Κωστής Στεφανόπουλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναίρεση έκδοσης 6119589 από τον 94.67.214.232 (Συζήτηση)
Βελτίωση πηγής
Γραμμή 49: Γραμμή 49:
|ιστοσελίδα =
|ιστοσελίδα =
}}
}}
Ο '''Κωνσταντίνος (Κωστής) Στεφανόπουλος''' ([[Πάτρα]], 15 Αυγούστου 1926 - [http://www.tharrosnews.gr/news/content/%CE%AD%CF%86%CF%85%CE%B3%CE%B5-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7-%CE%B6%CF%89%CE%AE-%CE%BF-%CE%BA%CF%89%CF%83%CF%84%CE%AE%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%86%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82 20 Νοεμβρίου 2016]) ήταν [[Έλληνες|Έλληνας]] [[δικηγόρος]] και [[πολιτικός]]. Διατέλεσε [[Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας]] από το 1995 έως το 2005, ο 6ος κατά σειρά μετά την [[μεταπολίτευση]] και την αποκατάσταση του δημοκρατικού πολιτεύματος. Προηγουμένως, υπήρξε βουλευτής [[Αχαΐα]]ς με την [[ΕΡΕ]] (1964–67), την [[Νέα Δημοκρατία]] (1974–85) και την [[ΔΗΑΝΑ]] (1985–89), κεντροδεξιό κόμμα που ίδρυσε και του οποίου ηγήθηκε.<ref>{{cite web | url=http://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Diatelesantes-Vouleftes-Apo-Ti-Metapolitefsi-Os-Simera/?MpId=8e800a9a-dc0e-4a7e-b7cf-069495f0a1ee | title=Κοινοβουλευτική θητεία Κωνσταντίνου Στεφανόπουλου | publisher=Βουλή των Ελλήνων | accessdate=19 Νοεμβρίου 2016}}</ref> Από το 1974 μέχρι το 1981 χρημάτισε διαδοχικά υπουργός Εσωτερικών (1974–76), Κοινωνικών Υπηρεσιών (1976–77) και Προεδρίας της Κυβερνήσεως (1977–81) στις κυβερνήσεις του [[Κωνσταντίνος Καραμανλής|Κωνσταντίνου Καραμανλή]] και του [[Γεώργιος Ράλλης|Γεωργίου Ράλλη]].
Ο '''Κωνσταντίνος (Κωστής) Στεφανόπουλος''' ([[Πάτρα]], 15 Αυγούστου 1926 - 20 Νοεμβρίου 2016<ref>{{Cite news|url=http://www.kathimerini.gr/884384/article/epikairothta/ellada/pe8ane-o-prwhn-proedros-ths-dhmokratias-kwsths-stefanopoylos|title=Πέθανε ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωστής Στεφανόπουλος, του Κωνσταντίνου Ζούλα|last=|first=|date=|work=|publisher=[[Η Καθημερινή]]|access-date=2016-11-20|via=}}</ref>) ήταν [[Έλληνες|Έλληνας]] [[δικηγόρος]] και [[πολιτικός]]. Διατέλεσε [[Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας]] από το 1995 έως το 2005, ο 6ος κατά σειρά μετά την [[μεταπολίτευση]] και την αποκατάσταση του δημοκρατικού πολιτεύματος. Προηγουμένως, υπήρξε βουλευτής [[Αχαΐα]]ς με την [[ΕΡΕ]] (1964–67), την [[Νέα Δημοκρατία]] (1974–85) και την [[ΔΗΑΝΑ]] (1985–89), κεντροδεξιό κόμμα που ίδρυσε και του οποίου ηγήθηκε.<ref>{{cite web | url=http://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Diatelesantes-Vouleftes-Apo-Ti-Metapolitefsi-Os-Simera/?MpId=8e800a9a-dc0e-4a7e-b7cf-069495f0a1ee | title=Κοινοβουλευτική θητεία Κωνσταντίνου Στεφανόπουλου | publisher=Βουλή των Ελλήνων | accessdate=19 Νοεμβρίου 2016}}</ref> Από το 1974 μέχρι το 1981 χρημάτισε διαδοχικά υπουργός Εσωτερικών (1974–76), Κοινωνικών Υπηρεσιών (1976–77) και Προεδρίας της Κυβερνήσεως (1977–81) στις κυβερνήσεις του [[Κωνσταντίνος Καραμανλής|Κωνσταντίνου Καραμανλή]] και του [[Γεώργιος Ράλλης|Γεωργίου Ράλλη]].


Η ανάδειξή του στο ανώτατο πολιτειακό αξίωμα ήταν αποτέλεσμα ενός τακτικού ελιγμού του πρωθυπουργού [[Ανδρέας Παπανδρέου|Ανδρέα Παπανδρέου]], ο οποίος συνήψε συμφωνία με τον τότε πρόεδρο της [[Πολιτική Άνοιξη|Πολιτικής Άνοιξης]], [[Αντώνης Σαμαράς|Αντώνη Σαμαρά]], για στήριξη κοινής υποψηφιότητας με στόχο την αποφυγή εκλογών, τις οποίες αποζητούσε ο τότε πρόεδρος της ΝΔ, [[Μιλτιάδης Έβερτ]].<ref>{{cite web | url=http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=280284 | title=Τα παρασκήνια των προεδρικών εκλογών | publisher=[[Το Βήμα]] | date=26 Ιουλίου 2009 | accessdate=20 Νοεμβρίου 2016 | last1=Τζιοβάρας | first1=Γρηγόρης}}</ref><ref>{{cite web | url=http://www.thetoc.gr/politiki/article/samaras---ntora-mia-thuellwdis-sxesi | title=Σαμαράς - Ντόρα: Μια θυελλώδης σχέση | publisher=The TOC | date=29 Ιουλίου 2014 | accessdate=20 Νοεμβρίου 2016 | last=Δεληγιάννης | first=Ανδρέας}}</ref> Κατά την διάρκεια της προεδρικής θητείας του ο Στεφανόπουλος έχαιρε υψηλής δημοφιλίας, απόρροια της σοβαρής και διακριτικής άσκησης των καθηκόντων του, αλλά και της άμβλυνσης των πολιτικών παθών σε μια περίοδο οικονομικής ανάπτυξης και ευημερίας, που επέτρεπε στις πολιτικές δυνάμεις να προστατεύουν το κύρος των θεσμών.<ref>{{cite web | url=http://www.parapolitika.gr/article/367044/oi-epitheseis-apo-ta-mesa-toy-gianni-alafoyzoy-ston-prokopi-paylopoylo | title=Οι επιθέσεις από τα μέσα του Γιάννη Αλαφούζου στον Προκόπη Παυλόπουλο | publisher=Παραπολιτικά | date=27 Ιουνίου 2016 | accessdate=20 Νοεμβρίου 2016}}</ref><ref>{{cite web | url=http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=58538 | title=http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=58538 | publisher=[[Ελευθεροτυπία (εφημερίδα)|Ελευθεροτυπία]] | date=29 Ιουνίου 2009 | accessdate=20 Νοεμβρίου 2016 | last=Σώκος | first=Πάνος }}</ref>
Η ανάδειξή του στο ανώτατο πολιτειακό αξίωμα ήταν αποτέλεσμα ενός τακτικού ελιγμού του πρωθυπουργού [[Ανδρέας Παπανδρέου|Ανδρέα Παπανδρέου]], ο οποίος συνήψε συμφωνία με τον τότε πρόεδρο της [[Πολιτική Άνοιξη|Πολιτικής Άνοιξης]], [[Αντώνης Σαμαράς|Αντώνη Σαμαρά]], για στήριξη κοινής υποψηφιότητας με στόχο την αποφυγή εκλογών, τις οποίες αποζητούσε ο τότε πρόεδρος της ΝΔ, [[Μιλτιάδης Έβερτ]].<ref>{{cite web | url=http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=280284 | title=Τα παρασκήνια των προεδρικών εκλογών | publisher=[[Το Βήμα]] | date=26 Ιουλίου 2009 | accessdate=20 Νοεμβρίου 2016 | last1=Τζιοβάρας | first1=Γρηγόρης}}</ref><ref>{{cite web | url=http://www.thetoc.gr/politiki/article/samaras---ntora-mia-thuellwdis-sxesi | title=Σαμαράς - Ντόρα: Μια θυελλώδης σχέση | publisher=The TOC | date=29 Ιουλίου 2014 | accessdate=20 Νοεμβρίου 2016 | last=Δεληγιάννης | first=Ανδρέας}}</ref> Κατά την διάρκεια της προεδρικής θητείας του ο Στεφανόπουλος έχαιρε υψηλής δημοφιλίας, απόρροια της σοβαρής και διακριτικής άσκησης των καθηκόντων του, αλλά και της άμβλυνσης των πολιτικών παθών σε μια περίοδο οικονομικής ανάπτυξης και ευημερίας, που επέτρεπε στις πολιτικές δυνάμεις να προστατεύουν το κύρος των θεσμών.<ref>{{cite web | url=http://www.parapolitika.gr/article/367044/oi-epitheseis-apo-ta-mesa-toy-gianni-alafoyzoy-ston-prokopi-paylopoylo | title=Οι επιθέσεις από τα μέσα του Γιάννη Αλαφούζου στον Προκόπη Παυλόπουλο | publisher=Παραπολιτικά | date=27 Ιουνίου 2016 | accessdate=20 Νοεμβρίου 2016}}</ref><ref>{{cite web | url=http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=58538 | title=http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=58538 | publisher=[[Ελευθεροτυπία (εφημερίδα)|Ελευθεροτυπία]] | date=29 Ιουνίου 2009 | accessdate=20 Νοεμβρίου 2016 | last=Σώκος | first=Πάνος }}</ref>

Έκδοση από την 22:06, 20 Νοεμβρίου 2016

Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος
Ο Στεφανόπουλος το 2000
Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας
Περίοδος
10 Μαρτίου 1995 – 12 Μαρτίου 2005
ΠρωθυπουργόςΑνδρέας Παπανδρέου
Κώστας Σημίτης
Κώστας Καραμανλής
ΠροκάτοχοςΚωνσταντίνος Καραμανλής
ΔιάδοχοςΚάρολος Παπούλιας
Υπουργός Προεδρίας της Κυβέρνησης
Περίοδος
28 Νοεμβρίου 1977 – 21 Οκτωβρίου 1981
ΠρωθυπουργόςΚωνσταντίνος Γ. Καραμανλής
Γεώργιος Ράλλης
ΠροκάτοχοςΓεώργιος Ράλλης
ΔιάδοχοςΜένιος Κουτσόγιωργας
Υπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών
Περίοδος
10 Σεπτεμβρίου 1976 – 28 Νοεμβρίου 1977
ΠρωθυπουργόςΚωνσταντίνος Καραμανλής
ΠροκάτοχοςΚωνσταντίνος Χρυσανθόπουλος
ΔιάδοχοςΣπυρίδων Δοξιάδης
Υπουργός Εσωτερικών
Περίοδος
21 Νοεμβρίου 1974 – 10 Σεπτεμβρίου 1976
ΠρωθυπουργόςΚωνσταντίνος Καραμανλής
ΠροκάτοχοςΠαναγιώτης Ζέπος
ΔιάδοχοςΙπποκράτης Ιορδάνογλου
Μέλος της Βουλής των Ελλήνων
Περίοδος
1974 – 1989
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση15 Αυγούστου 1926 (1926-08-15), Πάτρα, Ελλάδα
Θάνατος20 Νοεμβρίου 2016 (90 ετών)
Αθήνα, Ελλάδα
ΕθνότηταΈλληνική
ΥπηκοότηταΕλλάδα
Πολιτικό κόμμαΕθνική Ριζοσπαστική Ένωση
Νέα Δημοκρατία
Δημοκρατική Ανανέωση
ΣύζυγοςΕυγενία Στουνοπούλου
ΣπουδέςΕθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Α΄ Γυμνάσιο Πατρών
Λεόντειος Σχολή
ΕπάγγελμαΔικηγόρος
ΒραβεύσειςΜεγάλο Τάγμα του Βασιλιά Τόμισλαβ
Ιππότης του Τάγματος του Λευκού Αετού (1996)
Ιππότης Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Γερακιού
Τάγμα των Τριών Αστέρων
Τάγμα του Αστέρα της Ρουμανίας
Τάγμα της Δημοκρατίας
Τάγμα της Ελευθερίας
Ιππότης του Μεγαλόσταυρου με Κολλάρο του Τάγματος της Αξίας της Ιταλικής Δημοκρατίας
Μέγας Αστέρας του Παράσημου της Τιμής για Υπηρεσίες στη Δημοκρατία της Αυστρίας
επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Μαριούπολης[1]
Μεγάλο κολάρο του Τάγματος του Πρίγκιπα Ενρίκε[2]
Τάγμα του Σωτήρος[3]
Τάγμα του Καρόλου Γ΄ (1998)[4]
Μεγαλόσταυρος του Τάγματος Λευκού Διπλού Σταυρού (8  Μαΐου 2000)[5]
Μεγαλόσταυρος με Κολάρο του Τάγματος του Λευκού Ρόδου της Φινλανδίας (30  Σεπτεμβρίου 1996)[6]
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Κωνσταντίνος (Κωστής) Στεφανόπουλος (Πάτρα, 15 Αυγούστου 1926 - 20 Νοεμβρίου 2016[7]) ήταν Έλληνας δικηγόρος και πολιτικός. Διατέλεσε Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας από το 1995 έως το 2005, ο 6ος κατά σειρά μετά την μεταπολίτευση και την αποκατάσταση του δημοκρατικού πολιτεύματος. Προηγουμένως, υπήρξε βουλευτής Αχαΐας με την ΕΡΕ (1964–67), την Νέα Δημοκρατία (1974–85) και την ΔΗΑΝΑ (1985–89), κεντροδεξιό κόμμα που ίδρυσε και του οποίου ηγήθηκε.[8] Από το 1974 μέχρι το 1981 χρημάτισε διαδοχικά υπουργός Εσωτερικών (1974–76), Κοινωνικών Υπηρεσιών (1976–77) και Προεδρίας της Κυβερνήσεως (1977–81) στις κυβερνήσεις του Κωνσταντίνου Καραμανλή και του Γεωργίου Ράλλη.

Η ανάδειξή του στο ανώτατο πολιτειακό αξίωμα ήταν αποτέλεσμα ενός τακτικού ελιγμού του πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος συνήψε συμφωνία με τον τότε πρόεδρο της Πολιτικής Άνοιξης, Αντώνη Σαμαρά, για στήριξη κοινής υποψηφιότητας με στόχο την αποφυγή εκλογών, τις οποίες αποζητούσε ο τότε πρόεδρος της ΝΔ, Μιλτιάδης Έβερτ.[9][10] Κατά την διάρκεια της προεδρικής θητείας του ο Στεφανόπουλος έχαιρε υψηλής δημοφιλίας, απόρροια της σοβαρής και διακριτικής άσκησης των καθηκόντων του, αλλά και της άμβλυνσης των πολιτικών παθών σε μια περίοδο οικονομικής ανάπτυξης και ευημερίας, που επέτρεπε στις πολιτικές δυνάμεις να προστατεύουν το κύρος των θεσμών.[11][12]

Βιογραφία

Γεννήθηκε στην Πάτρα το 1926 και είναι γιος[13] του Δημήτριου Στεφανόπουλου, δικηγόρου και πολιτικού, και της Βρισηίδας Φιλοπούλου, κόρης του δημοσιογράφου Κωνσταντίνου Φιλόπουλου. Από την πλευρά της μητέρας του κατάγεται από την παλαιά πατρινή οικογένεια Πράτσικα και είναι ανιψιός των Ανδρέα, Χρήστου και Κούλας Πράτσικα καθώς και του Διονυσίου Τσερώνη, δημάρχου Πατρέων. Στα νεανικά του χρόνια ήταν αθλητής της κολύμβησης και της υδατοσφαίρισης, αρχικά στον ανεξάρτητο σύλλογο Κολυμβητικός Όμιλος Γλυφάδας και από το 1949 στον Αχιλλέα Πατρών.[14]

Φοίτησε στο Γυμνάσιο Πατρών, στη συνέχεια σπούδασε νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και από το 1954 μέχρι το 1975 άσκησε ενεργό δικηγορία ως μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Πατρών.[15]

Πολιτικός βίος

Πολιτεύτηκε για πρώτη φορά στις εκλογές του 1958 με την Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση (ΕΡΕ) και εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Αχαΐας στις εκλογές του 1964. Μετά την πτώση της δικτατορίας εντάχθηκε στο νεοσύστατο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας. Μαζί της εξελέγη βουλευτής Αχαΐας στις εκλογές του 1974[16] και συμμετείχε στην Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας του Κωνσταντίνου Καραμανλή ως Υφυπουργός Εμπορίου.[17] Σε επακόλουθους κυβερνητικούς μετασχηματισμούς ανέλαβε Υπουργός Εσωτερικών (Νοέμβριος 1974 – Σεπτέμβριος 1976) και Υπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών (Σεπτέμβριος 1976 – Νοέμβριος 1977).[15][18]

Στις εκλογές του 1977 επανεξελέγη βουλευτής Αχαΐας[16] και ανέλαβε Υπουργός Προεδρίας της κυβέρνησης από το 1977 έως το 1981, αρχικά υπό τον Καραμανλή[19] και στη συνέχεια υπό τον Γεώργιο Ράλλη.[20] Στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση του 1981, ο Στεφανόπουλος επανεξελέγη[16] βουλευτής Αχαΐας αλλά το κόμμα του έχασε τις εκλογές από το ανερχόμενο ΠΑΣΟΚ.[21] Η ήττα οδήγησε στην παραίτηση του Ράλλη από την αρχηγία του κόμματος. Στη Βουλή που σχηματίστηκε από τις εκλογές διετέλεσε Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής ομάδας και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος.[15] Ήταν υποψήφιος στις εσωκομματικές εκλογές για την προεδρία της ΝΔ αλλά ηττήθηκε από τον Ευάγγελο Αβέρωφ.[22]

Ο Αβέρωφ παραιτήθηκε τον Αύγουστο του 1984, ως συνέπεια της ήττας της Νέας Δημοκρατίας στις ευρωεκλογές του Ιουνίου 1984,[23] και στις εσωκομματικές εκλογές που ακολούθησαν ο Στεφανόπουλος διεκδίκησε για άλλη μια φορά χωρίς επιτυχία την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, ηττημένος αυτή τη φορά από τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Ύστερα από τις βουλευτικές εκλογές του 1985 και την επανεκλογή[16] του ως βουλευτής Αχαΐας αποχώρησε από το κόμμα μαζί με 9 άλλους βουλευτές[24] και στις 6 Σεπτεμβρίου 1985 ίδρυσε τη Δημοκρατική Ανανέωση (ΔΗΑΝΑ). Ο Στεφανόπουλος εξελέγη βουλευτής Α΄ Αθηνών στις εκλογές του Ιουνίου 1989,[16] ενώ παρέμεινε πρόεδρος του κόμματος αυτού μέχρι τον Ιούνιο του 1994, όταν η ΔΗΑΝΑ ανέστειλε τη δράση της καθώς δεν κατόρθωσε να εκπροσωπηθεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.[15]

Ενόψει των προεδρικών εκλογών του 1995, ο Στεφανόπουλος προτάθηκε ως υποψήφιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας από το κόμμα της Πολιτικής Άνοιξης. Με τη στήριξη και του ΠΑΣΟΚ εξελέγη στις 8 Μαρτίου 1995, κατά την τρίτη ψηφοφορία, με 181 ψήφους, ως ο πέμπτος Πρόεδρος Δημοκρατίας μετά τη μεταπολίτευση του 1974 και την αποκατάσταση του δημοκρατικού πολιτεύματος.[25]

Ο Στεφανόπουλος με τον Κλίντον στην Αθήνα το 1999

Ο Στεφανόπουλος διαδέχθηκε τον Κωνσταντίνο Καραμανλή στις 10 Μαρτίου 1995. Διετέλεσε Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας για δύο συνεχόμενες θητείες από το 1995 έως το 2005, οπότε και τον διαδέχθηκε ο Κάρολος Παπούλιας. Κατά τη διάρκεια της θητείας του κατάφερε να προσδώσει νέα αίγλη στο θεσμό του Προέδρου και να συγκεντρώσει πολύ μεγάλη δημοτικότητα από τον ελληνικό λαό. Διατήρησε το σεβασμό πολλών πολιτών και μετά το τέλος της Προεδρίας του.[26] Ιδιαίτερα χαρακτηριστική ήταν η πατριωτική στάση του και οι επικριτικές δηλώσεις στις οποίες προέβη έναντι του τότε προέδρου των ΗΠΑ, Μπιλ Κλίντον, κατά την επίσκεψη του τελευταίου στην Ελλάδα το 1999.[27]

Έτυχε διαφόρων τιμητικών διακρίσεων και των ανωτάτων παρασήμων ξένων κρατών και είναι επίτιμος δημότης πολλών Δήμων και Κοινοτήτων της Ελλάδας.

Η επανεμφάνισή του ωστόσο στο πολιτικό προσκήνιο το Δεκέμβριο του 2011, ύστερα από πολλά έτη αποχής, με δηλώσεις στήριξης του υπηρεσιακού πρωθυπουργού Λουκά Παπαδήμου, όταν υπεραμύνθηκε της ανάγκης εξάντλησης της τετραετίας και τη μη διενέργειας εκλογών,[28] προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις.

Τιμές και Βραβεία

  • Πολωνία: Τάγμα του Λευκού Αετού (1996)
  • Κροατία Μεγάλο παράσημο του βασιλιά Tomislav (1998)
  • Σλοβακία: Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Λευκού διπλού Σταυρού (2000)
  • Ιταλία: Ιππότης Μεγαλόσταυρου με το μεγάλο κορδόνι του Τάγματος της Αξίας της Ιταλικής Δημοκρατίας (2001)
  • Λουξεμβούργο: Ιππότης του Τάγματος του Χρυσού Λέοντα του Οίκου του Νασσάου (2001)
  • Νορβηγία: Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Αγίου Όλαφ (2004)
  • Εσθονία: Περιδέραιο του Τάγματος του Σταυρού της Terra Mariana (1999)
  • Λετονία: Τάγμα των Τριών Αστέρων, 1η τάξη
  • Ρουμανία: Φύλλο του Τάγματος του Αστέρα της Ρουμανίας (1999)
  • Αλβανία: Ελήφθη ένα αντίγραφο του κλειδιού της πόλης των Τιράνων, με την ευκαιρία της επίσκεψης του στην Αλβανία

Παραπομπές

  1. «Honorary Professors of MSU». (Αγγλικά) Πανεπιστήμιο Μαριούπολης. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29  Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 29  Ιουνίου 2019.
  2. Ordens Honoríficas Portuguesas. www.ordens.presidencia.pt?idc=154.
  3. Ανακτήθηκε στις 25  Μαρτίου 2021.
  4. BOE-A-1998-12051.
  5. (Σλοβακικά) archiv.prezident.sk/schuster/index24b1.html?372. Ανακτήθηκε στις 24  Οκτωβρίου 2021.
  6. Antti Matikkala: «Suomen Valkoisen Ruusun ja Suomen Leijonan ritarikunnat» (Φινλανδικά) Edita. Ελσίνκι. 2017. σελ. 499. ISBN-13 978-951-37-7005-1.
  7. «Πέθανε ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωστής Στεφανόπουλος, του Κωνσταντίνου Ζούλα». Η Καθημερινή. http://www.kathimerini.gr/884384/article/epikairothta/ellada/pe8ane-o-prwhn-proedros-ths-dhmokratias-kwsths-stefanopoylos. Ανακτήθηκε στις 2016-11-20. 
  8. «Κοινοβουλευτική θητεία Κωνσταντίνου Στεφανόπουλου». Βουλή των Ελλήνων. Ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2016. 
  9. Τζιοβάρας, Γρηγόρης (26 Ιουλίου 2009). «Τα παρασκήνια των προεδρικών εκλογών». Το Βήμα. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2016. 
  10. Δεληγιάννης, Ανδρέας (29 Ιουλίου 2014). «Σαμαράς - Ντόρα: Μια θυελλώδης σχέση». The TOC. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2016. 
  11. «Οι επιθέσεις από τα μέσα του Γιάννη Αλαφούζου στον Προκόπη Παυλόπουλο». Παραπολιτικά. 27 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2016. 
  12. Σώκος, Πάνος (29 Ιουνίου 2009). «http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=58538». Ελευθεροτυπία. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2016.  Εξωτερικός σύνδεσμος στο |title= (βοήθεια)
  13. Τριανταφύλλου, Κώστας (1995). Ιστορικόν Λεξικόν των Πατρών. Β΄. Πάτρα: Τυπογραφείο Πέτρου Χρ. Κούλη. σελ. [Χρειάζεται σελίδα]. 
  14. «Αφιέρωμα - Τμήμα Υδατοσφαίρισης Αχιλλέα Πατρών». Αθλητικά Νέα (Δημοτική Βιβλιοθήκη Πατρών). 7 Μαΐου 1975. 
  15. 15,0 15,1 15,2 15,3 «Διατελέσαντες Πρόεδροι - Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος». www.presidency.gr. Προεδρία της Ελληνικής Δημοκρατίας. Ανακτήθηκε στις 31-07-2016.  Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |accessdate= (βοήθεια)
  16. 16,0 16,1 16,2 16,3 16,4 «Κοινοβουλευτική Θητεία Βουλευτών Από Τη Μεταπολίτευση Ως Σήμερα - Στεφανόπουλος Δημητρίου Κωνσταντίνος». www.hellenicparliament.gr. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2016. 
  17. «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης | Κυβέρνηση ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ (Ιούλιος 1974)». www.ggk.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2016. 
  18. «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης | Κυβέρνηση ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ (Νοέμβριος 1974)». www.ggk.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2016. 
  19. «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης | Κυβέρνηση ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ (1977)». www.ggk.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2016. 
  20. «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης | Κυβέρνηση ΡΑΛΛΗ Ι. ΓΕΩΡΓΙΟΥ (1980)». www.ggk.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2016. 
  21. «Εκλογικά Αποτελέσματα - Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1981». www.hellenicparliament.gr. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2016. 
  22. «Η ιστορία της Νέας Δημοκρατίας». ΣανΣήμερα.gr. Ανακτήθηκε στις 31-07-2016.  Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |accessdate= (βοήθεια)
  23. «Ευρωεκλογές: Οι αναμετρήσεις στην Ελλάδα». www.sansimera.gr. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2016. 
  24. Μαντέλας, Γιώργος (8 Νοεμβρίου 2009). «Ύστερα από κάθε ήττα ζητείται αρχηγός». Η Καθημερινή. http://www.kathimerini.gr/375633/article/epikairothta/politikh/ystera-apo-ka8e-htta-zhteitai-arxhgos. Ανακτήθηκε στις 31-07-2016. 
  25. «Εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας: Αποστολή εξετελέσθη». Ριζοσπάστης. 5 Μαρτίου 1995. http://www.rizospastis.gr/story.do?id=3690713&textCriteriaClause=%2B%CE%9A%CE%A9%CE%A3%CE%A4%CE%97%CE%A3+%2B%CE%A3%CE%A4%CE%95%CE%A6%CE%91%CE%9D%CE%9F%CE%A0%CE%9F%CE%A5%CE%9B%CE%9F%CE%A3. 
  26. Μπίστικα, Ελένη (24 Οκτωβρίου 2012). «Παρουσία του συνετού πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας παρουσιάστηκε στην κατάμεστη αίθουσα της Παλαιάς Βουλής, το βιβλίο της Νίτσας Λουλέ «Κωστής Στεφανόπουλος, ο μοναχικός Πρόεδρος»». Η Καθημερινή. http://www.kathimerini.gr/732398/opinion/epikairothta/arxeio-monimes-sthles/paroysia-toy-synetoy-prwhn-proedroy-ths-dhmokratias-paroysiasthke-sthn-katamesth-ai8oysa-ths-palaias-voylhs-to-vivlio-ths-nitsas-loyle-kwsths-stefanopoylos-o-monaxikos-proedros. 
  27. «Κ. Στεφανόπουλος: Αιχμές κατά Κλίντον». Ριζοσπάστης. 26 Μαρτίου 1999. http://www.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=3766358&textCriteriaClause=%2B%CE%A3%CE%A4%CE%95%CE%A6%CE%91%CE%9D%CE%9F%CE%A0%CE%9F%CE%A5%CE%9B%CE%9F%CE%A3+%2B%CE%9A%CE%9B%CE%99%CE%9D%CE%A4%CE%9F%CE%9D. 
  28. «ANT1 ONLine / News / Κ. Στεφανόπουλος: Η χώρα δε χρειάζεται εκλογές». www.ant1online.com. 11-12-2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-02-18. Ανακτήθηκε στις 2016-07-31.  Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |date= (βοήθεια)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι