Ράμλα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{Πηγές|27|05|2017}}
{{Πηγές|27|05|2017}}
{{Πόλη}}
{{Πόλη}}
Η '''Ράμλα''' (αγγλικά: Ramla, [[εβραϊκή γλώσσα|εβραϊκά]]: רַמְלָה‎, Ράμλα, [[αραβική γλώσσα|αραβικά]]: الرملة, αρ-Ράμλαχ (επίσης Ράμλαχ, Ράμλε, Ρέμλε και κάποιες φορές Ράμα) είναι πόλη στο κεντρικό [[Ισραήλ]]. Είναι κυρίως [[Εβραίοι|εβραϊκή]] πόλη, αλλά με σημαντική [[Άραβες|αραβική]] μειονότητα. Ιδρύθηκε περίπου το 705-715 μ.Χ. από τον τοπικό κυβερνήτη των [[Ομεϋάδες|Ομαγιαδών]] και μελλοντικό [[χαλίφης|χαλίφη]], Σουλαϊμάν ιμπν Αμπντ αλ-Μαλίκ. Η Ράμλα βρίσκεται δίπλα στην οδό Via Maris, που συνδέει το παλαιό [[Κάιρο]] ([[Φουστάτ|Φουστάτη]]) με τη [[Δαμασκός|Δαμασκό]], και συγκεκριμένα στη διασταύρωση αυτής με το δρόμο που ενώνει το λιμάνι της [[Γιάφα|Γιάφας]] με την [[Ιερουσαλήμ]].
Η '''Ράμλα''' ([[εβραϊκή γλώσσα|εβραϊκά]]: רַמְלָה‎, Ράμλα, [[αραβική γλώσσα|αραβικά]]: الرملة, αρ-Ράμλαχ (επίσης Ράμλαχ, Ράμλε, Ρέμλε και κάποιες φορές Ράμα) είναι πόλη στο κεντρικό [[Ισραήλ]]. Είναι κυρίως [[Εβραίοι|εβραϊκή]] πόλη, αλλά με σημαντική [[Άραβες|αραβική]] μειονότητα. Ιδρύθηκε περίπου το 705-715 μ.Χ. από τον τοπικό κυβερνήτη των [[Ομεϋάδες|Ομαγιαδών]] και μελλοντικό [[χαλίφης|χαλίφη]], Σουλαϊμάν ιμπν Αμπντ αλ-Μαλίκ. Η Ράμλα βρίσκεται δίπλα στην οδό Via Maris, που συνδέει το παλαιό [[Κάιρο]] ([[Φουστάτ|Φουστάτη]]) με τη [[Δαμασκός|Δαμασκό]], και συγκεκριμένα στη διασταύρωση αυτής με το δρόμο που ενώνει το λιμάνι της [[Γιάφα|Γιάφας]] με την [[Ιερουσαλήμ]].


Κατακτήθηκε πολλές φορές στη διάρκεια της ιστορίας της, από τους [[Χαλιφάτο των Αββασιδών|Αββασίδες]], Ιχσινίδες, [[Χαλιφάτο των Φατιμιδών|Φατιμίδες]], Σελτζούκους Τούρκους, [[Σταυροφόροι|Σταυροφόρους]], Μαμελούκους του Καΐρου, [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανούς Τούρκους]], [[Βρετανοί|Βρετανούς]], και [[Ισραηλινοί|Ισραηλινούς]]. Μετά από μια επιδημία πανώλης το 1347, που μείωσε σε μεγάλο βαθμό τον πληθυσμό της, ένα τάγμα [[Φραγκισκανοί|Φραγκισκανών]] μοναχών ίδρυσε εκεί ένα παράρτημά του. Υπό την αραβική και οθωμανική εξουσία η πόλη αποτέλεσε σημαντικό κέντρο εμπορίου. Ο γαλλικός στρατός του [[Ναπολέων|Μεγάλου Ναπολέοντα]] την κατέλαβε το 1799 καθ'οδόν προς την [[Άκρα]].
Κατακτήθηκε πολλές φορές στη διάρκεια της ιστορίας της, από τους [[Χαλιφάτο των Αββασιδών|Αββασίδες]], Ιχσινίδες, [[Χαλιφάτο των Φατιμιδών|Φατιμίδες]], Σελτζούκους Τούρκους, [[Σταυροφόροι|Σταυροφόρους]], Μαμελούκους του Καΐρου, [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανούς Τούρκους]], [[Βρετανοί|Βρετανούς]], και [[Ισραηλινοί|Ισραηλινούς]]. Μετά από μια επιδημία πανώλης το 1347, που μείωσε σε μεγάλο βαθμό τον πληθυσμό της, ένα τάγμα [[Φραγκισκανοί|Φραγκισκανών]] μοναχών ίδρυσε εκεί ένα παράρτημά του. Υπό την αραβική και οθωμανική εξουσία η πόλη αποτέλεσε σημαντικό κέντρο εμπορίου. Ο γαλλικός στρατός του [[Ναπολέων|Μεγάλου Ναπολέοντα]] την κατέλαβε το 1799 καθ'οδόν προς την [[Άκρα]].

Έκδοση από την 02:15, 28 Μαΐου 2017

Ράμλα

Έμβλημα
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Ράμλα
31°55′39″N 34°51′45″E
ΧώραΙσραήλ
Διοικητική υπαγωγήΥποδιαμέρισμα Ράμλα
Διοίκηση
 • ΔήμαρχοςYoel Lavi
Έκταση11,854 km²
Υψόμετρο80 μέτρα
Πληθυσμός75.500 (31  Δεκεμβρίου 2018)[1]
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Ράμλα (εβραϊκά: רַמְלָה‎, Ράμλα, αραβικά: الرملة, αρ-Ράμλαχ (επίσης Ράμλαχ, Ράμλε, Ρέμλε και κάποιες φορές Ράμα) είναι πόλη στο κεντρικό Ισραήλ. Είναι κυρίως εβραϊκή πόλη, αλλά με σημαντική αραβική μειονότητα. Ιδρύθηκε περίπου το 705-715 μ.Χ. από τον τοπικό κυβερνήτη των Ομαγιαδών και μελλοντικό χαλίφη, Σουλαϊμάν ιμπν Αμπντ αλ-Μαλίκ. Η Ράμλα βρίσκεται δίπλα στην οδό Via Maris, που συνδέει το παλαιό Κάιρο (Φουστάτη) με τη Δαμασκό, και συγκεκριμένα στη διασταύρωση αυτής με το δρόμο που ενώνει το λιμάνι της Γιάφας με την Ιερουσαλήμ.

Κατακτήθηκε πολλές φορές στη διάρκεια της ιστορίας της, από τους Αββασίδες, Ιχσινίδες, Φατιμίδες, Σελτζούκους Τούρκους, Σταυροφόρους, Μαμελούκους του Καΐρου, Οθωμανούς Τούρκους, Βρετανούς, και Ισραηλινούς. Μετά από μια επιδημία πανώλης το 1347, που μείωσε σε μεγάλο βαθμό τον πληθυσμό της, ένα τάγμα Φραγκισκανών μοναχών ίδρυσε εκεί ένα παράρτημά του. Υπό την αραβική και οθωμανική εξουσία η πόλη αποτέλεσε σημαντικό κέντρο εμπορίου. Ο γαλλικός στρατός του Μεγάλου Ναπολέοντα την κατέλαβε το 1799 καθ'οδόν προς την Άκρα.