Χέρριτ Ντάου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 15: Γραμμή 15:


==Φωτοθήκη Ι==
==Φωτοθήκη Ι==
<gallery mode="packed" heights="154px" caption="Αυτοπροσωπογραφίες του Χέρριτ Ντάου">
<gallery mode="packed" heights="174px" caption="Αυτοπροσωπογραφίες του Χέρριτ Ντάου">
File:Self-portrait by Gerrit Dou.jpg|''Αυτοπροσωπογραφία'', 1635–1638, [[Μουσείο και Πινακοθήκη του Τσέλτενχαμ]]
File:Self-portrait by Gerrit Dou.jpg|''Αυτοπροσωπογραφία'', 1635–1638, [[Μουσείο και Πινακοθήκη του Τσέλτενχαμ]]
File:Gerard Dou - Painter in his Studio - WGA06642.jpg|''Ο ζωγράφος στο εργαστήριό του'', 1647
File:Gerard Dou - Painter in his Studio - WGA06642.jpg|''Ο ζωγράφος στο εργαστήριό του'', 1647

Έκδοση από την 12:09, 7 Φεβρουαρίου 2017

Χέρριτ Ντάου
Γέννηση7  Απριλίου 1613[1][2][3]
Λέιντεν[4]
Θάνατος9  Φεβρουαρίου 1675[3][5][6]
Λέιντεν[7]
Τόπος ταφήςναός του Αποστόλου Πέτρου στο Λέιντεν
Χώρα πολιτογράφησηςΟλλανδία[8]
Ιδιότηταζωγράφος[9] και εικαστικός καλλιτέχνης[10]
ΓονείςDouwe Jansz. και Marijtje Jansdr. van Rosenburg
Κίνημαζωγραφική της "Χρυσής ολλανδικής εποχής" και fijnschilder[11]
Καλλιτεχνικά ρεύματαζωγραφική της "Χρυσής ολλανδικής εποχής" και fijnschilder[11]
Σημαντικά έργαΝεαρή μητέρα, Νεαρή γυναίκα που κρατά μια λάμπα, Άνδρας που καπνίζει πίπα και The Dropsical Woman[12]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Χέρριτ Ντάου (ολλανδικά: Gerrit Dou, αναγραφόμενος και Gerard (μικρό όνομα) και Douw ή Dow (επώνυμο), 7 Απριλίου 1613 – 9 Φεβρουαρίου 1675) ήταν Ολλανδός ζωγράφος της ολλανδικής Χρυσής Εποχής, του οποίου οι μικροί, πολύ φροντισμένοι πίνακες είναι χαρακτηριστικοί της Σχολής των fijnschilders (σε ελεύθερη απόδοση "λεπτών ζωγράφων") του Λέιντεν. Ειδικευόταν σε ρωπογραφίες και είναι γνωστός για τους πίνακες με "οφθαλμαπάτη" σε εσοχές και τον φωτισμό των σκηνών με κεριά, χρησιμοποιώντας την τεχνική του κιαροσκούρο. Διετέλεσε μαθητής του Ρέμπραντ.

Βιογραφία

Κορίτσι τεμαχίζει κρεμμύδια, 1646

Ο Ντάου γεννήθηκε στο Λέιντεν, όπου ο πατέρας του ήταν κατασκευαστής έγχρωμων γυαλιών.[13] Σπούδασε σχέδιο με τον Μπαρτολομέους Ντολέντο και στη συνέχεια εκπαιδεύτηκε στο υαλουργείο έγχρωμων γυαλιών του Πίτερ Κάουβενχορν. Τον Φεβρουάριο του 1628, σε ηλικία 14 ετών, ο πατέρας του τον έστειλε να εκπαιδευτεί στο εργαστήριο του Ρέμπραντ (ο οποίος τότε ήταν 21 ετών), ο οποίος ζούσε εκεί κοντά.[13] Από τον Ρέμπραντ, με τον οποίο παρέμεινε για τρία περίπου χρόνια, απέκτησε την ικανότητα στον χρωματισμό και το ύφος του Δασκάλου του είναι εμφανές σε μερικούς από τους πρώτους του πίνακες, ιδιαίτερα σε αυτοπροσωπογραφία του σε ηλικία 22 ετών (Συλλογή Μπριτζγουότερ) και στο έργο Ο τυφλός Τωβίτ πηγαίνει να συναντήσει τον γιο του (Κάστρο Wardour) (σημ. οι θέσεις των πινάκων ίσως σήμερα είναι διαφορετικές).[14]

Σε σχετικά πρώιμο σημείο της σταδιοδρομίας του, όμως, ανέπτυξε το δικό του, ξεχωριστό ύφος, το οποίο διέφερε σημαντικά από αυτό του Ρέμπραντ, στο οποίο καλλιέργησε λεπτό και περίτεχνο τρόπο επεξεργασίας του έργου του. Λέγεται ότι κάποτε χρειάστηκε πέντε ημέρες για να ζωγραφίσει ένα χέρι και το έργο του ήταν τόσο προσεγμένο, ώστε θεώρησε αναγκαίο να φτιάξει δικά του πινέλα.[14]

Γυναίκα που παίζει Κλαβίχορδο, περ. 1665

Παρά τη λεπτολογία του, το γενικό αποτέλεσμα είναι αρμονικό και απαλλαγμένο από ακαμψίες, ενώ οι χρωματισμοί του είναι πάντα δροσεροί και διάφανοι. Συχνά οι σκηνές του φωτίζονται από μικρά φανάρια ή κεριά, με το αποτέλεσμα αυτών των φωτισμών να αναπαράγεται με απαράμιλλη πιστότητα κι επιδεξιότητα. Συχνά ζωγράφιζε με τη βοήθεια ενός κοίλου κατόπτρου και, για να επιτύχει τη μέγιστη ακρίβεια κοιτούσε το αντικείμενο που απεικόνιζε μέσω πλαισίου, στο οποίο είχε δημιουργήσει τετράγωνα με μεταξωτό νήμα. Η ενασχόλησή του με τα πορτρέτα, η οποία αρχικά ήταν σημαντική, σταδιακά έφθινε, καθώς τα μοντέλα του δεν ήταν διατεθειμένα να του διαθέσουν τον χρόνο που αυτός θεωρούσε απαραίτητο. Οι πίνακές του ήταν πάντα μικροί σε μέγεθος. Σήμερα του αποδίδονται περί τα 200 έργα, τα οποία μπορεί κανείς να συναντήσει σε όλες τις μεγάλες μουσειακές συλλογές ανά την Ευρώπη.[14] Ως αριστουργήματά του θεωρούνται Η υδρωπική γυναίακα (1663) και η Ολλανδέζα νοικοκυρά (1650), σήμερα και τα δύο στο Μουσείο του Λούβρου. Το νυκτερινό σχολείο, σήμερα στο Ρέικσμουζεουμ του Άμστερνταμ είναι το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα σκηνής φωτισμένης με κερί, τομέας στον οποίο διέπρεψε. Στην Εθνική Πινακοθήκη Λονδίνου συναντά κανείς τα έργα του ''το κατάστημα του ορνιθοπώλη (1672) και την αυτοπροσωπογραφία του (στο πλαίσιο παρουσίασης του παρόντος λήμματος).[14] Οι πίνακές του ήταν ιδιαίτερα ακριβείς, αποτιμούνταν σε υψηλές τιμές κι ένας πάτρονάς του, ο Πίτερ Σπίρινγκ (Pieter Spiering), ο οποίος δραστηριοποιούνταν στη Χάγη ως πρεσβευτής της Σουηδίας από τα μέσα της δεκαετίας του 1630, του κατέβαλε 500 γκίλντερς ετησίως, απλά για να έχει το δικαίωμα της πρώτης άρνησης των τελευταίων του έργων.[15] Η βασίλισσα Χριστίνα της Σουηδίας διέθετε έντεκα πίνακες του Ντάου και ο Κόζιμο Γ΄ των Μεδίκων επισκέφθηκε την οικία του, απ' όπου πιθανόν και αγόρασε τουλάχιστον ένα έργο του, από αυτά που σήμερα διαθέτει η πινακοθήκη Ουφίτσι. Η Ολλανδική Βασιλική Αυλή, ωστόσο, προτιμούσε έργα με περισσότερο κλασικές τάσεις.[16]

Ο Ντάου απεβίωσε στο Λέιντεν.[14] Ανάμεσα στους πλέον αξιόλογους μαθητές του περιλαμβάνονται οι Φρανς φαν Μίρις ο πρεσβύτερος[14] και ο Χάμπριιλ Μέτσου. Μαθητές του διετέλεσαν, επίσης, οι Μπαρτολομέους Μάτον, Κάρελ ντε Μόορ, Ματτάις Ναιβέ, Άμπραχαμ ντε Πάπε, Χόντφριντ Σχάλκεν, Πίτερ Κορνέλις φαν Σλίνγκενλαντ, Ντομένικους φαν Τολλ, Χάισμπερτ Άντριενς Φερμπρούγκε και Πίτερ Χέρμανς Φερέλστ.[17]

Φωτοθήκη Ι

Ερμηνείες

Αστρονόμος στο φως του κεριού
Νεαρή γυναίκα με μαύρο βέλο , περ. 1660



Παραπομπές

  1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb14465757r. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. «Gerard Dou». (Ολλανδικά) RKDartists. 23986.
  3. 3,0 3,1 «Gerrit Dou». Biografisch Portaal. 02449813.
  4. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jn20011018112. Ανακτήθηκε στις 28  Ιανουαρίου 2023.
  5. «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Gerrit-Dou. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  6. (Αγγλικά) SNAC. w6g45g98. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  7. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jn20011018112. Ανακτήθηκε στις 29  Ιανουαρίου 2023.
  8. artist list of the National Museum of Sweden. 12  Φεβρουαρίου 2016. kulturnav.org/2909b8b6-b036-4b85-b33d-34a4d4f2a787. Ανακτήθηκε στις 27  Φεβρουαρίου 2016.
  9. The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/58869. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  10. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jn20011018112. Ανακτήθηκε στις 15  Δεκεμβρίου 2022.
  11. 11,0 11,1 Ανακτήθηκε στις 30  Σεπτεμβρίου 2016.
  12. Τζον Σμιθ: (Αγγλικά) Gerard Dow catalogue raisonné, 1829. 1829. archive.org/details/catalogueraisonn01smituoft/page/3/mode/1up. σελ. 3.
  13. 13,0 13,1 Baer, σελ. 28
  14. 14,0 14,1 14,2 14,3 14,4 14,5 Encyclopaedia Britannica 1911
  15. Baer, σελ. 30. Ο Σπίρινγκ ήταν γιος ευκατάστατου κατασκευαστή ταπισερί από το Ντελφτ.
  16. Baer, σελ. 32
  17. «Home Gerard Dou». rkd.nl. 

Πηγές

  • Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο, σήμερα σε κοινή χρήση: Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Douw, Gerhard". Encyclopædia Britannica (11th ed.). Cambridge University Press.
  • Baer, Ronni (2000). «The Life and Art of Gerrit Dou». Στο: Wheelock, Arthur K. Gerrit Dou 1613–75: Master Painter in the Age of Rembrandt (exhibition catalogue). National Gallery of Art Washington; Yale University Press. ISBN 0 89468 248 2. 
  • Gerrit Dou (1613–1675): Master Painter in the Age of Rembrandt at the National Gallery of Art

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Gerard Dou στο Wikimedia Commons Πρότυπο:Wikisourcepar