Συνθήκη των Ηλυσίων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
| Γραμμή 20: | Γραμμή 20: | ||
Η συνθήκη καλούσε σε τακτικές διαβουλεύσεις μεταξύ Γαλλίας και Δυτικής Γερμανίας για όλα τα σημαντικά ζητήματα που αφορούν θέματα άμυνας, εκπαίδευσης και νεολαίας. Απαιτεί επίσης τακτικές συνόδους κορυφής μεταξύ αξιωματούχων υψηλού επιπέδου, πράγμα που σημαίνει ότι οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων πρέπει να συνεδριάζουν τουλάχιστον δύο φορές το χρόνο και τους Υπουργούς Εξωτερικών κάθε τρεις μήνες, για να διασφαλιστεί η στενή συνεργασία μεταξύ των δύο κρατών. |
Η συνθήκη καλούσε σε τακτικές διαβουλεύσεις μεταξύ Γαλλίας και Δυτικής Γερμανίας για όλα τα σημαντικά ζητήματα που αφορούν θέματα άμυνας, εκπαίδευσης και νεολαίας. Απαιτεί επίσης τακτικές συνόδους κορυφής μεταξύ αξιωματούχων υψηλού επιπέδου, πράγμα που σημαίνει ότι οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων πρέπει να συνεδριάζουν τουλάχιστον δύο φορές το χρόνο και τους Υπουργούς Εξωτερικών κάθε τρεις μήνες, για να διασφαλιστεί η στενή συνεργασία μεταξύ των δύο κρατών. |
||
== Κριτική της συνθήκης == |
|||
== Τίτλος δεύτερης ενότητας == |
|||
Μόλις δύο μήνες μετά την υπογραφή της συνθήκης φιλίας, ξέσπασε μια νέα διαμάχη μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας. Ο Πρόεδρος ντε Γκωλ ήθελε η συνθήκη αυτή να κάνει την Δυτική Γερμανία αποστασιοποιημένη και να την απομακρύνει απο την προστασία των [[ΗΠΑ]]. Θεωρούσε την Δυτική Γερμανία (και τα άλλα κράτη μέλη της [[Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα|Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητα]]<nowiki/>ς) ως υποτελείς στην Ουάσιγκτον. Η συνθήκη ήταν αξιοσημείωτο το ότι δεν έκανε καμία αναφορά στις ΗΠΑ, τη Βρετανία, το ΝΑΤΟ, ή της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου (GATT) |
|||
κείμενο παραγράφου |
|||
Έκδοση από την 13:20, 27 Οκτωβρίου 2016
 |
Κάντε επεξεργασία και αφαιρέστε αυτό το κουτί |
Η Συνθήκη Ηλυσίων ήταν μια συνθήκη φιλίας μεταξύ Γαλλίας και Δυτικής Γερμανίας, η οποία υπεγράφη από τον Πρόεδρο Σαρλ ντε Γκωλ και τον Καγκελάριο Κόνραντ Αντενάουερ στις 22 Ιανουαρίου του 1963 στο Μέγαρο Ηλυσίων στο Παρίσι. Με την υπογραφή αυτής της συνθήκης, η Γερμανία και η Γαλλία καθιέρωσαν νέα θεμέλια για τις σχέσεις τους και τερμάτισαν αιώνες αντιπαλότητας μεταξύ τους.
Περιεχόμενο συνθήκης
Η συνθήκη καλούσε σε τακτικές διαβουλεύσεις μεταξύ Γαλλίας και Δυτικής Γερμανίας για όλα τα σημαντικά ζητήματα που αφορούν θέματα άμυνας, εκπαίδευσης και νεολαίας. Απαιτεί επίσης τακτικές συνόδους κορυφής μεταξύ αξιωματούχων υψηλού επιπέδου, πράγμα που σημαίνει ότι οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων πρέπει να συνεδριάζουν τουλάχιστον δύο φορές το χρόνο και τους Υπουργούς Εξωτερικών κάθε τρεις μήνες, για να διασφαλιστεί η στενή συνεργασία μεταξύ των δύο κρατών.
Κριτική της συνθήκης
Μόλις δύο μήνες μετά την υπογραφή της συνθήκης φιλίας, ξέσπασε μια νέα διαμάχη μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας. Ο Πρόεδρος ντε Γκωλ ήθελε η συνθήκη αυτή να κάνει την Δυτική Γερμανία αποστασιοποιημένη και να την απομακρύνει απο την προστασία των ΗΠΑ. Θεωρούσε την Δυτική Γερμανία (και τα άλλα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας) ως υποτελείς στην Ουάσιγκτον. Η συνθήκη ήταν αξιοσημείωτο το ότι δεν έκανε καμία αναφορά στις ΗΠΑ, τη Βρετανία, το ΝΑΤΟ, ή της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου (GATT)