Δαματρία Ρόδου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
GünniX (συζήτηση | συνεισφορές)
318 επεξεργασίες
μ ISBN
Γραμμή 36: Γραμμή 36:


==Βιβλιογραφία==
==Βιβλιογραφία==
* Σταμάτης, Παναγιώτης Ι. (1995). ''H Δαματριά της Pόδου. Iστορικά-Mνημειακά, λαογραφικά και λεξιλογικά στοιχεία''. Pόδος: Γραφ. Tέχνες Σ. Παπαστεργίου, ISBN: 960-85807-06-6
* Σταμάτης, Παναγιώτης Ι. (1995). ''H Δαματριά της Pόδου. Iστορικά-Mνημειακά, λαογραφικά και λεξιλογικά στοιχεία''. Pόδος: Γραφ. Tέχνες Σ. Παπαστεργίου, ISBN 960-85807-06-6


{{coord|36.380|28.082|display=title}}
{{coord|36.380|28.082|display=title}}

Έκδοση από την 19:36, 3 Οκτωβρίου 2017

Δαματρία Ρόδου
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Δαματρία Ρόδου
36°22′48″N 28°4′55″E
ΧώραΕλλάδα[1]
Διοικητική υπαγωγήΔήμος Ρόδου
Πληθυσμός557 (2021)
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Η Δαματρία ή Δαματριά είναι ένα από τα αρχαία χωριά του δήμου Ρόδου, με ευρήματα από την πρωτομυκηναϊκή εποχή (2000 π.Χ. περίπου). Είναι μικρό χωριό της εδαφικής περιφέρειας με πληθυσμό 489 κατοίκους (384 ομοδημότες, 82 ετεροδημότες, 23 αλλοδαπούς) στην απογραφή της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας του 2001[2]. Απέχει περίπου 20 χμ. από τη Ρόδο[3]. Ανήκει στον Δήμο Ρόδου της Περιφερειακής Ενότητας Ρόδου, που ανήκει με τη σειρά της στην Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου[4].

Ιστορία

 Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 7/03/2016.

Τουρκοκρατία 1522-1912. Η ιστορία της Δαματριάς ακολούθησε την ιστορία ολόκληρου του νησιού. Ήταν υπό τουρκική κυριαρχία. Η εκκλησία του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου φαίνεται να συσπείρωνε στα δύσκολα χρόνια της τουρκοκρατίας όλους τους ντόπιους κατοίκους.

Ιταλοκρατία 1912-1943. Όταν ήρθαν οι Ιταλοί, οι Τούρκοι ήταν αναγκασμένοι να φύγουν, αλλά για τους Έλληνες η άφιξη των Ιταλών δεν σήμαινε τίποτα το θετικό πλην του γεγονότος ότι αποτινασσόταν ο επί αιώνες αφόρητος οθωμανικός ζυγός.Οι Ιταλοί ήταν ακόμα ένας κατακτητής.Μόλις έφτασαν λοιπόν και στην περιοχή της Δαματριάς κατέλαβαν υπό την αποκλειστική τους δικαιοδοσία όλη την έκταση της καλλιεργήσιμης γης αδιαφορώντας αν ακόμα και επί τουρκοκρατίας ανήκε στους ντόπιους κατοίκους.

Γερμανική κατοχή 8.9.1943/9.5.1945. Με την "άφιξη" των Γερμανών περιορίστηκε η ευχέρεια των Ιταλών, τους οποίους μάλιστα περιόριζαν, μετά τη διάσπαση της συμμαχίας τους, να παραμένουν σε συγκεκριμένα μέρη. Πολυ σύντομα οι Ιταλοί παραδίδονται στους Γερμανούς, όπως εξάλλου και όλες οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις, ο οπλισμός, το αεροδρόμιο των Μαριτσών κ.λπ. Όλοι θυμούνται τη σκληρότατη στάση των ναζί, που δεν δίσταζαν ακομα και να ληστεύουν με την απειλή των όπλων τους ο,τι φύλαγε κανείς για τα παιδιά του, απο σιτάρι, λάδι κ.λπ. μέχρι ζώα και λενε γι'αυτους μέχρι σήμερα πως ήταν πολυ βάρβαροι.

Αγγλική κατοχή 9.5.1945/31.3.1947. Την πείνα και την εξαθλίωση στις οποίες βύθισαν οι κατακτητές τους ντόπιους κατοίκους ήρθαν οι Άγγλοι σύμμαχοι να τις εξαλείψουν και βέβαια ο Ερυθρός Σταυρός. Έφεραν και μοίρασαν τρόφιμα σε κονσέρβες, γαλέτες, γάλα σε σκόνη κ.λπ. Όμως και αυτοί ήταν κατακτητές και παρόλο που οι ντόπιοι κάτοικοι ευαρεστήθηκαν που απαλλάχτηκαν απο τους Γερμανούς και τους Ιταλούς καθώς και απο την άρση της πείνας τους, ωστόσο δεν έπαψαν να επιθυμούν και να καρτερούν την ένωση με τη μητέρα Ελλάδα, η οποία ήρθε τελικά στις 7 Μαρτίου 1948 αφού απο 31.3.1947 μέχρι τοτε ήταν υπό Ελληνική Στρατιωτική Διοίκηση με επικεφαλής τον Αντιναύαρχο Περικλή Ιωαννίδη, όπως κι ολόκληρη η Δωδεκάνησσος.

Πηγες: Σάββας Φύλλης, Οι σκλάβοι, Ρόδος 1973

Φώτης Κυπριώτης, Δωδεκανησιακή Εθνική Αντίσταση, στα χρόνια της Ιταλό-Γερμανό-Αγγλοκρατίας 1912-1948, Ρόδος 1988

Πολιτισμός

Η περιοχή στην οποία βρίσκεται σήμερα η κοινότητα Δαματριάς είναι μια περιοχή με πλούσια και πανάρχαιη ιστορία, που αγγίζει τα χρονικά όρια της μυκηναϊκής εποχής. Φέρεται ότι ο αρχαίος οικισμός ονομάστηκε έτσι από παρακείμενο ιερό της θεάς Δήμητρας, η δωρική εκδοχή του ονόματος Δημητριάς[5]. Το μεγαλύτερο τμήμα του οικισμού διατηρεί το παραδοσιακό του στιλ, ενώ στην ευρύτερη περιοχή του οικισμού απαντώνται φυσικές πηγές, μνημείο του Β' Π.Π., ιστορικές εκκλησίες και αρχαιολογικές θέσεις με εκτεταμένα ερείπια[6][5].

Έθιμα που ακολουθούνται στο χωριό περιλαμβάνουν:

  • Τις «Καμουζέλες» (μασκαράδες) της Αποκριάς.
  • Τον «Λάζαρο» κατά το Σάββατο του Λαζάρου
  • Το έθιμο του γάμου και την προσφορά «μελεκουνιών» στους καλεσμένους[5].

Ιερά μονή Αγίου Νικήτα

 Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 7/03/2016.

Είναι ένα βυζαντινό κτίσμα που χρονολογήθηκε περί το 13ο αιώνα μ.Χ. Και βρίσκεται σε υψόμετρο 100 περίπου μέτρων ΒΑ απο το χωριό της Δαματριάς, στις νότιες πλαγιές του βουνού Παραδείσι[εκκρεμεί παραπομπή]. Ο INGLIERI[ασαφές] θεώρησε το εκκλησάκι ως αρχαίο τάφο, όμως ο C. Brandi[ασαφές] που μελέτησε το εκκλησάκι και τις τοιχογραφίες του δε συμφωνεί με αυτη την άποψη. Τόσο το εκκλησάκι όσο και τα άλλα τεχνητά σπήλαια πρέπει να αποδοθούν σε ερημίτες των μεσαιωνικών χρόνων[εκκρεμεί παραπομπή]. Με την άποψη αυτη θα μπορούσε να συνηγορήσει και το γεγονός της ύπαρξης δυο τάφων που βρίσκονται μεσα στο εκκλησάκι, οι ταφόπλακες των οποίων φέρουν σταυρό ανάλογο με αυτο του τάγματος των Ιωαννιτών Ιπποτών. Το εκκλησάκι αυτο αποτελεί ένα πραγματικά μοναδικό μνημείο στο είδος του για τα δεδομένα των ροδιακών μονών κι ίσως ολόκληρης της Μεσογείου. Πρόκειται για ένα σπάνιοτατο κομψοτέχνημα, λαξευμένο στο βράχο[εκκρεμεί παραπομπή].

Οικονομία

Εκτός της γεωργικής παραγωγής που είναι δεδομένη σε μικροοικονομική και ενίοτε μακροοικονομική κλίμακα για τα περισσότερα χωριά της Ρόδου, στη Δαματρία λειτουργεί ζυθοποιία από το 1982[7][8].

Σημειώσεις-παραπομπές

  1. ↑ (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
  2. ↑ ΕΣΥΕ (2009). Απογραφή πληθυσμού - κατοικιών 18 Μαρτίου 2001 (PDF). 1. Πειραιάς: Εθνική Στατιστική Υηρεσία της Ελλάδος. σελ. 266. 
  3. ↑ «Ρόδος Χωριά Οικισμοί». Ρόδος Info. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2016. 
  4. ↑ «Δαματρία Ρόδου». Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2016. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 «Δημοτική Ενότητα Πεταλουδών». Δήμος Ρόδου. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2016. 
  6. ↑ «Δαματριά». Rhodes Guide.com. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2016. 
  7. ↑ «Magnus Magister». Μagnusmagister.gr. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2016. 
  8. ↑ «Ιδού η Ρόδος, ιδού κι η Magister». Έντυπη Έκδοση Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία,. 17 Αυγούστου 2014. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2016. 

Βιβλιογραφία

  • Σταμάτης, Παναγιώτης Ι. (1995). H Δαματριά της Pόδου. Iστορικά-Mνημειακά, λαογραφικά και λεξιλογικά στοιχεία. Pόδος: Γραφ. Tέχνες Σ. Παπαστεργίου, ISBN 960-85807-06-6

Συντεταγμένες: 36°22′48″N 28°04′55″E / 36.380°N 28.082°E / 36.380; 28.082

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Δαματρία_Ρόδου&oldid=6669298"