Συριακή Ορθόδοξη Εκκλησία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 4: Γραμμή 4:
== Διεθνής παρουσία ==
== Διεθνής παρουσία ==
=== Δημογραφία ===
=== Δημογραφία ===
[[Αρχείο:MidyatChurch.jpg|μικρογραφία|211x211εσ|Μια συριακή ορθόδοξη εκκλησία στην Μιντιγιάτ, Τουρκίας.]]

Εκτιμάται ότι η εκκλησία έχει πάνω από 5.000.000 μέλη παγκόσμιος. Αυτό περιλαμβάνει 1.500.000 μέλη στην Ινδία και την ινδική διασπορά.<ref name="Kurian"/> Η πλειοψηφία των υπολοίπων οπαδών της είναι οι εθνοτικοι Συροχριστιανοί/Ασσύριοι, οι οποίοι περιλαμβάνουν τους αυτόχθονες προ-Αραβικούς πληθυσμούς της σύγχρονης Συρίας, του Ιράκ και τις Νοτιοανατολικής Τουρκίας.<ref>Gall, Timothy L. (ed). Worldmark Encyclopedia of Culture & Daily Life: Vol. 3 – Asia & Oceania. Cleveland, OH: Eastword Publications Development (1998); pg. 720–721.</ref> Ήταν επίσης η εθνική ομάδα που μετέτρεψε του Χριστιανούς του Σεντ Τόμας της Ινδίας το 700. Επιπλέον, υπάρχει επίσης μια μεγάλη Συριακή κοινότητα μεταξύ των Μάγιας μεταστραφέντες στη Γουατεμάλα. Επίσης υπάρχουν και μερικές άλλες αυτοκέφαλες (ανεξάρτητες) Συριακές Ορθόδοξες Εκκλησίες που ακολουθούν την ίδια ή παρόμοια λειτουργία.
Εκτιμάται ότι η εκκλησία έχει πάνω από 5.000.000 μέλη παγκόσμιος. Αυτό περιλαμβάνει 1.500.000 μέλη στην Ινδία και την ινδική διασπορά.<ref name="Kurian"/> Η πλειοψηφία των υπολοίπων οπαδών της είναι οι εθνοτικοι Συροχριστιανοί/Ασσύριοι, οι οποίοι περιλαμβάνουν τους αυτόχθονες προ-Αραβικούς πληθυσμούς της σύγχρονης Συρίας, του Ιράκ και τις Νοτιοανατολικής Τουρκίας.<ref>Gall, Timothy L. (ed). Worldmark Encyclopedia of Culture & Daily Life: Vol. 3 – Asia & Oceania. Cleveland, OH: Eastword Publications Development (1998); pg. 720–721.</ref> Ήταν επίσης η εθνική ομάδα που μετέτρεψε του Χριστιανούς του Σεντ Τόμας της Ινδίας το 700. Επιπλέον, υπάρχει επίσης μια μεγάλη Συριακή κοινότητα μεταξύ των Μάγιας μεταστραφέντες στη Γουατεμάλα. Επίσης υπάρχουν και μερικές άλλες αυτοκέφαλες (ανεξάρτητες) Συριακές Ορθόδοξες Εκκλησίες που ακολουθούν την ίδια ή παρόμοια λειτουργία.



Έκδοση από την 12:08, 27 Φεβρουαρίου 2017

Έμβλημα της Συριακής Εκκλησίας

Η Συριακή Ορθόδοξη Εκκλησία (κλασικά συριακά: ܥܕܬܐ ܣܘܪܝܝܬܐ ܬܪܝܨܬ ܫܘܒܚܐ), επίσης γνωστή ως Συριακή Ορθόδοξη Εκκλησία της Αντιοχείας, είναι μια αυτοκέφαλη Ανατολική Ορθόδοξη εκκλησία που βρίσκεται στην Ανατολική Μεσόγειο, με τα μέλη της διασκορπισμένα σε όλο τον κόσμο, κυρίως στη Σουηδία, την Ινδία, την Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Χρησιμοποιεί την παλαιότερη σωζόμενη Θεία Λειτουργία στον Χριστιανισμό, τη Θεία Λειτουργία του Αγίου Ιακώβου Αποστόλου, και χρησιμοποιεί την συριακή ως επίσημη και λειτουργική της γλώσσα. Η εκκλησία καθοδηγείται από τον Σύριο Πατριάρχη Αντιοχείας. Η Συριακή Ορθόδοξη Εκκλησία έχει της ρίζες της ιστορίας της σε μία από τις πρώτες χριστιανικές κοινότητες στην Αντιόχεια, που περιγράφεται στις Πράξεις των Αποστόλων (Καινή Διαθήκη, Πράξεις 11:26) και ιδρύθηκε από τον Απόστολο Πέτρο το 37 μ.Χ. Η εκκλησία έχει επικεφαλή τον σύριο Ορθόδοξο Πατριάρχη Αντιοχείας Ιγνάτιο Aphrem τον 2ο από το 2014.

Διεθνής παρουσία

Δημογραφία

Μια συριακή ορθόδοξη εκκλησία στην Μιντιγιάτ, Τουρκίας.

Εκτιμάται ότι η εκκλησία έχει πάνω από 5.000.000 μέλη παγκόσμιος. Αυτό περιλαμβάνει 1.500.000 μέλη στην Ινδία και την ινδική διασπορά.[1] Η πλειοψηφία των υπολοίπων οπαδών της είναι οι εθνοτικοι Συροχριστιανοί/Ασσύριοι, οι οποίοι περιλαμβάνουν τους αυτόχθονες προ-Αραβικούς πληθυσμούς της σύγχρονης Συρίας, του Ιράκ και τις Νοτιοανατολικής Τουρκίας.[2] Ήταν επίσης η εθνική ομάδα που μετέτρεψε του Χριστιανούς του Σεντ Τόμας της Ινδίας το 700. Επιπλέον, υπάρχει επίσης μια μεγάλη Συριακή κοινότητα μεταξύ των Μάγιας μεταστραφέντες στη Γουατεμάλα. Επίσης υπάρχουν και μερικές άλλες αυτοκέφαλες (ανεξάρτητες) Συριακές Ορθόδοξες Εκκλησίες που ακολουθούν την ίδια ή παρόμοια λειτουργία.

Παραπομπές

  1. Σφάλμα αναφοράς: Σφάλμα παραπομπής: Λανθασμένο <ref>. Δεν υπάρχει κείμενο για τις παραπομπές με όνομα Kurian.
  2. Gall, Timothy L. (ed). Worldmark Encyclopedia of Culture & Daily Life: Vol. 3 – Asia & Oceania. Cleveland, OH: Eastword Publications Development (1998); pg. 720–721.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι