Προβλεπτής

Με το επίσημο όνομα Προβλεπτής (ή Προβλέπτης) αποδόθηκε στην ελληνική γλώσσα ο ενετικός τίτλος - αξίωμα του Proveditore.

Το αξίωμα αυτό το έφεραν διάφοροι ανώτεροι διοικητικοί υπάλληλοι αξιωματούχοι της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας. Αυτοί διορίζονταν από το "Μεγάλο Συμβούλιο" με διάφορες αρμοδιότητες σε εσωτερικά διοικητικά, δημοτικά και εκκλησιαστικά θέματα, λαμβάνοντας εξ αυτού αντίστοιχες ονομασίες, π.χ. προβλεπτής εμπορίου, νομίσματος, θαλάσσης, κ.λπ.
Σημαντικότεροι εξ αυτών ήταν εκείνοι που ήταν αρμόδιοι για στρατιωτικά θέματα και κυρίως για τη στρατολόγηση μισθοφόρων στρατιωτών από τους οποίους και εξαρτιόνταν κάθε φορά και ο αριθμός των στρατιωτικών δυνάμεων της Βενετίας.

Το αξίωμα αυτό είχε μεγάλη σημασία ιδιαίτερα την εποχή της ενετοκρατίας όπου προβλεπτές διορίζονταν στις διάφορες κτήσεις ως πολιτικοί και στρατιωτικοί διοικητές. Τέτοιους διοικητές είχαν καθένα από τα Ιόνια νησιά, η Πελοπόννησος αλλά και η Δαλματία. Την εποχή που ο Δόγης Φραγκίσκος Μοροζίνης επιχειρούσε για τελευταία φορά την άμυνα της Πελοποννήσου και γενικότερα του Αιγαίου, έναντι των βλέψεων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, Προβλεπτής Πελοποννήσου ήταν ο Αντώνιος Ζένος.

• Σημειώνεται ότι στην ελληνική δημώδη γλώσσα της εποχής εκείνης, παράλληλα του ονόματος Προβλεπτής, σε χρήση ήταν και η ονομασία "Προνοητής" καθώς και "Πρεβεδούρος" κατά παραφθορά του ιταλικού όρου.

Πηγές

• "Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου" τομ.16ος, σελ.384.
• "Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα" τομ.50ος, σελ.350.