Φράγκοι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
μ Αποσαφήνιση από Καμπανία σε Καμπανία (επαρχία) |
|||
Γραμμή 14: | Γραμμή 14: | ||
== Πόλεμος == |
== Πόλεμος == |
||
Ο βασιλιάς τους, |
Ο βασιλιάς τους, Σκεμπερουλα Λινα, αναγνωρίζει τη ρωμαϊκή κυριαρχία. Την εποχή που αρχίζει η εξασθένηση του ρωμαϊκού κράτους οι Φράγκοι κατορθώνουν να προχωρήσουν δυτικότερα και να εγκατασταθούν στις περιοχές της [[Νορμανδία]]ς και της [[Καμπανία (επαρχία)|Καμπανία]]ς. Την εποχή των μεγάλων επιδρομών, απωθημένοι από τον [[Φλάβιος Αέτιος|Αέτιο]], αναγκάστηκαν να περιμένουν το θάνατό του για να εγκατασταθούν στην κοιλάδα του [[Μοζέλας (ποταμός)|Μοζέλα]]. |
||
== Το κράτος των Φράγκων== |
== Το κράτος των Φράγκων== |
Έκδοση από την 12:14, 19 Ιανουαρίου 2017
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Τμήμα μιας σειράς λημμάτων |
---|
Ιστορία της Γαλλίας |
Ιστορία |
Γαλλία |
Οι Φράγκοι είναι ιστορικά γνωστή αρχικά ως ομάδα γερμανικών φύλων που περιπλανιόταν στις εκτάσεις του Ρήνου τον 3ο αιώνα μ.Χ. και, δεύτερον, ως οι κάτοικοι της Γαλατίας που συγχωνεύθηκαν με τους γαλλορωμαϊκούς πληθυσμούς κατά τη διάρκεια των επόμενων αιώνων, περνώντας το όνομά τους στη σημερινή Γαλλία και γινόμενοι μέρος της κληρονομιάς του σύγχρονου γαλλικού λαού. Μερικοί Φράγκοι εισέβαλαν στη ρωμαϊκή επικράτεια, ενώ άλλες φράγκικες φυλές προσχώρησαν στα ρωμαϊκά στρατεύματα στη Γαλατία. Τα μεταγενέστερα χρόνια, οι Φράγκοι έγιναν οι στρατιωτικοί κυβερνήτες του βόρειου τμήματος της ρωμαϊκής Γαλατίας. Με τη στέψη του Καρλομάγνου, ηγέτη των Φράγκων, ως Imperator Romanorum από τον Πάπα Λέοντα Γ' το 800, ο ίδιος και οι διάδοχοί του αναγνωρίστηκαν ως νόμιμοι διάδοχοι των αυτοκρατόρων της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
Καταγωγή - μετακινήσεις
Οι Φράγκοι, προερχόμενοι από τη Βαλτική, εισέβαλαν στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και κατά τον 5ο και τον 6ο μ.Χ. αιώνα κατέκτησαν τη Ρωμαϊκή Γαλατία. Εμφανίστηκαν την εποχή του Γαλλιηνού, ο οποίος τους απώθησε στην δεξιά όχθη του Ρήνου (254 μ.Χ.). Αποτελούσαν ένα νεοσύστατο στρατιωτικό συνασπισμό, που προέκυψε από την συνένωση των υπολειμμάτων αρχαιοτέρων γερμανικών φυλών. Σύντομα ξεχώρισαν δύο μεγάλα σύνολα, οι Σάλιοι Φράγκοι και οι Ριπουάριοι Φράγκοι. Από την εποχή του αυτοκράτορα Πόστομου (258-262 μ.Χ.) ορισμένοι Φράγκοι κατατάσσονταν ατομικά ως βοηθητικοί στον ρωμαϊκό στρατό. Οι Ριπουάριοι εγκαταστάθηκαν κυρίως στη σημερινή Φλάνδρα. Υιοθέτησαν τον πολιτισμό της χριστιανικής Δύσης τον 8ο μόλις αιώνα.
Θρησκεία-Πολιτισμός-Διοίκηση-Νομοθεσία
Οι Φράγκοι δημιούργησαν το πιο ισχυρό χριστιανικό κράτος. Οι Σάλιοι Φράγκοι (ένα από τα δύο φύλα) είδαν να αναγνωρίζεται από τον Ιουλιανό η εγκατάστασή τους στην Τοξανδρία το 358 μ.Χ. Κατά τον 4ο αιώνα μερικοί απ' αυτούς αναρριχήθηκαν σε ανώτατα αξιώματα. Γνωρίζουμε το Φραγκικό Δίκαιο από τον Σάλιο Νόμο, που συντάχθηκε γύρω στο 500 μ.Χ., και τον Ριπουάριο Νόμο, που συντάχθηκε γύρω στο 540 μ.Χ. Σε αυτούς τους νόμους βρίσκουμε κανόνες ποινικής δικονομίας και προπαντός τα περιβόητα «βέργκελτ», τις προβλεπόμενες από το νόμο αποζημιώσεις που όφειλε να καταβάλει ο θύτης στην οικογένεια του θύματός του.
Πόλεμος
Ο βασιλιάς τους, Σκεμπερουλα Λινα, αναγνωρίζει τη ρωμαϊκή κυριαρχία. Την εποχή που αρχίζει η εξασθένηση του ρωμαϊκού κράτους οι Φράγκοι κατορθώνουν να προχωρήσουν δυτικότερα και να εγκατασταθούν στις περιοχές της Νορμανδίας και της Καμπανίας. Την εποχή των μεγάλων επιδρομών, απωθημένοι από τον Αέτιο, αναγκάστηκαν να περιμένουν το θάνατό του για να εγκατασταθούν στην κοιλάδα του Μοζέλα.
Το κράτος των Φράγκων
Ο Μεροβίγγειος Χιλδέριχος Α΄ βασιλιάς των Σαλίων, εξακολούθησε να παραμένει υποτακτικός του Ρωμαίου Αιγίδιου, ο οποίος κατείχε την καρδιά της λεκάνης του Παρισιού.
Ο βασιλιάς των Φράγκων Χλωδοβίκος Α΄ (Clovis), γιος του Χιλδέριχου, νίκησε και σκότωσε το Ρωμαίο ηγεμόνα Συάγριο, γιο και διάδοχο του Αιγίδιου, απαιτώντας έτσι πλήρη ανεξαρτησία.
Το κράτος των Φράγκων κυβερνήθηκε αρχικά από τη δυναστεία των Μεροβιγγείων, των απογόνων δηλαδή του Χλωδοβίκου και στη συνέχεια από τη δυναστεία των Καρολιδών. Ακολούθησε η δυναστεία των Καπετιδών, επί της οποίας το κράτος των Φράγκων μετεξελίχθηκε στη σημερινή Γαλλία. Ο Φίλιππος Β΄ (1180-1223), αντί του μέχρι τότε τίτλου Rex Francorum (βασιλιάς των Φράγκων), άρχισε να ονομάζεται Rex Franciæ, βασιλιάς της (κατά τους Έλληνες) Γαλλίας.
Προσωπικότητα
Οι Φράγκοι ήταν υψηλόσωμοι, είχαν ανοιχτό χρώμα δέρματος και ξανθά μαλλιά. Φορούσαν βράκες από λινό ύφασμα ή δέρμα ζώου και άφηναν συχνά ακάλυπτο το πάνω μέρος του σώματός τους. Ήταν «βάρβαροι», διέθεταν πολύ πρωτόγονα μέσα για την καλλιέργεια της γης, θεωρούσαν πολύ φυσιολογικό το να προβαίνουν σε λεηλασίες για να καλύπτουν τις ανάγκες τους. Όντας υποχρεωμένοι να κατασκευάζουν και να επισκευάζουν τα όπλα τους, οι Φράγκοι είχαν εξελιχθεί σε πολύ επιδέξιους τεχνίτες. Το ταλέντο τους στην κατεργασία μετάλλων διακρίνεται ιδιαίτερα από τα έργα χρυσοχοΐας, τα οποία ήταν φιλοτεχνημένα στα πρότυπα της τέχνης των στεπών.
Φραγκοκρατία στην Ελλάδα
Μετά την Δ΄ Σταυροφορία και την κατάλυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, οι Σταυροφόροι ίδρυσαν στην Ελλάδα κρατίδια, σε μια περίοδο από τον 12ο μέχρι τον 14ο αιώνα που ονομάστηκε Φραγκοκρατία.
Οι Φράγκοι σήμερα
Οι Φράγκοι έδωσαν το όνομά τους στο κράτος της Γαλλίας (France, Frankreich), αν και η γλώσσα τους τελικά δεν επικράτησε. Επίσης έχουν δώσει το όνομά τους στην περιοχή της Φραγκονίας (Franken) στη Βαυαρία.
Από τους κατοίκους των ελληνικών, σλαβικών και μουσουλμανικών χωρών Φράγκοι ονομάζονταν αδιακρίτως (και σε ορισμένες περιπτώσεις ονομάζονται ακόμη) οι λατινικής και γερμανικής καταγωγής λαοί της Ευρώπης. Η λέξη υποδήλωνε επίσης τη ρωμαιοκαθολική πίστη (φραγκοκκλησιά, φραγκόπαπας, φραγκεύω).
Δείτε επίσης
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
|