Βισύ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 5: Γραμμή 5:


== Γεωγραφία - Ιστορία ==
== Γεωγραφία - Ιστορία ==
Βρίσκεται στο κεντρικό τμήμα της χώρας, σε υψόμετρο 240 μ., επί της ανατολικής όχθης του ποταμού Αλιέ, στον ομώνυμο νομό Αλιέ, του οποίου τυγχάνει πρωτεύουσα, της περιφέρειας της [[Ωβέρνη]]ς, στην ιστορική περιοχή των Βουρβώνων, 90 χλμ. από την Κλερμόν-Φερράν. Το κλίμα της είναι ηπειρωτικό. Ήταν γνωστή από τους ρωμαϊκούς χρόνους με το όνομα "''Βίκους Κάλιντους''" (''Vicus Calidus''). Αξιοποιήθηκε και απέκτησε ιδιαίτερη φήμη από τις πολλές ιαματικές αλκαλικές πηγές της, που προέρχονται από ηφαιστειακές δραστηριότητες και τις οποίες επισκέπτονταν τακτικά οι Βασιλείς της Γαλλίας κατά τον 17ο αιώνα και που συνεχίστηκαν μέχρι τον Βασιλέα Ναπολέοντα Γ΄, τον 19ο αιώνα, όταν και καθιερώθηκαν τα νερά της ως ιαματικά νερά. Αργότερα επί Δημοκρατίας ο αριθμός των επισκεπτών στο Βισύ άρχισε χρόνο με τον χρόνο να πολλαπλασιάζεται.
Βρίσκεται στο κεντρικό τμήμα της χώρας, σε υψόμετρο 240 μ., επί της ανατολικής όχθης του ποταμού Αλιέ, στον ομώνυμο νομό Αλιέ, του οποίου τυγχάνει πρωτεύουσα, της περιφέρειας της [[Ωβέρνη]]ς, στην ιστορική περιοχή των Βουρβόνων, 90 χλμ. από την Κλερμόν-Φερράν. Το κλίμα της είναι ηπειρωτικό. Ήταν γνωστή από τους ρωμαϊκούς χρόνους με το όνομα "''Βίκους Κάλιντους''" (''Vicus Calidus''). Αξιοποιήθηκε και απέκτησε ιδιαίτερη φήμη από τις πολλές ιαματικές αλκαλικές πηγές της, που προέρχονται από ηφαιστειακές δραστηριότητες και τις οποίες επισκέπτονταν τακτικά οι Βασιλείς της Γαλλίας κατά τον 17ο αιώνα και που συνεχίστηκαν μέχρι τον Βασιλέα Ναπολέοντα Γ΄, τον 19ο αιώνα, όταν και καθιερώθηκαν τα νερά της ως ιαματικά νερά. Αργότερα επί Δημοκρατίας ο αριθμός των επισκεπτών στο Βισύ άρχισε χρόνο με τον χρόνο να πολλαπλασιάζεται.


[[File:Palais des Congrès-Opéra de Vichy 2015-12-12.JPG|thumb|200px|Η Όπερα του Βισύ. Σε αυτό το κτήριο έγινε η συνεδρίαση του Κοινοβουλίου της Τρίτης Γαλλικής Δημοκρατίας το 1940, με την οποία ο [[Φιλίπ Πεταίν]] έλαβε τις υπερεξουσίες του αρχηγού κράτους και εγκαθιδρύθηκε το [[Γαλλία του Βισύ|Κράτος του Βισύ]].]]
[[File:Palais des Congrès-Opéra de Vichy 2015-12-12.JPG|thumb|200px|Η Όπερα του Βισύ. Σε αυτό το κτήριο έγινε η συνεδρίαση του Κοινοβουλίου της Τρίτης Γαλλικής Δημοκρατίας το 1940, με την οποία ο [[Φιλίπ Πεταίν]] έλαβε τις υπερεξουσίες του αρχηγού κράτους και εγκαθιδρύθηκε το [[Γαλλία του Βισύ|Κράτος του Βισύ]].]]
Από τον [[Β' Π.Π.]] και μετά, το όνομα της πόλης έφερε το στίγμα του γαλλικού καθεστώτος του στρατάρχη [[Φιλίπ Πεταίν]] που συνομολόγησε την ανακωχή (22 Ιουνίου 1940) και συνεργάστηκε με τους Γερμανούς, κάνοντας το Βισύ έδρα της κυβέρνησής του, την περίοδο 1940 - 1944, χαρακτηριζόμενη εξ αυτού όχι μόνο η κυβέρνησή του "κυβέρνηση του Βισύ", αλλά και ολόκληρη τη χώρα: [[Γαλλία του Βισύ]]. Δεν θα πρέπει όμως να παραβλέπεται και το γεγονός ότι το Βισύ την εποχή εκείνη ήταν ή μόνη πόλη της ευρύτερης περιοχής που διέθετε μεγάλο αριθμό ξενοδοχείων και ως εκ τούτου μπορούσε να φιλοξενήσει ένα ολόκληρο κυβερνητικό και διοικητικό μηχανισμό.
Από τον [[Β' Π.Π.]] και μετά, το όνομα της πόλης έφερε το στίγμα του γαλλικού καθεστώτος του στρατάρχη [[Φιλίπ Πεταίν]] που συνομολόγησε την ανακωχή (22 Ιουνίου 1940) και συνεργάστηκε με τους Γερμανούς, κάνοντας το Βισύ έδρα της κυβέρνησής του, την περίοδο 1940 - 1944, χαρακτηριζόμενη εξ αυτού όχι μόνο η κυβέρνησή του "κυβέρνηση του Βισύ", αλλά και ολόκληρη τη χώρα: [[Γαλλία του Βισύ]]. Δεν θα πρέπει όμως να παραβλέπεται και το γεγονός ότι το Βισύ την εποχή εκείνη ήταν ή μόνη πόλη της ευρύτερης περιοχής που διέθετε μεγάλο αριθμό ξενοδοχείων και ως εκ τούτου μπορούσε να φιλοξενήσει ένα ολόκληρο κυβερνητικό και διοικητικό μηχανισμό.


Η σύγχρονη πόλη καταλαμβάνει έκταση περίπου 6 τ.χλμ. και ο πληθυσμός της φθάνει τους 25.200 κατοίκους, καλούμενοι Βισυουαζοί. Οι δε επισκέπτες ξεπερνούν τους 130.000 ετησίως. Έχει πολλά ιστορικά κτίρια που ανάγονται στην εποχή των Βουρβώνων. Τέλος πλατείες και πάρκα χωρίζουν την πόλη από τις περίπου 22 ιαματικές πηγές γύρω από τις οποίες υφίσταται μεγάλος αριθμός ξενοδοχείων. Από το Βισύ εξάγονται ετησίως μεγάλες ποσότητες αεριούχων νερών προς όλο τον κόσμο.
Η σύγχρονη πόλη καταλαμβάνει έκταση περίπου 6 τ.χλμ. και ο πληθυσμός της φθάνει τους 25.200 κατοίκους, καλούμενοι Βισυουαζοί. Οι δε επισκέπτες ξεπερνούν τους 130.000 ετησίως. Έχει πολλά ιστορικά κτίρια που ανάγονται στην εποχή των Βουρβόνων. Τέλος πλατείες και πάρκα χωρίζουν την πόλη από τις περίπου 22 ιαματικές πηγές γύρω από τις οποίες υφίσταται μεγάλος αριθμός ξενοδοχείων. Από το Βισύ εξάγονται ετησίως μεγάλες ποσότητες αεριούχων νερών προς όλο τον κόσμο.


== Πηγές ==
== Πηγές ==

Έκδοση από την 19:55, 1 Αυγούστου 2017

Συντεταγμένες: 46°07′40″N 3°25′36″E / 46.1278°N 3.4267°E / 46.1278; 3.4267

Βισύ

Έμβλημα
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Βισύ
46°7′37″N 3°25′33″E
ΧώραΓαλλία
Διοικητική υπαγωγήδιαμέρισμα του Βισύ
Διοίκηση
 • Mayor of VichyFrédéric Aguilera (από 2017)[1]
Έκταση5,85 km²[2]
Υψόμετρο249 μέτρα
Πληθυσμός25.789 (1  Ιανουαρίου 2021)[3]
Ταχ. κωδ.03200[4]
Ζώνη ώραςUTC+01:00 (επίσημη ώρα)
UTC+02:00 (θερινή ώρα)
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Το «Οτέλ-ντε-βιγ» Δημαρχείο του Βισύ

Το Βισύ είναι μια ιστορική παρόχθια πόλη της Γαλλίας και ένα από τα πιο αξιόλογα θέρετρα - λουτροπόλεις της Ευρώπης.

Γεωγραφία - Ιστορία

Βρίσκεται στο κεντρικό τμήμα της χώρας, σε υψόμετρο 240 μ., επί της ανατολικής όχθης του ποταμού Αλιέ, στον ομώνυμο νομό Αλιέ, του οποίου τυγχάνει πρωτεύουσα, της περιφέρειας της Ωβέρνης, στην ιστορική περιοχή των Βουρβόνων, 90 χλμ. από την Κλερμόν-Φερράν. Το κλίμα της είναι ηπειρωτικό. Ήταν γνωστή από τους ρωμαϊκούς χρόνους με το όνομα "Βίκους Κάλιντους" (Vicus Calidus). Αξιοποιήθηκε και απέκτησε ιδιαίτερη φήμη από τις πολλές ιαματικές αλκαλικές πηγές της, που προέρχονται από ηφαιστειακές δραστηριότητες και τις οποίες επισκέπτονταν τακτικά οι Βασιλείς της Γαλλίας κατά τον 17ο αιώνα και που συνεχίστηκαν μέχρι τον Βασιλέα Ναπολέοντα Γ΄, τον 19ο αιώνα, όταν και καθιερώθηκαν τα νερά της ως ιαματικά νερά. Αργότερα επί Δημοκρατίας ο αριθμός των επισκεπτών στο Βισύ άρχισε χρόνο με τον χρόνο να πολλαπλασιάζεται.

Η Όπερα του Βισύ. Σε αυτό το κτήριο έγινε η συνεδρίαση του Κοινοβουλίου της Τρίτης Γαλλικής Δημοκρατίας το 1940, με την οποία ο Φιλίπ Πεταίν έλαβε τις υπερεξουσίες του αρχηγού κράτους και εγκαθιδρύθηκε το Κράτος του Βισύ.

Από τον Β' Π.Π. και μετά, το όνομα της πόλης έφερε το στίγμα του γαλλικού καθεστώτος του στρατάρχη Φιλίπ Πεταίν που συνομολόγησε την ανακωχή (22 Ιουνίου 1940) και συνεργάστηκε με τους Γερμανούς, κάνοντας το Βισύ έδρα της κυβέρνησής του, την περίοδο 1940 - 1944, χαρακτηριζόμενη εξ αυτού όχι μόνο η κυβέρνησή του "κυβέρνηση του Βισύ", αλλά και ολόκληρη τη χώρα: Γαλλία του Βισύ. Δεν θα πρέπει όμως να παραβλέπεται και το γεγονός ότι το Βισύ την εποχή εκείνη ήταν ή μόνη πόλη της ευρύτερης περιοχής που διέθετε μεγάλο αριθμό ξενοδοχείων και ως εκ τούτου μπορούσε να φιλοξενήσει ένα ολόκληρο κυβερνητικό και διοικητικό μηχανισμό.

Η σύγχρονη πόλη καταλαμβάνει έκταση περίπου 6 τ.χλμ. και ο πληθυσμός της φθάνει τους 25.200 κατοίκους, καλούμενοι Βισυουαζοί. Οι δε επισκέπτες ξεπερνούν τους 130.000 ετησίως. Έχει πολλά ιστορικά κτίρια που ανάγονται στην εποχή των Βουρβόνων. Τέλος πλατείες και πάρκα χωρίζουν την πόλη από τις περίπου 22 ιαματικές πηγές γύρω από τις οποίες υφίσταται μεγάλος αριθμός ξενοδοχείων. Από το Βισύ εξάγονται ετησίως μεγάλες ποσότητες αεριούχων νερών προς όλο τον κόσμο.

Πηγές

  • "Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larousse Britannica" τομ.14ος, σελ.378.
  • "Ιστορία του 20ου Αιώνος" (6 τόμοι) Έκδ. Παρνελ - Χρυσός Τύπος Αθήνα 1979, τομ.4ος, σελ.1738.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι