Κωνσταντίνος Ζάππας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ Robot: Αφαίρεση κατηγοριών έτους γέννησης/θανάτου |
||
Γραμμή 18: | Γραμμή 18: | ||
{{DEFAULTSORT:Ζαππας Κωνσταντινος}} |
{{DEFAULTSORT:Ζαππας Κωνσταντινος}} |
||
[[Κατηγορία:Έλληνες ευεργέτες]] |
[[Κατηγορία:Έλληνες ευεργέτες]] |
||
[[Κατηγορία:Γεννήσεις το 1814]] |
|||
[[Κατηγορία:Θάνατοι το 1892]] |
Έκδοση από την 08:05, 10 Μαΐου 2017
Κωνσταντίνος Ζάππας | |
---|---|
Προσωπογραφία του Κωνσταντίνου Ζάππα | |
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Κωνσταντίνος Ζάππας (Ελληνικά) |
Γέννηση | 1814 Λάμποβο |
Θάνατος | 1892 Μαντ-λα-Ζολί |
Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα Οθωμανική Αυτοκρατορία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά Βλάχικη γλώσσα Γαλλικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | επιχειρηματίας ευεργέτης |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Κωνσταντίνος Χρήστου Ζάππας[1](1814–1892) ήταν διαπρεπής Έλληνας επιχειρηματίας, φιλάνθρωπος και εθνικός ευεργέτης. Έπαιξε μαζί με τον ξάδελφό του Ευάγγελου Ζάππα, σημαντικό ρόλο στην αναβίωση των Ολυμπιακών αγώνων.
Βιογραφία
Γεννήθηκε το 1814[1][2] στο Λάμποβο της Αλβανίας (εντός του ιστορικού χώρου της Βόρειας Ηπείρου) το οποίο τότε αποτελούσε έδαφος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Μετά τον θάνατο του Ευάγγελου Ζάππα, διαχειρίστηκε την περιουσία του ξαδέλφου του και ορίστηκε επικαρπωτής της «Επιτροπής των Ολυμπίων», της επιτροπής δηλαδή που είχε σκοπό την αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων.
Το 1881 αγόρασε μεγάλα τσιφλίκια στη Θεσσαλία, μερίμνησε για την ανέγερση (1874-1888) του καλλιμάρμαρου Ζαππείου Μεγάρου στην Αθήνα. Με επιδοτήσεις από την προσωπική περιουσία του κτίστηκαν τα πρότυπα Ζάππεια παρθεναγωγεία στην Κωνσταντινούπολη καθώς και πολλά άλλα εκπαιδευτήρια σε πολλές πόλεις και κωμοπόλεις της Ηπείρου και της Θράκης και συστήθηκαν υποτροφίες για τη μετεκπαίδευση σπουδαστών στις γεωργικές σχολές της Δυτικής Ευρώπης.
Πέθανε το 1892 στην πόλη Μαντ (Mantes-la-Jolie) της Γαλλίας. Ανδριάντας του έχει ανεγερθεί στην Αθήνα μπροστά από το Ζάππειο Μέγαρο.
Παραπομπές
- ↑ 1,0 1,1 Κ.Π. Ζαβιτσιάνου, Αρχεία Εθνικών Ευεργετών, μηνιαίον περιοδικόν σύγγραμμα, μέρος Α', τεύχος Ε', Αθήναι 1930, σ. 212.
- ↑ Νεολόγου Εβδομαδιαία Επιθεώρησις, τόμος Α', αρ. φ. 25, 1892, σ. 388.
Πηγές
- Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό. Εκδοτική Αθηνών. Αθήνα 1985.