Ντράζα Μιχαήλοβιτς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αντικατάσταση παρωχημένου προτύπου με references tag
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 2: Γραμμή 2:
Ο '''Ντραγκόλιουμπ «Ντράζα» Μιχαήλοβιτς''' ([[σερβικά]] κυριλλικά: Драгољуб "Дража" Михаиловић, σερβικά λατινικά: ''Dragoljub "Draža" Mihailović'', 27 Απριλίου 1893 – 17 Ιουλίου 1946) ήταν Γιουγκοσλάβος Σέρβος στρατηγός κατά τη διάρκεια του [[Β΄ΠΠ|Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου]]. Βασιλόφρονας ηγέτης, αποσύρθηκε στα βουνά κοντά στο [[Βελιγράδι]] όταν Γερμανοί κατέλαβαν την [[Γιουγκοσλαβία]] τον Απρίλιο του 1941 και εκεί οργάνωσε ομάδες ανταρτών γνωστές ως [[Τσέτνικ]], αν και το όνομα της οργάνωσης άλλαξε αργότερα σε ''Γιουγκοσλαβικός Στρατός στην Πατρίδα'' (JVUO, ЈВУО).
Ο '''Ντραγκόλιουμπ «Ντράζα» Μιχαήλοβιτς''' ([[σερβικά]] κυριλλικά: Драгољуб "Дража" Михаиловић, σερβικά λατινικά: ''Dragoljub "Draža" Mihailović'', 27 Απριλίου 1893 – 17 Ιουλίου 1946) ήταν Γιουγκοσλάβος Σέρβος στρατηγός κατά τη διάρκεια του [[Β΄ΠΠ|Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου]]. Βασιλόφρονας ηγέτης, αποσύρθηκε στα βουνά κοντά στο [[Βελιγράδι]] όταν Γερμανοί κατέλαβαν την [[Γιουγκοσλαβία]] τον Απρίλιο του 1941 και εκεί οργάνωσε ομάδες ανταρτών γνωστές ως [[Τσέτνικ]], αν και το όνομα της οργάνωσης άλλαξε αργότερα σε ''Γιουγκοσλαβικός Στρατός στην Πατρίδα'' (JVUO, ЈВУО).


Οι Τσέτνικ οργανώθηκαν ως φιλοβασιλικοί/εθνικιστικό σερβικό κίνημα αντίστασης και ήταν το πρώτο γιουγκοσλαβικό κίνημα αντίστασης που δημιουργήθηκε, ακολουθούμενο σε σύντομο χρονικό διάστημα από τους [[Παρτιζάνοι|Παρτιζάνους]] του [[Γιόσιπ Τίτο]]. Αρχικά, οι δύο ομάδες επιχειρούσαν παράλληλα, αλλά στο τέλος του 1941 άρχισαν να μάχονταν το ένα το άλλο σε μια προσπάθεια να αποκτήσουν τον έλεγχο της μεταπολεμικής Γιουγκοσλαβίας. Πολλοί Τσέτνικ συνεργάστηκαν η δημιούργησαν [[modus vivendi]] με τις δυνάμεις του Άξονα. Ο Μιχαήλοβιτς συνεργάστηκε με τον [[Μίλαν Νέντιτς]] και τον [[Ντιμιτρίγιε Λιότιτς]] στο τέλος του πολέμου. Μετά το πέρας του πολέμου, ο Μιχαήλοβιτς συνελήφθη από τους κομμουνιστές. Δικάστηκε και καταδικάστηκε για εσχάτη [[προδοσία]] και εγκλήματα πολέμου από τς αρχές της [[Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας|Σοσιαλιστικής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας]] και εκτελέστηκε στο απόσπασμα. Η φύση και ο βαθμός συμμετοχής του σε σφαγές παραμένει αμφιλεγόμενος. Τις 14 Μαΐου 2015, ο Μιχαήλοβιτς αποκαταστάθηκε μετά από απόφαση του ανώτατου δικαστηρίου της Σερβίας.
Οι Τσέτνικ οργανώθηκαν ως φιλοβασιλικοί/εθνικιστικό σερβικό κίνημα αντίστασης και ήταν το πρώτο γιουγκοσλαβικό κίνημα αντίστασης που δημιουργήθηκε, ακολουθούμενο σε σύντομο χρονικό διάστημα από τους [[Παρτιζάνοι|Παρτιζάνους]] του [[Γιόσιπ Τίτο]]. Αρχικά, οι δύο ομάδες επιχειρούσαν παράλληλα, αλλά στο τέλος του 1941 άρχισαν να μάχονταν το ένα το άλλο σε μια προσπάθεια να αποκτήσουν τον έλεγχο της μεταπολεμικής Γιουγκοσλαβίας. Πολλοί Τσέτνικ συνεργάστηκαν η δημιούργησαν [[modus vivendi]] με τις δυνάμεις του Άξονα. Ο Μιχαήλοβιτς συνεργάστηκε με τον [[Μίλαν Νέντιτς]] και τον [[Ντιμιτρίγιε Λιότιτς]] στο τέλος του πολέμου. Μετά το πέρας του πολέμου, ο Μιχαήλοβιτς συνελήφθη από τους κομμουνιστές. Δικάστηκε και καταδικάστηκε για εσχάτη [[προδοσία]] και εγκλήματα πολέμου από τς αρχές της [[Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας|Σοσιαλιστικής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας]] και εκτελέστηκε στο απόσπασμα. Η φύση και ο βαθμός συμμετοχής του σε σφαγές παραμένει αμφιλεγόμενος. Τις 14 Μαΐου 2015, ο Μιχαήλοβιτς αποκαταστάθηκε μετά από απόφαση του ανώτατου δικαστηρίου της Σερβίας.<ref>[http://www.real.gr/DefaultArthro.aspx?page=arthro&id=416599&catID=4 Αποκαταστάθηκε ο Ντράζα Μιχαήλοβιτς]</ref>


== Πρώτα χρόνια και στρατιωτική καρριέρα ==
== Πρώτα χρόνια και στρατιωτική καρριέρα ==
Γραμμή 21: Γραμμή 21:
[[Κατηγορία:Η Σερβία στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]]
[[Κατηγορία:Η Σερβία στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]]
[[Κατηγορία:Αντίσταση στην διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου]]
[[Κατηγορία:Αντίσταση στην διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου]]
[[Κατηγορία:Εθνικισμός]]

Έκδοση από την 11:41, 21 Ιουλίου 2017

Ντράζα Μιχαήλοβιτς
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση27  Απριλίου 1893[1]
Ιβάνιτσα[2]
Θάνατος17  Ιουλίου 1946[3][4][5]
Βελιγράδι[6]
Αιτία θανάτουτραύμα από πυροβολισμό
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Σερβίας
Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΣερβικά[7][8]
ΣπουδέςΕιδική Στρατιωτική Σχολή του Σαιν-Σιρ
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααξιωματικός
Περίοδος ακμής1910
Ποινική κατάσταση
Κατηγορίες εγκλήματοςέγκλημα πολέμου (θανατική ποινή)
συνεργασία με τον εχθρό (θανατική ποινή)
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςστρατηγός/Royal Yugoslav Army και Yugoslav Army in the Homeland
Πόλεμοι/μάχεςΑ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, Α΄ Βαλκανικός Πόλεμος και Β΄ Βαλκανικός Πόλεμος
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαυπουργός πολέμου
ΒραβεύσειςΣτρατιωτικός Σταυρός
Αρχηγός Διοικητής της Λεγεώνας της Αξίας
Λεγεωνάριος της Λεγεώνας της Αξίας
Τάγμα του Λευκού Αετού (Σερβία)
Τάγμα του Αγίου Σάββα
Order of the White Lion 3rd Class (26  Οκτωβρίου 1936)[9]
d:Q11201151 (1913)
Τάγμα του Αστέρα του Καραγιώργη
Τάγμα του Γιουγκοσλαβικού Στέμματος
Γαλλικός Πολεμικός Σταυρός
Λεγεώνα της Αξίας
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ντραγκόλιουμπ «Ντράζα» Μιχαήλοβιτς (σερβικά κυριλλικά: Драгољуб "Дража" Михаиловић, σερβικά λατινικά: Dragoljub "Draža" Mihailović, 27 Απριλίου 1893 – 17 Ιουλίου 1946) ήταν Γιουγκοσλάβος Σέρβος στρατηγός κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Βασιλόφρονας ηγέτης, αποσύρθηκε στα βουνά κοντά στο Βελιγράδι όταν Γερμανοί κατέλαβαν την Γιουγκοσλαβία τον Απρίλιο του 1941 και εκεί οργάνωσε ομάδες ανταρτών γνωστές ως Τσέτνικ, αν και το όνομα της οργάνωσης άλλαξε αργότερα σε Γιουγκοσλαβικός Στρατός στην Πατρίδα (JVUO, ЈВУО).

Οι Τσέτνικ οργανώθηκαν ως φιλοβασιλικοί/εθνικιστικό σερβικό κίνημα αντίστασης και ήταν το πρώτο γιουγκοσλαβικό κίνημα αντίστασης που δημιουργήθηκε, ακολουθούμενο σε σύντομο χρονικό διάστημα από τους Παρτιζάνους του Γιόσιπ Τίτο. Αρχικά, οι δύο ομάδες επιχειρούσαν παράλληλα, αλλά στο τέλος του 1941 άρχισαν να μάχονταν το ένα το άλλο σε μια προσπάθεια να αποκτήσουν τον έλεγχο της μεταπολεμικής Γιουγκοσλαβίας. Πολλοί Τσέτνικ συνεργάστηκαν η δημιούργησαν modus vivendi με τις δυνάμεις του Άξονα. Ο Μιχαήλοβιτς συνεργάστηκε με τον Μίλαν Νέντιτς και τον Ντιμιτρίγιε Λιότιτς στο τέλος του πολέμου. Μετά το πέρας του πολέμου, ο Μιχαήλοβιτς συνελήφθη από τους κομμουνιστές. Δικάστηκε και καταδικάστηκε για εσχάτη προδοσία και εγκλήματα πολέμου από τς αρχές της Σοσιαλιστικής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας και εκτελέστηκε στο απόσπασμα. Η φύση και ο βαθμός συμμετοχής του σε σφαγές παραμένει αμφιλεγόμενος. Τις 14 Μαΐου 2015, ο Μιχαήλοβιτς αποκαταστάθηκε μετά από απόφαση του ανώτατου δικαστηρίου της Σερβίας.[10]

Πρώτα χρόνια και στρατιωτική καρριέρα

O Ντραγκόλιουμπ «Ντράζα» Μιχαήλοβιτς γεννήθηκε στις 26 Απριλίου 1893 στην Ιβάνιτσα, Βασίλειο της Σερβίας, από τον Μιχαήλο και την Σμιλιάνα Μιχαήλοβιτς (γένος Πέτροβιτς).[11] Ο πατέρας του ήταν δικαστικός υπάλληλος. Έμεινε ορφανός σε ηλικία εφτά ετών και τον μεγάλωσε από τον πατρικό θείο του στο Βελιγράδι.[12] Και οι δύο θείοι του ήταν στρατιωτικοί και ο Μιχαήλοβιτς εγγράφηκε στην Σερβική Στρατιωτική Ακαδημία τον Οκτώβριο του 1910. Πολέμησε ως δόκιμος στους Βαλκανικούς Πολέμους το 1912-1913 και βραβεύτηκε με το ασημένιο μετάλλιο της τιμής στο τέλος του Α΄ Βαλκανικού Πολέμου, τον Μάιο του 1913.[13] Στο τέλος του Β΄ Βαλκανικού Πολέμου, κατά τη διάρκεια του οποίου έλαβε μέρος κυρίως σε εκστρατείες κατά μήκος των Αλβανικών συνόρων, του δόθηκε ο βαθμός του ανθυπολοχαγού ως ο καλύτερος στρατιώτης της τάξης του, 6ος στη Σερβική στρατιωτική ακαδημία.[13] Υπηρέτησε στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και συμμετείχε στην υποχώρηση του Σερβικού στρατού από την Αλβανία το 1915. Διακρίθηκε με πολλά βραβεία στο Μακεδονικό Μέτωπο.

Μετά τον πόλεμο, έγινε μέλος της Βασιλικής Φρουράς του βασιλείου των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων αλλά αναγκάστηκε να απολέσει τη θέση του το 1920 επειδή συμμετείχε σε δημόσια λογομαχία ανάμεσα σε κομμουνιστές και εθνικιστές. Στη συνέχεια μετατέθηκε στα Σκόπια. Το 1921, εισήχθη στην Ανώτατη Στρατιωτική Ακαδημία του Βελιγραδίου. Το 1923, αφότου ολοκλήρωσε τις σπουδές του, προήχθη σε βοηθός στον στρατό, μαζί με τους άλλους δεκαπέντε καλύτερους απόφοιτους. To 1930 προήχθη σε αντισυνταγματάρχης και την ίδια χρονιά παρακολούθησε για τρεις μήνες μαθήματα στην ειδική στρατιωτική σχολή του Σαιντ-Σιρ, στο Παρίσι. Κάποιοι συγγραφείς προτείνουν ότι συνάντησε και έγινε φίλος με τον Σαρλ ντε Γκολ κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο Παρίσι, αν και δεν υπάρχουν αποδείξεις για κάτι τέτοιο. Το 1935, έγινε στρατιωτικός ακόλουθος στο Βασίλειο της Βουλγαρίας και ήταν σταθμευμένο στη Σόφια. Τις 6 Σεπτεμβρίου 1935, προήχθη σε συνταγματάρχης. Ο Μιχαήλοβιτς τότε ήρθε σε επαφή με μέλη της Ζβενό, με στόχο την εκθρόνηση του Μπορίς Γ΄ και τη δημιουργία συμμαχίας ανάμεσα σε Γιουγκοσλαβία και Βουλγαρία, αλλά, καθώς δεν είναι εκπαιδευτεί ως κατάσκοπος, εντοπίστηκε γρήγορα από τις βουλγαρικές αρχές και απελάθηκε. Στη συνέχεια ορίστηκε ακόλουθος στην Πράγα, Τσεχοσλοβακία.[14]

Η στρατιωτική του καριέρα σχεδόν τερματίστηκε απότομα το 1939, όταν κατέθεσε μια αναφορά στην οποία κατηγορούσε σφόδρα την οργάνωση του Βασιλικού Γιουγκοσλαβικού Στρατού. Ανάμεσα στις σημαντικότερες προτάσεις του ήταν να εγκαταλειφθεί η άμυνα στα βόρεια σύνορα ώστε να συμπυκνωθούν οι δυνάμεις στο ορεινό εσωτερικό, η αναδιοργάνωση των ένοπλων δυνάμεων σε Σερβικής, Κροατικές και Σλοβενικής ομάδες με στόχο την καλύτερη αντιμετώπιση ανατρεπτικών δραστηριοτήτων και η χρήση ανταρτών κοντά στα σύνορα. Ο Μίλαν Νέντιτς, υπουργός στρατού, εξοργίστηκε με την αναφορά και διάταξε τον περιορισμού του Ντράζα σε στρατώνες για 30 μέρες.[15] Στη συνέχεια, ο Μιχαήλοβιτς έγινε καθηγητής σε κολέγιο του Βελιγραδίου. Το καλοκαίρι του 1940, παρακολούθησε μια δεξίωση από τους Βρετάνους ακόλουθους, μια συνάντηση με έντονο αντιναζιστικό τόνο, και ο Γερμανός πρέσβης διαμαρτυρήθηκε για την παρουσία του Μιχαήλοβιτς. Ο Νέντιτς τον διέταξε πάλι σε περιορισμό σε στρατώνες για 30 μέρες, τον υποβιβασμό του και τοποθετήθηκε στον κατάλογο προς συνταξιοδότηση. Οι τελευταίες ποινές δεν πραγματοποιήθηκαν λόγω της αντικατάστασης του Νέντιτς με τον Πέτρας Πέσιτς τον Νοέμβριο του 1940.[15]

Τα χρόνια πριν την εισβολή του Άξονα στην Γιουγκοσλαβία, ο Μιχαήλοβιτς ήταν σταθμευμένος στο Τσέλιε, στη σημερινή Σλοβενία. Τον καιρό της εισβολής, ο συνταγματάρχης Μιχαήλοβιτς, ήταν βοηθός του επικεφαλής προσωπικού του Δεύτερου Γιουγκοσλαβικού Στρατού, στη βόρεια Βοσνία. Για μικρό χρονικό διάστημα υπηρέτησε ως επικεφαλής προσωπικού της Δεύτερης Στρατιάς[16] πριν αναλάβει τη διοίκηση μια ταχείας μονάδας (brzi odred) λίγο πριν η Γιουγκοσλαβία συνθηκολογήσει με τους Γερμανούς τις 17 Απριλίου 1941.[17]

Παραπομπές

  1. 1,0 1,1 www.google.si/books/edition/The_Chetnik_Movement_and_the_Yugoslav_Re/GZ6-DwAAQBAJ.
  2. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11  Δεκεμβρίου 2014.
  3. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12185117g. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  4. (Αγγλικά) SNAC. w6wm258h. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  5. «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Dragoljub-Mihailovic. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  6. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31  Δεκεμβρίου 2014.
  7. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12185117g. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  8. CONOR.SI. 67017571.
  9. www.prazskyhradarchiv.cz/file/edee/vyznamenani/cs_rbl.pdf.
  10. Αποκαταστάθηκε ο Ντράζα Μιχαήλοβιτς
  11. Mihailović 1946, σελ. 13.
  12. Buisson 1999, σελ. 13.
  13. 13,0 13,1 Buisson 1999, σελίδες 26–27.
  14. Buisson 1999, σελίδες 63–65.
  15. 15,0 15,1 Trew 1998, σελίδες 5–6.
  16. Pavlowitch 2007, σελ. 53.
  17. Milazzo 1975, σελίδες 12–13.