Φρειδερίκος Α΄ της Αυστρίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 32: Γραμμή 32:
'''Δούκας της Αυστρίας''' Στις εκλογές για το Γερμανό βασιλιά, διάδοχο του πατέρα του, δεν εκλέχθηκε, διότι έξι από τους επτά εκλέκτορες προτίμησαν τον [[Ερρίκος Ζ΄ του Λουξεμβούργου|Ερρίκο Ζ΄]]. Το 1310 απεβίωσε ο [[Στέφανος Α΄ της Βαυαρίας]] και την εκπαίδευση των δύο γιων του, 5 και 3 ετών, ανέθεσαν οι ευγενείς της Κάτω Βαυαρίας στον Φρειδερίκο (ήταν με αυτά 2ος εξάδελφος). Τότε ο Φρειδερίκος το θεώρησε ευκαιρία να επεκτείνει τις κτήσεις του και κατέλαβε την Κάτω Βαυαρία. Όμως ο εξάδελφος του Στεφάνου Α΄, [[Λουδοβίκος Δ΄ της Βαυαρίας]] τον νίκησε το 1313 στη μάχη του Γκάμελσντορφ.
'''Δούκας της Αυστρίας''' Στις εκλογές για το Γερμανό βασιλιά, διάδοχο του πατέρα του, δεν εκλέχθηκε, διότι έξι από τους επτά εκλέκτορες προτίμησαν τον [[Ερρίκος Ζ΄ του Λουξεμβούργου|Ερρίκο Ζ΄]]. Το 1310 απεβίωσε ο [[Στέφανος Α΄ της Βαυαρίας]] και την εκπαίδευση των δύο γιων του, 5 και 3 ετών, ανέθεσαν οι ευγενείς της Κάτω Βαυαρίας στον Φρειδερίκο (ήταν με αυτά 2ος εξάδελφος). Τότε ο Φρειδερίκος το θεώρησε ευκαιρία να επεκτείνει τις κτήσεις του και κατέλαβε την Κάτω Βαυαρία. Όμως ο εξάδελφος του Στεφάνου Α΄, [[Λουδοβίκος Δ΄ της Βαυαρίας]] τον νίκησε το 1313 στη μάχη του Γκάμελσντορφ.


'''Οι διπλές εκλογές του 1314''' Ο Ερρίκος Ζ΄ απεβίωσε το 1313 και το επόμενο έτος έγιναν εκλογές για τον διάδοχό του. Υποψήφιοι ήταν ο Φρειδερίκος και ο [[Ιωάννης της Βοημίας]]. Στη θέση του εκλέκτορα της Βοημίας θα ψήφιζε ο προηγούμενος βασιλιάς της [[Ερρίκος της Βοημίας]]. Ο Ιωάννης αποσύρθηκε υπέρ του Λουδοβίκου Ζ΄. Στις εκλογές τέσσερις από τους επτά εκλέκτορες προτίμησαν τον Φρειδερίκο, που έγινε βασιλιάς της Γερμανίας ως Φρειδερίκος Γ΄. Όμως ο Ερρίκος δεν έπρεπε να ψηφίσει, έτσι την άλλη ημέρα έγιναν πάλι εκλογές, με εκλέκτορα της Βοημίας τον Ιωάννη. Εν τω μεταξύ ο Λουδοβίκος Δ΄ πρότεινε στον [[Ιωάννης Β΄ του Σάξεν-Λάουενμπουργκ|Ιωάννη Β΄ του Σάξεν-Λάουενμπουργκ]] να ψηφίσει αντί του εξαδέλφου του [[Ροδόλφος Α΄ του Σάξεν-Βίτενμεργκ|Ροδόλφου Α΄ του Σάξεν-Βίτενμπεργκ]]. Το αποτέλεσμα ήταν πέντε εκλέκτορες υπέρ του Λουδοβίκου Δ΄, ο οποίος έσπευσε να στεφθεί στο Άαχεν από τον εκλέκτορα του Μάιντς, που προκάλεσε την 2η εκλογή. Ο Λουδοβίκος Δ΄ είχε εκμεταλλευτεί τη φιλοδοξία του Ιωάννη Β΄, διότι ο νόμιμος εκλέκτορας της Σαξονίας ήταν ο Ροδόλφος Α΄, πράγμα που οριστικοποιήθηκε το 1338 και το 1356. Έτσι ο Φρειδερίκος αμφισβήτησε τη 2η εκλογή και στέφθηκε στη Βόννη από τον εκλέκτορα της Κολωνίας. Αιματηρός πόλεμος ξέσπασε και στο τέλος ο Φρειδερίκος ηττήθηκε το 1322 στη μάχη του Μύλντορφ του Άμπφινγκ Χετ, όπου αιχμαλωτίστηκαν 1.300 ευγενείς και ο αρχιεπίσκοπος του Ζάλτσμπουργκ.
'''Οι διπλές εκλογές του 1314''' Ο Ερρίκος Ζ΄ απεβίωσε το 1313 και το επόμενο έτος έγιναν εκλογές για τον διάδοχό του. Υποψήφιοι ήταν ο Φρειδερίκος και ο [[Ιωάννης της Βοημίας]]. Στη θέση του εκλέκτορα της Βοημίας θα ψήφιζε ο προηγούμενος βασιλιάς της [[Ερρίκος της Βοημίας]]. Ο Ιωάννης αποσύρθηκε υπέρ του νέου υποψήφιου Λουδοβίκου Ζ΄. Στις εκλογές, τέσσερις από τους επτά εκλέκτορες προτίμησαν τον Φρειδερίκο, που έγινε βασιλιάς της Γερμανίας ως Φρειδερίκος Γ΄. Όμως ο Ερρίκος δεν έπρεπε να ψηφίσει, έτσι την άλλη ημέρα έγιναν πάλι εκλογές, με εκλέκτορα της Βοημίας τον Ιωάννη. Εν τω μεταξύ ο Λουδοβίκος Δ΄ πρότεινε στον [[Ιωάννης Β΄ του Σάξεν-Λάουενμπουργκ|Ιωάννη Β΄ του Σάξεν-Λάουενμπουργκ]] να ψηφίσει αντί του εξαδέλφου του [[Ροδόλφος Α΄ του Σάξεν-Βίτενμεργκ|Ροδόλφου Α΄ του Σάξεν-Βίτενμπεργκ]]. Το αποτέλεσμα ήταν πέντε εκλέκτορες υπέρ του Λουδοβίκου Δ΄, ο οποίος έσπευσε να στεφθεί στο Άαχεν από τον εκλέκτορα του Μάιντς, που προκάλεσε την 2η εκλογή. Ο Λουδοβίκος Δ΄ είχε εκμεταλλευτεί τη φιλοδοξία του Ιωάννη Β΄, διότι ο νόμιμος εκλέκτορας της Σαξονίας ήταν ο Ροδόλφος Α΄, πράγμα που οριστικοποιήθηκε το 1338 και το 1356. Έτσι ο Φρειδερίκος αμφισβήτησε τη 2η εκλογή και στέφθηκε στη Βόννη από τον εκλέκτορα της Κολωνίας. Αιματηρός πόλεμος ξέσπασε και στο τέλος ο Φρειδερίκος ηττήθηκε το 1322 στη μάχη του Μύλντορφ του Άμπφινγκ Χετ, όπου αιχμαλωτίστηκαν 1.300 ευγενείς και ο αρχιεπίσκοπος του Ζάλτσμπουργκ.


'''Η συμφιλίωση''' Ο Λουδοβίκος Δ΄ κράτησε τον Φρειδερίκο στο κάστρο Τράουζνιτς του Άνω Παλατινάτου, αλλά ο αδελφός του Φρειδερίκου [[Λεοπόλδος Α΄ της Αυστρίας|Λεοπόλδος Α΄]], η αποχώρηση του Ιωάννη της Βοημίας από τη συμμαχία και η απαγόρευση του [[Πάπας Ιωάννης ΚΒ΄|Πάπα Ιωάννη ΚΒ΄]] έφεραν, έπειτα από τρία έτη, την ελευθέρωση του Φρειδερίκου. Στη συνθήκη του Τράουζνιτς το 1325 αναγνώρισε τον Λουδοβίκο Δ΄ ως βασιλιά και ορκίστηκε να πείσει και τα αδέλφια του σε αυτό, αλλιώς να επιστρέψει στην αιχμαλωσία. Ο Λεοπόλδος Α΄ επέμενε στον ένοπλο αγώνα, αλλά ο Φρειδερίκος, αν και ο πάπας τον απάλλαξε από τον όρκο, προτίμησε να γυρίσει στο Τράουζνιτς. Ο Λουδοβίκος Δ΄ ήταν εξάδελφος του Φρειδερίκου και είχε ανατραφεί στην Αυλή της Βιέννης, όπου είχαν γίνει φίλοι. Τώρα εντυπωσιάστηκε με την ευγενική κίνηση του Φρειδερίκου και ανανέωσε τη νεανική φιλία τους. Του πρότεινε να κυβερνήσουν από κοινού. Ο Λουδοβίκος Δ΄ στέφθηκε στη Ρώμη και ο Φρειδερίκος, όταν το 1326 απεβίωσε ο Λεοπόλδος Α΄, αποσύρθηκε στην Αυστρία.
'''Η συμφιλίωση''' Ο Λουδοβίκος Δ΄ κράτησε τον Φρειδερίκο στο κάστρο Τράουζνιτς του Άνω Παλατινάτου, αλλά η συνέχιση του πολέμου από τον αδελφό του Φρειδερίκου [[Λεοπόλδος Α΄ της Αυστρίας|Λεοπόλδο Α΄]], η αποχώρηση του Ιωάννη της Βοημίας από τη συμμαχία και η απαγόρευση του [[Πάπας Ιωάννης ΚΒ΄|Πάπα Ιωάννη ΚΒ΄]] έφεραν, έπειτα από τρία έτη, την ελευθέρωση του Φρειδερίκου. Στη συνθήκη του Τράουζνιτς το 1325 ο Φρειδερίκος αναγνώρισε τον Λουδοβίκο Δ΄ ως βασιλιά και ορκίστηκε να πείσει και τα αδέλφια του σε αυτό, αλλιώς να επιστρέψει στην αιχμαλωσία. Ο Λεοπόλδος Α΄ όμως επέμενε στον ένοπλο αγώνα, αλλά ο Φρειδερίκος, αν και ο πάπας τον απάλλαξε από τον όρκο, προτίμησε να γυρίσει στο Τράουζνιτς. Ο Λουδοβίκος Δ΄ ήταν εξάδελφος του Φρειδερίκου και είχε ανατραφεί στην Αυλή της Βιέννης, όπου είχαν γίνει φίλοι. Τώρα εντυπωσιάστηκε με την ευγενική κίνηση του Φρειδερίκου και ανανέωσε τη νεανική φιλία τους. Του πρότεινε να κυβερνήσουν από κοινού. Ο Λουδοβίκος Δ΄ στέφθηκε στη Ρώμη και ο Φρειδερίκος, όταν το 1326 απεβίωσε ο Λεοπόλδος Α΄, αποσύρθηκε στην Αυστρία.


Απεβίωσε το 1330 στο κάστρο Γούτενσταϊν στην περιοχή Βιένερβαλντ και τάφηκε στο Καρθουσιανό Μάουερμπαχ, που είχε ιδρύσει. ΄ταν το 1782 έκλεισε η μονή, το λείψανό του μεταφέρθηκε στην δουκική κρύπτη του Αγ. Στεφάνου της Βιέννης. Τον διαδέχθηκαν οι νεότεροι αδελφοί του [[Αλβέρτος Β΄ της Αυστρίας|Αλβέρτος Β΄]] και [[Όθων Δ΄ της Αυστρίας|Όθων Δ΄]]. Πέρασε περισσότερο από έναν αιώνα για να επανεκλεγεί ένας Αψβούργος ως βασιλιάς της Γερμανίας: το 1438 ο [[Αλβέρτος Β΄ της Γερμανίας|Αλβέρτος Β΄]] έγινε βασιλιάς της και από τότε έμεινε το αξίωμα κληρονομικό στους Αψβούργους.
Απεβίωσε το 1330 στο κάστρο Γκούτενσταϊν στην περιοχή Βιένερβαλντ και τάφηκε στο Καρθουσιανό Μάουερμπαχ, που είχε ιδρύσει. Όταν το 1782 έκλεισε η μονή, το λείψανό του μεταφέρθηκε στην δουκική κρύπτη του Αγ. Στεφάνου της Βιέννης. Τον διαδέχθηκαν οι νεότεροι αδελφοί του [[Αλβέρτος Β΄ της Αυστρίας|Αλβέρτος Β΄]] και [[Όθων Δ΄ της Αυστρίας|Όθων Δ΄]]. Πέρασε περισσότερο από έναν αιώνα για να επανεκλεγεί ένας Αψβούργος ως βασιλιάς της Γερμανίας: το 1438 ο [[Αλβέρτος Β΄ της Γερμανίας|Αλβέρτος Β΄]] έγινε βασιλιάς της και από τότε έμεινε το αξίωμα κληρονομικό στους Αψβούργους.


Η ευγένεια της επιστροφής στην αιχμαλωσία ενέπνευσε το ποίημα ''Γερμανική΄πίστη (υπακοή)'' του [[Φρίντριχ Σίλερ|Σίλερ]] και την τραγωδία ''Λουδοβίκος της Βαυαρίας'' του [[Λουδοβίκος Ούλαντ|Ούλαντ]].
Η ευγένεια της επιστροφής στην αιχμαλωσία ενέπνευσε το ποίημα ''Γερμανική΄πίστη (υπακοή)'' του [[Φρίντριχ Σίλερ|Σίλερ]] και την τραγωδία ''Λουδοβίκος της Βαυαρίας'' του [[Λουδοβίκος Ούλαντ|Ούλαντ]].
Γραμμή 42: Γραμμή 42:
Το 1315 νυμφεύτηκε την Ισαβέλα του Οίκου Βερκελώνης, κόρη του [[Ιάκωβος Β΄ της Αραγονίας|Ιακώβου Β΄]] της Αραγονίας. Η Ισαβέλλα ήταν φιλόδοξη και με τεράστια προίκα. Είχαν τέκνα:
Το 1315 νυμφεύτηκε την Ισαβέλα του Οίκου Βερκελώνης, κόρη του [[Ιάκωβος Β΄ της Αραγονίας|Ιακώβου Β΄]] της Αραγονίας. Η Ισαβέλλα ήταν φιλόδοξη και με τεράστια προίκα. Είχαν τέκνα:
* Ελισάβετ 1317-1336, απεβίωσε 19 ετών.
* Ελισάβετ 1317-1336, απεβίωσε 19 ετών.
* Άννα 1318-1343, παντρεύτηκε πρώτα τον [[Ερρίκος ΙΕ΄ της Βαυαρίας|Ερρίκος ΙΕ΄]] δούκα της Βαυαρίας και έπειτα τον Ιωάννη-Ερρίκο Δ΄ κόμη της Γκορίτσια.
* Άννα 1318-1343, παντρεύτηκε πρώτα τον [[Ερρίκος ΙΕ΄ της Βαυαρίας|Ερρίκο ΙΕ΄]] δούκα της Βαυαρίας και έπειτα τον Ιωάννη-Ερρίκο Δ΄ κόμη της Γκορίτσια.





Έκδοση από την 15:27, 20 Ιουνίου 2017

Φρειδερίκος Γ΄ της Γερμανίας, Α΄ της Αυστρίας
βασιλιάς της Γερμανίας
Περίοδος1314 - 1330
ΠροκάτοχοςΕρρίκος Ζ΄
ΔιάδοχοςΛουδοβίκος Δ΄
δούκας της Αυστρίας & Στυρίας
Περίοδος1308 - 1330
ΠροκάτοχοςΑλβέρτος Α΄
ΔιάδοχοςΑλβέρτος Β΄, Όθων Δ΄
Γέννησηπ. 1289
Θάνατος13 Ιανουαρίου 1330
ΣύζυγοςΙσαβέλλα Βαρκελώνης
ΟίκοςΑψβούργων
ΠατέραςΑλβέρτος Α΄
ΜητέραΕλισάβετ Γκορίτσια
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π  σ  ε )

Ο Φρειδερίκος Γ΄ ο δίκαιος, γερμ. Friedrich III der schöne (π. 1289 - 13 Ιανουαρίου 1330) από τον Οίκο των Αψβούργων, ήταν βασιλιάς της Γερμανίας (1314-1330) και ως Φρειδερίκος Α΄ ήταν δούκας της Αυστρίας & Στυρίας (1308-1330).

Νεανικά έτη

Γεννήθηκε στη Βιέννη και ήταν δευτερότοκος γιος του Αλβέρτου Α΄ δούκα της Αυστρίας και της Ελισάβετ Γκορίτσια, κόρης του Μάινχαρντ Β΄ της Καρινθίας. Όταν ο πρωτότοκος αδελφός του Ροδόλφος Γ΄ του έγινε δούκας της Αυστρίας, ο Φρειδερίκος ήταν βοηθός του. Το 1307 απεβίωσε ο Ροδόλφος Γ΄ και το επόμενο έτος δολοφονήθηκε ο πατέρας του· τον τελευταίο διαδέχθηκε στο δουκάτο ως Φρειδερίκος Α΄.

Δούκας της Αυστρίας Στις εκλογές για το Γερμανό βασιλιά, διάδοχο του πατέρα του, δεν εκλέχθηκε, διότι έξι από τους επτά εκλέκτορες προτίμησαν τον Ερρίκο Ζ΄. Το 1310 απεβίωσε ο Στέφανος Α΄ της Βαυαρίας και την εκπαίδευση των δύο γιων του, 5 και 3 ετών, ανέθεσαν οι ευγενείς της Κάτω Βαυαρίας στον Φρειδερίκο (ήταν με αυτά 2ος εξάδελφος). Τότε ο Φρειδερίκος το θεώρησε ευκαιρία να επεκτείνει τις κτήσεις του και κατέλαβε την Κάτω Βαυαρία. Όμως ο εξάδελφος του Στεφάνου Α΄, Λουδοβίκος Δ΄ της Βαυαρίας τον νίκησε το 1313 στη μάχη του Γκάμελσντορφ.

Οι διπλές εκλογές του 1314 Ο Ερρίκος Ζ΄ απεβίωσε το 1313 και το επόμενο έτος έγιναν εκλογές για τον διάδοχό του. Υποψήφιοι ήταν ο Φρειδερίκος και ο Ιωάννης της Βοημίας. Στη θέση του εκλέκτορα της Βοημίας θα ψήφιζε ο προηγούμενος βασιλιάς της Ερρίκος της Βοημίας. Ο Ιωάννης αποσύρθηκε υπέρ του νέου υποψήφιου Λουδοβίκου Ζ΄. Στις εκλογές, τέσσερις από τους επτά εκλέκτορες προτίμησαν τον Φρειδερίκο, που έγινε βασιλιάς της Γερμανίας ως Φρειδερίκος Γ΄. Όμως ο Ερρίκος δεν έπρεπε να ψηφίσει, έτσι την άλλη ημέρα έγιναν πάλι εκλογές, με εκλέκτορα της Βοημίας τον Ιωάννη. Εν τω μεταξύ ο Λουδοβίκος Δ΄ πρότεινε στον Ιωάννη Β΄ του Σάξεν-Λάουενμπουργκ να ψηφίσει αντί του εξαδέλφου του Ροδόλφου Α΄ του Σάξεν-Βίτενμπεργκ. Το αποτέλεσμα ήταν πέντε εκλέκτορες υπέρ του Λουδοβίκου Δ΄, ο οποίος έσπευσε να στεφθεί στο Άαχεν από τον εκλέκτορα του Μάιντς, που προκάλεσε την 2η εκλογή. Ο Λουδοβίκος Δ΄ είχε εκμεταλλευτεί τη φιλοδοξία του Ιωάννη Β΄, διότι ο νόμιμος εκλέκτορας της Σαξονίας ήταν ο Ροδόλφος Α΄, πράγμα που οριστικοποιήθηκε το 1338 και το 1356. Έτσι ο Φρειδερίκος αμφισβήτησε τη 2η εκλογή και στέφθηκε στη Βόννη από τον εκλέκτορα της Κολωνίας. Αιματηρός πόλεμος ξέσπασε και στο τέλος ο Φρειδερίκος ηττήθηκε το 1322 στη μάχη του Μύλντορφ του Άμπφινγκ Χετ, όπου αιχμαλωτίστηκαν 1.300 ευγενείς και ο αρχιεπίσκοπος του Ζάλτσμπουργκ.

Η συμφιλίωση Ο Λουδοβίκος Δ΄ κράτησε τον Φρειδερίκο στο κάστρο Τράουζνιτς του Άνω Παλατινάτου, αλλά η συνέχιση του πολέμου από τον αδελφό του Φρειδερίκου Λεοπόλδο Α΄, η αποχώρηση του Ιωάννη της Βοημίας από τη συμμαχία και η απαγόρευση του Πάπα Ιωάννη ΚΒ΄ έφεραν, έπειτα από τρία έτη, την ελευθέρωση του Φρειδερίκου. Στη συνθήκη του Τράουζνιτς το 1325 ο Φρειδερίκος αναγνώρισε τον Λουδοβίκο Δ΄ ως βασιλιά και ορκίστηκε να πείσει και τα αδέλφια του σε αυτό, αλλιώς να επιστρέψει στην αιχμαλωσία. Ο Λεοπόλδος Α΄ όμως επέμενε στον ένοπλο αγώνα, αλλά ο Φρειδερίκος, αν και ο πάπας τον απάλλαξε από τον όρκο, προτίμησε να γυρίσει στο Τράουζνιτς. Ο Λουδοβίκος Δ΄ ήταν εξάδελφος του Φρειδερίκου και είχε ανατραφεί στην Αυλή της Βιέννης, όπου είχαν γίνει φίλοι. Τώρα εντυπωσιάστηκε με την ευγενική κίνηση του Φρειδερίκου και ανανέωσε τη νεανική φιλία τους. Του πρότεινε να κυβερνήσουν από κοινού. Ο Λουδοβίκος Δ΄ στέφθηκε στη Ρώμη και ο Φρειδερίκος, όταν το 1326 απεβίωσε ο Λεοπόλδος Α΄, αποσύρθηκε στην Αυστρία.

Απεβίωσε το 1330 στο κάστρο Γκούτενσταϊν στην περιοχή Βιένερβαλντ και τάφηκε στο Καρθουσιανό Μάουερμπαχ, που είχε ιδρύσει. Όταν το 1782 έκλεισε η μονή, το λείψανό του μεταφέρθηκε στην δουκική κρύπτη του Αγ. Στεφάνου της Βιέννης. Τον διαδέχθηκαν οι νεότεροι αδελφοί του Αλβέρτος Β΄ και Όθων Δ΄. Πέρασε περισσότερο από έναν αιώνα για να επανεκλεγεί ένας Αψβούργος ως βασιλιάς της Γερμανίας: το 1438 ο Αλβέρτος Β΄ έγινε βασιλιάς της και από τότε έμεινε το αξίωμα κληρονομικό στους Αψβούργους.

Η ευγένεια της επιστροφής στην αιχμαλωσία ενέπνευσε το ποίημα Γερμανική΄πίστη (υπακοή) του Σίλερ και την τραγωδία Λουδοβίκος της Βαυαρίας του Ούλαντ.

Οικογένεια

Το 1315 νυμφεύτηκε την Ισαβέλα του Οίκου Βερκελώνης, κόρη του Ιακώβου Β΄ της Αραγονίας. Η Ισαβέλλα ήταν φιλόδοξη και με τεράστια προίκα. Είχαν τέκνα:

  • Ελισάβετ 1317-1336, απεβίωσε 19 ετών.
  • Άννα 1318-1343, παντρεύτηκε πρώτα τον Ερρίκο ΙΕ΄ δούκα της Βαυαρίας και έπειτα τον Ιωάννη-Ερρίκο Δ΄ κόμη της Γκορίτσια.


CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Frederick the Fair της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).