Ζωή Λάσκαρη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτες: Οπτική επεξεργασία Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
34kor34 (συζήτηση | συνεισφορές)
Αναίρεση έκδοσης 6666333 από τον 79.167.67.153 (Συζήτηση) Βανδαλισμός
Γραμμή 3: Γραμμή 3:
|πραγματικό όνομα = Ζωή Κουρούκλη
|πραγματικό όνομα = Ζωή Κουρούκλη
| εικόνα =
| εικόνα =
|γέννηση = {{ηγ|1937|12|12}}
|γέννηση = {{ηγ|1944|12|12}}
|θάνατος = {{ηθηλ|2017|8|18|1944|12|12}}
|θάνατος = {{ηθηλ|2017|8|18|1944|12|12}}
|τόπος θανάτου = [[Πόρτο Ράφτη]], [[Αττική]] (ανακοπή καρδιάς)
|τόπος θανάτου = [[Πόρτο Ράφτη]], [[Αττική]] (ανακοπή καρδιάς)

Έκδοση από την 20:57, 1 Οκτωβρίου 2017

Ζωή Λάσκαρη
Γέννηση12 Δεκεμβρίου 1944 (1944-12-12)
Θεσσαλονίκη
Θάνατος18 Αυγούστου 2017 (72 ετών)
Πόρτο Ράφτη, Αττική (ανακοπή καρδιάς)
Αιτία θανάτουκαρδιακή ανακοπή
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςΠρώτο Νεκροταφείο Αθηνών
ΕθνικότηταΕλληνική
Χώρα πολιτογράφησηςΕλληνική
ΣπουδέςΔραματική Σχολή Πέλου Κατσέλη
Ιδιότηταηθοποιός, μοντέλο και διαγωνιζόμενη σε καλλιστεία
ΣύζυγοςΑλέξανδρος Λυκουρέζος
ΤέκναΜαρία-Ελένη Λυκουρέζου και Μάρθα Κουτουμάνου
ΣυγγενείςΖωίτσα Κουρούκλη (ξαδέρφη)[1] και Ζένια Μπονάτσου (εγγονή)
Είδος τέχνηςΗθοποιός
ΙστοσελίδαΕπίσημος ιστότοπος

Η Ζωή Λάσκαρη (12 Δεκεμβρίου 1944[2][3] - 18 Αυγούστου 2017[4] ) ήταν Ελληνίδα ηθοποιός, μια από τις διασημότερες σταρ του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, που ξεκίνησε την καριέρα της κερδίζοντας τον τίτλο της «Σταρ Ελλάς», το 1959. Το πραγματικό της ονοματεπώνυμο ήταν Ζωή Κουρούκλη, ίδιο με της εξαδέλφης της Zωής Kουρούκλη, γνωστής τότε τραγουδίστριας. Στα τέλη της δεκαετίας του '60 θεωρήθηκε –μαζί με την Αλίκη Βουγιουκλάκη και την Τζένη Καρέζη– μια από τις εμπορικότερες σταρ του ελληνικού κινηματογράφου.

Είχε διατελέσει δημοτική σύμβουλος στον Δήμο Αθηναίων έχοντας εκλεγεί με το ψηφοδέλτιο του Δημήτρη Αβραμόπουλου. Η Ζωή Λάσκαρη απεβίωσε στις 18 Αυγούστου του 2017 στο σπίτι της στο Πόρτο Ράφτη, από έμφραγμα του μυοκαρδίου.

Καριέρα

Kαλλιστεία

Tο βράδυ του Σαββάτου 20 Iουνίου 1959, στην «φαντασμαγορικήν χοροεσπερίδα εις τα Aστέρια της Γλυφάδας, εξελέγη Σταρ Eλλάς 1959 η 18έτις[3] δεσποινίς Ζωΐτσα Kουρούκλη, με το ψευδώνυμον Aμαρυλλίς (αριθμός 12), υπό τας επευφημίας του πλήθους που είχε κατακλύσει το κέντρον».[εκκρεμεί παραπομπή] Στην ίδια εκδήλωση –παρουσία του Λάμπρου Kωνσταντάρα και της Xριστίνας Σύλβα– απονεμήθηκε ο τίτλος της «Μις Eλληνίδα 1959» στην μετέπειτα ηθοποιό Πάρις Λεβέντη, που συμμετείχε στον διαγωνισμό με το ψευδώνυμο «Kαρυάτιδα». Στα στοιχεία που έδινε καθημερινά για τις επικρατέστερες της στέψη η αθηναϊκή εφημερίδα Aπογευματινή, αναφέρεται ότι «η Aμαρυλλίς εγεννήθη εις την Θεσσαλονίκην, έχει ύψος 1,68 μ., βάρος 57 κιλά, περίμετρο θώρακος 0,88, μέσης 0,62 και λεκάνης 0,93».[5] Στις 26 Iουλίου 1959 στο Λονγκ Mπιτς των Hνωμένων Πολιτειών, η Zωή Λάσκαρη διαγωνίστηκε αξιοπρεπώς για την ανάδειξη της «Mις Yφήλιος 1959».[εκκρεμεί παραπομπή]

Kινηματογράφος

O τίτλος της Σταρ Ελλάς αλλά και η κοινή καταγωγή της με τον Γιάννη Δαλιανίδη ήταν η αφορμή ώστε ο τελευταίος να την επιλέξει για πρωταγωνίστρια της ταινίας Ο Κατήφορος το 1961. Η τεράστια επιτυχία της ταινίας έκανε την Λάσκαρη μία από τις μεγαλύτερες σταρ της εποχής και μόνιμη πρωταγωνίστρια του ελληνικού κινηματογράφου, υπογράφoντας αποκλειστικό συμβόλαιο με τη σημαντικότερη ελληνική εταιρία παραγωγής, τη Φίνος Φιλμ. Από τότε πρωταγωνίστησε σε πολύ μεγάλες κινηματογραφικές επιτυχίες και στα περισσότερα είδη ταινιών της εποχής (κωμωδία, κοινωνικό δράμα, μιούζικαλ) κατά την χρυσή περίοδο του ελληνικού κινηματογράφου. Ο Φιλοποίμην Φίνος επέλεξε να μην κρατήσει το πραγματικό της επίθετο, προκειμένου να μη γίνεται σύγχυση με την πρώτη της εξαδέλφη Ζωή Κουρούκλη, η οποία ήταν ήδη γνωστή τραγουδίστρια. Το επίθετο Λάσκαρη επέλεξε ο Γιάννης Δαλιανίδης από την ονομασία ενός Ιταλού.

Η εικόνα που διαμορφώθηκε μέσα από τις ταινίες της ήταν αυτή μιας δυναμικής και μοιραίας γυναίκας, που αποτελούσε το αντικείμενο του πόθου πολλών αντρών. Πρωταγωνίστησε σε πολλά επιτυχημένα κινμηματογραφικά φιλμ, όπως τα: Μερικοί το προτιμούν κρύο (1962), Νόμος 4000 (1962), Κορίτσια για φίλημα (1965), Στεφανία (1967), Οι θαλασσιές οι χάντρες (1967), Μια κυρία στα μπουζούκια (1968) και πολλές άλλες. Συνεργάστηκε με σημαντικά και δημοφιλή ονόματα του ελληνικού κινηματογράφου, όπως οι Ρένα Βλαχοπούλου, Ντίνος Ηλιόπουλος, Κώστας Βουτσάς, Μάρθα Καραγιάννη, Μαίρη Χρονοπούλου, Αλέκος Αλεξανδράκης, Φαίδων Γεωργίτσης, Νίκος Κούρκουλος κ.άλ.

Bίντεο

Μετά την πτώση του εμπορικού ελληνικού κινηματογράφου, από τα μέσα της δεκαετίας του 1970, αν και στράφηκε αποκλειστικά στο θέατρο, πρόλαβε να συμμετάσχει και σε ταινίες βίντεο. Η βιντεοταινία H γυναίκα της πρώτης σελίδας, σε σκηνοθεσία του Nίκου Φώσκολου, κυκλοφόρησε το 1987 και το 1990 προβλήθηκε στο κανάλι Mega, ως σειρά 12 επεισοδίων. Συμμετείχε και στη βιντεοταινία του Mανούσου Mανουσάκη Aντίστροφη πορεία(1987), στο ρόλο μιας εκδότριας μεγάλης εφημερίδας, όπου συμπρωταγωνίστησε με τον Aλέκο Aλεξανδράκη.

Θέατρο

Το 1966 έκανε την πρώτη της θεατρική εμφάνιση στην Κύπρο με τα έργα Μιας πεντάρας νιάτα των Γιαλαμά-Πρετεντέρη, Η παγίδα του Pομπέρ Τομά και το Βαθιά γαλάζια θάλασσα του Τέρενς Ράττιγκαν. Στις θεατρικές σκηνές της Αθήνας εμφανίστηκε το 1970 με το έργο του Γιάννη Δαλιανίδη Μαριχουάνα Στοπ και ακολούθησαν η μεγάλη θεατρική επιτυχία Εραστές του ονείρου, πάλι Δαλιανίδη, μαζί με τον Tόλη Bοσκόπουλο (1972). Στη συνέχεια, Ο άνθρωπος που γύρισε από τον γύψο των Κώστα Καραγιάννη και Νίκου Καμπάνη, Πως να κερδίσετε τον άντρα σας του Ρόμπερτ Σμιθ (1975), Ξυπόλητη στο πάρκο του Νηλ Σάιμον (1977) και Η κυρία του Μαξίμ του Ζωρζ Φεϋντώ (1979). Παράλληλα συμμετείχε σε μεταφορές θεατρικών έργων για την τηλεόραση, από το αντίστοιχο τμήμα της EPT. Ακολούθησαν τα θεατρικά έργα: Φρύνη η εταίρα του Γεωργίου Ρούσσου (1980), Παντρεύομαι τον άντρα μου του Νόρμαν Κράσνα (1980), Εγώ, εσύ και ο άλλος του Τζιν Κερ (1982), Οι άντρες προτιμούν τις ξανθές» της Ανίτα Λος (1983), Μις Πέπσι του Μπρουνό (1984) και Η Ντόρις και ο γυαλάκιας του Μπιλ Μάνχοφ (1984).

Το 1990 ο Μίνως Βολανάκης την σκηνοθέτησε στην μεγάλη θεατρική επιτυχία Καινούρια σελίδα του Νηλ Σάιμον και το 1994 ο Ανδρέας Βουτσινάς στο Ορφέας στον Άδη του Τενεσί Ουίλιαμς, σε συνεργασία με το ΚΘΒΕ. Aκολούθησαν τα έργα: Τρελοί για έρωτα του Σαμ Σέπαρντ (1995), Ποιος φοβάται την Βιρτζίνια Γουλφ του Άλμπι (1996), πάλι σε συνεργασία με το ΚΘΒΕ, Τρεις ψηλές γυναίκες του Έντουαρντ Άλμπι (1996), Τρωάδες του Ευριπίδη (1996), Το μακρύ ταξίδι μιας μεγάλης μέρας μέσα στη νύχτα του Eυγένιου Ο’ Νηλ (1997), Η συνάντηση του Νάντας (2000), Σκηνές γάμου του Άλμπι (2000, σε συνεργασία με το ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάτας), Ευαίσθητη ισορροπία του Άλμπι (2003), Διαμάντια και μπλουζ της Λούλας Αναγνωστάκη (2006), Άλμα Μάλερ του Ρον Χάρτ (2009), Ρόουζ του Μάρτιν Σέρμαν (2011) και Ωραία χρόνια του Xάρολντ Πίντερ (2013).

Στο θέατρο συνεργάστηκε με τους σκηνοθέτες: Μιχάλη Κακογιάννη, Ανδρέα Βουτσινά, Μίνω Βολανάκη, Σταμάτη Φασουλή, Άντολφ Σαπίρο, Σταύρο Τσακίρη, Αθανασία Καραγιαννοπούλου, Γιώργο Ρεμούνδο, Γιώργο Θεοδοσιάδη, Δημήτρη Νικολαΐδη, Κωστή Μιχαηλίδη, Κώστα Μπάκα, Αντώνη Αντωνίου, Γιάννη Δαλιανίδη.

Προσωπική Zωή

Η προσωπική της ζωή πάντα απασχολούσε τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και πολλές σχέσεις της είχαν συζητηθεί –κυρίως αυτή με τον Τόλη Βοσκόπουλο. Ήταν παντρεμένη με τον γνωστό δικηγόρο Αλέξανδρο Λυκουρέζο[6] από το 1976 και έχουν μία κόρη, τη Μαρία - Ελένη (πρώην σύζυγος του ηθοποιού Απόστολου Γκλέτσου). Από προηγούμενο γάμο της με τον Πέτρο Κουτουμάνο απέκτησε άλλη μία κόρη, τη Μάρθα (που είχε παντρευτεί τον Βλάσση Μπονάτσο).

Φιλμογραφία

Κινηματογραφικές ταινίες

Έτος Ταινία Ρόλος
1961 Ο κατήφορος Ρέα Νικολάου
Ο ατσίδας Άννα Καρούζου
1962 Νόμος 4000 Μαρία Οικονόμου
Χωρίς ταυτότητα Λιάνα Μαυρολέοντος
Μερικοί το προτιμούν κρύο Εύα Αγγέλου
1963
Ίλιγγος Έλλη
Ένα κορίτσι για δύο Μυρτώ
1964 Εγωισμός Μαρία
Κορίτσια για φίλημα Τζένη Ελευθερίου
1965 Τέντυ μπόι αγάπη μου Ζωή Ευτυχίδου
Ιστορία μιας ζωής Μαριγώ / Μαρία / Μαίρη
1966 Στεφανία Στεφανία Καραλή
Δάκρυα για την Ηλέκτρα Ηλέκτρα Πετρίδη
1967 Οι θαλασσιές οι χάντρες Μαίρη Κανιάτογλου
1968 Όλγα, αγάπη μου Όλγα Παναγιωτίδου-Βασιλειάδου
Μια κυρία στα μπουζούκια Άννα Μασούρου
Γυμνοί στο δρόμο Ξένια Κουμαριανού
1969 Αγάπη για πάντα Ελένη
1970 Αυτοί που μίλησαν με τον θάνατο Μάρθα Αναστασοπούλου
1971 Μαριχουάνα στοπ Καίτη Λαγοπούλου
1972 Αιχμάλωτοι του μίσους Βίκυ Κουβαριώτου
1973 Στον αστερισμό της Παρθένου Κούλα
1974 Εραστές του ονείρου Ζωή Κυριαζή
1982 Αναμέτρηση Άννα

Βιντεοταινίες

Έτος Ταινία Ρόλος
1987 Η γυναίκα της πρώτης σελίδας Ευγενία Χρηστίδου / ????
1987 Αντίστροφη πορεία Χαρά Μάνου

Παραπομπές

  1. mikropragmata.lifo.gr/aksechasta/95683/.
  2. «Πέθανε η Ζωή Λάσκαρη». Η Καθημερινή. 18 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 18.08.2017.  Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |accessdate= (βοήθεια)
  3. 3,0 3,1 Σχετικά με το 1942, που ενίοτε αναφέρεται ως χρονολογία γέννησής της, η ίδια η Λάσκαρη έχει δηλώσει: «Στα χαρτιά είμαι και δύο χρόνια μεγαλύτερη, λόγω της ψεύτικης δήλωσης που είχα κάνει για τα καλλιστεία. Γράφουν το 1942 ως ημερομηνία γέννησης και όχι το 1944». Βλ. «Ζωή Λάσκαρη: Η Ελλάδα της πλαστής ευμάρειας με ανατρίχιαζε «Ζωή Λάσκαρη: Η Ελλάδα της πλαστής ευμάρειας με ανατρίχιαζε» (συνέντευξη στη Μαρία Κατσουνάκη), Η Καθημερινή (1 Μαρτίου 2014)· ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2017. Σύμφωνα με την εφημερίδα Απογευματινή, που κάλυπτε εκτενώς το ρεπορτάζ των καλλιστείων, ως έτος γέννησης αναφέρεται το 1940· βλ. φύλ. Δευτέρας 22 Ιουνίου 1959, σελ. 3.
  4. «Πέθανε η Ζωή Λάσκαρη». 18 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 18.08.2017.  Unknown parameter |websiter= ignored (βοήθεια); Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |accessdate= (βοήθεια)
  5. Eφ. Απογευματινή, φύλ. Tετάρτης 10 Ιουνίου 1959.
  6. Με το γάμο, η Ζωή Λάσκαρη έλαβε επισήμως το επώνυμο του συζύγου της. Βλ. το αγγελτήριο της κηδείας της, στη στήλη «Κοινωνικά» της εφ. Η Καθημερινή, φύλ. 20ής Αυγούστου 2017.

Πηγές

Εξωτερικοί σύνδεσμοι