Ο οδοιπόρος (Ιερώνυμος Μπος): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 3: | Γραμμή 3: | ||
'''''Ο οδοιπόρος''''' (αναφερόμενος και ως '''''Ο πραματευτής''''') είναι πίνακας ζωγραφικής του [[Ιερώνυμος Μπος|Ιερώνυμου Μπος]]. Σήμερα βρίσκεται στο [[Μουσείο Μπόιμανς - φαν Μπέουνινγκεν]] του [[Ρόττερνταμ]]. Ο πίνακας είναι στρογγυλός, με διάμετρο 71,5 εκατοστών. Είναι ένα από τα θραύσματα ενός μερικώς χαμένου τριπτύχου (ή διπτύχου), στο οποίο περιλαμβάνονταν τα έργα ''[[Το πλοίο των τρελών (Ιερώνυμος Μπος)|Το πλοίο των τρελών]]'', η ''[[Αλληγορία της λαιμαργίας και της λαγνείας (Ιερώνυμος Μπος)|Αλληγορία της λαιμαργίας και της λαγνείας]]'' και ''[[Ο Θάνατος και ο φιλάργυρος (Ιερώνυμος Μπος)|Ο Θάνατος και ο φιλάργυρος]]''. |
'''''Ο οδοιπόρος''''' (αναφερόμενος και ως '''''Ο πραματευτής''''') είναι πίνακας ζωγραφικής του [[Ιερώνυμος Μπος|Ιερώνυμου Μπος]]. Σήμερα βρίσκεται στο [[Μουσείο Μπόιμανς - φαν Μπέουνινγκεν]] του [[Ρόττερνταμ]]. Ο πίνακας είναι στρογγυλός, με διάμετρο 71,5 εκατοστών. Είναι ένα από τα θραύσματα ενός μερικώς χαμένου τριπτύχου (ή διπτύχου), στο οποίο περιλαμβάνονταν τα έργα ''[[Το πλοίο των τρελών (Ιερώνυμος Μπος)|Το πλοίο των τρελών]]'', η ''[[Αλληγορία της λαιμαργίας και της λαγνείας (Ιερώνυμος Μπος)|Αλληγορία της λαιμαργίας και της λαγνείας]]'' και ''[[Ο Θάνατος και ο φιλάργυρος (Ιερώνυμος Μπος)|Ο Θάνατος και ο φιλάργυρος]]''. |
||
==Περιγραφή== |
|||
Η μορφή είναι παρόμοια με αυτήν που απεικονίζεται στο πάνελ ''Το μονοπάτι της ζωής'', στο εξωτερικό του ''[[Το τρίπτυχο του σανού|τριπτύχου του σανού]]''. |
|||
Ο πίνακας απεικονίζει έναν κακοντυμένο άνθρωπο, ο οποίος στα πόδια του φέρει ένα [[παπούτσι]] και μια [[παντόφλα]]. Στο αριστερό του χέρι κρατά σφιχτά ένα καπέλο διάτρητο σαν από σουβλί υποδηματοποιού και στο δεξιό ένα ραβδί, σαν για να αμυνθεί από τυχόν επίθεση του σκύλου πίσω από τα πόδια του, ενώ για να προστατεύει τον εαυτό του φέρει ένα στιλέτο. |
|||
Η μορφή είναι παρόμοια με αυτήν που απεικονίζεται στο πάνελ ''Το μονοπάτι της ζωής'', στο εξωτερικό του ''[[Το τρίπτυχο του σανού|τριπτύχου του σανού]]''. Ως χαρακτήρας ερμηνεύεται σαν να επιλέγει μεταξύ του δρόμου της αρετής, στην πύλη στα δεξιά, και της κραιπάλης στο σπίτι στα αριστερά, ή ως η παραβολή της επιστροφής του ασώτου υιού.<ref>{{Cite book|year=1980|author=Claudia Lyn Cahan and Catherine Riley|isbn=0-517-30373-6|title=Bosch~Bruegel and the Northern Renaissance|publisher=Avenal Books}}</ref> |
|||
<!-- The character has been interpreted as choosing between the path of virtue at the gate on the right or debauchery in the house on the left, or as the [[Parable of the Prodigal Son|prodigal son]] returning home from the world.<ref>{{Cite book|year=1980|author=Claudia Lyn Cahan and Catherine Riley|isbn=0-517-30373-6|title=Bosch~Bruegel and the Northern Renaissance|publisher=Avenal Books}}</ref> |
|||
[[Tim Storrier]]'s self-portrait ''The Histrionic Wayfarer (after Bosch)'' won the [[List of Archibald Prize winners|2012 Archibald Prize]].<ref>[http://www.artgallery.nsw.gov.au/prizes/archibald/2012/29250/ Winner: Archibal Prize 2012 – Tim Storrier], [[Art Gallery of New South Wales]]</ref> --> |
<!-- [[Tim Storrier]]'s self-portrait ''The Histrionic Wayfarer (after Bosch)'' won the [[List of Archibald Prize winners|2012 Archibald Prize]].<ref>[http://www.artgallery.nsw.gov.au/prizes/archibald/2012/29250/ Winner: Archibal Prize 2012 – Tim Storrier], [[Art Gallery of New South Wales]]</ref> --> |
||
==Παραπομπές== |
==Παραπομπές== |
||
Έκδοση από την 21:03, 28 Δεκεμβρίου 2016
Ο οδοιπόρος (αναφερόμενος και ως Ο πραματευτής) είναι πίνακας ζωγραφικής του Ιερώνυμου Μπος. Σήμερα βρίσκεται στο Μουσείο Μπόιμανς - φαν Μπέουνινγκεν του Ρόττερνταμ. Ο πίνακας είναι στρογγυλός, με διάμετρο 71,5 εκατοστών. Είναι ένα από τα θραύσματα ενός μερικώς χαμένου τριπτύχου (ή διπτύχου), στο οποίο περιλαμβάνονταν τα έργα Το πλοίο των τρελών, η Αλληγορία της λαιμαργίας και της λαγνείας και Ο Θάνατος και ο φιλάργυρος.
Περιγραφή
Ο πίνακας απεικονίζει έναν κακοντυμένο άνθρωπο, ο οποίος στα πόδια του φέρει ένα παπούτσι και μια παντόφλα. Στο αριστερό του χέρι κρατά σφιχτά ένα καπέλο διάτρητο σαν από σουβλί υποδηματοποιού και στο δεξιό ένα ραβδί, σαν για να αμυνθεί από τυχόν επίθεση του σκύλου πίσω από τα πόδια του, ενώ για να προστατεύει τον εαυτό του φέρει ένα στιλέτο.
Η μορφή είναι παρόμοια με αυτήν που απεικονίζεται στο πάνελ Το μονοπάτι της ζωής, στο εξωτερικό του τριπτύχου του σανού. Ως χαρακτήρας ερμηνεύεται σαν να επιλέγει μεταξύ του δρόμου της αρετής, στην πύλη στα δεξιά, και της κραιπάλης στο σπίτι στα αριστερά, ή ως η παραβολή της επιστροφής του ασώτου υιού.[1]
Παραπομπές
- ↑ Claudia Lyn Cahan and Catherine Riley (1980). Bosch~Bruegel and the Northern Renaissance. Avenal Books. ISBN 0-517-30373-6.
Δείτε επίσης