Αλάτσατα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 5: Γραμμή 5:
[[File:Street in Alaçatı2.jpg|thumb|250 px|Σοκάκι στα Αλάτσατα.]]
[[File:Street in Alaçatı2.jpg|thumb|250 px|Σοκάκι στα Αλάτσατα.]]
[[File:Houses in Alaçatı.jpg|thumb|250 px|Σπίτια στα Αλάτσατα.]]
[[File:Houses in Alaçatı.jpg|thumb|250 px|Σπίτια στα Αλάτσατα.]]
Τα '''Αλάτσατα''' (τουρκικά: Alaçatı, Αλατσάτι) ή '''Αγριλιά''' είναι πόλη στη [[Χερσόνησος της Ερυθραίας|Χερσόνησο της Ερυθραίας]] της επαρχίας της [[Σμύρνη]]ς στη [[Μικρά Ασία]], σημερινή [[Τουρκία]] Το όνομα της πόλης προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη άλας, στην ελληνική δημοτική γλώσσα αλάτι.
Τα '''Αλάτσατα''' (τουρκικά: Alaçatı, Αλατσάτι) είναι πόλη στη [[Χερσόνησος της Ερυθραίας|Χερσόνησο της Ερυθραίας]] της επαρχίας της [[Σμύρνη]]ς στη [[Μικρά Ασία]], σημερινή [[Τουρκία]] Το όνομα της πόλης προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη άλας, στην ελληνική δημοτική γλώσσα αλάτι.


Η πόλη πριν από το 1922 είχε σχεδόν αμιγώς με [[Ορθοδοξία|Ελληνικό Ορθόδοξο]] [[Χριστιανισμός|χριστιανικό]] πληθυσμό. Ιδρύθηκε στα μέσα του 17ου αιώνα από Έλληνες μετανάστες. Από τα τέλη του 18ου αιώνα γνώρισε ιδιαίτερη οικονομική, πνευματική και πολιτιστική ανάπτυξη και εξελίχθηκε σε ένα από τα πιο σημαντικά αγροτικά κέντρα των δυτικών μικρασιατικών παραλίων. Η πόλη ιδρύθηκε στα μέσα του 17ου αιώνα. Προς το τέλος του 18ου αιώνα, γνώρισε μεγάλη οικονομική, πνευματική και πολιτιστική ανάπτυξη και έγινε ένα από τα πιο σημαντικά αγροτικά κέντρα των δυτικών μικρασιατικών παραλίων.
Η πόλη πριν από το 1922 είχε σχεδόν αμιγώς με [[Ορθοδοξία|Ελληνικό Ορθόδοξο]] [[Χριστιανισμός|χριστιανικό]] πληθυσμό. Ιδρύθηκε στα μέσα του 17ου αιώνα από Έλληνες μετανάστες. Από τα τέλη του 18ου αιώνα γνώρισε ιδιαίτερη οικονομική, πνευματική και πολιτιστική ανάπτυξη και εξελίχθηκε σε ένα από τα πιο σημαντικά αγροτικά κέντρα των δυτικών μικρασιατικών παραλίων. Η πόλη ιδρύθηκε στα μέσα του 17ου αιώνα. Προς το τέλος του 18ου αιώνα, γνώρισε μεγάλη οικονομική, πνευματική και πολιτιστική ανάπτυξη και έγινε ένα από τα πιο σημαντικά αγροτικά κέντρα των δυτικών μικρασιατικών παραλίων. Το επίνειό της ήταν η Αγριλιά.


Βρίσκεται στο δρόμο προς τη Σμύρνη, 50 χλμ δυτικά από αυτήν με έντονα διατηρημένα τα χαρακτηριστικά του [[Αιγαίο]]υ. Ήταν σημαντικό πολιτιστικό κέντρο, όπως αποδεικνύεται από τις αρχαιολογικές ανακαλύψεις που υπολογίζονται να είναι από την εποχή των Χιττιτών.
Βρίσκεται στο δρόμο προς τη Σμύρνη, 50 χλμ δυτικά από αυτήν με έντονα διατηρημένα τα χαρακτηριστικά του [[Αιγαίο]]υ. Ήταν σημαντικό πολιτιστικό κέντρο, όπως αποδεικνύεται από τις αρχαιολογικές ανακαλύψεις που υπολογίζονται να είναι από την εποχή των Χιττιτών.

Έκδοση από την 12:50, 19 Απριλίου 2017

Συντεταγμένες: 38°19′19″N 26°45′58″E / 38.32194°N 26.76611°E / 38.32194; 26.76611

Παραλία στα Αλάτσατα.
Σοκάκι στα Αλάτσατα.
Σπίτια στα Αλάτσατα.

Τα Αλάτσατα (τουρκικά: Alaçatı, Αλατσάτι) είναι πόλη στη Χερσόνησο της Ερυθραίας της επαρχίας της Σμύρνης στη Μικρά Ασία, σημερινή Τουρκία Το όνομα της πόλης προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη άλας, στην ελληνική δημοτική γλώσσα αλάτι.

Η πόλη πριν από το 1922 είχε σχεδόν αμιγώς με Ελληνικό Ορθόδοξο χριστιανικό πληθυσμό. Ιδρύθηκε στα μέσα του 17ου αιώνα από Έλληνες μετανάστες. Από τα τέλη του 18ου αιώνα γνώρισε ιδιαίτερη οικονομική, πνευματική και πολιτιστική ανάπτυξη και εξελίχθηκε σε ένα από τα πιο σημαντικά αγροτικά κέντρα των δυτικών μικρασιατικών παραλίων. Η πόλη ιδρύθηκε στα μέσα του 17ου αιώνα. Προς το τέλος του 18ου αιώνα, γνώρισε μεγάλη οικονομική, πνευματική και πολιτιστική ανάπτυξη και έγινε ένα από τα πιο σημαντικά αγροτικά κέντρα των δυτικών μικρασιατικών παραλίων. Το επίνειό της ήταν η Αγριλιά.

Βρίσκεται στο δρόμο προς τη Σμύρνη, 50 χλμ δυτικά από αυτήν με έντονα διατηρημένα τα χαρακτηριστικά του Αιγαίου. Ήταν σημαντικό πολιτιστικό κέντρο, όπως αποδεικνύεται από τις αρχαιολογικές ανακαλύψεις που υπολογίζονται να είναι από την εποχή των Χιττιτών.

Βιβλιογραφία

  • Γκαρμάτης Κ.Ι. Μαστροσταμάτη Μ.Ν., (2007), Μετά τα Αλάτσατα, Οι Αλατσατιανοί ανά τον Κόσμο, Α' έκδοση: Σύλλογος Αλατσατιανών "Τα Εισόδια της Θεοτόκου", Αθήνα, ISBN 978-960-87159-1-2
  • Κλεάνθης Φ.Ν., (2003), Αλάτσατα η Χαμένη Πατρίδα μου Β' έκδοση: Σύλλογος Αλατσατιανών "Τα Εισόδια της Θεοτόκου", Αθήνα, ISBN 960-87159-0-3
  • Βλάμος Α. Κ., (1946), Τα Αλάτσατα της Ιωνικής ή Ερυθραίας Χερσονήσου 1640-1914, Α' έκδοση: Μιχ. Τριανταφύλλου, Θεσσαλονίκη.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

  • [1] Σύλλογος Αλατσατιανών "Τα Εισόδια της Θεοτόκου", Αιγάλεω, Αθήνα
  • [2] Σύλλογος Αλατσατιανών Νομού Ηρακλείου, Κρήτη