Ο μυλωνάς του Πότσνταμ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
{{σγδ}} |
{{σγδ}} |
||
{{πηγές}} |
{{πηγές}} |
||
{{ακρίβεια}} |
|||
Ο '''Μυλωνάς του Πότσνταμ''', γνωστότερος παλαιότερα στην ελληνική βιβλιογραφία ως ο ''μυλωθρός του Πότσδαμ'',{{πηγή}} είναι ένα περιστατικό ενδεχομένως πραγματικό<ref>W. Jellinek μτφρ. Παπαδοπούλου, «το χρονικόν της υποθέσεως» Α΄ σ. 246 </ref>. Αναφέρεται σε νομικά συγγράμματα ως το ουσιαστικότερο στοιχείο της [[Πολιτεία δικαίου|Πολιτείας δικαίου]]{{fact}} και ως ένα κατ' εξοχήν απτό και πειστικό παράδειγμα, προκειμένου να καταδειχθεί η υπεροχή της δικαστικής εξουσίας έναντι της εκτελεστικής.<ref>[[Μιχαήλ Στασινόπουλος]], Διοικητικό Δίκαιο, σ. 4, 1964</ref> |
Ο '''Μυλωνάς του Πότσνταμ''', γνωστότερος παλαιότερα στην ελληνική βιβλιογραφία ως ο ''μυλωθρός του Πότσδαμ'',{{πηγή}} είναι ένα περιστατικό ενδεχομένως πραγματικό<ref>W. Jellinek μτφρ. Παπαδοπούλου, «το χρονικόν της υποθέσεως» Α΄ σ. 246 </ref>. Αναφέρεται σε νομικά συγγράμματα ως το ουσιαστικότερο στοιχείο της [[Πολιτεία δικαίου|Πολιτείας δικαίου]]{{fact}} και ως ένα κατ' εξοχήν απτό και πειστικό παράδειγμα, προκειμένου να καταδειχθεί η υπεροχή της δικαστικής εξουσίας έναντι της εκτελεστικής.<ref>[[Μιχαήλ Στασινόπουλος]], Διοικητικό Δίκαιο, σ. 4, 1964</ref> |
||
Έκδοση από την 08:16, 13 Ιουλίου 2017
| Αυτό το λήμμα έχει προταθεί για διαγραφή σύμφωνα με την πολιτική διαγραφής της Βικιπαίδειας.
Παρακαλούμε δείτε την αιτιολόγηση, επισκεπτόμενοι την καταχώριση της σελίδας στη σελίδα διαγραφών και εκφράστε εκεί τη γνώμη σας γι' αυτό. Διαχειριστές: διαγραφή
|
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
 |
Η ακρίβεια του λήμματος αμφισβητείται. |
Ο Μυλωνάς του Πότσνταμ, γνωστότερος παλαιότερα στην ελληνική βιβλιογραφία ως ο μυλωθρός του Πότσδαμ,[εκκρεμεί παραπομπή] είναι ένα περιστατικό ενδεχομένως πραγματικό[1]. Αναφέρεται σε νομικά συγγράμματα ως το ουσιαστικότερο στοιχείο της Πολιτείας δικαίου[εκκρεμεί παραπομπή] και ως ένα κατ' εξοχήν απτό και πειστικό παράδειγμα, προκειμένου να καταδειχθεί η υπεροχή της δικαστικής εξουσίας έναντι της εκτελεστικής.[2]
Στην Πρωσία του 18ου αιώνα ο βασιλιάς Φρειδερίκος ο Μέγας είχε τα θερινά του ανάκτορα στην περιοχή Σανσουσί (Xωρίς Φροντίδες), στο Πότσνταμ. Δίπλα σε αυτά υπήρχε ένας ανεμόμυλος που έκανε θόρυβο και διατάρασσε τη γαλήνη του βασιλιά ο οποίος δεν μπορούσε να κοιμηθεί. Έτσι, ο Φρειδερίκος κάλεσε το μυλωνά και απαίτησε να του πουλήσει τον ανεμόμυλό του. Όταν αυτός αρνήθηκε, ο βασιλιάς απείλησε ότι θα πάρει το μύλο με τη βία. Η απάντηση του μυλωνά ήταν παροιμιώδης: «Ναι, αλλά υπάρχουν δικαστές στο Βερολίνο»[εκκρεμεί παραπομπή]. Ο βασιλιάς από τη μία οργίστηκε, αλλά από την άλλη ένιωσε ικανοποίηση για την εμπιστοσύνη που έδειχναν οι πολίτες της χώρας του στους θεσμούς της[εκκρεμεί παραπομπή].
Παραπομπές
- ↑ W. Jellinek μτφρ. Παπαδοπούλου, «το χρονικόν της υποθέσεως» Α΄ σ. 246
- ↑ Μιχαήλ Στασινόπουλος, Διοικητικό Δίκαιο, σ. 4, 1964