Ντοσιτέι Ομπράντοβιτς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
μ Robot: Αφαίρεση κατηγοριών έτους γέννησης/θανάτου
μ Ο Glorious 93 μετακίνησε τη σελίδα Ντοσιντέι Ομπράντοβιτς στην Ντοσιτέι Ομπράντοβιτς: το "d" από πού ακριβώς προέκυψε ?
(Καμία διαφορά)

Έκδοση από την 08:03, 10 Αυγούστου 2017

Ντοσιτέι Ομπράντοβιτς
Γέννηση17 Φεβρουαρίου 1742
Τσάκοβα
Θάνατος7 Απριλίου 1811
Βελιγράδι
Επάγγελμα/
ιδιότητες
γλωσσολόγος, ποιητής, συγγραφέας και φιλόσοφος[1]
ΥπηκοότηταΑυστριακή Αυτοκρατορία
Commons page Πολυμέσα σχετικά με τoν συγγραφέα

Ο Ντοσιντέι (Δωσίθεος) Ομπράντοβιτς (σερβικά : Доситеј Обрадовић) (Tιάκοβο, περίπου ανάμεσα στο 1739 και 1744 - Βελιγράδι, 28 Μαρτίου 1811) ήταν Σέρβος μοναχός, εκπαιδευτικός, συγγραφέας, επαναστάτης, μεταρρυθμιστής, πολιτικός και πρώτος υπουργός παιδείας της Σερβίας.

Βιογραφία

Ο Δωσίθεος Ομπράντοβιτς γεννήθηκε το 1744 στο Tσιάκοβο στην περιοχή του Βανάτου στην σημερινή Ρουμανία τότε H Aυτοκρατορία των Αψβούργων. Γεννήθηκε και βαπτίστηκε "Δημήτριος" αλλά το άλλαξε όταν έγινε μοναχός σε Δωσίθεος. Πήγε τσεχικό-σλοβακικό σχολείο στο δημοτικό και από νωρίς έδειξε κλίση προς την θρησκεία. Μετά το θάνατο του πατέρα του ο θείος του τον έστειλε στην μαθητεία στην Τιμισοάρα, εκεί κάθισε λίγο και έγινε μοναχός στην μονή του Χάποβο.

Από το μοναστήρι στάλθηκε για λίγο διάστημα στο Κάρλοβατς σαν ιερέας. Έπειτα από τρία χρόνια μοναστικής ζωής εγκαταλείπει το μοναστήρι και φεύγει στην Ευρώπη για να συνεχίσει τις σπουδές του. Πηγαίνει αρχικά στην Σμύρνη όπου σπούδασε για τρία χρόνια στην θεολογική σχολή του Ιερόθεου Δενδρινού, έπειτα πηγαίνει στην Κέρκυρα όπου έμαθε ελληνικά. Μετά πηγαινει στην Δαλματία στο Κνιν ως δάσκαλος σε σχολείο και στη συνέχεια στο Ζαντάρ και την Τεργέστη. Από την Τεργέστη πήγε στη Βιέννη όπου και πέρασε έξι χρόνια στην εκμάθηση της γερμανικής γλώσσας και του πολιτισμού. Ως καθηγητής ξένων γλωσσών πηγαίνει από τη Βιέννη στο Κάρλοβατς και τη Μολδαβία. Γράφτηκε στην φιλοσοφική σχολή του Χάλε όπου άφησε το ράσο και τη μοναστική ζωή, μετά το Χάλε συνέχισε τις φιλοσοφικές σπουδές στο Λέιπζιγκ . Το 1783 έκδωσε το πρώτο του μυθιστόρημα το "Живот и прикљученија" (Η ζωή και οι περιπέτειες). Έπειτα ταξίδεψε πάλι στο Παρίσι,το Λονδίνο και τη Ρωσία.

Η πρώτη σερβική εξέγερση τον βρήκε στην Τεργέστη. Ήταν από την αρχή στην υπηρεσία των Σέρβων ανταρτών και ξεκίνησε να μαζεύει δωρεές υπέρ της επανάστασης. Όπως και οι περισσότεροι φωτισμένοι και πιο μορφωμένοι Σέρβοι της εποχής του, έγινε ο πρώτος Σέρβος υπουργός Παιδείας, και ήταν προσωπικός γραμματέας και σύμβουλος του Καραγιώργη.

Πέθανε το 1811 στο Βελιγράδι και θάφτηκε μπροστά από τον καθεδρικό ναό του Βελιγραδίου.

Έργα του

  • на прост српски језик, 1765
  • Христоитија, 1783 (μετάφραση των Μύθων του Αισώπου στα σερβικά)
  • Живот и прикљученија, 1783
  • Собраније,
  • Писмо Харалампију,

Πηγές

  • Предраг Јашовић: Рецепција књижевног дела Доситеја Обрадовића (=Библиотека Мала академија).
  • Φίσερ, Βλάντιμιρ. Dositej Obradović als bürgerlicher Kulturheld. Zur Formierung eines serbischen bürgerlichen Selbstbildes durch literarische Kommunikation 1783–1845. Studien zur Geschichte Südosteuropas 16. Olga Katsiardi-Hering, Max Demeter Peyfuss and Maria Stassinopoulou (eds.). Frankfurt/M.: Peter Lang Publishing. ISBN 9783631542149.  Unknown parameter |origdate= ignored (|orig-year= suggested) (βοήθεια)
  • Wladimir Fischer, Creating a National Hero: The Changing Symbolics of Dositej Obradović,. In: Identität - Kultur - Raum, Turia + Kant, Wien 2001.
  • Петар Пијановић, Живот и дело Доситеја Обрадовића,. Завод за уџбенике и наставна средства, Београд 2000.
  • Gerhard Neweklowsky: Dositej Obradović - Leben und Abenteuer, Verl. d. Österreichische Akademie der Wissenschaften, Akad. d. Wiss, Wien 1998.
  • Милутин Тасић, Доситеј Обрадовић, НИЛ, Београд 1994.
CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Доситеј Обрадовић της Σερβικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).
  1. Ανακτήθηκε στις 24  Ιουνίου 2019.