Βόρις Γ΄ της Βουλγαρίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 39: Γραμμή 39:


Ο '''Μπορίς Γ' ''', '''Τσάρος (Βασιλιάς) της Βουλγαρίας''' (εξελληνισμένα Βόρις Γ΄, ''Борис III'', [[30 Ιανουαρίου]] [[1894]] - [[28 Αυγούστου]] [[1943]]), αρχικά '' Boris Klemens Robert Maria Pius Ludwig Stanislaus Xaver'' (''Boris Clement Robert Mary Pius Louis Stanislaus Xavier''), γιος του [[Φερδινάνδος Α΄ της Βουλγαρίας|Φερδινάνδου Α΄]], ανέβηκε στο θρόνο το 1918, μετά την παραίτηση του πατέρα του, μετά την ήττα του [[Βασίλειο της Βουλγαρίας|Βασίλειου της Βουλγαρίας]] κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτή ήταν η δεύτερη μεγάλη ήττα της χώρας μέσα σε πέντε χρόνια, μετά τον καταστροφικό [[Β΄ Βαλκανικός Πόλεμος|Β΄ Βαλκανικό Πόλεμο]]. Με τη [[Συνθήκη του Νεϊγύ]] η χώρα αναγκάστηκε να παραχωρήσει νέα εδάφη και να πληρώσει εξουθενωτικές αποζημιώσεις στους γείτονές της, απειλώντας έτσι την οικονομική και πολιτική της σταθερότητα. Δύο πολιτικές δυνάμεις, η Αγροτική Ένωση και το Κομμουνιστικό Κόμμα, ζητούσαν ανατροπή της μοναρχίας και αλλαγή της κυβέρνησης. Υπό αυτές τις συνθήκες ανέβηκε στο θρόνο ο Μπορίς. Διακρίθηκε κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου αντιτασσόμενος στον [[Αδόλφος Χίτλερ|Αδόλφο Χίτλερ]], όταν εκείνος του ζητούσε να εκτοπίσει τους Εβραίους της Βουλγαρίας.
Ο '''Μπορίς Γ' ''', '''Τσάρος (Βασιλιάς) της Βουλγαρίας''' (εξελληνισμένα Βόρις Γ΄, ''Борис III'', [[30 Ιανουαρίου]] [[1894]] - [[28 Αυγούστου]] [[1943]]), αρχικά '' Boris Klemens Robert Maria Pius Ludwig Stanislaus Xaver'' (''Boris Clement Robert Mary Pius Louis Stanislaus Xavier''), γιος του [[Φερδινάνδος Α΄ της Βουλγαρίας|Φερδινάνδου Α΄]], ανέβηκε στο θρόνο το 1918, μετά την παραίτηση του πατέρα του, μετά την ήττα του [[Βασίλειο της Βουλγαρίας|Βασίλειου της Βουλγαρίας]] κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτή ήταν η δεύτερη μεγάλη ήττα της χώρας μέσα σε πέντε χρόνια, μετά τον καταστροφικό [[Β΄ Βαλκανικός Πόλεμος|Β΄ Βαλκανικό Πόλεμο]]. Με τη [[Συνθήκη του Νεϊγύ]] η χώρα αναγκάστηκε να παραχωρήσει νέα εδάφη και να πληρώσει εξουθενωτικές αποζημιώσεις στους γείτονές της, απειλώντας έτσι την οικονομική και πολιτική της σταθερότητα. Δύο πολιτικές δυνάμεις, η Αγροτική Ένωση και το Κομμουνιστικό Κόμμα, ζητούσαν ανατροπή της μοναρχίας και αλλαγή της κυβέρνησης. Υπό αυτές τις συνθήκες ανέβηκε στο θρόνο ο Μπορίς. Διακρίθηκε κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου αντιτασσόμενος στον [[Αδόλφος Χίτλερ|Αδόλφο Χίτλερ]], όταν εκείνος του ζητούσε να εκτοπίσει τους Εβραίους της Βουλγαρίας.

==Πρώτα χρόνια==
[[File:FieldMarshallVonMackensenAndCrownPrinceBorisReviewingBulgarianRegiment.jpeg|thumb|250px|left|Ο Πρίγκιπας του Στέμματος Μπορίς (2ος από δεξιά) και ο Γερμανός Στρατάρχης Φον Μακένσεν επιθεωρούν ένα Βουλγαρικό σύνταγμα συνοδευόμενοι από τον Αρχηγό Στρατού Στρατηγό [[Νίκολα Ζέκοβ|Ζέκοβ]] και τον Αρχηγό του Επιτελείου Στρατού Στρατηγό [[Κονσταντίν Ζόστοβ]] κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]]
Ο Μπορίς γεννήθηκε στις 30 Ιανουαρίου 1894 στη [[Σόφια]]. Ήταν ο πρώτος γιος του Πρίγκιπα [[Φερδινάνδος Α΄ της Βουλγαρίας|Φερδινάνδου της Βουλγαρίας]] και της συζύγου του Πριγκίπισσας Μαρίας Λουίζας.

Το Φεβρουάριο του 1896 ο πατέρας του δρομολόγησε τη συμφιλίωση της Βουλγαρίας και της Ρωσίας με τον προσηλυτισμό του νήπιου πρίγκιπα Μπορίς από το [[Καθολική Εκκλησία|Ρωμαιοκαθολικισμό]] στην [[Ορθόδοξη Εκκλησία|Ορθοδοξία]], με αποτέλεσμα την απογοήτευση της συζύγου του, την εχθρότητα των Καθολικών Αυστριακών συγγενών του (ιδιαίτερα του θείου του [[Φραγκίσκος Ιωσήφ Α΄ της Αυστρίας|Φραγκίσκου Ιωσήφ Α΄ της Αυστρίας) και τον αφορισμό του από την Καθολική Εκκλησία. Για να αντιμετωπίσει αυτή τη δύσκολη κατάσταση, ο Φερδινάνδος βάφτισε όλα τα υπόλοιπα παιδιά του ως Καθολικούς. Ο [[Νικόλαος Β΄ της Ρωσίας]] ήταν ο νονός του Μπόρις και συναντήθηκε με το νεαρό αγόρι κατά την επίσημη επίσκεψη του Φερδινάνδου στην [[Αγία Πετρούπολη]] τον Ιούλιο του 1898.

Έλαβε την αρχική του εκπαίδευση στο λεγόμενο Δευτεροβάθμιο Σχολείο των Ανακτόρων, που ο Φερδινάνδης δημιούργησε το 1908 αποκλειστικά για τους γιους του. Στη συνέχεια ο Μπορίς αποφοίτησε από τη Στρατιωτική Σχολή της Σόφιας και κατόπιν πήρε μέρος στους [[Βαλκανικοί Πόλεμοι|Βαλκανικούς Πολέμους]]. Κατά τον [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]] διετέλεσε αξιωματικός-σύνδεσμος του Γενικού Επιτελείου του Βουλγαρικού Στρατού στο [[Μακεδονικό Μέτωπο (Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος)|Μακεδονικό Μέτωπο]]. Το 1916 προήχθη σε [[Συνταγματάρχης|συνταγματάρχη]] και ορίστηκε και πάλι ως αξιωματικός-σύνδεσμος της Στρατιάς Μακένσεν και της Τρίτης Βουλγαρικής Στρατιάς για τις επιχειρήσεις κατά της Ρουμανίας. Ο Μπορίς εργάστηκε σκληρά για να εξομαλύνει τις μερικές φορές δύσκολες σχέσεις μεταξύ του Στρατάρχης Μακένσεν και του [[Αντιστράτηγος|Αντιστράτηγου]] [[Στέφαν Τόσεβ]], διοικητή της Τρίτης Στρατιάς. Με το θάρρος και το προσωπικό του παράδειγμα κέρδισε το σεβασμό των στρατευμάτων και των ανώτερων Βούλγαρων και Γερμανών διοικητών, ακόμη και του Γενικού Επιτελάρχη του Γερμανικού Στρατού [[Έριχ Λούντεντορφ]], που προτιμούσε να συνεργάζεται προσωπικά με τον Μπορίς και τον περιέγραψε ως άριστα εκπαιδευμένο στρατιωτικό και ώριμο παρά το νεαρό της ηλικίας​​του. Το 1918 ο Μπορίς έγινε [[υποστράτηγος]].

==Πρώτη περίοδος βασιλείας==
[[File:Scepter of Tsar Boris III.jpg|thumb|100px|left| Tο Βασιλικό Σκήπτρο του Μπορίς Γ΄]]
Με την παραίτηση του πατέρα του, ανέβηκε στο θρόνο ως Τσάρος Μπορίς Γ΄ στις 3 Οκτωβρίου 1918.

Ένα χρόνο μετά την ανάρρηση του Μπορίς, εξελέγη πρωθυπουργός ο Αλεξάνταρ Σταμπολίσκι της Βουλγαρικής Λαϊκής Αγροτικής Ένωσης. Αν και δημοφιλής στη μεγάλη τάξη των αγροτών, ο Σταμπολίσκι προκάλεσε την εχθρότητα της μεσαίας τάξης και των στρατιωτικών, που οδήγησε στην ανατροπή του με στρατιωτικό πραξικόπημα στις 9 Ιουνίου 1923 και την εν συνεχεία δολοφονία του. Στις 14 Απριλίου 1925 μια αναρχική ομάδα επιτέθηκε στην έφιππη συνοδεία του Μπορίς, καθώς περνούσε από τη Διάβαση Αραμπάκονακ. Δύο μέρες αργότερα μια βόμβα σκότωσε 150 μέλη της βουλγαρικής πολιτικής και στρατιωτικής ελίτ της Σόφιας, ενώ παρακολούθησαν την κηδεία ενός δολοφονηθέντος στρατηγού. Μετά από μια ακόμη απόπειρα κατά της ζωής του Μπορίς το ίδιο έτος, τα αντίποινα του στρατού στοίχισαν τη ζωή αρκετών χιλιάδων κομμουνιστών και αγροτικών, συμπεριλαμβανομένων εκπροσώπων της διανόησης. Τέλος, τον Οκτώβριο του 1925, έγινε ένας σύντομος πόλεμος στα σύνορα με την Ελλάδα, γνωστός ως [[Επεισόδιο του Πετριτσίου]], που έληξε με τη βοήθεια της [[Κοινωνία των Εθνών|Κοινωνίας των Εθνών]].
[[File:Tsar Boris III 1934.jpg|thumb|right|330px|Ο Μπορίς Γ΄ της Βουλγαρίας και ο Πρωθυπουργός Κίμον Γκεοργκίεφ κατά την εναρκτήρια σύνοδο του Δ΄ Διεθνούς Συνεδρίου Βυζαντινών Σπουδών (Σόφια, 9 Σεπτεμβρίου 1934)]]
Με το πραξικόπημα στις 19 Μαΐου 1934 η στρατιωτική οργάνωση [[Ζβενό]] επέβαλε δικτατορία και κατάργησε τα πολιτικά κόμματα στη Βουλγαρία. Ο βασιλιάς Μπορίς περιορίστηκε στο ρόλο ενός βασιλιά-μαριονέτας μετά το πραξικόπημα. Τον επόμενο χρόνο όμως πραγματοποίησε αντιπραξικόπημα και ανέκτησε τον έλεγχο της χώρας. Η πολιτική κατάσταση ελεγχόταν από τον Τσάρο, αλλά επαναφέρθηκε μια μορφή κοινοβουλευτισμού, χωρίς την αποκατάσταση των πολιτικών κομμάτων. Με τη "Βασιλική κυβέρνηση" του 1935, η Βουλγαρία εισήλθε σε μια εποχή ευημερίας και εκπληκτικής ανάπτυξης, που δίκαια χαρακτηρίστηκε ως Χρυσή Εποχή του Τρίτου Βουλγαρικού Βασιλείου και διήρκεσε σχεδόν πέντε χρόνια.



==Οικογένεια==
==Οικογένεια==

Έκδοση από την 09:29, 21 Σεπτεμβρίου 2017

Μπορίς
Βασιλιάς της Βουλγαρίας
Περίοδος1918 - 1943
ΠροκάτοχοςΦερδινάνδος
ΔιάδοχοςΣυμεών
Γέννηση30 Ιανουαρίου 1894
Σόφια, Βουλγαρία
Θάνατος28 Αυγούστου 1943 (49 ετών)
Σόφια, Βουλγαρία
Τόπος ταφήςΜοναστήρι της Ρίλα
ΣύζυγοςΤζιοβάνα Σαβοΐας
ΕπίγονοιΜαρία-Λουίζα
Συμεών
ΟίκοςΟίκος των Βέττιν της Σαξονίας,
Κλάδος Κόμπουργκ και Γκότα
ΠατέραςΦερδινάνδος
ΜητέραΜαρία-Λουίζα Βουρβόνων-Πάρμας
ΘρησκείαΧριστιανός Ορθόδοξος
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π  σ  ε )


Ο Μπορίς Γ' , Τσάρος (Βασιλιάς) της Βουλγαρίας (εξελληνισμένα Βόρις Γ΄, Борис III, 30 Ιανουαρίου 1894 - 28 Αυγούστου 1943), αρχικά Boris Klemens Robert Maria Pius Ludwig Stanislaus Xaver (Boris Clement Robert Mary Pius Louis Stanislaus Xavier), γιος του Φερδινάνδου Α΄, ανέβηκε στο θρόνο το 1918, μετά την παραίτηση του πατέρα του, μετά την ήττα του Βασίλειου της Βουλγαρίας κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτή ήταν η δεύτερη μεγάλη ήττα της χώρας μέσα σε πέντε χρόνια, μετά τον καταστροφικό Β΄ Βαλκανικό Πόλεμο. Με τη Συνθήκη του Νεϊγύ η χώρα αναγκάστηκε να παραχωρήσει νέα εδάφη και να πληρώσει εξουθενωτικές αποζημιώσεις στους γείτονές της, απειλώντας έτσι την οικονομική και πολιτική της σταθερότητα. Δύο πολιτικές δυνάμεις, η Αγροτική Ένωση και το Κομμουνιστικό Κόμμα, ζητούσαν ανατροπή της μοναρχίας και αλλαγή της κυβέρνησης. Υπό αυτές τις συνθήκες ανέβηκε στο θρόνο ο Μπορίς. Διακρίθηκε κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου αντιτασσόμενος στον Αδόλφο Χίτλερ, όταν εκείνος του ζητούσε να εκτοπίσει τους Εβραίους της Βουλγαρίας.

Πρώτα χρόνια

Ο Πρίγκιπας του Στέμματος Μπορίς (2ος από δεξιά) και ο Γερμανός Στρατάρχης Φον Μακένσεν επιθεωρούν ένα Βουλγαρικό σύνταγμα συνοδευόμενοι από τον Αρχηγό Στρατού Στρατηγό Ζέκοβ και τον Αρχηγό του Επιτελείου Στρατού Στρατηγό Κονσταντίν Ζόστοβ κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο

Ο Μπορίς γεννήθηκε στις 30 Ιανουαρίου 1894 στη Σόφια. Ήταν ο πρώτος γιος του Πρίγκιπα Φερδινάνδου της Βουλγαρίας και της συζύγου του Πριγκίπισσας Μαρίας Λουίζας.

Το Φεβρουάριο του 1896 ο πατέρας του δρομολόγησε τη συμφιλίωση της Βουλγαρίας και της Ρωσίας με τον προσηλυτισμό του νήπιου πρίγκιπα Μπορίς από το Ρωμαιοκαθολικισμό στην Ορθοδοξία, με αποτέλεσμα την απογοήτευση της συζύγου του, την εχθρότητα των Καθολικών Αυστριακών συγγενών του (ιδιαίτερα του θείου του [[Φραγκίσκος Ιωσήφ Α΄ της Αυστρίας|Φραγκίσκου Ιωσήφ Α΄ της Αυστρίας) και τον αφορισμό του από την Καθολική Εκκλησία. Για να αντιμετωπίσει αυτή τη δύσκολη κατάσταση, ο Φερδινάνδος βάφτισε όλα τα υπόλοιπα παιδιά του ως Καθολικούς. Ο Νικόλαος Β΄ της Ρωσίας ήταν ο νονός του Μπόρις και συναντήθηκε με το νεαρό αγόρι κατά την επίσημη επίσκεψη του Φερδινάνδου στην Αγία Πετρούπολη τον Ιούλιο του 1898.

Έλαβε την αρχική του εκπαίδευση στο λεγόμενο Δευτεροβάθμιο Σχολείο των Ανακτόρων, που ο Φερδινάνδης δημιούργησε το 1908 αποκλειστικά για τους γιους του. Στη συνέχεια ο Μπορίς αποφοίτησε από τη Στρατιωτική Σχολή της Σόφιας και κατόπιν πήρε μέρος στους Βαλκανικούς Πολέμους. Κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο διετέλεσε αξιωματικός-σύνδεσμος του Γενικού Επιτελείου του Βουλγαρικού Στρατού στο Μακεδονικό Μέτωπο. Το 1916 προήχθη σε συνταγματάρχη και ορίστηκε και πάλι ως αξιωματικός-σύνδεσμος της Στρατιάς Μακένσεν και της Τρίτης Βουλγαρικής Στρατιάς για τις επιχειρήσεις κατά της Ρουμανίας. Ο Μπορίς εργάστηκε σκληρά για να εξομαλύνει τις μερικές φορές δύσκολες σχέσεις μεταξύ του Στρατάρχης Μακένσεν και του Αντιστράτηγου Στέφαν Τόσεβ, διοικητή της Τρίτης Στρατιάς. Με το θάρρος και το προσωπικό του παράδειγμα κέρδισε το σεβασμό των στρατευμάτων και των ανώτερων Βούλγαρων και Γερμανών διοικητών, ακόμη και του Γενικού Επιτελάρχη του Γερμανικού Στρατού Έριχ Λούντεντορφ, που προτιμούσε να συνεργάζεται προσωπικά με τον Μπορίς και τον περιέγραψε ως άριστα εκπαιδευμένο στρατιωτικό και ώριμο παρά το νεαρό της ηλικίας​​του. Το 1918 ο Μπορίς έγινε υποστράτηγος.

Πρώτη περίοδος βασιλείας

Tο Βασιλικό Σκήπτρο του Μπορίς Γ΄

Με την παραίτηση του πατέρα του, ανέβηκε στο θρόνο ως Τσάρος Μπορίς Γ΄ στις 3 Οκτωβρίου 1918.

Ένα χρόνο μετά την ανάρρηση του Μπορίς, εξελέγη πρωθυπουργός ο Αλεξάνταρ Σταμπολίσκι της Βουλγαρικής Λαϊκής Αγροτικής Ένωσης. Αν και δημοφιλής στη μεγάλη τάξη των αγροτών, ο Σταμπολίσκι προκάλεσε την εχθρότητα της μεσαίας τάξης και των στρατιωτικών, που οδήγησε στην ανατροπή του με στρατιωτικό πραξικόπημα στις 9 Ιουνίου 1923 και την εν συνεχεία δολοφονία του. Στις 14 Απριλίου 1925 μια αναρχική ομάδα επιτέθηκε στην έφιππη συνοδεία του Μπορίς, καθώς περνούσε από τη Διάβαση Αραμπάκονακ. Δύο μέρες αργότερα μια βόμβα σκότωσε 150 μέλη της βουλγαρικής πολιτικής και στρατιωτικής ελίτ της Σόφιας, ενώ παρακολούθησαν την κηδεία ενός δολοφονηθέντος στρατηγού. Μετά από μια ακόμη απόπειρα κατά της ζωής του Μπορίς το ίδιο έτος, τα αντίποινα του στρατού στοίχισαν τη ζωή αρκετών χιλιάδων κομμουνιστών και αγροτικών, συμπεριλαμβανομένων εκπροσώπων της διανόησης. Τέλος, τον Οκτώβριο του 1925, έγινε ένας σύντομος πόλεμος στα σύνορα με την Ελλάδα, γνωστός ως Επεισόδιο του Πετριτσίου, που έληξε με τη βοήθεια της Κοινωνίας των Εθνών.

Ο Μπορίς Γ΄ της Βουλγαρίας και ο Πρωθυπουργός Κίμον Γκεοργκίεφ κατά την εναρκτήρια σύνοδο του Δ΄ Διεθνούς Συνεδρίου Βυζαντινών Σπουδών (Σόφια, 9 Σεπτεμβρίου 1934)

Με το πραξικόπημα στις 19 Μαΐου 1934 η στρατιωτική οργάνωση Ζβενό επέβαλε δικτατορία και κατάργησε τα πολιτικά κόμματα στη Βουλγαρία. Ο βασιλιάς Μπορίς περιορίστηκε στο ρόλο ενός βασιλιά-μαριονέτας μετά το πραξικόπημα. Τον επόμενο χρόνο όμως πραγματοποίησε αντιπραξικόπημα και ανέκτησε τον έλεγχο της χώρας. Η πολιτική κατάσταση ελεγχόταν από τον Τσάρο, αλλά επαναφέρθηκε μια μορφή κοινοβουλευτισμού, χωρίς την αποκατάσταση των πολιτικών κομμάτων. Με τη "Βασιλική κυβέρνηση" του 1935, η Βουλγαρία εισήλθε σε μια εποχή ευημερίας και εκπληκτικής ανάπτυξης, που δίκαια χαρακτηρίστηκε ως Χρυσή Εποχή του Τρίτου Βουλγαρικού Βασιλείου και διήρκεσε σχεδόν πέντε χρόνια.


Οικογένεια

Ο Μπορίς νυμφεύτηκε την Τζιοβάνα της Σαβοΐας, κόρη του Βίκτωρα-Εμμανουήλ Γ' βασιλιά της Ιταλίας. Τέκνα τους ήταν:

  • Μαρία-Λουίζα γεννήθηκε το 1933 και παντρεύθηκε τον Κάρολο πρίγκιπα του Λέινινγκεν
  • Συμεών Β' γεννήθηκε το 1937. Διαδέχθηκε τον πατέρα του (1943-1946) και επίσης εξελέγη πρωθυπουργός (2001-2005) με το επώνυμο Σαξκομπουργκόβιτς.

Πηγές

  • Bulgaria in the Second World War by Marshall Lee Miller, Stanford University Press, 1975.
  • Boris III of Bulgaria 1894–1943, by Pashanko Dimitroff, London, 1986, ISBN 0-86332-140-2
  • Crown of Thorns by Stephane Groueff, Lanham MD., and London, 1987, ISBN 0-8191-5778-3
  • The Betrayal of Bulgaria by Gregory Lauder-Frost, Monarchist League Policy Paper, London, 1989.
  • The Daily Telegraph, Obituary for "HM Queen Ioanna of the Bulgarians", London, 28 February 2000.
  • Balkans into Southeastern Europe by John R. Lampe, Palgrave Macmillan, New York, 2006.
  • A History of Israel: From the Rise of Zionism to Our Time by Howard M. Sachar, Alfred A. Knopf, New York, 2007, ISBN 978-0-394-48564-5