Άγιος Προκόπιος Ικονίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
CHE (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
{{Πληροφορίες Αγίου |
{{Πληροφορίες Αγίου |
||
|όνομα = Άγιος Προκόπιος Ικονίου |
|όνομα = Άγιος Προκόπιος Ικονίου |
||
|έτος_γέννησης = |
|έτος_γέννησης = [[1859]] |
||
|έτος_κοίμησης = 1923 |
|έτος_κοίμησης = [[31 Μαρτίου]] [[1923]] (64 ετών) |
||
|ημέρα_εορτασμού = Η Κυριακή προ της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού (Σεπτέμβριος) |
|ημέρα_εορτασμού = Η Κυριακή προ της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού (Σεπτέμβριος) |
||
|πολιούχος = |
|πολιούχος = |
||
Γραμμή 19: | Γραμμή 19: | ||
}} |
}} |
||
Ο '''Άγιος Προκόπιος Ικονίου''' (κατά κόσμον |
Ο '''Άγιος Προκόπιος Ικονίου''' (κατά κόσμον: Προκόπιος Λαζαρίδης, [[1859]] - [[31 Μαρτίου]] [[1923]])<ref>[http://www.saint.gr/2408/saint.aspx Βίος Αγίου:Άγιος Χρυσόστομος Σμύρνης και οι συν αυτώ Άγιοι Αρχιερείς Γρηγόριος Κυδωνιών, Αμβρόσιος Μοσχονησίων, Προκόπιος Ικονίου, Ευθύμιος Ζήλων καθώς και οι κληρικοί και λαϊκοί που σφαγιάσθηκαν κατά την Μικρασιατική Καταστροφή], Ιστοσ. Saint, Ανακτήθηκε 21/02/2015.</ref> ήταν [[Έλληνες|Έλληνας]] θεολόγος και επίσκοπος, μητροπολίτης [[Ικόνιο|Ικονίου]] στη [[Μικρά Ασία]]. |
||
[[Αρχείο:Konya archeological museum - Byzantine art 1.jpg|thumb|Επιτάφιος Ελληνορθοδόξων από το [[Ικόνιο]] της Μικράς Ασίας (σήμερα φυλάσσεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ικονίου).]] |
[[Αρχείο:Konya archeological museum - Byzantine art 1.jpg|thumb|Επιτάφιος Ελληνορθοδόξων από το [[Ικόνιο]] της Μικράς Ασίας (σήμερα φυλάσσεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ικονίου).]] |
||
==Βιογραφία== |
==Βιογραφία== |
Έκδοση από την 10:04, 19 Δεκεμβρίου 2016
Άγιος Προκόπιος Ικονίου | |
---|---|
Μητροπολίτης Ικονίου Νέο-ιεροεθνομάρτυρας | |
Γέννηση | 1859 Τύανα, Οθωμανική Αυτοκρατορία |
Κοίμηση | 31 Μαρτίου 1923 (64 ετών) Καισάρεια, Τουρκία |
Τιμάται από | Ανατολική Ορθοδοξή Εκκλησία |
Εορτασμός | Η Κυριακή προ της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού (Σεπτέμβριος) |
δεδομένα ( ) |
Ο Άγιος Προκόπιος Ικονίου (κατά κόσμον: Προκόπιος Λαζαρίδης, 1859 - 31 Μαρτίου 1923)[1] ήταν Έλληνας θεολόγος και επίσκοπος, μητροπολίτης Ικονίου στη Μικρά Ασία.
Βιογραφία
Τα πρώτα χρόνια
Ο Προκόπιος Λαζαρίδης γεννήθηκε από Έλληνες Ορθόδοξους γονείς στα Τύανα της επαρχίας Ικονίου Μικράς Ασίας το 1859. Σπούδασε στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης αποφοίτησε από αυτή το 1889 και διακόνησε ως διάκονος και πρεσβύτερος στις Μητροπόλεις Μελενίκου, Νικαίας και Νικομηδείας.
Η δράση του στο Μελένικο
επιστολή της Κοινότητας Kάτω Tζουμαγιάς προς τον μητροπολίτη Μελενίκου Προκόπιο (8 Μαρτίου 1890)[2].
Ο Προκόπιος Λαζαρίδης διακόνησε ως αρχιδιάκονος του Μητροπολίτη Μελενίκου Προκοπίου.
Τον Ιούνιο του 1890, συστάθηκε συντακτική επιτροπή για τη μεταρρύθμιση του παλαιού Κανονισμού της Ελληνικής Κοινότητας του Μελενίκου, υπό την προεδρία του αρχιδιακόνου Προκοπίου. Κατόπιν συνεννοήσεως με τις δύο εφορείες της πόλης προέβη στη σύνταξη νέου Κανονισμού, με βάση τους Κοινοτικούς Κανονισμούς της Θεσσαλονίκης και των Σερρών. Η μεταρρύθμιση αυτή είχε ως αποτέλεσμα να παύσουν οι κομματικές έριδες μεταξύ των Ελλήνων και να αναπτυχθεί εκ νέου πνεύμα συνεργασίας και ενότητας.
Ενδεικτικό στοιχείο αποτελεί το γεγονός πως, κατά την απουσία του από το Μελένικο, ο Μητροπολίτης Προκόπιος άφηνε ως αντιπρόσωπό του στην πόλη τον αρχιδιάκονό του Προκόπιο, καθώς ο τελευταίος ήταν απόφοιτος της Χάλκης με οργανωτικές και κηρυκτικές ικανότητες. Κέρδισε μάλιστα τη συμπάθεια των κατοίκων του Μελενίκου, ιδίως μέσω των συνελεύσεων των εφοροεπιτροπών της Ελληνικής Κοινότητας και των Εκπαιδευτηρίων.
Η παρουσία του Προκοπίου Λαζαρίδη στο Mελένικο καταδείκνυε το ενδιαφέρον του μητροπολίτη Προκοπίου για την πνευματική ανάπτυξη του ποιμνίου του. Σε αυτό το πλαίσιο πραγματοποιήθηκε και η ενεργοποίηση του Προκοπίου Λαζαρίδη ως ιεροκήρυκα της μητρόπολης Mελενίκου, γεγονός που ικανοποίησε τον χριστιανικό πληθυσμό της περιοχής που είχε στερηθεί για πολλά χρόνια το κήρυγμα.
Μάλιστα από τις ευχαριστήριες επιστολές των κοινοτήτων Πετριτσίου και Kάτω Tζουμαγιάς (σημερ. Ηράκλεια Σερρών) προς τον μητροπολίτη Mελενίκου, διαφαίνεται όχι μόνο η ευαρέσκεια που εκφράζουν οι Ελληνικές Κοινότητες αλλά και η κηρυκτική ικανότητα του Προκοπίου καθώς και ο άριστος χειρισμός από μέρους του της ελληνικής γλώσσας όπως και της τουρκικής, την οποία συχνά χρησιμοποιούσε για να γίνεται αντιληπτός από το σύνολο του πληθυσμού.
Ο Προκόπιος Λαζαρίδης παρέμεινε στο Μελένικο έως τα τέλη Μαΐου του 1891, λίγους μήνες πριν το θάνατο του γέροντός του, μητροπολίτη Μελενίκου Προκοπίου, τον Αύγουστο του ίδιου έτους.[3][4]
Η δράση του ως Πρωτοσύγκελλος και Επίσκοπος
Στα τέλη Μαΐου του έτους 1891 προσελήφθη ως ιεροκήρυκας στην περιφέρεια Αδά Παζαρίου Νικομηδείας, όπου χειροτονήθηκε πρεσβύτερος [5] Αργότερα ο Προκόπιος διακόνησε ως πρωτοσύγκελλος στη Μητρόπολη Νικαίας στη Μικρά Ασία.
Στις 3 Μαΐου 1894 συμμετείχε ως υποψήφιος στο τριπρόσωπο για την εκλογή νεόυ Μητροπολίτου στη Μητρόπολη Λιτίτσης (με έδρα το Ορτάκιοϊ της Θράκης).[6]
Διετέλεσε τιτουλάριος επίσκοπος Αμφιπόλεως (1894-1899) και εγκατεστάθη στην αρχιεπισκοπή Κωνσταντινουπόλεως υπηρετώντας στην συνοικία Βλάγκα. Το 1898 εστάλη ως πατριαρχικός έξαρχος του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Μακεδονία και ειδικώς στις ιερές μονές Αγίας Αναστασίας Βασιλικών Θεσσαλονίκης και Θεοτόκου Εικοσιφοινίσσης Παγγαίου, προκειμένου να φέρει την ειρήνευση στις εκεί μοναστικές αδελφότητες.
Η δράση του ως Μητροπολίτης
Διετέλεσε Μητροπολίτης Δυρραχίου (1899-1906) και Φιλαδέλφειας (1906-1911). Το 1911 εξελέγη Μητροπολίτης Ικονίου όπου ανέπτυξε πολύπτυχη δράση σε ποιμαντικό εθνικό και εκπαιδευτικό επίπεδο. Για το λόγο αυτό ο Μουσταφά Κεμάλ διέταξε την εξορία του από το Ικόνιο. Στις 12 Μαρτίου του 1923 συνελήφθη από τον κεμαλικό στρατό, φυλακίσθηκε, βασανίστηκε και τελικά δολοφονήθηκε.
Συγκεκριμένα, παρέδωσε την ψυχή του στη φυλακή της Καισάρειας την επαύριο της πυρπόλησης των εκκλησιών της, το Σάββατο του Λαζάρου, 31 Μαρτίου 1923 - συγκυρία που οπωσδήποτε ενισχύει την περί δηλητηρίασης του θεωρία - ενώ ο θάνατος του ανακοινώθηκε στην Συνεδρία της Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου της 21ης Απριλίου 1923.[7]
Αγιοκατάταξη
Η αγιοκατάταξη του μάρτυρα Προκοπίου Μητροπολίτου Ικονίου καθώς και των μαρτύρων μητροπολιτών Χρυσοστόμου Σμύρνης, Γρηγορίου Κυδωνιών, Αμβροσίου Μοσχονησίων, Ευθυμίου Ζήλων και των συν αυτοίς Μικρασιατών νεομαρτύρων, πραγματοποιήθηκε το 1992 από την Εκκλησία της Ελλάδος και η μνήμη τους τιμάται την Κυριακή προ της Υψώσεως (Σεπτέμβριος).
Τιμές στη μνήμη του
Προς τιμήν του υπάρχουν οδοί στη Θεσσαλονίκη, το Περιστέρι, τη Νέα Σμύρνη, τη Νέα Ιωνία, τον Υμηττό και τα Ιωάννινα (Ανατολή) που φέρουν το όνομά του.
Παραπομπές
- ↑ Βίος Αγίου:Άγιος Χρυσόστομος Σμύρνης και οι συν αυτώ Άγιοι Αρχιερείς Γρηγόριος Κυδωνιών, Αμβρόσιος Μοσχονησίων, Προκόπιος Ικονίου, Ευθύμιος Ζήλων καθώς και οι κληρικοί και λαϊκοί που σφαγιάσθηκαν κατά την Μικρασιατική Καταστροφή, Ιστοσ. Saint, Ανακτήθηκε 21/02/2015.
- ↑ Ο Ελληνισμός του Μελενοίκου
- ↑ «Eκκλησιαστικά», ΑΑ, περ.Β ́,φ. 24 (30/29.5.1891).
- ↑ Ο Ελληνισμός του Μελενοίκου
- ↑ «Eκκλησιαστικά», ΑΑ, περ.Β ́,φ. 24 (30/29.5.1891).
- ↑ Ο Ελληνισμός του Μελενοίκου
- ↑ Οι άγιοι Μικρασιάτες Νεομάρτυρες - άρθρο της Ένωσης Μικρασιατών Φοιτητών