Πόλεμος της Αυστριακής Διαδοχής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Πόλεμος της Αυστριακής Διαδοχής
	Η Μάχη του Φοντενουά από τον Πιέρ Λενφάντ. Λάδι σε μουσαμά.
Χρονολογία	1740 – 1748
Τόπος	Ευρώπη, Βόρεια Αμερική, Δυτικές Ινδίες
Έκβαση	Συνθήκη της Αιξ-λα-Σαπέλ; (18 Οκτωβρίου 1748) Η Μαρία Θηρεσία διατηρεί τον αυστριακό, ουγγρικό κσι βοημικό θρόνο; Ο σύζυγός γίνεται Φραγκίσκος Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας;
Αντιμαχόμενοι
Γαλλία; Πρωσία; Ισπανία; Βαυαρία (1741–45); Σαξωνία (1741–42); Σικελία και Νάπολη; Γένοβα(1743–48); Σουηδία(1741–43); Σαρδηνία (1741–42)	Αψβούργοι; Μεγάλη Βρετανία; Ανόβερο; Ολλανδία; Σαξωνία (1743–45); Σαρδηνία(1742–48) Ρωσία(1741–42,1748)
Ηγετικά πρόσωπα
Λουδοβίκος ΙΕ΄; Φρειδερίκος Β΄; Λεοπόλδος Α΄; Φίλιππος Ε΄; Κάρολος Ζ΄	Μαρία Θηρεσία; Φραγκίσκος Α΄; Κάρολος Αλέξανδρος; Γεώργιος Β΄; Αύγουστος Γ΄

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά

← Προηγούμενη διαφορά Επόμενη διαφορά →

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

ΟπτικήΚώδικας wiki

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 22:22, 20 Ιουλίου 2017

Ο Πόλεμος της Αυστριακής Διαδοχής (Österreichischer Erbfolgekrieg, 1740–48), στον οποίο συμμετείχαν οι περισσότερες ευρωπαϊκές δυνάμεις, προκλήθηκε από την διεκδίκηση εκ μέρους της Μαρίας Θηρεσίας της κληρονομιάς των Αψβούργων. Ο πόλεμος είχε πολλές επί μέρους συγκρούσεις, σπουδαιότερες των οποίων ήταν ο Πρώτος και Δεύτερος Σιλεσιανός Πόλεμος, καθώς και περιφερειακές συγκρούσεις στην Αμερική (Πόλεμος του βασιλιά Γεωργίου και Αγγλοϊσπανικός πόλεμος) και στην Ινδία (Καρνατικός πόλεμος).

Τέσσερα χρόνια πριν από τη γέννηση της Μαρίας Θηρεσίας ο πστέρας της Κάρολος ΣΤ΄ έλαβε τα μέτρα του για την περίπτωση απουσίας άρρενος διαδόχου του, εκδίδοντας την Sanctio Pragmatica (Πραγματική Κύρωση) του 1713. Το διάταγμα αυτό παραμέριζε τον [[Σαλικό Νόμο, σύμφωνα με τον οποίο οι γυναίκες δεν κληρονομούσαν, και ευνοούσε τις θυγατέρες του Καρόλου οι οποίες θα τον διαδέχονταν σε όλες τις κτήσεις και τους τίτλους του (πλην του αξιώματος του αυτοκράτορα που ήταν αιρετό). Για πολλά χρόνια στη συνέχεια ο Κάρολος αγωνίστηκε να εξασφαλίσει την αποδοχή της Sanctio Pragmatica από τις άλλες ευρωπαϊκές δυνάμεις, πράγμα που πέτυχε, με σοβαρά όμως ανταλλάγματα.

Αμέσως μετά τον θάνατο του Καρόλου ΣΤ΄ η Σαξονία, η Πρωσσία, η Βαυαρία και η Γαλλία αποκήρυξαν την Πραγματική Κύρωση αποσκοπώντας στον διαμελισμό της Αυστρίας και άρχισε ο Πόλεμος της Αυστριακής Διαδοχής.

Η Αυστρία υποστηρίχθηκε από τη Μεγάλη Βρετανία και την Ολλανδία, πσρσδοσιακούς εχθρούς της Γαλλίας, όπως και το Βασίλειο της Σαρδηνίας. Η Γαλλία και η Πρωσία ήταν σε συμμαχία με το Εκλεκτοράτο της Βαυαρίας.

Η Ισπανία εισήλθε στον πόλεμο για να αποκαταστήσει την επιρροή της στη βόρεια Ιταλία, και επιπλέον για να ανατρέψει την αυστριακή κυριαρχία της ιταλικής χερσονήσου που είχε επιτευχθεί εις βάρος της Ισπανίας, ως συνέπεια του Πολέμου της Ισπανικής διαδοχής.

Ο πόλεμος τελείωσε με στην συνθήκη του Αιξ-λα-Σαπέλ το 1748, με την οποία η Μαρία Θηρεσία αναγνωρίστηκε ως αρχιδούκισσα της Αυστρίας και βασίλισσα της Ουγγαρίας. Η Πρωσία διατήρησε τον έλεγχο της Σιλεσίας.

Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα War of the Austrian Succession της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).

@@ Γραμμή 1: / Γραμμή 1: @@
 {{πηγές|06|07|2013}}
 {{στρατιωτική σύγκρουση
-| σύγκρουση  = Πόλεμος της Αυστριακής διαδοχής
+| σύγκρουση  = Πόλεμος της Αυστριακής Διαδοχής
 | εικόνα     = [[Αρχείο:Battle of Fontenoy 1745.PNG|300px]]
 | λεζάντα    = Η ''Μάχη του Φοντενουά'' από τον Πιέρ Λενφάντ. Λάδι σε μουσαμά.
@@ Γραμμή 7: / Γραμμή 7: @@
 | τόπος      = [[Ευρώπη]], [[Βόρεια Αμερική]], [[Δυτικές Ινδίες]]
 | έκβαση     = Συνθήκη της [[Άαχεν|Αιξ-λα-Σαπέλ]]<br />([[18 Οκτωβρίου]] [[1748]])
-* Η [[Μαρία Θηρεσία]] διατηρεί τον Αυστριακό θρόνο
+* Η [[Μαρία Θηρεσία]] διατηρεί τον αυστριακό, ουγγρικό κσι βοημικό θρόνο
+* Ο σύζυγός γίνεται [[Φραγκίσκος Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]]
 | μαχόμενος1 =
 [[Αρχείο:Royal Standard of the King of France.svg|25px]] [[Βασίλειο της Γαλλίας|Γαλλία]]<br />
@@ Γραμμή 47: / Γραμμή 48: @@
 |}}
+Ο '''Πόλεμος της Αυστριακής Διαδοχής''' (Österreichischer Erbfolgekrieg, 1740–48), στον οποίο συμμετείχαν οι περισσότερες ευρωπαϊκές δυνάμεις, προκλήθηκε από την διεκδίκηση εκ μέρους της [[Μαρία Θηρεσία|Μαρίας Θηρεσίας]] της κληρονομιάς των Αψβούργων. Ο πόλεμος είχε πολλές επί μέρους συγκρούσεις, σπουδαιότερες των οποίων ήταν ο [[Πόλεμοι της Σιλεσίας|Πρώτος και Δεύτερος Σιλεσιανός Πόλεμος]], καθώς και περιφερειακές συγκρούσεις στην Αμερική   (Πόλεμος του βασιλιά Γεωργίου και Αγγλοϊσπανικός πόλεμος) και στην Ινδία (Καρνατικός πόλεμος).
-Στον '''Πόλεμο της Αυστριακής διαδοχής''' (1740–48) – συμπεριλαμβανομένου τον Πόλεμο του βασιλιά Γεωργίου στη Βόρεια Αμερική, ο [[Αγγλοισπανικός πόλεμος (1739-1742)]] (ο οποίος στην πραγματικότητα ξεκίνησε επίσημα στις 23 Οκτωβρίου του 1739), τον πρώτο Καρνατικό πόλεμο στην Ινδία και τον [[Πόλεμοι της Σιλεσίας|πρώτο και δεύτερο Σιλεσιανό πόλεμο]] – συμμετείχαν οι περισσότερες ευρωπαϊκές δυνάμεις για το ερώτημα αν θα έπρεπε η [[Μαρία Θηρεσία]] να είναι η επικεφαλής στον Οίκο των Αψβούργων.
+Τέσσερα χρόνια πριν από τη γέννηση της Μαρίας Θηρεσίας ο πστέρας της  [[Κάρολος ΣΤ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Κάρολος ΣΤ΄]] έλαβε τα μέτρα του για την περίπτωση απουσίας άρρενος διαδόχου του, εκδίδοντας την Sanctio Pragmatica (Πραγματική Κύρωση) του 1713. Το διάταγμα αυτό παραμέριζε τον [[[[Σαλικός νόμος|Σαλικό Νόμο]], σύμφωνα με τον οποίο οι γυναίκες δεν κληρονομούσαν, και ευνοούσε τις θυγατέρες του Καρόλου οι οποίες θα τον διαδέχονταν σε όλες τις κτήσεις και τους τίτλους του (πλην του αξιώματος του αυτοκράτορα που ήταν αιρετό). Για πολλά χρόνια στη συνέχεια ο Κάρολος αγωνίστηκε να εξασφαλίσει την αποδοχή της Sanctio Pragmatica από τις άλλες ευρωπαϊκές δυνάμεις, πράγμα που πέτυχε, με σοβαρά όμως ανταλλάγματα.
-Ο πόλεμος ξεκίνησε με το πρόσχημα ότι η Μαρία Θηρεσία δεν μπορούσε να διαδεχτεί τον θρόνο των Αψβούργων από τον πατέρα της, [[Κάρολος ΣΤ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Κάρολο ΣΤ΄]], επειδή [[Σαλικός νόμος|ο Σαλικός νόμος]] δεν επέτρεπε την βασιλική κληρονομιά από μια γυναίκα, αν και στην πραγματικότητα αυτό ήταν μια βολική δικαιολογία που προέβαλαν η [[Βασίλειο της Πρωσίας|Πρωσία]] και η [[Βασίλειο της Γαλλίας|Γαλλία]] για να επιδοκιμάσουν την δύναμη των Αψβούργων. Η Αυστρία υποστηρίχθηκε από τη [[Μεγάλη Βρετανία]] και τη [[Ολλανδία]], οι κλασσικοί εχθροί της Γαλλίας, όπως και το [[Βασίλειο της Σαρδηνίας]] και το [[Ελεκτοράτο της Σαξωνίας]]. Η Γαλλία και η Πρωσία ήταν σε συμμαχία με το [[Ελεκτοράτο της Βαυαρίας]].
+Αμέσως μετά τον θάνατο του Καρόλου ΣΤ΄ η Σαξονία, η Πρωσσία, η Βαυαρία και η Γαλλία αποκήρυξαν την Πραγματική Κύρωση αποσκοπώντας στον διαμελισμό της Αυστρίας και άρχισε ο Πόλεμος της Αυστριακής Διαδοχής.
-Η Ισπανία εισήλθε στον πόλεμο για να αποκαταστήσει την επιρροή της στη βόρεια Ιταλία, και επιπλέον αντιστρέψει την αυστριακή κυριαρχία της ιταλικής χερσονήσου που είχε επιτευχθεί εις βάρος της Ισπανίας, ως συνέπεια του [[Πόλεμος της Ισπανικής Διαδοχής|Πολέμου της Ισπανικής διαδοχής]].
+Η Αυστρία υποστηρίχθηκε από τη [[Μεγάλη Βρετανία]] και την [[Ολλανδία]], πσρσδοσιακούς εχθρούς της Γαλλίας, όπως και το [[Βασίλειο της Σαρδηνίας]]. Η Γαλλία και η Πρωσία ήταν σε συμμαχία με το [[Εκλεκτοράτο της Βαυαρίας]].
-Ο πόλεμος τελείωσε με στην συνθήκη της Αιξ-λα-Σαπέλ το 1748, οπού η Μαρία Θηρεσία αναγνωρίστηκε ως η Αρχιδούκισσα της Αυστρίας και βασίλισσα της Ουγγαρίας, όμως η Πρωσία επανέκτησε τον έλεγχο της Σιλεσίας.
+Η Ισπανία εισήλθε στον πόλεμο για να αποκαταστήσει την επιρροή της στη βόρεια Ιταλία, και επιπλέον για να ανατρέψει την αυστριακή κυριαρχία της ιταλικής χερσονήσου που είχε επιτευχθεί εις βάρος της Ισπανίας, ως συνέπεια του [[Πόλεμος της Ισπανικής Διαδοχής|Πολέμου της Ισπανικής διαδοχής]].
+Ο πόλεμος τελείωσε με στην συνθήκη του Αιξ-λα-Σαπέλ το 1748, με την οποία η Μαρία Θηρεσία αναγνωρίστηκε ως αρχιδούκισσα της Αυστρίας και βασίλισσα της Ουγγαρίας. Η Πρωσία διατήρησε τον έλεγχο της Σιλεσίας.
 {{Ενσωμάτωση κειμένου|en|War of the Austrian Succession}}