρατία ήταν το διοικητικό κέντρο της περιοχής.
Μέχρι το 1928 ονομαζόταν Λειψίστα. Μετονομάστηκε σε κοινότητα Νεαπόλεως στις 11 Σεπτεμβρίου 1928.[3]
Η επιτροπή των κατοίκων είχε προτείνει να μετονομαστεί σε «Αλεξάνδρεια». Επίσης πρότειναν τα ονόματα Καλλιθέα με 7 ψήφους διότι σε θέση με ωραία θέα, σε γραφική τοποθεσία, με αρκετά ποτάμια στην γύρω περιοχή. Με ψήφους 6 προτάθηκε επίσης η ονομασία Νέα Ίμερα διότι το 1/3 των προσφύγων προέρχεται εκ της Ίμερας του Πόντου.
Παραπομπές
- ↑ Εγκυκλοπαίδεια Δομή, τόμ. 2ο σ. 478 ISBN 960-8177-70-7
- ↑ [1] Δημ. Κ. Σαμσάρης, Ιστορική γεωγραφία της ρωμαϊκής επαρχίας Μακεδονίας (Το τμήμα της σημερινής Δυτικής Μακεδονίας), Θεσσαλονίκη 1989 (έκδοση Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών), σ. 128-129. ISBN 960-7265-01-7.
- ↑ ΦΕΚ Α' 193/1928