Ιωάννης Κάρολος του Γκέλνχαουζεν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 36: | Γραμμή 36: | ||
Νυμφεύτηκε το 1685, αλλά η σύζυγός του απεβίωσε το 1695. Σε οκτώ μήνες νυμφεύτηκε την κυρία επί των τιμών της συζύγου του, την χήρα, ευγενή της Θουριγγίας και κόρη ενός αρχιδασοφύλακα του μικροσκοπικού Σάξεν-Ρέμιλντ<ref name="huberty"/><ref name="velde"/>. Έγραψε στον αδελφό του ότι δεν μπορούσε μόνος και δεν είχε τη δυνατότητα να νυμφευτεί μία του περιβάλλοντος του αυτοκράτορα, έτσι νυμφεύτηκε από αίσθημα<ref name="huberty"/>. Ο Χριστιανός Β΄ τον αποδοκίμασε και ο Ιωάννης-Κάρολος τον βεβαίωσε ότι οι απόγονοί του δεν θα ζητούσαν να διαδεχθούν τον Χριστιανό Β΄<ref name="huberty"/>. Όταν έκανε τρία τέκνα όμως, ζήτησε από τον αυτοκράτορα τίτλο για τη σύζυγό του· ο αδελφός του αποκήρυξε από τη διαδοχή τους απογόνους του Ιωάννη-Καρόλου<ref name="velde"/>. |
Νυμφεύτηκε το 1685, αλλά η σύζυγός του απεβίωσε το 1695. Σε οκτώ μήνες νυμφεύτηκε την κυρία επί των τιμών της συζύγου του, την χήρα, ευγενή της Θουριγγίας και κόρη ενός αρχιδασοφύλακα του μικροσκοπικού Σάξεν-Ρέμιλντ<ref name="huberty"/><ref name="velde"/>. Έγραψε στον αδελφό του ότι δεν μπορούσε μόνος και δεν είχε τη δυνατότητα να νυμφευτεί μία του περιβάλλοντος του αυτοκράτορα, έτσι νυμφεύτηκε από αίσθημα<ref name="huberty"/>. Ο Χριστιανός Β΄ τον αποδοκίμασε και ο Ιωάννης-Κάρολος τον βεβαίωσε ότι οι απόγονοί του δεν θα ζητούσαν να διαδεχθούν τον Χριστιανό Β΄<ref name="huberty"/>. Όταν έκανε τρία τέκνα όμως, ζήτησε από τον αυτοκράτορα τίτλο για τη σύζυγό του· ο αδελφός του αποκήρυξε από τη διαδοχή τους απογόνους του Ιωάννη-Καρόλου<ref name="velde"/>. |
||
Το 1704 απεβίωσε και η χήρα του, για να μη χαθεί η ιδιοκτησία τους, κατέθεσε αγωγή εναντίον του Χριστιανού Β΄<ref name="velde"/>. Ο αυτοκράτορας τη δικαίωσε<ref name="huberty"/><ref name="velde"/> και το 1716 ο Χριστιανός Β΄ αναγκάστηκε να αυξήσει τα 6.000 γκούλντεν σε 50.000<ref name="huberty"/><ref name="velde"/>. Πάντως οι άλλοι κλάδοι των Βίττελσμπαχ έβλεπαν ως μοργανατικά τα τέκνα του. Αρχικά στη συμφωνία του Οίκου το 1771, όπου συμφωνήθηκε η διαδοχή του κλάδου του Παλατινάτου από αυτόν της Βαυαρίας ή αντίστροφα, εξαιρέθηκαν τα τέκνα από άνισους γάμους (ex disari matrimonio)<ref name="velde"/>. Έπειτα όμως από τον Πόλεμο της Βαυαρικής Διαδοχής το 1779, συμφωνήθηκε να γίνουν δεκτά τα δικαιώματα των απογόνων του Ιωάννη-Καρόλου, μάλιστα στον εγγονό του [[Γουλιέλμος |
Το 1704 απεβίωσε και η χήρα του, για να μη χαθεί η ιδιοκτησία τους, κατέθεσε αγωγή εναντίον του Χριστιανού Β΄<ref name="velde"/>. Ο αυτοκράτορας τη δικαίωσε<ref name="huberty"/><ref name="velde"/> και το 1716 ο Χριστιανός Β΄ αναγκάστηκε να αυξήσει τα 6.000 γκούλντεν σε 50.000<ref name="huberty"/><ref name="velde"/>. Πάντως οι άλλοι κλάδοι των Βίττελσμπαχ έβλεπαν ως μοργανατικά τα τέκνα του. Αρχικά στη συμφωνία του Οίκου το 1771, όπου συμφωνήθηκε η διαδοχή του κλάδου του Παλατινάτου από αυτόν της Βαυαρίας ή αντίστροφα, εξαιρέθηκαν τα τέκνα από άνισους γάμους (ex disari matrimonio)<ref name="velde"/>. Έπειτα όμως από τον Πόλεμο της Βαυαρικής Διαδοχής το 1779, συμφωνήθηκε να γίνουν δεκτά τα δικαιώματα των απογόνων του Ιωάννη-Καρόλου, μάλιστα στον εγγονό του [[Γουλιέλμος στη Βαυαρία|Γουλιέλμο]] έδωσαν το δουκάτο του Μπεργκ (1803-1806) ως αντιστάθμισμα των απωλειών που είχε από τον [[Ναπολέων Α΄ της Γαλλίας|Ναπολέοντα Α΄]] της Γαλλίας<ref name="huberty"/><ref name="velde"/>. |
||
==Οικογένεια== |
==Οικογένεια== |
||
Πρώτα νυμφεύτηκε το 1685 την Σοφία-Αμαλία των Βίττελσμπαχ, κόρη του δεύτερου εξαδέλφου του [[Φρειδερίκος του Τσβάιμπρυκεν|Φρειδερίκου]] κόμη του Τσβάιμπρυκεν<ref name="huberty"/> και απέκτησαν τέκνο: |
Πρώτα νυμφεύτηκε το 1685 την Σοφία-Αμαλία των Βίττελσμπαχ, κόρη του δεύτερου εξαδέλφου του [[Φρειδερίκος του Τσβάιμπρυκεν|Φρειδερίκου]] κόμη του Τσβάιμπρυκεν<ref name="huberty"/> και απέκτησαν τέκνο: |
||
Έκδοση από την 13:19, 14 Αυγούστου 2017
| Ιωάννης-Κάρολος | |
|---|---|
 Ο θυρεός του Γκέλνχαουζεν | |
κόμης του Γκέλνχαουζεν | |
| Περίοδος | 1654 - 1704 |
| Προκάτοχος | Χριστιανός Α΄ |
| Διάδοχος | Φρειδερίκος-Βερνάρδος |
| Γέννηση | 17 Οκτωβρίου 1638 |
| Θάνατος | 21 Φεβρουαρίου 1704 (65 ετών) |
| Επίγονοι | Τζουλιάνα-Μαγδαληνή Φρειδερίκος-Βερνάρδος Ιωάννης Γουλιέλμος Καρλότα-Αικατερίνη Σοφία-Μαρία |
| Οίκος | των Βίττελσμπαχ |
| Πατέρας | Χριστιανός Α΄ |
| Μητέρα | Μαγδαληνή-Αικατερίνη Βίττελσμπαχ |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Ο Ιωάννης-Κάρολος (16 Οκτωβρίου 1638 - 21 Φεβρουαρίου 1704) από τον Οίκο των Βίττελσμπαχ-Παλατινάτου, ήταν κόμης του Μπίρκενφελντ-Γκέλνχαουζεν (Gelnhousen) το διάστημα 1654-1704.
Βιογραφία
Γεννήθηκε στο Μπίσβαϊλερ και ήταν ο δευτερότοκος γιος του Χριστιανού Α΄ κόμη του Μπίρκενφελντ-Μπίσβαϊλερ και της Μαγδαληνής-Αικατερίνης των Βίττελσμπαχ, κόρης του Ιωάννη Β΄ κόμη του Τσβάιμπρυκεν[1]. Ο Ιωάννης-Κάρολος και ο μεγαλύτερος αδελφός του Χριστιανό Β΄ είχαν παιδαγωγό τον Φίλιππο-Ιάκωβο Σπένερ και αργότερα σπούδασαν στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου. Μετά από αυτό οι δύο αδελφοί έκαναν τη μεγάλη περιήγηση στη Γαλλία, Ολλανδία, Αγγλία, Σουηδία και Ελβετία που κράτησε πέντε έτη.
Το 1654 ο δεύτερος εξάδελφός του Κάρολος Ι΄ Γουσταύος έγινε βασιλιάς της Σουηδίας και ο Ιωάννης-Κάρολος ανέλαβε διοικητής ιππικού. Πολέμησε εναντίον της Δανίας και μετά εναντίον των Οθωμανών στην Ουγγαρία. Έπειτα εισήλθε στον Ολλανδικό στρατό, όπου έγινε Πρώτος Ηγέτης του Στρατού. Ακολούθως αποσύρθηκε στο Γκέλνχαουζεν.
Το 1669 αγόρασε το ανάκτορο Γκέλνχαουζεν με τους κήπους και τις γαίες του, που ανήκε κάποτε στον Λουδοβίκο Γ΄ εκλέκτορα του Παλατινάτου[1]. Το 1671 απεβίωσε ο εξάδελφός τους Κάρολος-Όθων κόμης του Μπίρκενφελντ άκληρος και τον κληρονόμησε ο αδελφός του Χριστιανός Β΄ κόμης του Μπίσβαϊλερ[2], συμφώνησαν όμως ο Ιωάννης-Κάρολος να λαμβάνει ως χορηγία (appanage) 6.000 φλορίνια, τέσσερα φορτία οίνου από τον Μοζέλα[1][2][3] και τη διοίκηση του Γκέλνχαουζεν[4].
Νυμφεύτηκε το 1685, αλλά η σύζυγός του απεβίωσε το 1695. Σε οκτώ μήνες νυμφεύτηκε την κυρία επί των τιμών της συζύγου του, την χήρα, ευγενή της Θουριγγίας και κόρη ενός αρχιδασοφύλακα του μικροσκοπικού Σάξεν-Ρέμιλντ[1][2]. Έγραψε στον αδελφό του ότι δεν μπορούσε μόνος και δεν είχε τη δυνατότητα να νυμφευτεί μία του περιβάλλοντος του αυτοκράτορα, έτσι νυμφεύτηκε από αίσθημα[1]. Ο Χριστιανός Β΄ τον αποδοκίμασε και ο Ιωάννης-Κάρολος τον βεβαίωσε ότι οι απόγονοί του δεν θα ζητούσαν να διαδεχθούν τον Χριστιανό Β΄[1]. Όταν έκανε τρία τέκνα όμως, ζήτησε από τον αυτοκράτορα τίτλο για τη σύζυγό του· ο αδελφός του αποκήρυξε από τη διαδοχή τους απογόνους του Ιωάννη-Καρόλου[2].
Το 1704 απεβίωσε και η χήρα του, για να μη χαθεί η ιδιοκτησία τους, κατέθεσε αγωγή εναντίον του Χριστιανού Β΄[2]. Ο αυτοκράτορας τη δικαίωσε[1][2] και το 1716 ο Χριστιανός Β΄ αναγκάστηκε να αυξήσει τα 6.000 γκούλντεν σε 50.000[1][2]. Πάντως οι άλλοι κλάδοι των Βίττελσμπαχ έβλεπαν ως μοργανατικά τα τέκνα του. Αρχικά στη συμφωνία του Οίκου το 1771, όπου συμφωνήθηκε η διαδοχή του κλάδου του Παλατινάτου από αυτόν της Βαυαρίας ή αντίστροφα, εξαιρέθηκαν τα τέκνα από άνισους γάμους (ex disari matrimonio)[2]. Έπειτα όμως από τον Πόλεμο της Βαυαρικής Διαδοχής το 1779, συμφωνήθηκε να γίνουν δεκτά τα δικαιώματα των απογόνων του Ιωάννη-Καρόλου, μάλιστα στον εγγονό του Γουλιέλμο έδωσαν το δουκάτο του Μπεργκ (1803-1806) ως αντιστάθμισμα των απωλειών που είχε από τον Ναπολέοντα Α΄ της Γαλλίας[1][2].
Οικογένεια
Πρώτα νυμφεύτηκε το 1685 την Σοφία-Αμαλία των Βίττελσμπαχ, κόρη του δεύτερου εξαδέλφου του Φρειδερίκου κόμη του Τσβάιμπρυκεν[1] και απέκτησαν τέκνο:
- Τζουλιάνα-Μαγδαληνή 1686-1720, παντρεύτηκε τον Ιωακείμ-Φρειδερίκο δούκα του Σλέσβιγκ-Χόλσταϊν-Ζόντερμπουργκ-Πλον.
Το 1695 απεβίωσε η Σοφία-Αμαλία και ο Ιωάννης-Κάρολος έκανε δεύτερο γάμο με την Έστερ-Μαρία φον Βιτσλέμπεν, κόρη του Γεωργίου-Φρειδερίκου φον Βιτσλέμπεν-Έλγκερσμπουργκ, αρχιδασοφύλακα του Σάξεν-Ρέμιλντ. Ο γάμος θεωρήθηκε αρχικά μοργανατικός. Είχε τέκνα[1]:
- Φρειδερίκος-Γουλιέλμος 1697-1739, κόμης του Γκέλνχαουζεν.
- Ιωάννης 1698-1780, κόμης του Γκέλνχαουζεν.
- Γουλιέλμος 1701-1760, στρατάρχης της Ουγγαρίας και στρατηγός ιππικού της Ολλανδίας.
- Καρλότα-Αικατερίνη 1699-1785, παντρεύτηκε τον Φρειδερίκο-Γουλιέλμο πρίγκιπα του Σολμς-Μπράουνφελς.
- Σοφία-Μαρία 1702-1761, παντρεύτηκε τον Ερρίκο ΚΕ΄ κόμη του Ρόις.
Αναφορές
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 Huberty, Michel· Giraud, Alain· Magdelaine, F.· B. (1985). L'Allemagne Dynastique Tome IV Wittelsbach. France: Laballery. σελίδες 73, 147, 180–182, 208, 277, 326, 489, 494. ISBN 2-901138-04-7.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 2,8 «Unequal and Morganatic Marriages in German Law». Heraldica. Velde, François. 2007. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2013.
- ↑ «Succession Laws of the Wittelsbach (Palatinate, Bavaria)». Heraldica. Velde, François. 2008. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2013.
- ↑ Michael Masson: Das Königshaus Bayern, self-published, 1854, p. 168
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
 
|
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα John Charles, Count Palatine of Gelnhausen της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |