Ο μυλωνάς του Πότσνταμ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
επιμέλεια, αφαίρεση σημάνσεων ανακρίβειας και τεκμηρίωσης |
||
Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
{{σγδ}} |
{{σγδ}} |
||
⚫ | Ο '''Μυλωνάς του Πότσνταμ''', γνωστότερος παλαιότερα στην ελληνική βιβλιογραφία ως ο '''''Μυλωθρός του Πότσδαμ''''', είναι ένα αφήγημα βασισμένο σε πραγματικά ενδεχομένως περιστατικά,<ref>W. Jellinek μτφρ. Παπαδοπούλου, «το χρονικόν της υποθέσεως» Α΄ σ. 246 </ref> που κομίζεται ως απτό και πειστικό παράδειγμα προκειμένου να καταδειχθεί η υπεροχή της δικαστικής εξουσίας έναντι της εκτελεστικής, σε μια [[Πολιτεία δικαίου]].<ref>[[Μιχαήλ Στασινόπουλος]], Διοικητικό Δίκαιο, σ. 4, 1964</ref> |
||
{{πηγές}} |
|||
{{ακρίβεια}} |
|||
⚫ | Ο '''Μυλωνάς του Πότσνταμ''', γνωστότερος παλαιότερα στην ελληνική βιβλιογραφία ως ο '' |
||
== Αφήγημα == |
|||
Στην Πρωσία του 18ου αιώνα ο |
Στην [[Πρωσία]] του [[18ος αιώνας|18ου αιώνα]], κοντά στο [[Πότσδαμ]], ο Βασιλιάς [[Φρειδερίκος Β΄ της Πρωσίας|Φρειδερίκος ο Μέγας]] είχε δίπλα στα θερινά του ανάκτορα, το Σανσουσί, έναν ανεμόμυλο που έκανε θόρυβο και διατάρασσε τη γαλήνη του. Έτσι, ο Φρειδερίκος κάλεσε τον μυλωνά και απαίτησε να του πουλήσει τον ανεμόμυλό του. Όταν αυτός αρνήθηκε, ο βασιλιάς απείλησε ότι θα του πάρει τον μύλο με τη βία. Η απάντηση του μυλωνά, όπως έμεινε παροιμιώδης, αφαιρετικά, ήταν: «'''Ναι, αλλά υπάρχουν δικαστές στο Βερολίνο'''».<ref>[https://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/a08fc2dd-61a9-4a83-b09a-09f4c564609d/ΣΥΝΟΔΟΣΑ’_ΣΥΝ_ΜΘ’_2_Οκτωβρίου_1989.doc Πρακτικά της Βουλής των Ελλήνων, Ε, Σύνοδος: Α' , Συνεδρίαση: ΜΘ' 02/10/1989]</ref> |
||
==Παραπομπές== |
==Παραπομπές== |
Έκδοση από την 08:06, 2 Αυγούστου 2017
Αυτό το λήμμα έχει προταθεί για διαγραφή σύμφωνα με την πολιτική διαγραφής της Βικιπαίδειας.
Παρακαλούμε δείτε την αιτιολόγηση, επισκεπτόμενοι την καταχώριση της σελίδας στη σελίδα διαγραφών και εκφράστε εκεί τη γνώμη σας γι' αυτό. Διαχειριστές: διαγραφή
|
Ο Μυλωνάς του Πότσνταμ, γνωστότερος παλαιότερα στην ελληνική βιβλιογραφία ως ο Μυλωθρός του Πότσδαμ, είναι ένα αφήγημα βασισμένο σε πραγματικά ενδεχομένως περιστατικά,[1] που κομίζεται ως απτό και πειστικό παράδειγμα προκειμένου να καταδειχθεί η υπεροχή της δικαστικής εξουσίας έναντι της εκτελεστικής, σε μια Πολιτεία δικαίου.[2]
Αφήγημα
Στην Πρωσία του 18ου αιώνα, κοντά στο Πότσδαμ, ο Βασιλιάς Φρειδερίκος ο Μέγας είχε δίπλα στα θερινά του ανάκτορα, το Σανσουσί, έναν ανεμόμυλο που έκανε θόρυβο και διατάρασσε τη γαλήνη του. Έτσι, ο Φρειδερίκος κάλεσε τον μυλωνά και απαίτησε να του πουλήσει τον ανεμόμυλό του. Όταν αυτός αρνήθηκε, ο βασιλιάς απείλησε ότι θα του πάρει τον μύλο με τη βία. Η απάντηση του μυλωνά, όπως έμεινε παροιμιώδης, αφαιρετικά, ήταν: «Ναι, αλλά υπάρχουν δικαστές στο Βερολίνο».[3]
Παραπομπές
- ↑ W. Jellinek μτφρ. Παπαδοπούλου, «το χρονικόν της υποθέσεως» Α΄ σ. 246
- ↑ Μιχαήλ Στασινόπουλος, Διοικητικό Δίκαιο, σ. 4, 1964
- ↑ Πρακτικά της Βουλής των Ελλήνων, Ε, Σύνοδος: Α' , Συνεδρίαση: ΜΘ' 02/10/1989