Χεράτ

Χεράτ
Χεράτ 34°20′31″N 62°12′11″E
Χώρα	Αφγανιστάν
Διοικητική υπαγωγή	Herat District
Έκταση	143 km²
Υψόμετρο	920 μέτρα
Πληθυσμός	556.205 (1  Ιανουαρίου 2020)
Τηλ. κωδ.	40
Σχετικά πολυμέσα

Η Χεράτ το 2009

Η Χεράτ ή Χαράτ (τα αρχαία Αρτακόανα ή Αρτίκαυδνα) είναι η σημαντικότερη πόλη στο βορειοδυτικό Αφγανιστάν, πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας, του ομώνυμου νομού Χεράτ.

Η Χεράτ είναι παραποτάμια πόλη που βρίσκεται στη κοιλάδα του Χαρίρουντ ποταμού, που ρέει από τα όρη του κεντρικού Αφγανιστάν προς το Τουρκμενιστάν. Η Χεράτ είναι η δεύτερη σε πληθυσμό πόλη του Αφγανιστάν μετά την Καμπούλ. Κατ΄ εκτίμηση το 1988 αριθμούσε περί τους 177.000 κατοίκους, ενώ το 2006 αριθμούσε ομοίως περί τους 350.000. Το μεγαλύτερο ποσοστό των κατοίκων κατάγεται από την οικογένεια των ιρανικών λαών (η μεγάλη πλειονότητα Παστούν και οι υπόλοιποι Τατζίκοι). Επικρατούσα γλώσσα είναι η περσική φαρσί.

Στη Χεράτ υφίσταται ένα από τα σημαντικότερα πανεπιστήμια του Αφγανιστάν καθώς και διεθνές αεροδρόμιο. Επίσης στην πόλη αυτή αναπτύχθηκε η φημισμένη ομώνυμη Σχολή Χεράτ που αφορά τεχνοτροπία της ισλαμικής ζωγραφικής και ειδικότερα της μικροτεχνίας, της οποίας κυρίαρχη μορφή υπήρξε ο Μπεχζάντ.

• Σημειώνεται ότι στην πόλη αυτή σήμερα στρατοπεδεύει μια μεγάλη δύναμη του ΝΑΤΟ προς υποστήριξη της κυβέρνησης.

Ιστορία

Πόλεις που ιδρύθηκαν από τον Μέγα Αλέξανδρο

Εκ του γεγονότος ότι η πόλη αυτή βρίσκεται ακριβώς πάνω στον αρχαίο δρόμο της Μέσης Ανατολής προς το Πακιστάν, την Κίνα και την Ινδία, η ιστορία της είναι μεγάλη. Ακόμη και οι σημερινοί δρόμοι που συνδέουν τη Χεράτ με το Ιράν, το Τουρκμενιστάν και τις άλλες μεγάλες πόλεις του Αφγανιστάν εξακολουθούν να θεωρούνται στρατηγικής σημασίας.

Το πότε ακριβώς κτίσθηκε η πόλη δεν είναι γνωστό. Από την περίοδο των Μήδων, (6ος αιώνας π.Χ.), η όλη περιοχή λεγόταν Αρία και αποτελούσε σημαντικό τμήμα της αυτοκρατορίας τους. Επί βασιλείας των Αχαιμενιδών (550 - 350 π.Χ.) η περιοχή λεγόταν στα αρχαία περσικά Χαράιβα ή Χερέιβα, ενώ στην ελληνική κλασσική περίοδο αποτελούσε σατραπεία της Αρείας. Στην Ζωροάστρια αβέστα αναφέρεται ως Χαρόιβα ή Χαροΐβα.

Ο Ηρόδοτος φέρεται ν΄ αποκαλούσε τη Χεράτ "αρτοκάλαθο της Ασίας". Την ίδρυσε ο Μεγάλο Αλέξανδρο το 330 π.Χ., όταν επιστρέφοντας τάχιστα από τη Βακτριανή επιτέθηκε στον σατράπη Σατιβαρζάνη και τον έτρεψε σε φυγή. Ο τελευταίος άφησε την έδρα του Αρτακόανα στο έλεος των Ελλήνων. Τότε ο Έλληνας βασιλιάς έκτισε δίπλα στην παλαιά περσική έδρα τη νέα του πόλη Αλεξάνδρεια (Αλεξάνδρεια Αρείας), πάνω στον ποταμό Ώχο ή Άρειο, στο καταλληλότερο σημείο τής εκεί σχηματιζομένης κοιλάδας. Τότε κτίσθηκε και η ακρόπολή της. Yπάρχει ακόμη και σήμερα η ακρόπολη του Μεγάλου Αλεξάνδρου (Qala Iktyaruddin) με πολλές τροποποιήσεις. Αργότερα η πόλη περιήλθε στην εξουσία του Σελεύκου που την επανίδρυσε με το νέο της όνομα Αντιόχεια. Νέοι Έλληνες άποικοι εγκαταστάθηκαν στην Αρεία. Αργότερα κατά το 209 π.Χ. η σελευκιδική στρατιά του Αντιόχου Γ΄ συνέτριψε σε μάχη κοντά στην πόλη τον στρατό του Ευθυδήμου. Στην συνέχεια οι Πάρθοι απέσπασαν την πόλη από τους Σελευκίδες το 167 π.Χ. Κατόπιν αποτέλεσε τμήμα της αυτοκρατορίας των Σελευκιδών και το 167 π.Χ. κατέληξε τμήμα του Βασιλείου των Πάρθων.

Το ιερό τέμενος της Χεράτ

Περί τον 7ο αιώνα η περιοχή καταλήφθηκε από τους Άραβες οπότε και άρχισε ο εξισλαμισμός της περιοχής. Το 1040 καταλήφθηκε από τους Σελτζούκους Τούρκους. Το 1221 ακολούθησαν οι Μογγόλοι για να καταλήξει τελικά στους Πέρσες. Μετά από σειρά πολέμων μεταξύ Αφγανών (Παστούν), Περσών και Τατζίκων, από το 1800 και μετά, πέρασε τελικά στο Βασίλειο του Αφγανιστάν.

Δείτε επίσης

• Χεράτ τάπητες

Πηγές

• "Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα" τ.61ος, σ.70
• Ιστορικά θέματα τεύχος 2