Φρειδερίκος Φραγκίσκος του Βολφενμπύτελ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μικροδιορθώσεις
Γραμμή 14: Γραμμή 14:
|πλήρες_όνομα =
|πλήρες_όνομα =
|βασιλικός_οίκος = [[Οίκος των Γουέλφων|Γουέλφων]]
|βασιλικός_οίκος = [[Οίκος των Γουέλφων|Γουέλφων]]
|πατέρας = [[Φερδινάνδος Αλβέρτος Β΄ του Βολφενμπύτελ|Φερδινάνδος-Αλβέρτος Β']]
|πατέρας = [[Φερδινάνδος Αλβέρτος Β΄ του Βολφενμπύτελ|Φερδινάνδος-Αλβέρτος Β΄]]
|μητέρα = Αντουανέτα των Γουέλφων-Λύνεμπουργκ
|μητέρα = Αντουανέτα των Γουέλφων-Λύνεμπουργκ
|ημ_γέννησης = [[1732]]
|ημ_γέννησης = [[1732]]
Γραμμή 22: Γραμμή 22:
}}
}}
Ο '''Φρειδερίκος-Φραγκίσκος''' (1732 - 14 Οκτωβρίου 1758) από τον [[Οίκος των Γουέλφων|Οίκο των Γουέλφων]]. Πολέμησε στο Χόχκιχ του Μπάουτσεν τους Αυστριακούς γενναία και σκοτώθηκε στη μάχη.
Ο '''Φρειδερίκος-Φραγκίσκος''' (1732 - 14 Οκτωβρίου 1758) από τον [[Οίκος των Γουέλφων|Οίκο των Γουέλφων]]. Πολέμησε στο Χόχκιχ του Μπάουτσεν τους Αυστριακούς γενναία και σκοτώθηκε στη μάχη.

==Βιογραφία==
==Βιογραφία==
Ήταν γιος του [[Φερδινάνδος Αλβέρτος Β΄ του Βολφενμπύτελ|Φερδινάνδου-Αλβέρτου Β']] πρίγκιπα του Βολφενμπύτελ και της Αντουανέτας των Γουέλφων, κόρης του [[Λουδοβίκος Ροδόλφος του Βολφενμπύτελ|Λουδοβίκου-Ροδόλφου]] πρίγκιπα του Βολφενμπύτελ. Ο πατέρας του ήταν πρίγκιπας του Μπέβερν, αλλά όταν νυμφεύτηκε την Αντουανέτα, κόρη του εξαδέλφου του, διαδέχθηκε τον Λουδοβίκο-Ροδόλφο και έγινε πρίγκιπας του Βολφενμπύτελ.
Ήταν γιος του [[Φερδινάνδος Αλβέρτος Β΄ του Βολφενμπύτελ|Φερδινάνδου-Αλβέρτου Β΄]] πρίγκιπα του Βολφενμπύτελ και της Αντουανέτας των Γουέλφων, κόρης του [[Λουδοβίκος Ροδόλφος του Βολφενμπύτελ|Λουδοβίκου-Ροδόλφου]] πρίγκιπα του Βολφενμπύτελ. Ο πατέρας του ήταν πρίγκιπας του Μπέβερν, αλλά όταν νυμφεύτηκε την Αντουανέτα, κόρη του εξαδέλφου του, διαδέχθηκε τον Λουδοβίκο-Ροδόλφο και έγινε πρίγκιπας του Βολφενμπύτελ.


Ήταν το νεαρότερο από τα 13 παιδιά του Φερδινάνδου-Αλβέρτου Β'. Η αδελφή του Λουίζα είχε παντρευτεί τον [[Αύγουστος Γουλιέλμος της Πρωσίας|Αύγουστο-Γουλιέλμο]], αδελφό του Μεγάλου [[Φρειδερίκος Β΄ της Πρωσίας|Φρειδερίκου Β']] βασιλιά της Πρωσίας.<ref>Ferdinand Spehr, „Friedrich Franz“, Allgemeine Deutsche Biographie, herausgegeben von der Historischen Kommission bei der Bayerischen Akademie der Wissenschaften, Band 7 (1878), S. 505, Digitale Volltext-Ausgabe in Wikisource, here.(Version vom 19. Januar 2017, 20:42 Uhr UTC)</ref> Οι τρεις μεγαλύτεροι αδελφοί του ήταν στρατηγοί: ο [[Άντον Ούλριχ του Βολφενμπύτελ|Άντον-Ούλριχ]] στη Ρωσία, όπου ο γιος του [[Ιβάν ΣΤ΄ της Ρωσίας|Ιβάν ΣΤ']] έγινε τσάρος· ο [[Λουδοβίκος Ερνέστος του Βολφενμπύτελ|Λουδοβίκος-Ερνέστος]] στην Ολλανδία, όπου έγινε ουσιαστικά (de facto) κυβερνήτης της χώρας και ο [[Φερδινάνδος του Βολφενμπύτελ|Φερδινάνδος]] στην Πρωσία, που εξώθησε τους Γάλλους από το Αννόβερο.
Ήταν το νεαρότερο από τα 13 παιδιά του Φερδινάνδου-Αλβέρτου Β΄. Η αδελφή του Λουίζα είχε παντρευτεί τον [[Αύγουστος Γουλιέλμος της Πρωσίας|Αύγουστο-Γουλιέλμο]], αδελφό του Μεγάλου [[Φρειδερίκος Β΄ της Πρωσίας|Φρειδερίκου Β΄]] βασιλιά της Πρωσίας.<ref>Ferdinand Spehr, „Friedrich Franz“, Allgemeine Deutsche Biographie, herausgegeben von der Historischen Kommission bei der Bayerischen Akademie der Wissenschaften, Band 7 (1878), S. 505, Digitale Volltext-Ausgabe in Wikisource, here.(Version vom 19. Januar 2017, 20:42 Uhr UTC)</ref> Οι τρεις μεγαλύτεροι αδελφοί του ήταν στρατηγοί: ο [[Άντον Ούλριχ του Βολφενμπύτελ|Άντον-Ούλριχ]] στη Ρωσία, όπου ο γιος του [[Ιβάν ΣΤ΄ της Ρωσίας|Ιβάν ΣΤ΄]] έγινε τσάρος· ο [[Λουδοβίκος Ερνέστος του Βολφενμπύτελ|Λουδοβίκος-Ερνέστος]] στην Ολλανδία, όπου έγινε ουσιαστικά (de facto) κυβερνήτης της χώρας και ο [[Φερδινάνδος του Βολφενμπύτελ|Φερδινάνδος]] στην Πρωσία, που εξώθησε τους Γάλλους από το Αννόβερο.


Το 1758 οι Αυστριακοί υπό τον Ντουάν επιτέθηκαν στους Πρώσους στο στρατόπεδό τους μπροστά από το χωριό Χόχκιχ πριν το ξημέρωμα, αιφνιδιάζοντάς τους. Ο στρατηγός Τζέιμς Κέιθ, φίλος του Φρειδερίκου, ανέλαβε την άμυνα, αφήνοντας τον φίλο του να υποχωρήσει από το Χόχκιχ. Η δράση αυτή του Κέιθ απώθησε αρχικά τους Αυστριακούς, δίνοντας την ελπίδα στον Φρειδερίκο ότι η κατάσταση μπορούσε να αντιστραφεί. Ακόμη και όταν πυροβολήθηκε ο Κέιθ, ο Φρειδερίκος πίστευε ότι μπορούν να νικήσουν, έτσι πήγε στα πίσω κλιμάκια για να αναλάβει διοίκηση, όπου βρήκε το πεζικό, μετά την απώλεια του στρατηγού τους να περιπλανιέται στο χωριό. Τους διέταξε να προωθηθούν, στέλνοντας ενισχύσεις υπό τον επ' αδελφή γαμπρό του. Καθώς πλησίαζε το χωριό, ένα αυστριακό κανόνι του απέκοψε το κεφάλι από τους ώμους του και οι στρατιώτες του αποθαρρυμένοι, σκορπίστηκαν.<ref>Herbert J. Redman, Frederick the Great and the Seven Years' War, 1756–1763. pp 242–249.</ref>
Το 1758 οι Αυστριακοί υπό τον Ντουάν επιτέθηκαν στους Πρώσους στο στρατόπεδό τους μπροστά από το χωριό Χόχκιχ πριν το ξημέρωμα, αιφνιδιάζοντάς τους. Ο στρατηγός Τζέιμς Κέιθ, φίλος του Φρειδερίκου, ανέλαβε την άμυνα, αφήνοντας τον φίλο του να υποχωρήσει από το Χόχκιχ. Η δράση αυτή του Κέιθ απώθησε αρχικά τους Αυστριακούς, δίνοντας την ελπίδα στον Φρειδερίκο ότι η κατάσταση μπορούσε να αντιστραφεί. Ακόμη και όταν πυροβολήθηκε ο Κέιθ, ο Φρειδερίκος πίστευε ότι μπορούν να νικήσουν, έτσι πήγε στα πίσω κλιμάκια για να αναλάβει διοίκηση, όπου βρήκε το πεζικό, μετά την απώλεια του στρατηγού τους να περιπλανιέται στο χωριό. Τους διέταξε να προωθηθούν, στέλνοντας ενισχύσεις υπό τον επ' αδελφή γαμπρό του. Καθώς πλησίαζε το χωριό, ένα αυστριακό κανόνι του απέκοψε το κεφάλι από τους ώμους του και οι στρατιώτες του αποθαρρυμένοι, σκορπίστηκαν.<ref>Herbert J. Redman, Frederick the Great and the Seven Years' War, 1756–1763. pp 242–249.</ref>


Στον έφιππο ανδριάντα του Φρειδερίκου Β' στη λεωφόρο με τις Φλαμουριές (unter den Linden) στο κέντρο (Mittle) του Βερολίνου που εγκαινιάστηκε το 1851, χαράχτηκε το όνομα του Φρειδερίκου-Φραγκίσκου.<ref>Denkmal König Friedrichs des Grossen: enthüllt am 31. Mai 1851, Verlag der Deckerschen Geheimen Ober-Hofbuchdruckerei, 1851, p. 8.</ref>
Στον έφιππο ανδριάντα του Φρειδερίκου Β' στη λεωφόρο με τις Φλαμουριές (unter den Linden) στο κέντρο (Mittle) του Βερολίνου που εγκαινιάστηκε το 1851, χαράχτηκε το όνομα του Φρειδερίκου-Φραγκίσκου.<ref>Denkmal König Friedrichs des Grossen: enthüllt am 31. Mai 1851, Verlag der Deckerschen Geheimen Ober-Hofbuchdruckerei, 1851, p. 8.</ref>
==Πηγές==


==Παραπομπές==
{{ενσωμάτωση κειμένου|en|Frederick Francis of Brunswick-Wolfenbüttel}}
{{παραπομπές}}


{{ενσωμάτωση κειμένου|en|Frederick Francis of Brunswick-Wolfenbüttel}}
==Αναφορές==

Έκδοση από την 11:05, 30 Ιανουαρίου 2017

Φρειδερίκος-Φραγκίσκος
Γέννηση1732
Θάνατος14 Οκτωβρίου 1758 (ετών 26)
Χόχκιρχ, Μπάουτσεν Σαξονίας
ΟίκοςΓουέλφων
ΠατέραςΦερδινάνδος-Αλβέρτος Β΄
ΜητέραΑντουανέτα των Γουέλφων-Λύνεμπουργκ
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π  σ  ε )

Ο Φρειδερίκος-Φραγκίσκος (1732 - 14 Οκτωβρίου 1758) από τον Οίκο των Γουέλφων. Πολέμησε στο Χόχκιχ του Μπάουτσεν τους Αυστριακούς γενναία και σκοτώθηκε στη μάχη.

Βιογραφία

Ήταν γιος του Φερδινάνδου-Αλβέρτου Β΄ πρίγκιπα του Βολφενμπύτελ και της Αντουανέτας των Γουέλφων, κόρης του Λουδοβίκου-Ροδόλφου πρίγκιπα του Βολφενμπύτελ. Ο πατέρας του ήταν πρίγκιπας του Μπέβερν, αλλά όταν νυμφεύτηκε την Αντουανέτα, κόρη του εξαδέλφου του, διαδέχθηκε τον Λουδοβίκο-Ροδόλφο και έγινε πρίγκιπας του Βολφενμπύτελ.

Ήταν το νεαρότερο από τα 13 παιδιά του Φερδινάνδου-Αλβέρτου Β΄. Η αδελφή του Λουίζα είχε παντρευτεί τον Αύγουστο-Γουλιέλμο, αδελφό του Μεγάλου Φρειδερίκου Β΄ βασιλιά της Πρωσίας.[1] Οι τρεις μεγαλύτεροι αδελφοί του ήταν στρατηγοί: ο Άντον-Ούλριχ στη Ρωσία, όπου ο γιος του Ιβάν ΣΤ΄ έγινε τσάρος· ο Λουδοβίκος-Ερνέστος στην Ολλανδία, όπου έγινε ουσιαστικά (de facto) κυβερνήτης της χώρας και ο Φερδινάνδος στην Πρωσία, που εξώθησε τους Γάλλους από το Αννόβερο.

Το 1758 οι Αυστριακοί υπό τον Ντουάν επιτέθηκαν στους Πρώσους στο στρατόπεδό τους μπροστά από το χωριό Χόχκιχ πριν το ξημέρωμα, αιφνιδιάζοντάς τους. Ο στρατηγός Τζέιμς Κέιθ, φίλος του Φρειδερίκου, ανέλαβε την άμυνα, αφήνοντας τον φίλο του να υποχωρήσει από το Χόχκιχ. Η δράση αυτή του Κέιθ απώθησε αρχικά τους Αυστριακούς, δίνοντας την ελπίδα στον Φρειδερίκο ότι η κατάσταση μπορούσε να αντιστραφεί. Ακόμη και όταν πυροβολήθηκε ο Κέιθ, ο Φρειδερίκος πίστευε ότι μπορούν να νικήσουν, έτσι πήγε στα πίσω κλιμάκια για να αναλάβει διοίκηση, όπου βρήκε το πεζικό, μετά την απώλεια του στρατηγού τους να περιπλανιέται στο χωριό. Τους διέταξε να προωθηθούν, στέλνοντας ενισχύσεις υπό τον επ' αδελφή γαμπρό του. Καθώς πλησίαζε το χωριό, ένα αυστριακό κανόνι του απέκοψε το κεφάλι από τους ώμους του και οι στρατιώτες του αποθαρρυμένοι, σκορπίστηκαν.[2]

Στον έφιππο ανδριάντα του Φρειδερίκου Β' στη λεωφόρο με τις Φλαμουριές (unter den Linden) στο κέντρο (Mittle) του Βερολίνου που εγκαινιάστηκε το 1851, χαράχτηκε το όνομα του Φρειδερίκου-Φραγκίσκου.[3]

Παραπομπές

  1. Ferdinand Spehr, „Friedrich Franz“, Allgemeine Deutsche Biographie, herausgegeben von der Historischen Kommission bei der Bayerischen Akademie der Wissenschaften, Band 7 (1878), S. 505, Digitale Volltext-Ausgabe in Wikisource, here.(Version vom 19. Januar 2017, 20:42 Uhr UTC)
  2. Herbert J. Redman, Frederick the Great and the Seven Years' War, 1756–1763. pp 242–249.
  3. Denkmal König Friedrichs des Grossen: enthüllt am 31. Mai 1851, Verlag der Deckerschen Geheimen Ober-Hofbuchdruckerei, 1851, p. 8.
CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Frederick Francis of Brunswick-Wolfenbüttel της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).