Φόβος (μυθολογία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
Στην [[ελληνική μυθολογία]], ο '''Φόβος''' είναι η προσωποποίηση του [[φόβος|φόβου]]. Οι Αρχαίοι Έλληνες τον θεωρούσαν γιο του [[Άρης (μυθολογία)|Άρη]] και της [[Αφροδίτη (μυθολογία)|Αφροδίτη]]. Μαζί με τον αδελφό του [[Δείμος (μυθολογία)|Δείμο]], που ήταν η προσωποποίηση του τρόμου, συνόδευε τον πατέρα του στους πολέμους. |
Στην [[ελληνική μυθολογία]], ο '''Φόβος''' είναι η προσωποποίηση του [[φόβος|φόβου]]. Οι Αρχαίοι Έλληνες τον θεωρούσαν γιο του [[Άρης (μυθολογία)|Άρη]] και της [[Αφροδίτη (μυθολογία)|Αφροδίτη]]. Μαζί με τον αδελφό του [[Δείμος (μυθολογία)|Δείμο]], που ήταν η προσωποποίηση του τρόμου, συνόδευε τον πατέρα του στους πολέμους. |
||
Για τον λόγο αυτό του προσφέρονταν [[θυσία|θυσίες]] στα πεδία των μαχών. Η [[Λάρνακα του Κυψέλου]] αναπαριστά σε δύο διαφορετικές μορφές τον Φόβο: με κεφάλι [[λιοντάρι|λιονταριού]] και όμοιο με τον θεό [[Παν|Πάνα]]. Για τους [[Αρχαία Σπάρτη|Σπαρτιάτες]] το ιερό του Φόβου συνιστούσε σύμβολο πειθαρχίας και συνοχής των στρατιωτικών δυνάμεων. |
Για τον λόγο αυτό του προσφέρονταν [[θυσία|θυσίες]] στα πεδία των μαχών. Η [[Λάρνακα του Κυψέλου]] αναπαριστά σε δύο διαφορετικές μορφές τον Φόβο: με κεφάλι [[λιοντάρι|λιονταριού]] και όμοιο με τον θεό [[Παν|Πάνα]]. Για τους [[Αρχαία Σπάρτη|Σπαρτιάτες]] το ιερό του Φόβου συνιστούσε σύμβολο πειθαρχίας και συνοχής των στρατιωτικών δυνάμεων. |
||
| Γραμμή 14: | Γραμμή 15: | ||
{{Ελληνική μυθολογία (θεότητες)}} |
{{Ελληνική μυθολογία (θεότητες)}} |
||
{{DEFAULTSORT:Φοβος}} |
|||
[[Κατηγορία:Παιδιά του Άρη|Φοβος]] |
|||
[[Κατηγορία:Θεότητες του πολέμου της ελληνικής μυθολογίας |
[[Κατηγορία:Παιδιά του Άρη]] |
||
[[Κατηγορία:Θεότητες του πολέμου της ελληνικής μυθολογίας]] |
|||
Έκδοση από την 14:16, 4 Ιανουαρίου 2017
Στην ελληνική μυθολογία, ο Φόβος είναι η προσωποποίηση του φόβου. Οι Αρχαίοι Έλληνες τον θεωρούσαν γιο του Άρη και της Αφροδίτη. Μαζί με τον αδελφό του Δείμο, που ήταν η προσωποποίηση του τρόμου, συνόδευε τον πατέρα του στους πολέμους.
Για τον λόγο αυτό του προσφέρονταν θυσίες στα πεδία των μαχών. Η Λάρνακα του Κυψέλου αναπαριστά σε δύο διαφορετικές μορφές τον Φόβο: με κεφάλι λιονταριού και όμοιο με τον θεό Πάνα. Για τους Σπαρτιάτες το ιερό του Φόβου συνιστούσε σύμβολο πειθαρχίας και συνοχής των στρατιωτικών δυνάμεων.
Στην Ιλιάδα ο Φόβος ως πρόσωπο αναφέρεται στους στίχους Δ 440, Ν 299 και Ο 119. Στον τελευταίο προστάζεται μαζί με τον Δείμο να ζέψει τα άλογα του `Αρη.
Δείτε επίσης
- Ο δορυφόρος Φόβος του πλανήτη Άρη, που ανακαλύφθηκε το 1877, πήρε το όνομά του από τον μυθικό αυτό συνοδό και γιό του θεού του πολέμου.
Πηγές
- Κρουσίου: Λεξικόν Ομηρικόν, διασκευή από την 6η γερμανική έκδ. υπό Ι. Πανταζίδου, έκδοση «Βιβλιεκδοτικά καταστήματα Αναστασίου Δ. Φέξη», Αθήνα 1901
- Emmy Patsi-Garin: Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας, εκδ. οίκος «Χάρη Πάτση», Αθήνα 1969, σελ. 701
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||