Σώμα Πεζοναυτών των ΗΠΑ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αντικατάσταση παρωχημένου προτύπου με references tag
διόρθωση μετάφρασης
Γραμμή 35: Γραμμή 35:
|identification_symbol_label= Σημαία <br />(1939–σήμερα)
|identification_symbol_label= Σημαία <br />(1939–σήμερα)
}}
}}
Το '''Σώμα Πεζοναυτών των ΗΠΑ''' ([[αγγλικά]]: ''United States Marine Corps'', USMC) είναι κλάδος των [[Ένοπλες Δυνάμεις των ΗΠΑ|Ενόπλων Δυνάμεων των Ηνωμένων Πολιτειών]], υπεύθυνος για την παροχή δύναμης,<ref name="OMFTS">{{Cite journal |author= Gen. [[Charles C. Krulak]] |title= Operational Maneuver from the Sea |version= |publisher= Headquarters Marine Corps |year= 1996 |url= http://www.dtic.mil/jv2010/usmc/omfts.pdf |format= PDF}}</ref> χρησιμοποιώντας τα μέσα του [[Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ|Πολεμικού Ναυτικού των Ηνωμένων Πολιτειών]] υπό τη διοίκηση του [[Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών|Κογκρέσου]], με σκοπό τις συνδυασμένες επιχειρήσεις από ξηρά, θάλασσα και αέρα. Το Σώμα Πεζοναυτών των ΗΠΑ αποτελεί έναν από τους τέσσερις ένοπλους υπηρεσιακούς κλάδους στο [[Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ|Αμερικάνικο Υπουργείο Άμυνας]] και μία από τις επτά ένστολες υπηρεσίες των Ηνωμένων Πολιτειών.
Το '''Σώμα Πεζοναυτών των ΗΠΑ''' ([[αγγλικά]]: ''United States Marine Corps'', USMC) είναι κλάδος των [[Ένοπλες Δυνάμεις των ΗΠΑ|Ενόπλων Δυνάμεων των Ηνωμένων Πολιτειών]], υπεύθυνος για την [[προβολή ισχύος]],<ref name="OMFTS">{{Cite journal |author= Gen. [[Charles C. Krulak]] |title= Operational Maneuver from the Sea |version= |publisher= Headquarters Marine Corps |year= 1996 |url= http://www.dtic.mil/jv2010/usmc/omfts.pdf |format= PDF}}</ref> χρησιμοποιώντας τα μέσα του [[Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ|Πολεμικού Ναυτικού των Ηνωμένων Πολιτειών]] υπό τη διοίκηση του [[Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών|Κογκρέσου]], με σκοπό τις συνδυασμένες επιχειρήσεις από ξηρά, θάλασσα και αέρα. Το Σώμα Πεζοναυτών των ΗΠΑ αποτελεί έναν από τους τέσσερις ένοπλους υπηρεσιακούς κλάδους στο [[Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ|Αμερικάνικο Υπουργείο Άμυνας]] και μία από τις επτά ένστολες υπηρεσίες των Ηνωμένων Πολιτειών.


Το Σώμα Πεζοναυτών αποτελεί συστατικό του [[Υπουργείο Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ|Υπουργείου Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ]] από τις 30 Ιουνίου του 1834,<ref>Hoffman, Colonel Jon T., ''USMC: A Complete History'', Marine Corps Association, Quantico, VA, (2002), p. 57.</ref> σε στενή συνεργασία με ναυτικές δυνάμεις για την εκπαίδευση, τις μεταφορές και την επιμελητεία. Το Σώμα Πεζοναυτών διαθέτει χερσαίες φρουρές αλλά και σε πλοία αμφίβιου πολέμου σε όλο τον κόσμο. Επιπλέον, αρκετές από τις τακτικές μοίρες αεροπορίας πεζοναυτών, κυρίως μοίρες επίθεσης, είναι επίσης ενσωματωμένες στο αερομεταφερόμενο ναυτικό και επιχειρεί από πυρηνοκίνητα αεροπλανοφόρα του Ναυτικού.<ref>{{cite web|url=http://www.globalsecurity.org/military/agency/navy/wing-tai.htm|title=Tactical Aviation Integration|author=John Pike|work=globalsecurity.org|accessdate=1 April 2015}}</ref>
Το Σώμα Πεζοναυτών αποτελεί συστατικό του [[Υπουργείο Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ|Υπουργείου Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ]] από τις 30 Ιουνίου του 1834,<ref>Hoffman, Colonel Jon T., ''USMC: A Complete History'', Marine Corps Association, Quantico, VA, (2002), p. 57.</ref> σε στενή συνεργασία με ναυτικές δυνάμεις για την εκπαίδευση, τις μεταφορές και την επιμελητεία. Το Σώμα Πεζοναυτών διαθέτει χερσαίες φρουρές αλλά και σε πλοία αμφίβιου πολέμου σε όλο τον κόσμο. Επιπλέον, αρκετές από τις τακτικές μοίρες αεροπορίας πεζοναυτών, κυρίως μοίρες επίθεσης, είναι επίσης ενσωματωμένες στο αερομεταφερόμενο ναυτικό και επιχειρεί από πυρηνοκίνητα αεροπλανοφόρα του Ναυτικού.<ref>{{cite web|url=http://www.globalsecurity.org/military/agency/navy/wing-tai.htm|title=Tactical Aviation Integration|author=John Pike|work=globalsecurity.org|accessdate=1 April 2015}}</ref>

Έκδοση από την 14:20, 7 Σεπτεμβρίου 2017

Σώμα Πεζοναυτών των ΗΠΑ
Έμβλημα του Σώματος Πεζοναυτών
Ενεργό1775–1783, 1798–σήμερα[1]
Χώρα ΗΠΑ
Δύναμη182.000 εν ενεργεία (2016)[2]
38.500 εφεδρεία (2016)[2]
1.166 αεροσκάφη[3]
ΥπαγωγήΥπουργείο Πολεμικού Ναυτικού
ΑρχηγείοΠεντάγωνο, Βιρτζίνια, ΗΠΑ
Ιστοσελίδαmarines.mil
Διακριτικά
Σημαία
(1939–σήμερα)

Το Σώμα Πεζοναυτών των ΗΠΑ (αγγλικά: United States Marine Corps, USMC) είναι κλάδος των Ενόπλων Δυνάμεων των Ηνωμένων Πολιτειών, υπεύθυνος για την προβολή ισχύος,[4] χρησιμοποιώντας τα μέσα του Πολεμικού Ναυτικού των Ηνωμένων Πολιτειών υπό τη διοίκηση του Κογκρέσου, με σκοπό τις συνδυασμένες επιχειρήσεις από ξηρά, θάλασσα και αέρα. Το Σώμα Πεζοναυτών των ΗΠΑ αποτελεί έναν από τους τέσσερις ένοπλους υπηρεσιακούς κλάδους στο Αμερικάνικο Υπουργείο Άμυνας και μία από τις επτά ένστολες υπηρεσίες των Ηνωμένων Πολιτειών.

Το Σώμα Πεζοναυτών αποτελεί συστατικό του Υπουργείου Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ από τις 30 Ιουνίου του 1834,[5] σε στενή συνεργασία με ναυτικές δυνάμεις για την εκπαίδευση, τις μεταφορές και την επιμελητεία. Το Σώμα Πεζοναυτών διαθέτει χερσαίες φρουρές αλλά και σε πλοία αμφίβιου πολέμου σε όλο τον κόσμο. Επιπλέον, αρκετές από τις τακτικές μοίρες αεροπορίας πεζοναυτών, κυρίως μοίρες επίθεσης, είναι επίσης ενσωματωμένες στο αερομεταφερόμενο ναυτικό και επιχειρεί από πυρηνοκίνητα αεροπλανοφόρα του Ναυτικού.[6]

Δύο τάγματα πεζοναυτών συγκροτήθηκαν στις 10 Νοεμβρίου του 1775 στη Φιλαδέλφεια, ως τμήματα της υπηρεσίας των στρατευμάτων πεζικού, ικανά να αγωνίζονται για την ανεξαρτησία τόσο στη θάλασσα όσο και στην ξηρά.[7] Ο ρόλος του Σώματος έκτοτε έχει αυξηθεί και εξελιχθεί, καθώς επεκτείνεται και σε εναέριες πολεμικές επιχειρήσεις και κερδίζοντας δημοφιλείς τίτλους όπως, «τρίτη εναέρια δύναμη της Αμερικής», και «δεύτερος στρατός ξηράς».[8] Το Σώμα Πεζοναυτών ΗΠΑ έχει διακριθεί υπηρετώντας στην πλειοψηφία των αμερικανικών πολέμων και ένοπλων συγκρούσεων, από την ίδρυσή της έως τη σύγχρονη εποχή, και λαμβάνοντας εξέχουσα θέση στον 20ο αιώνα, όταν οι θεωρίες και πρακτικές του αμφίβιου πολέμου αποδείχτηκαν προφητικές και τελικά σχημάτισαν τον ακρογωνιαίο λίθο του μετώπου του Ειρηνικού στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.[9]

Από τα μέσα του 20ου αιώνα, το Σώμα Πεζοναυτών των ΗΠΑ είχε γίνει σημαντικό θεωρητικό και κυρίαρχο επαγγελματικό τμήμα στον κόσμο του αμφίβιου πολέμου.[10][11][12] Η ικανότητά του να ανταποκρίνεται γρήγορα σε σύντομο χρονικό διάστημα σε εκστρατευτικές κρίσεις, του δίνει έναν ισχυρό ρόλο στην εφαρμογή και την εκτέλεση της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής.[13] Από το 2016, το Σώμα Πεζοναυτών των ΗΠΑ έχει περίπου 182.000 ενεργά μέλη στο καθήκον και 38.500 πεζοναύτες ως εφεδρεία.[2] Είναι η μικρότερη από τις ένοπλες δυνάμεις στο εσωτερικό Υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ.[14][15][16]

Παραπομπές

  1. «Marine Corps Decade Timeline | Marine Corps history». Marines.com. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2014. 
  2. 2,0 2,1 2,2 «Department of Defense (DoD) Releases Fiscal Year 2017 President's Budget Proposal». U.S. Department of Defense. 9 Φεβρουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2016. 
  3. Flightglobal – World Air Forces 2015 (PDF), Flightglobal.com
  4. Gen. Charles C. Krulak (1996) (PDF). Operational Maneuver from the Sea. Headquarters Marine Corps. http://www.dtic.mil/jv2010/usmc/omfts.pdf. 
  5. Hoffman, Colonel Jon T., USMC: A Complete History, Marine Corps Association, Quantico, VA, (2002), p. 57.
  6. John Pike. «Tactical Aviation Integration». globalsecurity.org. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2015. 
  7. «U.S. Marine Corps Decade Timeline». 
  8. «Breaking Defense – The future of the Marines». 
  9. Warren, James A. (2005). American Spartans: The U.S. Marines: A Combat History From Iwo Jima to Iraq. New York: Free Press, Simon & Schuster. ISBN 0-684-87284-6. 
  10. Hough, Col Frank O. (USMCR); Ludwig, Maj Verle E. (USMC), and Henry I. Shaw, Jr. «Part I, Chapter 2: Evolution of Modern Amphibious Warfare, 1920–1941». Pearl Harbor to Guadalcanal. History of U.S. Marine Corps Operations in World War II, Volume I. Historical Branch, HQMC, United States Marine Corps. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2007. CS1 maint: Πολλαπλές ονομασίες: authors list (link)
  11. Garand, George W. & Truman R. Strobridge (1971). «Part II, Chapter 1: The Development of FMFPac». Western Pacific Operations. History of U.S. Marine Corps Operation in World War II, Volume IV. Historical Branch, HQMC, United States Marine Corps. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2008. 
  12. Frank, Benis M & Henry I. Saw, Jr. (1968). «Part VI, Chapter 1: Amphibious Doctrine in World War II». Victory and Occupation. History of U.S. Marine Corps Operations in World War II, Volume V. Historical Branch, HQMC, United States Marine Corps. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2008. 
  13. John Howard Dalton, Secretary of the Navy; Jeremy Michael Boorda, Chief of Naval Operations; Carl E. Mundy, Commandant of the Marine Corps (9 November 1994). Forward... From the Sea. United States Department of the Navy. http://www.navy.mil/navydata/policy/fromsea/forward.txt. 
  14. The United States Coast Guard is smaller, about one-fifth the size of the U.S. Marine Corps, but it is part of United States Department of Homeland Security and does not normally operate under the DoD except during times of war and as directed by the U.S. president. The USMC is the largest marine corps force in the world and is larger than the armed forces of many significant powers; for example, the USMC is larger than the active duty Israel Defense Forces.
  15. «Israeli Defense Forces, CSIS» (PDF). 25 July 2006, σελ. 12. http://www.csis.org/media/csis/pubs/050323_memilbaldefine%5B1%5D.pdf. 
  16. «United States Armed Force Strength Figures» (PDF). DOD. 31 January 2013. http://siadapp.dmdc.osd.mil/personnel/MILITARY/ms0.pdf. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα United States Marine Corps της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).