Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Πάτρας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 22:11, 22 Νοεμβρίου 2017

Το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο (ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.) Πάτρας αποτελεί τον σπουδαιότερο θεατρικό θεσμό της νοτιοδυτικής Ελλάδας^[1]^[2]. Κεντρική σκηνή του θεάτρου αποτελεί το ιστορικό Θέατρο Απόλλων της Πάτρας, κτισμένο το 1872, σε σχέδια του αρχιτέκτονα Ερνέστου Τσίλλερ, στη βορειοανατολική πλευρά της Πλατείας Γεωργίου Α΄ στο κέντρο της πόλης.

Ιστορία

Ιδρύθηκε τον Ιούνιο του 1988 ως Δημοτικό Θέατρο Πάτρας υπό της διεύθυνση της Μάγιας Λυμπεροπούλου και του Βίκτορα Αρδίττη και πρώτη παράσταση ήταν Η Μαρκησία ντε Σαντ του Μισίμα σε σκηνοθεσία της Λυμπεροπούλου ^[3]. Στις 29 Ιουνίου του 1989 το θέατρο μετεξελίχθηκε σε ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας διατηρώντας αρχικά και τους δύο καλλιτεχνικούς διευθυντές του ^[4] ως την αποχώρησή του Αρδίττη ένα χρόνο μετά, που άφησε τη Λυμπεροπούλου μόνη της στο τιμόνι του θεάτρου μέχρι το 1993.

Η εναρκτήρια παράσταση του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. "Γυάλινος Κόσμος" του Τενεσί Ουίλιαμς, από την Μάγια Λυμπεροπούλου ξεχώρισε για την ποιότητά της, όπως και οι «Μικροαστοί» του Μαξίμ Γκόργκι και η «Τριλογία των παραθεριστών» του Κάρλο Γκολντόνι. Στη συνέχεια την καλλιτεχνική διεύθυνση του ΔΗΠΕΘΕ ανέλαβαν διαδοχικά οι Νίκος Αρμάος (1993-1998), Γιώργος Κιμούλης^[5] (1998-1999), Θέμης Μουμουλίδης (1999-2007) ^[6]. Από το 2007 ως το 2009, καλλιτεχνική διευθύντρια του θέατρου ήταν η σκηνοθέτις και ηθοποιός Λυδία Κονιόρδου ^[7], μέχρι τον Οκτώβριο του έτους, οπότε και επιλέχτηκε ως καλλιτεχνικός διευθυντής ο ηθοποιός Γιάννης Βόγλης^[8]. Ακολούθησε ως καλλιτεχνικός διευθυντής ο Θοδωρής Αμπαζής. Από τον Ιούνιο του 2015 καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας είναι ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Κώστας Καζάκος.

Το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας επιχορηγείται τακτικά από το Δήμο Πατρέων και από το Υπουργείο Πολιτισμού μέσω προγραμματικών συμβάσεων. Ανικανοποίητο αίτημα της πόλης παραμένει η μετεξέλιξη του Θεάτρου σε Κρατικό Θέατρο Νότιας Ελλάδας. Παρόλα αυτά το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας αντιμετωπίζει χρόνια οικονομικά προβλήματα, εν μέρει λόγω μη καταβολής επιχορηγήσεων του ΥΠ.ΠΟ., ενώ έχει απωλέσει μια δεύτερη σκηνή, το θεατράκι "Επίκεντρο" το οποίο κατεδαφίστηκε ενόψει της "Πάτρας Π.Π.Ε. 2006" χωρίς ωστόσο να αντικατασταθεί από νέο θέατρο ^[9].

Το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. στην κοινωνία της Πάτρας

Το 2007 το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας οργάνωσε σεμινάρια θεατρικής επιμόρφωσης για εκπαιδευτικούς, ενώ έχει ήδη ανακοινωθεί ότι προγραμματίζονται ξεναγήσεις εκπαιδευτικών και μαθητών στους χώρους του Δημοτικού Θεάτρου «Απόλλων».

Παραπομπές

↑ Γιώργου Βιδάλη "Στην Πάτρα του Θεάτρου" ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 16/01/2001, τελευταία πρόσβαση 11 Ιανουαρίου 2007
↑ Βασίλη Αγγελικόπουλου "Η Πάτρα εθνικό κέντρο πολιτισμού" Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 04/02/2001, τελευταία πρόσβαση 11 Ιανουαρίου 2007.
↑ Μυρτώ Λοβέρδου "Θέατρο «H όπερα της πεντάρας» - το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας" ΤO ΒHMA, 15/01/2006 τελευταία πρόσβαση 11/01/2008.
↑ Μυρτώ Λοβέρδου Πρόσωπο: Μάγια Λυμπεροπούλου, Αναζητώ Συνενόχους ΤO ΒHMA, 15/03/1998 τελευταία πρόσβαση 11/01/2008
↑ Μυρτώ Λοβέρδου,Γιώργος Κιμούλης: "Δεν ξαναπαίζω στην Αθήνα" ΤΟ ΒΗΜΑ, 22/11/1998,τελευταία πρόσβαση 11/01/2008
↑ Ισμα Τουλάτου "Θέατρο: Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα: Νέο ξεκίνημα ή τέλος εποχής;"ΤΟ ΒΗΜΑ 29/04/2001 τελευταία πρόσβαση 11/01/2008
↑ Ιωάννας Κλεφτογιάννη, Η Πάτρα ψήφισε Κονιόρδου, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 30/07/2007
↑ «Ο Γ. Βόγλης καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας». Τέχνες - Πολιτισμός (Έθνος). 22-10-2009. http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11380&subid=2&pubid=7344866. Ανακτήθηκε στις 22-10-2009.
↑ Βασίλη Αγγελικόπουλου,"Να ανανεωθεί ο θεσμός των ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ." Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 4 Αυγούστου 2007 τελευταία πρόσβαση 11 Ιανουαρίου 2007

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επίσημη ιστοσελίδα του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας

[1] Γιώργου Βιδάλη "Στην Πάτρα του Θεάτρου" ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 16/01/2001, τελευταία πρόσβαση 11 Ιανουαρίου 2007

[2] Βασίλη Αγγελικόπουλου "Η Πάτρα εθνικό κέντρο πολιτισμού" Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 04/02/2001, τελευταία πρόσβαση 11 Ιανουαρίου 2007.

[3] Μυρτώ Λοβέρδου "Θέατρο «H όπερα της πεντάρας» - το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας" ΤO ΒHMA, 15/01/2006 τελευταία πρόσβαση 11/01/2008.

[4] Μυρτώ Λοβέρδου Πρόσωπο: Μάγια Λυμπεροπούλου, Αναζητώ Συνενόχους ΤO ΒHMA, 15/03/1998 τελευταία πρόσβαση 11/01/2008

[5] Μυρτώ Λοβέρδου,Γιώργος Κιμούλης: "Δεν ξαναπαίζω στην Αθήνα" ΤΟ ΒΗΜΑ, 22/11/1998,τελευταία πρόσβαση 11/01/2008

[6] Ισμα Τουλάτου "Θέατρο: Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα: Νέο ξεκίνημα ή τέλος εποχής;"ΤΟ ΒΗΜΑ 29/04/2001 τελευταία πρόσβαση 11/01/2008

[7] Ιωάννας Κλεφτογιάννη, Η Πάτρα ψήφισε Κονιόρδου, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 30/07/2007

[8] «Ο Γ. Βόγλης καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας». Τέχνες - Πολιτισμός (Έθνος). 22-10-2009. http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11380&subid=2&pubid=7344866. Ανακτήθηκε στις 22-10-2009.

[9] Βασίλη Αγγελικόπουλου,"Να ανανεωθεί ο θεσμός των ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ." Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 4 Αυγούστου 2007 τελευταία πρόσβαση 11 Ιανουαρίου 2007

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

@@ Γραμμή 4: / Γραμμή 4: @@
 Ιδρύθηκε τον Ιούνιο του [[1988]] ως ''Δημοτικό Θέατρο [[Πάτρα]]ς'' υπό της διεύθυνση της [[Μάγια Λυμπεροπούλου|Μάγιας Λυμπεροπούλου]] και του [[Βίκτωρ Αρδίττης|Βίκτορα Αρδίττη]] και πρώτη παράσταση ήταν ''[[Η Μαρκησία ντε Σαντ]]'' του [[Γιούκιο Μισίμα|Μισίμα]] σε σκηνοθεσία της Λυμπεροπούλου <ref>Μυρτώ Λοβέρδου [http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=14664&m=C08&aa=1 "Θέατρο «H όπερα της πεντάρας» - το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας"] ''ΤO ΒHMA'', 15/01/2006 τελευταία πρόσβαση 11/01/2008.</ref>.  Στις [[29 Ιουνίου]] του [[1989]] το θέατρο μετεξελίχθηκε σε ''ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας'' διατηρώντας αρχικά και τους δύο καλλιτεχνικούς διευθυντές του <ref>Μυρτώ Λοβέρδου [http://www.tovima.gr/print_article.php?e=B&f=12472&m=Z06&aa=3 Πρόσωπο: Μάγια Λυμπεροπούλου, Αναζητώ Συνενόχους] ''ΤO ΒHMA'', 15/03/1998 τελευταία πρόσβαση 11/01/2008</ref> ως την αποχώρησή του  Αρδίττη ένα χρόνο μετά, που άφησε τη Λυμπεροπούλου μόνη της στο  τιμόνι του θεάτρου μέχρι το [[1993]].
-Η εναρκτήρια παράσταση του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. "[[Γυάλινος Κόσμος]]" του [[Τενεσί Ουίλιαμς]], από την Μάγια Λυμπεροπούλου ξεχώρισε για την ποιότητά της, όπως και οι «Μικροαστοί» του [[Μαξίμ Γκόρκι|Μαξίμ Γκόργκι]] και η «Τριλογία των παραθεριστών» του [[Κάρλο Γκολντόνι]]. Στη συνέχεια την καλλιτεχνική διεύθυνση του ΔΗΠΕΘΕ ανέλαβαν διαδοχικά οι [[Νίκος Αρμάος]] ([[1993]]-[[1998]]), [[Γιώργος Κιμούλης]]<ref>Μυρτώ Λοβέρδου,[http://www.tovima.gr/print_article.php?e=B&f=12508&m=Z04&aa=1  Γιώργος Κιμούλης: "Δεν ξαναπαίζω στην Αθήνα"] ''ΤΟ ΒΗΜΑ'', 22/11/1998,τελευταία πρόσβαση 11/01/2008</ref> ([[1998]]-[[1999]]), [[Θέμης Μουμουλίδης]] ([[1999]]-[[2007]]) <ref>Ισμα Τουλάτου [http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=13250&m=C12&aa=1 "Θέατρο: Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα: Νέο ξεκίνημα ή τέλος εποχής;"]''ΤΟ ΒΗΜΑ'' 29/04/2001 τελευταία πρόσβαση 11/01/2008</ref>. Από το [[2007]] ως το [[2009]], καλλιτεχνική διευθύντρια του θέατρου ήταν η σκηνοθέτις και ηθοποιός [[Λυδία Κονιόρδου]]  <ref>Ιωάννας Κλεφτογιάννη, [http://www.enet.gr/online/online_text/c=113,dt=30.07.2007 Η Πάτρα ψήφισε Κονιόρδου], ''ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ'',  30/07/2007</ref>, μέχρι τον Οκτώβριο του έτους, οπότε και επιλέχτηκε ως καλλιτεχνικός διευθυντής ο ηθοποιός [[Γιάννης Βόγλης]]<ref>{{cite news|url=http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11380&subid=2&pubid=7344866|title=Ο Γ. Βόγλης καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας|date=22-10-2009|work=Τέχνες - Πολιτισμός|publisher=Έθνος|accessdate=22-10-2009}}</ref>. Ακολούθησε ως καλλιτεχνικός διευθυντής ο Θοδωρής Αμπαζής. Από τον [[Ιούνιος|Ιούνιο]] του [[2015]] ως τον Νοέμβρη του 2017 υπηρέτησε καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας είναι ο [[ηθοποιός]] και [[σκηνοθέτης]] [[Κώστας Καζάκος]]. Από την Πέμπτη 23 Νοέβρη του '17 ασκεί τα καθήκοντα του καλλιτεχνικού διευθυντή ο μεγαλωμένος και ερωτευμένος στην πόλη των Πατρών (ως επι τω πλήσθω) [[Νικόλαος Παναγογιαννόπουλος]].
+Η εναρκτήρια παράσταση του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. "[[Γυάλινος Κόσμος]]" του [[Τενεσί Ουίλιαμς]], από την Μάγια Λυμπεροπούλου ξεχώρισε για την ποιότητά της, όπως και οι «Μικροαστοί» του [[Μαξίμ Γκόρκι|Μαξίμ Γκόργκι]] και η «Τριλογία των παραθεριστών» του [[Κάρλο Γκολντόνι]]. Στη συνέχεια την καλλιτεχνική διεύθυνση του ΔΗΠΕΘΕ ανέλαβαν διαδοχικά οι [[Νίκος Αρμάος]] ([[1993]]-[[1998]]), [[Γιώργος Κιμούλης]]<ref>Μυρτώ Λοβέρδου,[http://www.tovima.gr/print_article.php?e=B&f=12508&m=Z04&aa=1  Γιώργος Κιμούλης: "Δεν ξαναπαίζω στην Αθήνα"] ''ΤΟ ΒΗΜΑ'', 22/11/1998,τελευταία πρόσβαση 11/01/2008</ref> ([[1998]]-[[1999]]), [[Θέμης Μουμουλίδης]] ([[1999]]-[[2007]]) <ref>Ισμα Τουλάτου [http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=13250&m=C12&aa=1 "Θέατρο: Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα: Νέο ξεκίνημα ή τέλος εποχής;"]''ΤΟ ΒΗΜΑ'' 29/04/2001 τελευταία πρόσβαση 11/01/2008</ref>. Από το [[2007]] ως το [[2009]], καλλιτεχνική διευθύντρια του θέατρου ήταν η σκηνοθέτις και ηθοποιός [[Λυδία Κονιόρδου]]  <ref>Ιωάννας Κλεφτογιάννη, [http://www.enet.gr/online/online_text/c=113,dt=30.07.2007 Η Πάτρα ψήφισε Κονιόρδου], ''ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ'',  30/07/2007</ref>, μέχρι τον Οκτώβριο του έτους, οπότε και επιλέχτηκε ως καλλιτεχνικός διευθυντής ο ηθοποιός [[Γιάννης Βόγλης]]<ref>{{cite news|url=http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11380&subid=2&pubid=7344866|title=Ο Γ. Βόγλης καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας|date=22-10-2009|work=Τέχνες - Πολιτισμός|publisher=Έθνος|accessdate=22-10-2009}}</ref>. Ακολούθησε ως καλλιτεχνικός διευθυντής ο Θοδωρής Αμπαζής. Από τον [[Ιούνιος|Ιούνιο]] του [[2015]] καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας είναι ο [[ηθοποιός]] και [[σκηνοθέτης]] [[Κώστας Καζάκος]].
 Το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας επιχορηγείται τακτικά από το [[Δήμος Πατρέων|Δήμο Πατρέων]] και από το [[Υπουργείο Πολιτισμού]] μέσω προγραμματικών συμβάσεων. Ανικανοποίητο αίτημα της πόλης παραμένει η μετεξέλιξη του Θεάτρου σε Κρατικό Θέατρο Νότιας Ελλάδας. Παρόλα αυτά το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας αντιμετωπίζει χρόνια οικονομικά προβλήματα, εν μέρει λόγω μη καταβολής επιχορηγήσεων του ΥΠ.ΠΟ., ενώ έχει απωλέσει μια δεύτερη σκηνή, το θεατράκι "Επίκεντρο" το οποίο κατεδαφίστηκε ενόψει της "Πάτρας Π.Π.Ε. 2006" χωρίς ωστόσο να αντικατασταθεί από νέο θέατρο <ref>Βασίλη Αγγελικόπουλου,[http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_2_04/08/2007_236681 "Να ανανεωθεί ο θεσμός των ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ."] ''Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ'' 4 Αυγούστου 2007  τελευταία πρόσβαση 11 Ιανουαρίου 2007</ref>.