Ζυμομύκητες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ προστέθηκε η Κατηγορία:Πρόσθετα τροφίμων (με το HotCat)
μ προστέθηκε η Κατηγορία:Συστατικά τροφίμων (με το HotCat)
Γραμμή 40: Γραμμή 40:
[[κατηγορία:Μύκητες]]
[[κατηγορία:Μύκητες]]
[[Κατηγορία:Πρόσθετα τροφίμων]]
[[Κατηγορία:Πρόσθετα τροφίμων]]
[[Κατηγορία:Συστατικά τροφίμων]]

Έκδοση από την 07:37, 10 Ιουνίου 2017

Ζυμομύκητες
Saccharomyces cerevisiae
Saccharomyces cerevisiae
Συστηματική ταξινόμηση
Επικράτεια: Ευκαρυώτες
Βασίλειο: Μύκητες
Φύλα

Οι ζυμομύκητες, γνωστοί και ως βλαστομύκητες, ζύμες ή μαγιά, είναι μονοκύτταροι οργανισμοί οι οποίοι ανήκουν στο βασίλειο των μυκήτων. Μέχρι σήμερα έχουν αναγνωριστεί περίπου 1.500 είδη.[1][2][3] Υπολογίζεται ότι αποτελούν το 1% όλων των ειδών μυκήτων. Οι ζυμομύκητες είναι μονοκύτταροι οργανισμοί οι οποίοι εξελίχθηκαν από πολυκύτταρους μύκητες, με κάποια είδη να μπορούν να αναπτύξουν πολυκυττάριες μορφές με μορφή ίνας, αποτελούμενες από συνδεδεμένα κύτταρα, γνωστά ως ψευδοϋφές.[4] Το μέγεθος των ζυμομυκήτων είναι ποικίλο και εξαρτάται από το είδος και το περιβάλλον. Συνήθως έχουν διάμετρο 3-4 μm, αν και κάποια είδη φτάνουν τα 40 μm.[5] Οι περισσότεροι ζυμομύκητες αναπαράγονται ασεξουαλικώς με μίτωση, αν και πολλοί μπορούν με ασύμμετρο διαχωρισμό γνωστό και ως εκβλάστηση.

Με τη διαδικασία της ζύμωσης, ο ζυμομύκητας Σακχαρομύκητας, γνωστός και ως μαγιά, μετατρέπει τους υδατάνθρακες σε διοξείδιο του άνθρακα και αλκοόλη. Για χιλιάδες χρόνια, το διοξείδιο του άνθρακα χρησιμοποιείται στην αρτοποιία και το αλκοόλ στα οινοπνευματώδη ποτά.[6] Επίσης, αποτελεί σημαντικό οργανισμό μοντέλο στην σύγχρονη έρευνα στην κυτταρική βιολογία και συγκεκριμένα των ευκαρυωτικών οργανισμών (και εν τέλει της ανθρώπινης βιολογίας) και είναι ένας από τους καλύτερα μελετημένους ευκαρυωτικούς μικροοργανισμούς.[7] Άλλοι είδη ζυμομυκήτων, όπως η Candida albicans, είναι ευκαιριακά παθογόνα και μπορούν να προκαλέσουν λοιμώξεις στους ανθρώπους. Οι ζυμομύκητες έχουν χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή ηλεκτρισμού σε μικροβιακές κυψελίδες καυσίμων[8] και αιθανόλης για βιοκαύσιμο.

Οι ζυμομύκητες δεν αποτελούν μια ταξινομική ή φυλογενετική ομάδα. Ο όρος ζυμομύκητας συχνά χρησιμοποιείται ως συνώνυμο του Σακχαρομύκητα,[9] αλλά η φυλογενετική ποικιλία των ζυμομυκήτων φαίνεται από την ταξινόμησή τους σε δύο φύλα, τους Ασκομύκητες και τους Βασιδιομύκητες. Η ονομασία μαγιά πέρα από τους ζυμομύκητες μπορεί να αναφέρεται στο ένζυμο πυτιά.

Παραπομπές

  1. Molecular Mechanisms in Yeast Carbon Metabolism The second completely sequenced yeast genome came 6 years later from the fission yeast Schizosaccharomyces pombe, which diverged from S. cerevisiae probably more than 300 million years ago
  2. Kurtzman CP, Fell JW. (2006). «Yeast Systematics and Phylogeny—Implications of Molecular Identification Methods for Studies in Ecology». Biodiversity and Ecophysiology of Yeasts, The Yeast Handbook,. Springer. CS1 maint: Uses authors parameter (link)
  3. Hoffman CS; Wood V; Fantes PA. (Oct 2015). «An Ancient Yeast for Young Geneticists: A Primer on the Schizosaccharomyces pombe Model System.». Genetics 201 (2): 403–23. doi:10.1534/genetics.115.181503. PMID 26447128. 
  4. Kurtzman CP, Fell JW. (2005). Biodiversity and Ecophysiology of Yeasts (in: The Yeast Handbook, Gábor P, de la Rosa CL, eds.). Berlin: Springer. σελίδες 11–30. ISBN 978-3-540-26100-1. CS1 maint: Uses authors parameter (link)
  5. Walker K, Skelton H, Smith K. (2002). «Cutaneous lesions showing giant yeast forms of Blastomyces dermatitidis». Journal of Cutaneous Pathology 29 (10): 616–618. doi:10.1034/j.1600-0560.2002.291009.x. PMID 12453301. 
  6. Legras JL, Merdinoglu D, Cornuet JM, Karst F. (2007). «Bread, beer and wine: Saccharomyces cerevisiae diversity reflects human history». Molecular Ecology 16 (10): 2091–2102. doi:10.1111/j.1365-294X.2007.03266.x. PMID 17498234. 
  7. Ostergaard S, Olsson L, Nielsen J. (2000). «Metabolic Engineering of Saccharomyces cerevisiae». Microbiology and Molecular Biology Reviews 64 (1): 34–50. doi:10.1128/MMBR.64.1.34-50.2000. PMID 10704473. 
  8. «Bioprocess automation». Helsinki University of Technology. 2007. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2012. 
  9. Kurtzman CP. (1994). «Molecular taxonomy of the yeasts». Yeast 10 (13): 1727–1740. doi:10.1002/yea.320101306. PMID 7747515.