Πετρόνιος Μάξιμος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 44: | Γραμμή 44: | ||
==Η Βασιλεία και το τέλος του== |
==Η Βασιλεία και το τέλος του== |
||
Δεν επέδειξε ηγετικά προσόντα, γεγονός συμβατό με τη γενικότερη παρακμή του βασιλείου του.<ref name="Πάπυρος Λαρούς"></ref> Όταν πέθανε η σύζυγος του (Λουκίνα), παντρεύτηκε τη χήρα του Ουαλεντινιανού [[Λικινία |
Δεν επέδειξε ηγετικά προσόντα, γεγονός συμβατό με τη γενικότερη παρακμή του βασιλείου του.<ref name="Πάπυρος Λαρούς"></ref> Όταν πέθανε η σύζυγος του (Λουκίνα), παντρεύτηκε τη χήρα του Ουαλεντινιανού [[Λικινία Ευδοξία]].<ref name="Jones & Martindale, pg. 751">Jones & Martindale, pg. 751</ref>Η Λικίνια, η οποία πιθανώς τον παντρεύτηκε για να εκδικηθεί το θάνατο του πρώτου της συζύγου<ref name="Mathisen, ''Petronius Maximus''"/>, δεν άργησε να προσεταιριστεί τον πανίσχυρο τότε βασιλιά των [[Βάνδαλοι|Βανδάλων]] [[Γιζέριχος|Γιζέριχο]] και να του ζητήσει βοήθεια ώστε να απαλλαγεί από τον σύζυγο της. Ο Γιζέριχος αποβιβάστηκε στην Ιταλία κι αφού κατέλαβε τη [[Αρχαία Ρώμη|Ρώμη]] εκθρόνισε τον Πετρόνιο ο οποίος δολοφονήθηκε λιθοβολούμενος από τον όχλο της Ρώμης<ref name="Πάπυρος Λαρούς"></ref>. Κατά άλλη εκδοχή αναφέρεται ότι σκοτώθηκε από «ένα Ρωμαίο στρατιώτη που ονομαζόταν ''Ursus''<ref>Brown, p. 350</ref>. Το σώμα του πετάχτηκε ακρωτηριασμένο στον [[Τίβερης|Τίβερη]] ποταμό.<ref name="Mathisen, ''Petronius Maximus''"/><ref>Canduci, pg. 161</ref> Ο γιος του από τον πρώτο του γάμο [[Παλλάδιος (καίσαρας)|Παλλάδιος]] ο οποίος υπήρξε καίσαρας στο ίδιο διάστημα και είχε παντρευτεί τη μεγαλύτερη κόρη του Ουαλεντινιανού, πιθανότατα δολοφονήθηκε επίσης από τον όχλο.<ref name="Mathisen, ''Petronius Maximus''"/><ref>Cameron, pg. 21</ref> Εντωμεταξύ ο αρχηγός των Βανδάλων Γιζέριχος απέσπασε λάφυρα, συνέλαβε αιχμαλώτους και πήρε την Λικίνια Ευδοξία και τις δύο κόρες της μαζί του.<ref name="Πάπυρος Λαρούς"></ref> |
||
==Πηγές== |
==Πηγές== |
Έκδοση από την 11:08, 15 Φεβρουαρίου 2017
Πετρόνιος Μάξιμος | |
---|---|
Σόλιδος που απεικονίζει τον Πετρόνιο Μάξιμο | |
Ρωμαίος αυτοκράτορας | |
Περίοδος | 17 Μαρτίου μέχρι 22 Απριλίου του 455 |
Προκάτοχος | Ουαλεντινιανός Γ΄ |
Διάδοχος | Άβιτος |
Γέννηση | 396 |
Θάνατος | 22 Απριλίου 455 (59 ετών) |
Σύζυγος | πιθανώς η Λουκίνα, μετέπειτα η Λικίνια Ευδοξία |
Επίγονοι | Παλλάδιος (καίσαρας) |
Πατέρας | πιθανώς ο Ανίκιος Προμπίνος[1] |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα ( ) |
Ο Πετρόνιος Μάξιμος[2] (Flavius Anicius Petronius Maximus Augustus[3], 396 - 22 Απριλίου 455) ήταν βραχύβιος αυτοκράτορας της δυτικής ρωμαϊκής αυτοκρατορίας το 455. Θεωρείται ως ο αυτοκράτορας που σηματοδοτεί την έναρξη του οριστικού τέλους της δυτικής αυτοκρατορίας. Δολοφονήθηκε πιθανότατα από τον ρωμαϊκό όχλο δύο μήνες μετά την ενθρόνιση του. Διάδοχος του ήταν ο Άβιτος
Η ανάρρηση στον θρόνο
Ο Πετρόνιος Μάξιμος ήταν αξιωματικός στην υπηρεσία του αυτοκράτορα Ονώριου από το 411 μέχρι το 423 οπότε ανέβηκε γρήγορα την ιεραρχία.[4] Το 455 δολοφόνησε τον αυτοκράτορα Ουαλεντινιανό κατά τη διάρκεια τοξοβολίας στο Άρεως Πεδίον στη Ρώμη, χρησιμοποιώντας δύο Ούννους υπηρέτες με αφορμή την προσβολή της συζύγου του[4]. Ως εκ τούτου ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας με τη βοήθεια του στρατού[5].
Η Βασιλεία και το τέλος του
Δεν επέδειξε ηγετικά προσόντα, γεγονός συμβατό με τη γενικότερη παρακμή του βασιλείου του.[5] Όταν πέθανε η σύζυγος του (Λουκίνα), παντρεύτηκε τη χήρα του Ουαλεντινιανού Λικινία Ευδοξία.[6]Η Λικίνια, η οποία πιθανώς τον παντρεύτηκε για να εκδικηθεί το θάνατο του πρώτου της συζύγου[4], δεν άργησε να προσεταιριστεί τον πανίσχυρο τότε βασιλιά των Βανδάλων Γιζέριχο και να του ζητήσει βοήθεια ώστε να απαλλαγεί από τον σύζυγο της. Ο Γιζέριχος αποβιβάστηκε στην Ιταλία κι αφού κατέλαβε τη Ρώμη εκθρόνισε τον Πετρόνιο ο οποίος δολοφονήθηκε λιθοβολούμενος από τον όχλο της Ρώμης[5]. Κατά άλλη εκδοχή αναφέρεται ότι σκοτώθηκε από «ένα Ρωμαίο στρατιώτη που ονομαζόταν Ursus[7]. Το σώμα του πετάχτηκε ακρωτηριασμένο στον Τίβερη ποταμό.[4][8] Ο γιος του από τον πρώτο του γάμο Παλλάδιος ο οποίος υπήρξε καίσαρας στο ίδιο διάστημα και είχε παντρευτεί τη μεγαλύτερη κόρη του Ουαλεντινιανού, πιθανότατα δολοφονήθηκε επίσης από τον όχλο.[4][9] Εντωμεταξύ ο αρχηγός των Βανδάλων Γιζέριχος απέσπασε λάφυρα, συνέλαβε αιχμαλώτους και πήρε την Λικίνια Ευδοξία και τις δύο κόρες της μαζί του.[5]
Πηγές
Πρωτογενείς
Δευτερογενείς
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα, τόμος 40, σελίδα 270.
- Canduci, Alexander (2010). Triumph & Tragedy: The Rise and Fall of Rome's Immortal Emperors. Pier 9. ISBN 978-1-74196-598-8.
- Drinkwater, John· Elton, Hugh (2002). Fifth-Century Gaul: A Crisis of Identity?'. Cambridge, England: Cambridge University Press. ISBN 0-521-52933-6.
- Jones, Arnold Hugh Martin· Martindale, John Robert (1992). The Prosopography of the Later Roman Empire volume 2. Cambridge, England: Cambridge University Press. ISBN 0-521-20159-4.
Παραπομπές
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Προκάτοχος: Ουαλεντινιανός Γ΄ |
Αυτοκράτορας της Ρώμης Συναυτοκράτορας: 455-455 |
Διάδοχος: Άβιτος |
|
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Petronius Maximus της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |