Ιωάννης Δ΄ της Βρετάνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 19:32, 25 Ιουλίου 2017

Ο Ιωάννης Δ΄ ο επιλεγόμενος κατακτητής (1339 - 1 Νοέμβριος 1399) από τον Οίκο των Ντρε ήταν κόμης του Μονφόρ και δούκας της Βρετάνης (1345-99), επίσης 7ος κόμης του Ρίτσμοντ (1372-99).

Βιογραφία

Ήταν γιος του Ιωάννη κόμη του Μονφόρ και της Ιωάννας του Οίκου της Φλάνδρας, κόρης του Λουδοβίκου Α΄ κόμη του Νεβέρ.

Αρίθμηση

Ο πατέρας του, όταν απεβίωσε άτεκνος ο μεγαλύτερος αδελφός του Ιωάννης Γ΄ δούκας της Βρετάνης, διεκδίκησε το δουκάτο από την νόμιμη κληρονόμο, την ανιψιά του Ιωάννα του Πεντιέβρ. Στον Πόλεμο για τη Διαδοχή της Βρετάνης η Γαλλία πήρε το μέρος της Ιωάννας και η Αγγλία του Ιωάννη του Μονφόρ. Οι Γάλλοι τη θεωρούσαν δούκισσα της Βρετάνης, ενώ οι Άγγλοι θεώρησαν τον Ιωάννη του Μονφόρ και τον αρίθμησαν ως Ιωάννη Δ΄ και τον γιο του Ιωάννη Δ΄ ως Ιωάννη Ε΄. Τελικά νίκησε ο Ιωάννης του Μονφόρ.

Η κατάκτηση της Βρετάνης

Πολέμησε με τον πατέρα του για τη διαδοχή του δουκάτου. Ο άνδρας της Ιωάννας Κάρολος του Μπλουά, ανιψιός του Φιλίππου ΣΤ΄, ήλεγχε με τη στρατιωτική του βοήθεια το μεγαλύτερο μέρος της Βρετάνης. Το 1345 απεβίωσε ο πατέρας του Ιωάννης Δ΄ και η δυναμική μητέρα του προσπάθησε να συνεχίσει τον αγώνα, αλλά τελικά αποσύρθηκε με τον γιο της στην Αγγλία του Εδουάρδου Γ΄. Η μητέρα του παραφρόνησε και περιορίστηκε (1343), ενώ ο Ιωάννης Δ΄ και η αδελφή του έμειναν μαζί με την οικογένεια του βασιλιά.

Το 1364 μαζί με Αγγλική βοήθεια πήγε στη Βρετάνη και νίκησε στη μάχη του Ωράυ (Auray), όπου σκοτώθηκε ο Κάρολος του Μπλουά και η ήρα του Ιωάννα αναγκάστηκε να του παραχωρήσει το δουκάτο με τη Συμφωνία του Γκεράντε (Guérande) το επόμενο έτος.

Αντιπαλότητα με τους Γάλλους βασιλείς

Ο Ιωάννης Δ΄ κέρδισε με την Αγγλική βοήθεια και σε αντιστάθμισμα, είχε νυμφευτεί την κόρη του Εδουάρδου Γ΄ και έπρεπε να τοποθετήσει Άγγλους βαρόνους σε καίριες θέσεις στο δουκάτο. Αυτοί ήλεγχαν στρατηγικά φρούρια, όπως το λιμάνι του Μπρέστ (Brest), από όπου αγγλικός στρατός μπορούσε να έλθει και τα έσοδα από τα τέλη πήγαιναν στην Αγγλία^[1]. Αυτό αγανάκτησε τους ευγενείς της Βρετάνης και τον Γάλλο βασιλιά. Τότε ο Ιωάννης Δ΄, για να εξευμενίσει τους φόβους τους, δήλωσε υποτέλεια στον Κάρολο Ε΄, αλλά μάταια. Δεν είχε την υποστήριξη των Βρετόνων και ο Κάρολος Δ΄ πίεσε τα πράγματα, ώσπου αναγκάστηκε να καταφύγει στην Αγγλία το 1373. Ο Γάλλος βασιλιάς έστειλε στρατό για να προσαρτήσει το δουκάτο στη Γαλλία (1378). Οι βαρόνοι εξεγέρθηκαν και κάλεσαν τον Ιωάννη Δ΄, που επέστρεψε το ακόλουθο έτος.

Με την υποστήριξη των τοπικών βαρόνων πήρε τον έλεγχο του δουκάτου. Αγγλικός στρατός αποβιβάστηκε στο Καλαί, αλλά ο Ιωάννης Δ΄ συμφιλιώθηκε με τον νέο βασιλιά Κάρολο ΣΤ΄ και αποζημίωσε τους Άγγλους. Πήρε από αυτούς (1397) με διπλωματία την πόλη Μπρεστ (Brest)^[1]. Έζησε με ειρήνη και με τους δύο βασιλείς. Ωστόσο το 1392 έγινε απόπειρα κατά του Ολιβιέ ντε Κλισόν, κοντόσταυλου της Γαλλίας και εχθρού του Ιωάννη Δ΄ και ο επιτιθέμενος κατέφυγε στη Βρετάνη. Ο δούκας θεωρήθηκε ύποπτος και ο Κάρολος ΣΤ΄ βάδισε εναντίον της Βρετάνης, αλλά καταλήφθηκε από την τρέλα που υπέφερε. Οι εχθροί του Κλισόν τον κατηγόρησαν και καθαιρέθηκε από κοντόσταυλος. Ο Κλισόν κατέφυγε στη Βρετάνη, συμφιλιώθηκε με τον δούκα (1397) και έγινε σύμβουλός του^[1].

Ιππότης

Το 1375-76 ο Εδουάρδος Γ΄ τον έχρισε ιππότη του Τάγματος της Περικνημίδος.

Οικογένεια

Πρώτα νυμφεύτηκε την Μαρία των Ανζού, κόρη του Εδουάρδου Γ΄ της Αγγλίας.

Έπειτα σε δεύτερο γάμο νυμφεύτηκε την Ιωάννα Χολάντ, κόρη του Τόμας κόμη του Κεντ.

Έκανε τρίτο γάμο με την Ιωάννα των Εβρέ, κόρη του Καρόλου Β΄ της Ναβάρρας και είχε τέκνα:

Ιωάννης Ε΄ 1389-1442, δούκας της Βρετάνης.
Μαρία 1391-1446, κυρία του Λα Γκερς (La Guerche), παντρεύτηκε τον Ιωάννη Α΄ δούκα του Αλενσόν.
Μαργαρίτα 1392-1428, παντρεύτηκε τον Αλαίν Θ΄ υποκόμη του Ροχάν.
Αρθούρος Γ΄ 1393-1458, δούκας της Βρετάνης.
Ριχάρδος 1395-1438, δούκας της Βρετάνης.
Λευκή 1397-1419, παντρεύτηκε τον Ιωάννη Δ΄ κόμη του Αρμανιάκ.

Αναφορές

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 Michael Jones, Ducal Brittany, 1364–1399: relations with England and France during the reign of Duke John IV, Oxford University Press, 1970, pp. 106, 123–4, 128, 130, 200.

Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα John IV, Duke of Brittany της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).

[mic-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 Michael Jones, Ducal Brittany, 1364–1399: relations with England and France during the reign of Duke John IV, Oxford University Press, 1970, pp. 106, 123–4, 128, 130, 200.

[1]

@@ Γραμμή 1: / Γραμμή 1: @@
+Ο '''Ιωάννης Δ΄''' ο επιλεγόμενος ''κατακτητής'' (1339 - 1 Νοέμβριος 1399) από τον [[Οίκος του Ντρε|Οίκο των Ντρε]] ήταν κόμης του Μονφόρ και δούκας της Βρετάνης (1345-99), επίσης 7ος κόμης του Ρίτσμοντ (1372-99).
-{{Πληροφορίες προσώπου}}
+==Βιογραφία==
-Ο '''Ιωάννης Δ΄ ο Κατακτητής''' (''Jean IV de Bretagne'', [[12 Απριλίου]] [[1339]] – [[1 Νοεμβρίου]] [[1399]]) ήταν δούκας της [[Βρετάνη]]ς και κόμης του Μονφόρ από το [[1345]] έως το [[1399]].
+Ήταν γιος του [[Ιωάννης του Μονφόρ|Ιωάννη]] κόμη του Μονφόρ και της Ιωάννας του Οίκου της Φλάνδρας, κόρης του [[Λουδοβίκος Α΄ του Νεβέρ|Λουδοβίκου Α΄]] κόμη του Νεβέρ.
+==Αρίθμηση==
+Ο πατέρας του, όταν απεβίωσε άτεκνος ο μεγαλύτερος αδελφός του [[Ιωάννης Γ΄ της Βρετάνης|Ιωάννης Γ΄]] δούκας της Βρετάνης, διεκδίκησε το δουκάτο από την νόμιμη κληρονόμο, την ανιψιά του [[Ιωάννα του Πεντιέβρ]]. Στον Πόλεμο για τη Διαδοχή της Βρετάνης η Γαλλία πήρε το μέρος της Ιωάννας και η Αγγλία του Ιωάννη του Μονφόρ. Οι Γάλλοι τη θεωρούσαν δούκισσα της Βρετάνης, ενώ οι Άγγλοι θεώρησαν τον Ιωάννη του Μονφόρ και τον αρίθμησαν ως ''Ιωάννη Δ΄'' και τον γιο του Ιωάννη Δ΄ ως ''Ιωάννη Ε΄''. Τελικά νίκησε ο Ιωάννης του Μονφόρ.
+==Η κατάκτηση της Βρετάνης==
+Πολέμησε με τον πατέρα του για τη διαδοχή του δουκάτου. Ο άνδρας της Ιωάννας [[Κάρολος του Μπλουά]], ανιψιός του [[Φίλιππος ΣΤ΄ της Γαλλίας|Φιλίππου ΣΤ΄]], ήλεγχε με τη στρατιωτική του βοήθεια το μεγαλύτερο μέρος της Βρετάνης. Το 1345 απεβίωσε ο πατέρας του Ιωάννης Δ΄ και η δυναμική μητέρα του προσπάθησε να συνεχίσει τον αγώνα, αλλά τελικά αποσύρθηκε με τον γιο της στην Αγγλία του [[Εδουάρδος Γ΄ της Αγγλίας|Εδουάρδου Γ΄]]. Η μητέρα του παραφρόνησε και περιορίστηκε (1343), ενώ ο Ιωάννης Δ΄ και η αδελφή του έμειναν μαζί με την οικογένεια του βασιλιά.
+Το 1364 μαζί με Αγγλική βοήθεια πήγε στη Βρετάνη και νίκησε στη μάχη του Ωράυ (Auray), όπου σκοτώθηκε ο Κάρολος του Μπλουά και η ήρα του Ιωάννα αναγκάστηκε να του παραχωρήσει το δουκάτο με τη Συμφωνία του Γκεράντε (Guérande) το επόμενο έτος.
-== Βιογραφικά στοιχεία ==
+==Αντιπαλότητα με τους Γάλλους βασιλείς==
-Ήταν γιος του δούκα [[Ιωάννης του Μονφόρ|Ιωάννη του Μονφόρ]] και της [[Ιωάννα της Φλάνδρας|Ιωάννας της Φλάνδρας]].
+Ο Ιωάννης Δ΄ κέρδισε με την Αγγλική βοήθεια και σε αντιστάθμισμα, είχε νυμφευτεί την κόρη του Εδουάρδου Γ΄ και έπρεπε να τοποθετήσει Άγγλους βαρόνους σε καίριες θέσεις στο δουκάτο. Αυτοί ήλεγχαν στρατηγικά φρούρια, όπως το λιμάνι του Μπρέστ (Brest), από όπου αγγλικός στρατός μπορούσε να έλθει και τα έσοδα από τα τέλη πήγαιναν στην Αγγλία<ref name="mic">Michael Jones, ''Ducal Brittany, 1364–1399: relations with England and France during the reign of Duke John IV'', Oxford University Press, 1970, pp. 106, 123–4, 128, 130, 200.</ref>. Αυτό αγανάκτησε τους ευγενείς της Βρετάνης και τον Γάλλο βασιλιά. Τότε ο Ιωάννης Δ΄, για να εξευμενίσει τους φόβους τους, δήλωσε υποτέλεια στον [[Κάρολος Ε΄ της Γαλλίας|Κάρολο Ε΄]], αλλά μάταια. Δεν είχε την υποστήριξη των Βρετόνων και ο Κάρολος Δ΄ πίεσε τα πράγματα, ώσπου αναγκάστηκε να καταφύγει στην Αγγλία το 1373. Ο Γάλλος βασιλιάς έστειλε στρατό για να προσαρτήσει το δουκάτο στη Γαλλία (1378). Οι βαρόνοι εξεγέρθηκαν και κάλεσαν τον Ιωάννη Δ΄, που επέστρεψε το ακόλουθο έτος.
+Με την υποστήριξη των τοπικών βαρόνων πήρε τον έλεγχο του δουκάτου. Αγγλικός στρατός αποβιβάστηκε στο Καλαί, αλλά ο Ιωάννης Δ΄ συμφιλιώθηκε με τον νέο βασιλιά [[Κάρολος ΣΤ΄ της Γαλλίας|Κάρολο ΣΤ΄]] και αποζημίωσε τους Άγγλους. Πήρε από αυτούς (1397) με διπλωματία την πόλη Μπρεστ (Brest)<ref name="mic"/>. Έζησε με ειρήνη και με τους δύο βασιλείς. Ωστόσο το 1392 έγινε απόπειρα κατά του Ολιβιέ ντε Κλισόν, κοντόσταυλου της Γαλλίας και εχθρού του Ιωάννη Δ΄ και ο επιτιθέμενος κατέφυγε στη Βρετάνη. Ο δούκας θεωρήθηκε ύποπτος και ο Κάρολος ΣΤ΄ βάδισε εναντίον της Βρετάνης, αλλά καταλήφθηκε από την τρέλα που υπέφερε. Οι εχθροί του Κλισόν τον κατηγόρησαν και καθαιρέθηκε από κοντόσταυλος. Ο Κλισόν κατέφυγε στη Βρετάνη, συμφιλιώθηκε με τον δούκα (1397) και έγινε σύμβουλός του<ref name="mic"/>.
-Το πρώτο τμήμα της βασιλείας αναλώθηκε στον πόλεμο της Βρετονικής διαδοχής, πολεμώντας ενάντια στην ξαδέλφη του Ιωάννα του Πεντιέβρ ([[γαλλικά|γαλλ.]] ''Penthièvre'') και τον σύζυγο της [[Κάρολος του Μπλουά|Κάρολο του Μπλουά]]. Μετά τον θάνατο του πατέρα του, το [[1343]] κατέφυγε με την μητέρα του στην αυλή του βασιλιά της Αγγλίας [[Εδουάρδος Γ΄ της Αγγλίας|Εδουάρδου Γ΄]] για βοήθεια, αλλά ο Εδουάρδος την αιχμαλώτισε και πήρε τον Ιωάννη μαζί του.
+==Ιππότης ==
-Το [[1364]] διηύθυνε μια σημαντική δύναμη ενάντια στον Οίκο των Μπλουά, στην μάχη του Ωρέ, με την βοήθεια του Αγγλικού στρατού. Ο αντίπαλος του Κάρολος σκοτώθηκε στην μάχη και η Ιωάννα πιέστηκε να υπογράψει τη [[συνθήκη του Γκεράντ]] το [[1365]], σύμφωνα με την οποία αποκήρυξε τα δικαιώματά της στην [[Βρετάνη]], αφήνοντας τον Ιωάννη μοναδικό κυβερνήτη της.
+Το 1375-76 ο Εδουάρδος Γ΄ τον έχρισε ιππότη του Τάγματος της Περικνημίδος.
+==Οικογένεια==
+Πρώτα νυμφεύτηκε την Μαρία των Ανζού, κόρη του [[Εδουάρδος Γ΄ της Αγγλίας|Εδουάρδου Γ΄]] της Αγγλίας.
+Έπειτα σε δεύτερο γάμο νυμφεύτηκε την Ιωάννα Χολάντ, κόρη του Τόμας κόμη του Κεντ.
-Ο Ιωάννης Δ΄ προς μεγάλη έκπληξη έκανε δήλωση υποτέλειας στον Γάλλο βασιλιά [[Κάρολος Ε΄ της Γαλλίας|Κάρολο Ε΄]] και όχι στον σύμμαχό του [[Εδουάρδος Γ΄ της Αγγλίας|Εδουάρδο Γ΄]] της Αγγλίας, του οποίου είχε νυμφευθεί την κόρη, [[Μαρία των Πλανταγενετών|Μαρία]] (1344 – 1362), στον πρώτο του γάμο. Αλλά η Γαλλία ασκούσε πίεση στη Βρετάνη αναγκάζοντας τον ίδιο να εξοριστεί ([[1373]] – [[1379]]).
+Έκανε τρίτο γάμο με την Ιωάννα των Εβρέ, κόρη του [[Κάρολος Β΄ της Ναβάρρας|Καρόλου Β΄]] της Ναβάρρας και είχε τέκνα:
-== Κληρονόμοι ==
+* [[Ιωάννης Ε΄ της Βρετάνης|Ιωάννης Ε΄]] 1389-1442, δούκας της Βρετάνης.
-Με την τρίτη σύζυγό του, [[Ιωάννα της Ναβάρρας, Βασίλισσα της Αγγλίας|Ιωάννα της Ναβάρρας]] (1370 – 1437) παιδιά του ήταν:
+* [[Μαρία της Βρετάνης|Μαρία]] 1391-1446, κυρία του Λα Γκερς (La Guerche), παντρεύτηκε τον [[Ιωάννης Α΄ του Αλενσόν|Ιωάννη Α΄]] δούκα του Αλενσόν.
-* [[Ιωάννης Ε΄ της Βρετάνης]]
+* Μαργαρίτα 1392-1428, παντρεύτηκε τον Αλαίν Θ΄ υποκόμη του Ροχάν.
-* Μαρία της Βρετάνης (1391 – 1446)
-* Μαργαρίτα της Βρετάνης (1392 – 1428)
+* [[Αρθούρος Γ΄ της Βρετάνης|Αρθούρος Γ΄]] 1393-1458, δούκας της Βρετάνης.
+* [[Ριχάρδος της βρετάνης|Ριχάρδος]] 1395-1438, δούκας της Βρετάνης.
-* [[Αρθούρος Γ΄ της Βρετάνης]]
+* Λευκή 1397-1419, παντρεύτηκε τον [[Ιωάννης Δ΄ του Αρμανιάκ|Ιωάννη Δ΄]] κόμη του Αρμανιάκ.
-* Γκιλ της Βρετάνης (1394 – 1412)
+==Αναφορές==
-* Ριχάρδος της Βρετάνης (1395 – 1438), κόμης του Ετάμπ
+{{παραπομπές}}
-* Λευκή της Βρετάνης (1397 – 1419)
+{{ενσωμάτωση κειμένου|en|John IV, Duke of Brittany}}
-== Παραπομπές ==
-<references />
-{{Ενσωμάτωση κειμένου|en|John V, Duke of Brittany}}
-{{Βρετάνη-επέκταση}}
-{{Authority control}}
-{{DEFAULTSORT:Ιωαννης 05 Βρετανης}}
-[[Κατηγορία:Δούκες της Βρετάνης]]
-[[Κατηγορία:Οίκος Ντρε]]
-[[Κατηγορία:Τάγμα της Περικνημίδας]]