Αντρέ Μαλρώ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Αντρέ Μαλρό
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη; μητρική γλώσσα	André Malraux (Γαλλικά)
Γέννηση	3 Νοεμβρίου 1901; 18ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού
Θάνατος	23 Νοεμβρίου 1976; Κρετέιγ
Αιτία θανάτου	καρκίνος
Συνθήκες θανάτου	φυσικά αίτια
Τόπος ταφής	Πάνθεον (48°50′46″ s. š., 2°20′46″ v. d.)
Κατοικία	Παρίσι
Χώρα πολιτογράφησης	Γαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσα	Γαλλικά
Ομιλούμενες γλώσσες	Γαλλικά; Ισπανικά
Σπουδές	Εθνικό Ινστιτούτο Ανατολικών Γλωσσών και Πολιτισμών; Lycée Turgot; Λύκειο Κοντορσέ
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός; σκηνοθέτης κινηματογράφου; σεναριογράφος; μοντέρ; ιστορικός της τέχνης; μυθιστοριογράφος; συγγραφέας; δημοσιογράφος; κριτικός τέχνης; πεζογράφος; θεατρικός συγγραφέας; αρχαιολόγος; αντιστασιακός
Εργοδότης	L'Express
Αξιοσημείωτο έργο	Η ανθρώπινη μοίρα
Επηρεάστηκε από	Μωρίς Μπαρές; Αντρέ Ζιντ; Φρειδερίκος Νίτσε
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα	Συσπείρωση του Γαλλικού Λαού
Οικογένεια
Σύζυγος	Clara Malraux; Madeleine Malraux (1948–1966)
Σύντροφος	Josette Clotis; Louise Lévêque de Vilmorin
Τέκνα	Florence Malraux
Αδέλφια	Emma Simon; Claude Malraux; Roland Malraux
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατός	διοικητής
Πόλεμοι/μάχες	Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και Ισπανικός Εμφύλιος
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Υπουργός Επικρατείας της Γαλλίας (1959–1969); Υπουργός πολιτισμού της Γαλλίας (1968–1969); Υπουργός πολιτισμού της Γαλλίας (1967–1968); Υπουργός πολιτισμού της Γαλλίας (1966–1967); Υπουργός πολιτισμού της Γαλλίας (1962–1966); Υπουργός πολιτισμού της Γαλλίας (Απριλίου 1962 – Νοέμβριος 1962); Υπουργός πολιτισμού της Γαλλίας (1959–1962)
Βραβεύσεις	Αξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής; Πολεμικός Σταυρός 1939-1945; Βραβείο Τζαβαχαρλάλ Νεχρού (1972); Εταίρος της Ελευθερίας; Τάγμα Διακεκριμένης Υπηρεσίας; Μετάλλιο της Αντίστασης; Τάγμα του Πολικού Αστέρα - Μεγαλόσταυρος του Διοικητή; Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Αξίας της Γερμανίας; Prix Interallié; Grand Cordon of the National Order of the Cedar‎; Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Στέμματος; Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Στέμματος της Βελανιδιάς; Ιπποτικός Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Αγίου Όλαφ; Μεγάλος ταξιάρχης του Τάγματος της Αξίας της Ιταλικής Δημοκρατίας; Μεγάλοςσταυρός του Στρατιωτικού Τάγματος του Αγίου Ιακώβου του Ξίφους; Τάγμα του Λέοντος της Φινλανδίας; Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Ντάνεμπρογκ; Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Βισάμ Ελ Αλαουίτ; Μεγαλόσταυρος του Τάγματος Γεωργίου του Α΄; Μεγάλη Κορδέλα της Τάξης του Ανατέλλοντος Ηλίου; Grand Officer of the Order of the Southern Cross; Τάγμα του Ισημερινού Αστέρα; βραβείο Γκονκούρ (1933); βραβείο Λουί Ντελούκ (1945); Παράσημο της Δημοκρατίας (Αίγυπτος); Τάγμα του Ντάνεμπρογκ
Υπογραφή
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά

← Προηγούμενη διαφορά Επόμενη διαφορά →

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

ΟπτικήΚώδικας wiki

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 14:57, 1 Δεκεμβρίου 2016

Ο Αντρέ Μαλρώ (André Malraux, 3 Σεπτεμβρίου 1901 - 23 Νοεμβρίου 1976) ήταν Γάλλος συγγραφέας και πολιτικός.

Βιογραφικά στοιχεία

Γεννήθηκε το 1901 στο Παρίσι. Γόνος αστικής οικογενείας, είχε την ευκαιρία να σπουδάσει στη Σχολή Ανατολικών Γλωσσών και έγινε γνωστός το 1921 με το αλληγορικό του διήγημα "Χάρτινα φεγγάρια". Κατά τη συμμετοχή σου σε αρχαιολογική αποστολή στην Ινδοκίνα συνελήφθη από την κυβέρνηση των Πνομ Πεν με την κατηγορία της παράνομης διακίνησης αρχαίων

Έγραψε τον "Πειρασμό της Δύσης" (1926) και αργότερα "Το αλλόκοτο βασίλειο" (1928), τους "Κατακτητές" (1928), τη "Βασιλική οδό" (1930), και την "Ανθρώπινη μοίρα" (1930) που τιμήθηκε με το βραβείο Γκονκούρ.

Στον μεσοπόλεμο ήταν ένθερμος υποστηρικτής του Τρότσκι. Υποστηρίζεται μάλιστα ότι είχε καταστρώσει σχέδιο για την διάσωση του από την εξορία όπου τον είχε στείλει ο Στάλιν. Το σχετικό αποδεικτικό υλικό κατέστρεψε ο εκδότης Γκαλιμάρ λίγο πριν τη γερμανική επέλαση στο Παρίσι. ^[18]^[19]. Συμμετείχε στον ισπανικό εμφύλιο στο πλευρό των δημοκρατικών με τις Διεθνείς Ταξιαρχίες. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου πολέμου υπήρξε ενεργό μέλος της Γαλλικής Αντίστασης. Μετά το πέρας του πολέμου ασχολήθηκε κυρίως με την ιστορία της τέχνης και ακολούθησε πολιτικά τον στρατηγό Ντε Γκώλ, ο οποίος του εμπιστεύτηκε το Υπουργείο Πολιτιστικών Υποθέσεων από το 1958 μέχρι τον Μάη του 1968. Πέθανε στις 23 Νοεμβρίου 1976 στο Κρετέιγ.

Έργα μεταφρασμένα στα ελληνικά

La Tentation de l'Occident (Ο πειρασμός της Δύσης, 1926) :
- "Εξάντας", 1987
- "Καστανιώτης", 2001
Les Conquérants (Οι κατακτητές, 1928) :
- Ε.Παπαγκίκα ("Οδυσσέας", 1980)
- "Καστανιώτης", 1999
La Voie royale (Η βασιλική οδός, 1930), Γιώργος Παπακυριάκης ("Καστανιώτης", 2000)
La Condition humaine (Η ανθρώπινη μοίρα, 1933) :
- Γιάννης Λάμψας, ("Εκδόσεις των Φίλων", 1963, 1980, 2004)
- "Εξάντας", 2005
Carnet d'URSS (Σημειωματάριο από την Ε.Σ.Σ.Δ. 1934), "Εκδόσεις Πατάκη", 2009
Le Temps du mépris (Χρόνια καταφρόνιας, 1935), "Γκοβόστης", 1987
"L'Espoir" (Η ελπίδα, 1937) :
- Αλίκη Βρανά, ("Άγκυρα", 1973)
- "Εξάντας", 1989
Esquisse d'une psychologie du cinéma (Σχεδίασμα μιας ψυχολογίας του κινηματογράφου, 1946), "Ύψιλον", 1997
Le Musée Imaginaire (Το φανταστικό μουσείο, 1947), Πλέθρον, 2007
Lazare (Λάζαρος, 1974) :
- Κατερίνα Καλατζάκου ("Ρόπτρον", 1991)
- "Ύψιλον", 1991

Πηγές

Βιογραφικά στοιχεία και έργα από την Βιβλιονέτ, (ανακτήθηκε 2/3/11)
Μαραγκόπουλος, Α. Βιογραφία και μυθιστορία, Το Βήμα, 31/1/99 (ανακτήθηκε 2/3/11)
Ο επαναστάτης, ο λογοτέχνης, ο πολιτικός, Ελευθεροτυπία, Βιβλιοθήκη, 28 - 04 - 2006 (ανακτήθηκε 2/3/11)
Lacouture, Jean, «Μαλρὼ καὶ Τρότσκι » , Ἠριδανός, 5-6 (1973), σσ. 103-114

Παραπομπές

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 (Αγγλικά) Internet Movie Database. nm0540716. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2015.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11914167k. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Andre-Malraux. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
↑ ^4,0 ^4,1 «Fichier des personnes décédées». Fichier des personnes décédées. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2023.
↑ debatenotes.pbworks.com/w/page/40342547/Andre%20Malraux.
↑ fondationandremalraux.com/en/andre-malraux-a-man-in-the-culture-of-his-time/.
↑ www.nytimes.com/2009/02/22/style/tmagazine/22vilmorin.html.
↑ www.nytimes.com/2011/01/30/arts/music/30nixon.html?pagewanted=all.
↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11914167k. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
↑ CONOR.SI. 8756067.
↑ ^11,0 ^11,1 ^11,2 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/26200. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021.
↑ «Dictionary of Art Historians» (Αγγλικά) malrauxa. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2022.
↑ www.tandfonline.com/doi/full/10.1080/10848770.2011.608019.
↑ www.tandfonline.com/doi/full/10.1080/14662041003672478.
↑ ^15,0 ^15,1 ^15,2 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jn20000701133. Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2023.
↑ www.ordens.presidencia.pt?idc=154.
↑ Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2022.
↑ Κατσαγάνης, Δημήτρης (27/06/2003). «Η συνάντηση Λέον Τρόσκι - Αντρέ Μαλρώ». Ανακτήθηκε στις 2011-03-02. Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |date= (βοήθεια)
↑ iefimerida.gr (2016-11-23). «40 χρόνια από τον θάνατο του Αντρέ Μαλρό -Ενας διανοούμενος που έγινε υπουργός [εικόνες»]. iefimerida.gr. http://www.iefimerida.gr/news/303059/40-hronia-apo-ton-thanato-toy-antre-malro-enas-dianooymenos-poy-egine-ypoyrgos-eikones. Ανακτήθηκε στις 2016-12-01.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Commons logo

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα
Αντρέ Μαλρώ

[b03551db6024e5985723a95599b9a39e652bc34e-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 (Αγγλικά) Internet Movie Database. nm0540716. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2015.

[8465f0c7c4f965897f7184df3b33b6cbda039e88-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11914167k. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.

[17381cf952e5e3fb32a1f6924fdb902d4efd4c47-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Andre-Malraux. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.

[b026fc90756e8720e5d8dce5c3e12bc96a527f5c-4] 4,0 ^4,1 «Fichier des personnes décédées». Fichier des personnes décédées. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2023.

[dbfaf75bbedd037969d461e55e1df405acd038e2-5] tenotes.pbworks.com/w/page/40342547/Andre%20Malraux.

[372ed821bfca81068522a10e881c125b3c3b1eb6-6] tionandremalraux.com/en/andre-malraux-a-man-in-the-culture-of-his-time/.

[2f4b6faaac4eb1e7728896b05603275006a4935a-7] www.nytimes.com/2009/02/22/style/tmagazine/22vilmorin.html.

[f7a92bfa41d71c8d2a75e7d04022fc761cc428c7-8] www.nytimes.com/2011/01/30/arts/music/30nixon.html?pagewanted=all.

[0f37d1f47ddede8411a397a9b3fb489acf258835-9] Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11914167k. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.

[24205bd171348397d263179adb24b7215cbfc49c-10] CONOR.SI. 8756067.

[9685fb26333856e0f3d7baa8f2ab903d2d9c741a-11] 11,0 ^11,1 ^11,2 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/26200. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021.

[bfd8170d3122db41c96922197681ac8f9f5a5d3b-12] «Dictionary of Art Historians» (Αγγλικά) malrauxa. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2022.

[8ea0d442c96f9c3e4974d2158cc9a99939f5b0ed-13] www.tandfonline.com/doi/full/10.1080/10848770.2011.608019.

[df35a94c0d6f53d524ac9e447bff55bafaf4f6eb-14] www.tandfonline.com/doi/full/10.1080/14662041003672478.

[ad056ac931580134338385d660d125c2b957530d-15] 15,0 ^15,1 ^15,2 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jn20000701133. Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2023.

[8f2a50e0c445c3cd9024e1d142ef752db4cdd3b5-16] www.ordens.presidencia.pt?idc=154.

[667d1f6a24c5552c8f147215d31f292ac4e9a116-17] Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2022.

[18] Κατσαγάνης, Δημήτρης (27/06/2003). «Η συνάντηση Λέον Τρόσκι - Αντρέ Μαλρώ». Ανακτήθηκε στις 2011-03-02. Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |date= (βοήθεια)

[19] rida.gr (2016-11-23). «40 χρόνια από τον θάνατο του Αντρέ Μαλρό -Ενας διανοούμενος που έγινε υπουργός [εικόνες»]. iefimerida.gr. http://www.iefimerida.gr/news/303059/40-hronia-apo-ton-thanato-toy-antre-malro-enas-dianooymenos-poy-egine-ypoyrgos-eikones. Ανακτήθηκε στις 2016-12-01.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

@@ Γραμμή 7: / Γραμμή 7: @@
 Έγραψε τον "''Πειρασμό της Δύσης''" (1926) και αργότερα "''Το αλλόκοτο βασίλειο''" (1928), τους "''Κατακτητές''" (1928), τη "''Βασιλική οδό''" (1930), και την "''Ανθρώπινη μοίρα''" (1930) που τιμήθηκε με το [[βραβείο Γκονκούρ]].
-Στον μεσοπόλεμο ήταν ένθερμος υποστηρικτής του [[Τρότσκι]]. Υποστηρίζεται μάλιστα ότι είχε καταστρώσει σχέδιο για την διάσωση του από την εξορία όπου τον είχε στείλει ο [[Στάλιν]]. Το σχετικό αποδεικτικό υλικό κατέστρεψε ο εκδότης [[Γκαστόν Γκαλιμάρ|Γκαλιμάρ]] λίγο πριν τη γερμανική επέλαση στο [[Παρίσι]].  <ref>{{cite web | url=http://www.politikokafeneio.com/biblio/malro276.htm | title=Η συνάντηση Λέον Τρόσκι - Αντρέ Μαλρώ| accessdate=2011-03-02 | author= Κατσαγάνης, Δημήτρης  | date=27/06/2003}}</ref>. Συμμετείχε στον [[Ισπανικός Εμφύλιος|ισπανικό εμφύλιο]] στο πλευρό των δημοκρατικών με τις [[Διεθνείς Ταξιαρχίες]]. Κατά τη διάρκεια του [[Β' Παγκόσμιος πόλεμος|Β' Παγκοσμίου πολέμου]] υπήρξε ενεργό μέλος της [[γαλλική αντίσταση|γαλλικής Αντίστασης]]. Μετά το πέρας του πολέμου ασχολήθηκε κυρίως με την ιστορία της τέχνης και ακολούθησε πολιτικά τον στρατηγό [[Σαρλ ντε Γκωλ|Ντε Γκώλ]], ο οποίος του εμπιστεύτηκε το Υπουργείο  Πολιτιστικών  Υποθέσεων  από το 1958  μέχρι τον [[Μάης του '68|Μάη του 1968]]. Πέθανε στις 23 Νοεμβρίου 1976 στο [[Κρετέιγ]].
+Στον μεσοπόλεμο ήταν ένθερμος υποστηρικτής του [[Τρότσκι]]. Υποστηρίζεται μάλιστα ότι είχε καταστρώσει σχέδιο για την διάσωση του από την εξορία όπου τον είχε στείλει ο [[Στάλιν]]. Το σχετικό αποδεικτικό υλικό κατέστρεψε ο εκδότης [[Γκαστόν Γκαλιμάρ|Γκαλιμάρ]] λίγο πριν τη γερμανική επέλαση στο [[Παρίσι]].  <ref>{{cite web | url=http://www.politikokafeneio.com/biblio/malro276.htm | title=Η συνάντηση Λέον Τρόσκι - Αντρέ Μαλρώ| accessdate=2011-03-02 | author= Κατσαγάνης, Δημήτρης  | date=27/06/2003}}</ref><ref>{{Cite news|url=http://www.iefimerida.gr/news/303059/40-hronia-apo-ton-thanato-toy-antre-malro-enas-dianooymenos-poy-egine-ypoyrgos-eikones|title=40 χρόνια από τον θάνατο του Αντρέ Μαλρό -Ενας διανοούμενος που έγινε υπουργός [εικόνες]|last=iefimerida.gr|date=2016-11-23|newspaper=iefimerida.gr|language=el|access-date=2016-12-01}}</ref>. Συμμετείχε στον [[Ισπανικός Εμφύλιος|ισπανικό εμφύλιο]] στο πλευρό των δημοκρατικών με τις [[Διεθνείς Ταξιαρχίες]]. Κατά τη διάρκεια του [[Β' Παγκόσμιος πόλεμος|Β' Παγκοσμίου πολέμου]] υπήρξε ενεργό μέλος της [[γαλλική αντίσταση|Γαλλικής Αντίστασης]]. Μετά το πέρας του πολέμου ασχολήθηκε κυρίως με την ιστορία της τέχνης και ακολούθησε πολιτικά τον στρατηγό [[Σαρλ ντε Γκωλ|Ντε Γκώλ]], ο οποίος του εμπιστεύτηκε το Υπουργείο Πολιτιστικών Υποθέσεων από το 1958  μέχρι τον [[Μάης του '68|Μάη του 1968]]. Πέθανε στις 23 Νοεμβρίου 1976 στο [[Κρετέιγ]].
 ==Έργα μεταφρασμένα στα ελληνικά==