Χριστός Λυτρωτής (άγαλμα): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 18:41, 28 Δεκεμβρίου 2016

Συντεταγμένες: 22°57′6″S 43°12′39″W / 22.95167°S 43.21083°W / -22.95167; -43.21083

Το Άγαλμα του Χριστού Λυτρωτή (Cristo Redentor στα πορτογαλικά) είναι ψηλό άγαλμα το οποίο εικονίζει τον Ιησού Χριστό με απλωμένα τα χέρια και βρίσκεται στην κορυφή του λόφου Κορκοβάντο (Corcovado), πάνω από το Ρίο ντε Τζανέιρο, στο εθνικό πάρκο του Δάσους Τιζούκα (Tijuca). Στέκεται με απλωμένα τα χέρια σαν να καλωσορίζει τον κόσμο, σε ύψος 710 μέτρων. Έχει ύψος 32 μέτρα, ζυγίζει 1.000 τόνους και μάλιστα είναι εγκατεστημένο με τρόπο ώστε να ατενίζει την πόλη του Ρίο.

Το άγαλμα θεμελιώθηκε στις 12 Οκτωβρίου 1931. Είχε διοργανωθεί εντυπωσιακή τελετή εγκαινίων παρουσία του προέδρου της τοπικής κυβέρνησης Τζετούλιο Βάργκα και του καρδινάλιου Σεμπαστιάο Λέμε. Οι οργανωτές και οι εμπνευστές του μνημειώδους αγάλματος ήθελαν να εντυπωσιάσουν το κοινό από την πρώτη μέρα που θα στηνόταν στην κορυφή του βουνού. Είναι χαρακτηριστικό ότι για το φωτισμό του αγάλματος του Χριστού εκείνη την ημέρα είχαν σχεδιάσει να ανάψει με τρόπο φαντασμαγορικό: τα φώτα θα τα άναβε ο πρωτοπόρος Γουλιέλμος Μαρκόνι από το αγκυροβολημένο σκάφος του στη Νάπολι της Ιταλίας. Θα έστελνε ηλεκτρικό σήμα σε ένα σταθμό στο Ντόρτσεστερ της Αγγλίας και αυτό με τη σειρά του θα μεταφερόταν σε μια κεραία στο Jacarepagua στο Ρίο, απ' όπου θα άναβαν τα φώτα του αγάλματος. Ωστόσο, ο καιρός δεν βοήθησε, το σήμα ήταν αδύναμο, και τα φώτα τα άναψαν οι τεχνικοί του Ρίο.

Η ιδέα για το μνημείο

Από το 1850 είχε στο μυαλό της η θρησκευτική ηγεσία στο Ρίο την ιδέα να κατασκευαστεί ένα μεγάλο άγαλμα πάνω στο βουνό Κορκοβάντο. Μεταξύ του 1850 και 1860, ο καθολικός ιερέας Μαρία Μπος ζήτησε οικονομική βοήθεια από την πριγκίπισσα Ιζαμπέλ της Πορτογαλίας προκειμένου να ανεγείρει ένα θρησκευτικό μνημείο. Η πριγκίπισσα ωστόσο δεν πολυσκέφτηκε την ιδέα. Έτσι, τα σχέδια για θρησκευτικό μνημείο ακυρώθηκαν το 1889 όταν η Βραζιλία έγινε δημοκρατία και η Εκκλησία διαχωρίστηκε από την πολιτεία.

Η πρόταση για ένα αξιοθέατο πάνω στο βουνό επανήλθε το 1921. Τότε ο αρχιεπίσκοπος του Ρίο ντε Τζανέιρο οργάνωσε μία Εβδομάδα Μνημείων (Semana do Monumento) προκειμένου να προσελκύσει δωρεές κυρίως από καθολικούς της Βραζιλίας. Τα σχέδια για το άγαλμα του Χριστού περιελάμβαναν μεταξύ άλλων έναν σταυρό και ένα άγαλμα του Χριστού ο οποίος θα κρατούσε μια σφαίρα στα χέρια του. Τελικά επελέγη το άγαλμα του Χριστού Λυτρωτή με τα χέρια ανοιχτά. Αλλά και πάλι δεν ήταν όλα έτοιμα για την ανέγερσή του. Το 1922 πολίτες και κληρικοί συγκέντρωσαν 20.000 υπογραφές και με αυτόν τον τρόπο ζήτησαν από τον πρόεδρο Επιτάσιο Πεσόα την ανέγερση του αγάλματος.

Ανέγερση

Ο θεμέλιος λίθος για το μεγάλο οικοδόμημα μπήκε στο βουνό Κορκοβάντο στις 4 Απριλίου 1922. Ο Βραζιλιάνος μηχανικός Έτορ Ντα Σίλβα Κόστα ήταν αυτός που επελέγη για να επιβλέψει την κατασκευή του αγάλματος, ενώ τα σχέδια ήταν του Γάλλου γλύπτη Πολ Λαντοβσκί. Μάλιστα, ο μηχανικός ταξίδεψε στην Ευρώπη για να μελετήσει τα θέματα κατασκευής και εκεί επέλεξε τον γλύπτη Λαντοβσκί. Οι εργασίες για την ανέγερση του Χριστού Λυτρωτή διήρκεσαν συνολικά 5 χρόνια, από το 1926 έως το 1931. Σύμμαχος των εμπνευστών του έργου ήταν ο σιδηρόδρομος του Κορκοβάντο. Όπως αποδείχτηκε ήταν ιδανικός για να μεταφερθούν εύκολα και με ασφάλεια οι μεγάλοι ογκόλιθοι για την κατασκευή του αγάλματος πάνω στο βουνό. Η πέτρα για το μνημείο προέρχεται από την πόλη Λίμχαμ (προάστιο του Μάλμε) της Σουηδίας. Όταν ολοκληρώθηκε, ήταν το μεγαλύτερο γλυπτό αρτ ντεκό στον κόσμο.

Προσβασιμότητα

Σήμερα η ανάβαση των επισκεπτών στο βουνό για να δουν το άγαλμα γίνεται πλέον με σύγχρονα μέσα, με ανελκυστήρες που προσφέρουν πανοραμική θέα και κυλιόμενες σκάλες. Έτσι, οι επισκέπτες δεν αντιμετωπίζουν πλέον τη δυσκολία να ανέβουν τα 220 σκαλιά για να φτάσουν στη βάση του αγάλματος. Τρεις είναι οι πανοραμικοί ανελκυστήρες που ανεβάζουν τους επισκέπτες στο άγαλμα του Χριστού. Ο καθένας μπορεί να μεταφέρει 14 άτομα. Η πρόσβαση στους ανελκυστήρες είναι εύκολη και γι' αυτούς που φτάνουν με αυτοκίνητο και γι' αυτούς που φτάνουν με τρένο. Επιπλέον, υπάρχουν και τέσσερις κυλιόμενες κλίμακες πλάτους 4 μέτρων, οι οποίες μπορούν να μεταφέρουν έως και 9.000 επισκέπτες την ώρα. Η μόνη δυσκολία που έχουν να ξεπεράσουν πλέον οι τουρίστες, είναι το πώς θα καταφέρουν να έχουν μέσα στη φωτογραφία ολόκληρο το άγαλμα. Και αυτό διότι είναι τόσο ογκώδες και ψηλό που πρέπει να ξαπλώνουν στο έδαφος για να το φωτογραφίσουν. Τους αποζημιώνει ωστόσο η εκπληκτική θέα από την κορυφή. Στη βάση του αγάλματος υπάρχει σήμερα ένα μικρό παρεκκλήσι.

Η ταυτότητα του αγάλματος

Ύψος μνημείου: 32 μέτρα
Ύψος βάσης: 8 μέτρα
Βάρος: 1.000 τόνοι (30 τόνοι είναι το βάρος του κάθε χεριού - 8 τόνους ζυγίζει μόνο ο βραχίονας)
Υψόμετρο: 710 μέτρα, στην κορυφή του όρους Κορκοβάντο
Εγκαίνια: 1931
Εργασίες αναστήλωσης: Το 1980 με την ευκαιρία της επίσκεψης του Πάπα Ιωάννη Παύλου Β'. Το 2000 αρχίζει ένα μεγαλύτερο πρόγραμμα αποκατάστασης του μνημείου με νέο φωτισμό και πιο αυστηρές προδιαγραφές προστασίας του.
Θέα: Οι επισκέπτες μπορούν να δουν το Ρίο ντε Τζανέιρο πανοραμικά, τον κόλπο, το βουνό Σουγκαρλόαφ και τις παραλίες Ιπανέμα και Κοπακαμπάνα.

Commons logo

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα
Χριστός Λυτρωτής (άγαλμα)

@@ Γραμμή 1: / Γραμμή 1: @@
-{{Πηγές|27|02|2012}}<br>
+{{Πηγές|27|02|2012}}
+{{coord|22|57|6|S|43|12|39|W|type:landmark|display=title}}
+[[Αρχείο:Cristo Redentor Rio de Janeiro 4.jpg|thumb|250px|Μπροστινή άποψη του αγάλματος από τους πρόποδες του βουνού.]]
+Το '''Άγαλμα του Χριστού Λυτρωτή''' (''Cristo Redentor'' στα [[πορτογαλικά]]) είναι ψηλό [[άγαλμα]] το οποίο εικονίζει τον [[Ιησούς|Ιησού Χριστό]] με απλωμένα τα [[χέρι|χέρια]] και βρίσκεται στην κορυφή του [[λόφος|λόφου]] [[λόφος Κορκοβάντο|Κορκοβάντο]] (''Corcovado''), πάνω από το [[Ρίο ντε Τζανέιρο]], στο [[εθνικό πάρκο]] του Δάσους Τιζούκα (''Tijuca''). Στέκεται με απλωμένα τα χέρια σαν να καλωσορίζει τον κόσμο, σε ύψος 710 [[μέτρο|μέτρων]]. Έχει ύψος 32 μέτρα, ζυγίζει 1.000 [[τόνος (μονάδα μέτρησης)|τόνους]] και μάλιστα είναι εγκατεστημένο με τρόπο ώστε να ατενίζει την πόλη του Ρίο.
+Το άγαλμα θεμελιώθηκε στις [[12 Οκτωβρίου]] [[1931]]. Είχε διοργανωθεί εντυπωσιακή τελετή εγκαινίων παρουσία του προέδρου της τοπικής κυβέρνησης [[Τζετούλιο Βάργκα]] και του καρδινάλιου [[Σεμπαστιάο Λέμε]]. Οι οργανωτές και οι εμπνευστές του μνημειώδους αγάλματος ήθελαν να εντυπωσιάσουν το κοινό από την πρώτη μέρα που θα στηνόταν στην κορυφή του [[βουνό|βουνού]]. Είναι χαρακτηριστικό ότι για το φωτισμό του αγάλματος του Χριστού εκείνη την ημέρα είχαν σχεδιάσει να ανάψει με τρόπο φαντασμαγορικό: τα φώτα θα τα άναβε ο πρωτοπόρος [[Γουλιέλμος Μαρκόνι]] από το αγκυροβολημένο [[σκάφος]] του στη [[Νάπολι]] της [[Ιταλία]]ς. Θα έστελνε [[ηλεκτρικό σήμα]] σε ένα σταθμό στο [[Ντόρτσεστερ]] της [[Αγγλία]]ς και αυτό με τη σειρά του θα μεταφερόταν σε μια κεραία στο Jacarepagua στο Ρίο, απ' όπου θα άναβαν τα φώτα του αγάλματος. Ωστόσο, ο [[καιρός]] δεν βοήθησε, το σήμα ήταν αδύναμο, και τα φώτα τα άναψαν οι τεχνικοί του Ρίο.
-{{coord|22|57|6|S|43|12|39|W|type:landmark|display=title}}
-[[Αρχείο:Cristo Redentor Rio de Janeiro 4.jpg|thumb|250px|Μπροστινή άποψη του αγάλματος από τους πρόποδες του βουνού]]
-Το '''Άγαλμα του Χριστού Λυτρωτή''' (''Cristo Redentor'' στα [[πορτογαλικά]]) είναι ψηλό [[άγαλμα]] το οποίο εικονίζει τον [[Ιησούς|Ιησού Χριστό]] με απλωμένα τα [[χέρι|χέρια]] και βρίσκεται στην κορυφή του [[λόφος|λόφου]] [[λόφος Κορκοβάντο|Κορκοβάντο]] (''Corcovado''), πάνω από το [[Ρίο ντε Τζανέιρο]], στο [[εθνικό πάρκο]] του Δάσους Τιζούκα (''Tijuca''). Στέκεται με απλωμένα τα χέρια σαν να καλωσορίζει τον κόσμο, σε ύψος 710 [[μέτρο|μέτρων]]. Έχει ύψος 32 μέτρα, ζυγίζει 1.000 [[τόνος (μονάδα μέτρησης)|τόνους]] και μάλιστα είναι εγκατεστημένο με τρόπο ώστε να ατενίζει την πόλη του Ρίο. Το άγαλμα θεμελιώθηκε στις [[12 Οκτωβρίου]] [[1931]]. Είχε διοργανωθεί εντυπωσιακή τελετή εγκαινίων παρουσία του προέδρου της τοπικής κυβέρνησης [[Τζετούλιο Βάργκα]] και του καρδινάλιου [[Σεμπαστιάο Λέμε]]. Οι οργανωτές και οι εμπνευστές του μνημειώδους αγάλματος ήθελαν να εντυπωσιάσουν το κοινό από την πρώτη μέρα που θα στηνόταν στην κορυφή του [[βουνό|βουνού]]. Είναι χαρακτηριστικό ότι για το φωτισμό του αγάλματος του Χριστού εκείνη την ημέρα είχαν σχεδιάσει να ανάψει με τρόπο φαντασμαγορικό: τα φώτα θα τα άναβε ο πρωτοπόρος [[Γουλιέλμος Μαρκόνι]] από το αγκυροβολημένο [[σκάφος]] του στη [[Νάπολι]] της [[Ιταλία|Ιταλίας]]. Θα έστελνε [[ηλεκτρικό σήμα]] σε ένα σταθμό στο [[Ντόρτσεστερ]] της [[Αγγλία|Αγγλίας]] κι αυτό με τη σειρά του θα μεταφερόταν σε μια κεραία στο Jacarepagua στο Ρίο, απ' όπου θα άναβαν τα φώτα του αγάλματος. Ωστόσο, ο [[καιρός]] δεν βοήθησε, το σήμα ήταν αδύναμο, και τα φώτα τα άναψαν οι τεχνικοί του Ρίο.
 == Η ιδέα για το μνημείο ==
-[[Αρχείο:Detail, Christ the Redeemer statue.JPG|μικρογραφία|Λεπτομέρεια του προσώπου του αγάλματος όπου φαίνεται το ψηφιδωτό της κατασκευής]]
+[[Αρχείο:Detail, Christ the Redeemer statue.JPG|μικρογραφία|Λεπτομέρεια του προσώπου του αγάλματος όπου φαίνεται το ψηφιδωτό της κατασκευής.]]
-Από το [[1850]] είχε στο μυαλό της η θρησκευτική ηγεσία στο Ρίο την ιδέα να κατασκευαστεί ένα μεγάλο άγαλμα πάνω στο βουνό Κορκοβάντο. Μεταξύ του 1850 και [[1860]] ο καθολικός ιερέας Μαρία Μπος ζήτησε οικονομική βοήθεια από την πριγκίπισσα [[Ισαβέλλα της Πορτογαλίας|Ιζαμπέλ της Πορτογαλίας]] προκειμένου να ανεγείρει ένα θρησκευτικό [[μνημείο]]. Η πριγκίπισσα ωστόσο δεν πολυσκέφτηκε την ιδέα. Έτσι, τα σχέδια για θρησκευτικό μνημείο ακυρώθηκαν το [[1889]] όταν η [[Βραζιλία]] έγινε δημοκρατία και η Εκκλησία διαχωρίστηκε από την πολιτεία.
+Από το [[1850]] είχε στο μυαλό της η θρησκευτική ηγεσία στο Ρίο την ιδέα να κατασκευαστεί ένα μεγάλο άγαλμα πάνω στο βουνό Κορκοβάντο. Μεταξύ του 1850 και [[1860]], ο καθολικός ιερέας Μαρία Μπος ζήτησε οικονομική βοήθεια από την πριγκίπισσα [[Ισαβέλλα της Πορτογαλίας|Ιζαμπέλ της Πορτογαλίας]] προκειμένου να ανεγείρει ένα θρησκευτικό [[μνημείο]]. Η πριγκίπισσα ωστόσο δεν πολυσκέφτηκε την ιδέα. Έτσι, τα σχέδια για θρησκευτικό μνημείο ακυρώθηκαν το [[1889]] όταν η [[Βραζιλία]] έγινε δημοκρατία και η Εκκλησία διαχωρίστηκε από την πολιτεία.
+Η πρόταση για ένα αξιοθέατο πάνω στο βουνό επανήλθε το [[1921]]. Τότε ο αρχιεπίσκοπος του Ρίο ντε Τζανέιρο οργάνωσε μία Εβδομάδα Μνημείων (''Semana do Monumento'') προκειμένου να προσελκύσει δωρεές κυρίως από [[Καθολική εκκλησία|καθολικούς]] της Βραζιλίας. Τα σχέδια για το άγαλμα του Χριστού περιελάμβαναν μεταξύ άλλων έναν σταυρό και ένα άγαλμα του Χριστού ο οποίος θα κρατούσε μια σφαίρα στα χέρια του. Τελικά επελέγη το άγαλμα του Χριστού Λυτρωτή με τα χέρια ανοιχτά. Αλλά και πάλι δεν ήταν όλα έτοιμα για την ανέγερσή του. Το [[1922]] πολίτες και κληρικοί συγκέντρωσαν 20.000 υπογραφές και με αυτόν τον τρόπο ζήτησαν από τον πρόεδρο [[Επιτάσιο Πεσόα]] την ανέγερση του αγάλματος.
+== Ανέγερση ==
-Η πρόταση για ένα αξιοθέατο πάνω στο βουνό επανήλθε το [[1921]]. Τότε ο αρχιεπίσκοπος του Ρίο ντε Τζανέιρο οργάνωσε μία Εβδομάδα Μνημείων (''Semana do Monumento'') προκειμένου να προσελκύσει δωρεές κυρίως από [[Καθολική εκκλησία|καθολικούς]] της Βραζιλίας. Τα σχέδια για το άγαλμα του Χριστού περιελάμβαναν μεταξύ άλλων έναν σταυρό κι ένα άγαλμα του Χριστού ο οποίος θα κρατούσε μια σφαίρα στα χέρια του. Τελικά επελέγη το άγαλμα του Χριστού Λυτρωτή με τα χέρια ανοιχτά. Αλλά και πάλι δεν ήταν όλα έτοιμα για την ανέγερσή του. Το [[1922]] πολίτες και κληρικοί συγκέντρωσαν 20.000 υπογραφές και με αυτόν τον τρόπο ζήτησαν από τον πρόεδρο [[Επιτάσιο Πεσόα]] την ανέγερση του αγάλματος.
+Ο θεμέλιος λίθος για το μεγάλο οικοδόμημα μπήκε στο βουνό Κορκοβάντο στις [[4 Απριλίου]] 1922. Ο Βραζιλιάνος μηχανικός [[Έτορ Ντα Σίλβα Κόστα]] ήταν αυτός που επελέγη για να επιβλέψει την κατασκευή του αγάλματος, ενώ τα σχέδια ήταν του Γάλλου γλύπτη [[Πολ Λαντοβσκί]]. Μάλιστα, ο μηχανικός ταξίδεψε στην [[Ευρώπη]] για να μελετήσει τα θέματα κατασκευής και εκεί επέλεξε τον γλύπτη Λαντοβσκί. Οι εργασίες για την ανέγερση του Χριστού Λυτρωτή διήρκεσαν συνολικά 5 χρόνια, από το [[1926]] έως το 1931. Σύμμαχος των εμπνευστών του έργου ήταν ο σιδηρόδρομος του Κορκοβάντο. Όπως αποδείχτηκε ήταν ιδανικός για να μεταφερθούν εύκολα και με ασφάλεια οι μεγάλοι [[ογκόλιθος|ογκόλιθοι]] για την κατασκευή του αγάλματος πάνω στο βουνό. Η πέτρα για το μνημείο προέρχεται από την πόλη [[Λίμχαμ]] (προάστιο του Μάλμε) της [[Σουηδία]]ς. Όταν ολοκληρώθηκε, ήταν το μεγαλύτερο γλυπτό [[Αρ Ντεκό|αρτ ντεκό]] στον κόσμο.
+== Προσβασιμότητα ==
-Ο θεμέλιος λίθος για το μεγάλο οικοδόμημα μπήκε στο βουνό Κορκοβάντο στις [[4 Απριλίου]] 1922. Ο Βραζιλιάνος μηχανικός [[Έτορ Ντα Σίλβα Κόστα]] ήταν αυτός που επελέγη για να επιβλέψει την κατασκευή του αγάλματος ενώ τα σχέδια ήταν του Γάλλου γλύπτη [[Πολ Λαντοβσκί]]. Μάλιστα, ο μηχανικός ταξίδεψε στην [[Ευρώπη]] για να μελετήσει τα θέματα κατασκευής και εκεί επέλεξε τον γλύπτη Λαντοβσκί. Οι εργασίες για την ανέγερση του Χριστού Λυτρωτή διήρκεσαν περίπου 5 χρόνια, από το [[1926]] έως το 1931. Σύμμαχος των εμπνευστών του έργου ήταν ο σιδηρόδρομος του Κορκοβάντο. Όπως αποδείχτηκε ήταν ιδανικός για να μεταφερθούν εύκολα και με ασφάλεια οι μεγάλοι [[ογκόλιθος|ογκόλιθοι]] για την κατασκευή του αγάλματος πάνω στο βουνό. Η πέτρα για το μνημείο προέρχεται από την πόλη [[Λίμχαμ]] (προάστιο του Μάλμε) της [[Σουηδία|Σουηδίας]]. Όταν ολοκληρώθηκε, ήταν το μεγαλύτερο γλυπτό [[Αρ Ντεκό|αρτ ντεκό]] στον κόσμο.
-Σήμερα η ανάβαση των επισκεπτών στο βουνό για να δουν το άγαλμα γίνεται πλέον με σύγχρονα μέσα, με [[ανελκυστήρας|ανελκυστήρες]] που προσφέρουν πανοραμική θέα και [[κυλιόμενη σκάλα|κυλιόμενες σκάλες]]. Έτσι, οι επισκέπτες δεν αντιμετωπίζουν πλέον τη δυσκολία να ανέβουν τα 220 [[σκαλί|σκαλιά]] για να φτάσουν στη βάση του αγάλματος. Τρεις είναι οι πανοραμικοί ανελκυστήρες που ανεβάζουν τους επισκέπτες στο άγαλμα του Χριστού. Ο καθένας μπορεί να μεταφέρει περίπου 14 άτομα. Η πρόσβαση στους ανελκυστήρες είναι εύκολη και γι' αυτούς που φτάνουν με [[αυτοκίνητο]] και γι' αυτούς που φτάνουν με [[τρένο]]. Επιπλέον, υπάρχουν και τέσσερις κυλιόμενες κλίμακες πλάτους 4 μέτρων οι οποίες μπορούν να μεταφέρουν περίπου 9.000 επισκέπτες την [[ώρα]]. Η μόνη δυσκολία που έχουν να ξεπεράσουν πλέον οι τουρίστες είναι πώς θα καταφέρουν να έχουν μέσα στη φωτογραφία ολόκληρο το άγαλμα. Και αυτό διότι είναι τόσο ογκώδες και ψηλό που πρέπει να ξαπλώνουν στο [[έδαφος]] για να το φωτογραφίσουν. Τους αποζημιώνει ωστόσο η εκπληκτική θέα από την κορυφή. Στη βάση του αγάλματος υπάρχει σήμερα ένα μικρό παρεκκλήσι.
+Σήμερα η ανάβαση των επισκεπτών στο βουνό για να δουν το άγαλμα γίνεται πλέον με σύγχρονα μέσα, με [[Ανελκυστήρας|ανελκυστήρες]] που προσφέρουν πανοραμική θέα και [[κυλιόμενη σκάλα|κυλιόμενες σκάλες]]. Έτσι, οι επισκέπτες δεν αντιμετωπίζουν πλέον τη δυσκολία να ανέβουν τα 220 [[σκαλί|σκαλιά]] για να φτάσουν στη βάση του αγάλματος. Τρεις είναι οι πανοραμικοί ανελκυστήρες που ανεβάζουν τους επισκέπτες στο άγαλμα του Χριστού. Ο καθένας μπορεί να μεταφέρει 14 άτομα. Η πρόσβαση στους ανελκυστήρες είναι εύκολη και γι' αυτούς που φτάνουν με [[αυτοκίνητο]] και γι' αυτούς που φτάνουν με [[τρένο]]. Επιπλέον, υπάρχουν και τέσσερις κυλιόμενες κλίμακες πλάτους 4 μέτρων, οι οποίες μπορούν να μεταφέρουν έως και 9.000 επισκέπτες την [[ώρα]]. Η μόνη δυσκολία που έχουν να ξεπεράσουν πλέον οι τουρίστες, είναι το πώς θα καταφέρουν να έχουν μέσα στη φωτογραφία ολόκληρο το άγαλμα. Και αυτό διότι είναι τόσο ογκώδες και ψηλό που πρέπει να ξαπλώνουν στο [[έδαφος]] για να το φωτογραφίσουν. Τους αποζημιώνει ωστόσο η εκπληκτική θέα από την κορυφή. Στη βάση του αγάλματος υπάρχει σήμερα ένα μικρό παρεκκλήσι.
-[[Αρχείο:Rio de Janeiro Helicoptero 47 Feb 2006.jpg|thumb|right|200px|Αεροφωτογραφία που δείχνει τη θέα του Ρίο από το άγαλμα]]
+[[Αρχείο:Rio de Janeiro Helicoptero 47 Feb 2006.jpg|thumb|right|200px|Αεροφωτογραφία που δείχνει τη θέα του Ρίο από το άγαλμα.]]
 == Η ταυτότητα του αγάλματος ==
 * Ύψος μνημείου: 32 μέτρα
 * Ύψος βάσης: 8 μέτρα
-* Βάρος: 1.000 τόνοι (30 τόνοι είναι το βάρος του κάθε χεριού -8 τόνους ζυγίζει μόνο ο βραχίονας)
+* Βάρος: 1.000 τόνοι (30 τόνοι είναι το βάρος του κάθε χεριού - 8 τόνους ζυγίζει μόνο ο βραχίονας)
 * Υψόμετρο: 710 μέτρα, στην κορυφή του όρους Κορκοβάντο
 * Εγκαίνια: 1931