Βασίλειος Αργυρόπουλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Προσθήκη συνδέσεων
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Pngtblrs (συζήτηση | συνεισφορές)
1.265 επεξεργασίες
δημιουργια πινακων
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{πληροφορίες καλλιτέχνη}}
{{πληροφορίες καλλιτέχνη}}
Ο '''Βασίλης Αργυρόπουλος''' ([[1894]] - [[28 Απριλίου]] [[1953]]) ήταν Έλληνας ηθοποιός, πρωταγωνιστής και θιασάρχης του σύγχρονου ελληνικού θεάτρου, μεταφραστής, σκηνοθέτης και θεατρικός επιχειρηματίας.
Ο '''Βασίλης Αργυρόπουλος''' (Πάρος [[1894]] - [[28 Απριλίου]] [[1953]]) ήταν Έλληνας ηθοποιός, πρωταγωνιστής και θιασάρχης του σύγχρονου ελληνικού θεάτρου, μεταφραστής, σκηνοθέτης και θεατρικός επιχειρηματίας.


== Βιογραφία ==
Γεννήθηκε στη [[Πάρος|Πάρο]] το 1894 και ήταν γιος του Σπυρίδωνα Αργυρόπουλου. Μετά τις γυμνασιακές του σπουδές στη Βαρβάκειο Σχολή των Αθηνών ακολούθησε θεατρική καριέρα με πρώτη εμφάνισή του το 1910 στο θέατρο ''Νέα Σκηνή'' με τον θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη, ενώ το 1912 συνέπραξε με τον θίασο της Κυβέλης. Το 1914 στρατεύτηκε και το 1916 μετέβη στη Γερμανία όπου και παρέμεινε μέχρι το 1919. Επανελθών προσελήφθη από τον θίασο της Κοτοπούλη όπου και ανέλαβε κύριους κωμικούς αλλά και δραματικούς ρόλους μέχρι το 1924. Την ίδια περίοδο ασχολήθηκε επιπλέον με τη μετάφραση ξένων θεατρικών έργων.
Ήταν γιος του Σπυρίδωνα Αργυρόπουλου. Μετά τις γυμνασιακές σπουδές στη Βαρβάκειο Σχολή Αθηνών ακολούθησε θεατρική καριέρα με πρώτη εμφάνιση το 1910 στο θέατρο ''Νέα Σκηνή'' με τον θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη, ενώ το 1912 συνέπραξε με τον θίασο της Κυβέλης. Το 1914 στρατεύτηκε και το 1916 μετέβη στη Γερμανία όπου και παρέμεινε μέχρι το 1919. Επανελθών προσελήφθη από τον θίασο της Κοτοπούλη όπου και ανέλαβε κύριους κωμικούς αλλά και δραματικούς ρόλους μέχρι το 1924. Την ίδια περίοδο ασχολήθηκε επιπλέον με τη μετάφραση ξένων θεατρικών έργων.


Το 1924 μαζί με την ηθοποιό Γιώτα Λάσκαρη, την οποία είχε νυμφευτεί από το 1921, δημιούργησε τον θίασο με την επωνυμία ''Ελληνική Κωμωδία Β. Αργυρόπουλου'' ανεβάζοντας παραστάσεις στα θέατρα ''Κεντρικόν'' και ''Αλάμπρα'' στην Αθήνα και στο ''[[Δημοτικό Θέατρο Πειραιώς]]'', αλλά και στα θέατρα των μεγαλύτερων πόλεων της Ελλάδας, συνεχίζοντας μετέπειτα στο εξωτερικό. Το 1935 δημιούργησε το δικό του θέατρο στην οδό Ιπποκράτους στην Αθήνα, με το όνομα ''Θέατρο Β. Αργυρόπουλου''.
Το 1924 μαζί με την ηθοποιό Γιώτα Λάσκαρη, την οποία είχε νυμφευτεί από το 1921, δημιούργησε τον θίασο με την επωνυμία ''Ελληνική Κωμωδία Β. Αργυρόπουλου'' ανεβάζοντας παραστάσεις στα θέατρα ''Κεντρικόν'' και ''Αλάμπρα'' στην Αθήνα και στο ''[[Δημοτικό Θέατρο Πειραιώς]]'', αλλά και στα θέατρα των μεγαλύτερων πόλεων της Ελλάδας, συνεχίζοντας μετέπειτα στο εξωτερικό. Το 1935 δημιούργησε το δικό του θέατρο στην οδό Ιπποκράτους στην Αθήνα, με το όνομα ''Θέατρο Β. Αργυρόπουλου''.
Γραμμή 12: Γραμμή 13:
Ο Βασίλειος Αργυρόπουλος το 1945 εξέδωσε και μια ενδιαφέρουσα μελέτη της θεατρικής τεχνικής με τον τίτλο "Η τέχνη του ηθοποιού". Είχε τιμηθεί από τον Βασιλιά [[Παύλος της Ελλάδας|Παύλο]] καθώς και από το Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο Αλεξάνδρειας.
Ο Βασίλειος Αργυρόπουλος το 1945 εξέδωσε και μια ενδιαφέρουσα μελέτη της θεατρικής τεχνικής με τον τίτλο "Η τέχνη του ηθοποιού". Είχε τιμηθεί από τον Βασιλιά [[Παύλος της Ελλάδας|Παύλο]] καθώς και από το Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο Αλεξάνδρειας.


⚫
Στην εκατονταετηρίδα από την γέννηση του τα Ελληνικά Ταχυδρομεία τον τίμησαν με έκδοση σχετικού αναμνηστικού γραμματοσήμου.
==Θάνατος==
⚫
Ο Αργυρόπουλος πέθανε στην Αθήνα στις 28 Απριλίου 1953. Στην εκατονταετηρίδα από την γέννηση του τα Ελληνικά Ταχυδρομεία τον τίμησαν με έκδοση σχετικού αναμνηστικού γραμματοσήμου.

⚫
== Θέατρο ==
⚫
* Σιγανοπαπαδιές (1950)
⚫
* Ακουαρέλλες (1943)
⚫
* Νυμφίος ανύμφεφτος (1932)


== Φιλμογραφία ==
== Φιλμογραφία ==
{| class="wikitable"
* Το στραβόξυλο, του Δημήτρη Ψαθά (1952) .... Νικολάκης Μαρουλής
!Έτος
!Τίτλος
!Συγγραφέας
!Ρόλος
|-
|1952
|Το στραβόξυλο
|Δημήτρης Ψαθάς
|Νικολάκης Μαρουλής
|}

⚫
=== Θέατρο ===
{| class="wikitable"
!Έτος
!Τίτλος
|-
|1932
⚫
|Νυμφίος ανύμφεφτος
|-
|1943
⚫
|Ακουαρέλλες
|-
|1950
⚫
|Σιγανοπαπαδιές
|}


== Πηγές ==
== Πηγές ==

Έκδοση από την 18:10, 29 Ιανουαρίου 2017

Βασίλειος Αργυρόπουλος
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Βασίλειος Αργυρόπουλος (Ελληνικά)
Γέννηση1894
Πάρος[1]
Θάνατος28  Απριλίου 1953
Αθήνα[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Ιδιότητασυγγραφέας, ηθοποιός, ηθοποιός θεάτρου, διευθυντής θεάτρου και θεατρικός σκηνοθέτης
ΣύζυγοςΓιώτα Λάσκαρη
ΑδέλφιαΞενοφών Αργυρόπουλος
ΣυγγενείςΑθανάσιος Περίδης (θείος από την πλευρά της μητέρας)
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Βασίλης Αργυρόπουλος (Πάρος 1894 - 28 Απριλίου 1953) ήταν Έλληνας ηθοποιός, πρωταγωνιστής και θιασάρχης του σύγχρονου ελληνικού θεάτρου, μεταφραστής, σκηνοθέτης και θεατρικός επιχειρηματίας.

Βιογραφία

Ήταν γιος του Σπυρίδωνα Αργυρόπουλου. Μετά τις γυμνασιακές σπουδές στη Βαρβάκειο Σχολή Αθηνών ακολούθησε θεατρική καριέρα με πρώτη εμφάνιση το 1910 στο θέατρο Νέα Σκηνή με τον θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη, ενώ το 1912 συνέπραξε με τον θίασο της Κυβέλης. Το 1914 στρατεύτηκε και το 1916 μετέβη στη Γερμανία όπου και παρέμεινε μέχρι το 1919. Επανελθών προσελήφθη από τον θίασο της Κοτοπούλη όπου και ανέλαβε κύριους κωμικούς αλλά και δραματικούς ρόλους μέχρι το 1924. Την ίδια περίοδο ασχολήθηκε επιπλέον με τη μετάφραση ξένων θεατρικών έργων.

Το 1924 μαζί με την ηθοποιό Γιώτα Λάσκαρη, την οποία είχε νυμφευτεί από το 1921, δημιούργησε τον θίασο με την επωνυμία Ελληνική Κωμωδία Β. Αργυρόπουλου ανεβάζοντας παραστάσεις στα θέατρα Κεντρικόν και Αλάμπρα στην Αθήνα και στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιώς, αλλά και στα θέατρα των μεγαλύτερων πόλεων της Ελλάδας, συνεχίζοντας μετέπειτα στο εξωτερικό. Το 1935 δημιούργησε το δικό του θέατρο στην οδό Ιπποκράτους στην Αθήνα, με το όνομα Θέατρο Β. Αργυρόπουλου.

Διακρίθηκε κυρίως στους πρωταγωνιστικούς στα έργα Φάουστ, Ταρτούφου και Ο Μισάνθρωπος του Μολιέρου καθώς και σε πολλούς άλλους κωμικούς και τραγικούς ρόλους ως πρωταγωνιστής και με μεγάλη επιτυχία σε έργα του Βέντεκιντ, του Σαίνχερ, Γκαίιτς, Σνίτσλερ, Μόλναρ, Λόταρ, Άρνολντ και Μπαχ, Ραϊμάν και άλλων.

Οι μεγαλύτερες επιτυχίες του με μεγάλη σειρά παραστάσεων ήταν Ο Άρχοντας του κόσμου, Νέα ζωή, Το πνεύμα του αιώνα του Τίμου Μωραϊτίνη, Το στραβόξυλο, Ευθεία και τεθλασμένη του Δημήτρη Ψαθά, Έρως εις το τετράγωνον, Η πόρτα και το παράθυρο του Ιωαννόπουλου, Ο έρως θέλει ξύλο, Το ακίνητο που κουνήθηκε και Παράνομος κυκλοφορία του Αλέκου Σακελλάριου και του Χρήστου Γιαννακόπουλου.

Ο Βασίλειος Αργυρόπουλος το 1945 εξέδωσε και μια ενδιαφέρουσα μελέτη της θεατρικής τεχνικής με τον τίτλο "Η τέχνη του ηθοποιού". Είχε τιμηθεί από τον Βασιλιά Παύλο καθώς και από το Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο Αλεξάνδρειας.

Στην εκατονταετηρίδα από την γέννηση του τα Ελληνικά Ταχυδρομεία τον τίμησαν με έκδοση σχετικού αναμνηστικού γραμματοσήμου.

Φιλμογραφία

Έτος Τίτλος Συγγραφέας Ρόλος
1952 Το στραβόξυλο Δημήτρης Ψαθάς Νικολάκης Μαρουλής

Θέατρο

Έτος Τίτλος
1932 Νυμφίος ανύμφεφτος
1943 Ακουαρέλλες
1950 Σιγανοπαπαδιές

Πηγές

  • "Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου" τομ.3ος, σελ.468.
  1. ↑ 1,0 1,1 pandektis.ekt.gr/pandektis/handle/10442/59550.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Βασίλειος_Αργυρόπουλος&oldid=6232345"