Μανιάκι Μεσσηνίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 8: Γραμμή 8:
|υψόμετρο=590
|υψόμετρο=590
|}}
|}}
[[Αρχείο:Maniaki.jpg|μικρογραφία|Απεικόνιση της μάχης στο Μανιάκι.|212x212εσ]]
{{coord|37|4|35|N|21|46|21|E|type:city|format=dms|display=title}}Το '''Μανιάκι''' είναι χωριό του [[Δήμος Πύλου - Νέστορος|δήμου Πύλου - Νέστορος]] του [[Νομός Μεσσηνίας|νομού Μεσσηνίας]] και σύμφωνα με τα στοιχεία της [[Ελληνική απογραφή 2011|απογραφής του 2011]] ο πληθυσμός του ανέρχεται στους 34 μόνιμους κατοίκους<ref>{{Cite web|url=http://www.dhmos.gr/maniaki-dimos-pylou-nestoros/|title=Μανιάκι (το) Δήμου Πύλου – Νέστορος Τοπική Κοινότητα Μανιακίου. Μεσσηνία – Πελοπόννησος|last=|first=|date=|website=dhmos.gr|publisher=Δήμοι, πόλεις και χωριά Ελλάδας|accessdate=26 Οκτωβρίου 2016}}</ref>.
{{coord|37|4|35|N|21|46|21|E|type:city|format=dms|display=title}}Το '''Μανιάκι''' είναι χωριό του [[Δήμος Πύλου - Νέστορος|δήμου Πύλου - Νέστορος]] του [[Νομός Μεσσηνίας|νομού Μεσσηνίας]] και σύμφωνα με τα στοιχεία της [[Ελληνική απογραφή 2011|απογραφής του 2011]] ο πληθυσμός του ανέρχεται στους 34 μόνιμους κατοίκους<ref>{{Cite web|url=http://www.dhmos.gr/maniaki-dimos-pylou-nestoros/|title=Μανιάκι (το) Δήμου Πύλου – Νέστορος Τοπική Κοινότητα Μανιακίου. Μεσσηνία – Πελοπόννησος|last=|first=|date=|website=dhmos.gr|publisher=Δήμοι, πόλεις και χωριά Ελλάδας|accessdate=26 Οκτωβρίου 2016}}</ref>.


== Γενικά και ιστορικά στοιχεία ==
== Γενικά και ιστορικά στοιχεία ==
Ο οικισμός είναι κτισμένος σε υψόμετρο 590 μέτρων, σε απόσταση 33 χιλιομέτρων βόρεια της [[Πύλος|Πύλου]] και 44 χιλιομέτρων ΒΔ της, πρωτεύουσας του νομού, [[Καλαμάτα|Καλαμάτας]]<ref name=":0">{{Cite web|url=https://greece.terrabook.com/messinia/el/page/maniaki|title=Μανιάκι - Μεσσηνία|last=|first=|date=|website=greece.terrabook.com|publisher=Terrabook|accessdate=26 Οκτωβρίου 2016}}</ref>. Ιστορικά το Μανιάκι είναι γνωστό για τη σημαντική [[Μάχη στο Μανιάκι|μάχη]] που δόθηκε εκεί στις [[20 Μαΐου]] του [[1825]] ανάμεσα στους [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|Έλληνες επαναστάτες]] υπό την ηγεσία του [[Παπαφλέσσας|Παπαφλέσσα]] και τον αιγυπτιακό στρατό υπό τον [[Ιμπραήμ Πασάς|Ιμπραήμ πασά]]<ref>{{Cite web|url=http://www.tovima.gr/relatedarticles/article/?aid=150443|title=ΜΑΝΙΑΚΙ 1825|last=Ζενάκος|first=Αυγουστίνος|date=6 Απριλίου 2003|website=tovima.gr|publisher=ΤΟ ΒΗΜΑ|accessdate=26 Οκτωβρίου 2016}}</ref>, η οποία έληξε με την ήττα των Ελλήνων και τον θάνατο εκατοντάδων αγωνιστών μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονταν και οι οπλαρχηγοί Παπαφλέσσας, [[Πιέρος Βοϊδής]]<ref>{{Cite book|title=Bίοι Πελοποννησίων ανδρών και των έξωθεν εις την Πελοπόννησον ελθόντων, κληρικών, στρατιωτικών και πολιτικών των αγωνισαμένων τον αγώνα της επαναστάσεως|last=Χρυσανθόπουλος|first=Φώτιος|authorlink=Φώτιος Χρυσανθόπουλος|publisher=Εκ του Τυπογραφείου Π. Δ. Σακελλαρίου|year=1888|isbn=|location=Εν Αθήναις|page=253 - 254}}</ref>, [[Δημήτριος Δικαίος]]<ref>Χρυσανθόπουλος (1888). σελ. 79.</ref>, [[Παναγιώτης Κεφάλας]]<ref>Χρυσανθόπουλος (1888). σελ. 101.</ref> κλπ.
Ο οικισμός είναι κτισμένος σε υψόμετρο 590 μέτρων, σε απόσταση 33 χιλιομέτρων βόρεια της [[Πύλος|Πύλου]] και 44 χιλιομέτρων ΒΔ της, πρωτεύουσας του νομού, [[Καλαμάτα|Καλαμάτας]]<ref name=":0">{{Cite web|url=https://greece.terrabook.com/messinia/el/page/maniaki|title=Μανιάκι - Μεσσηνία|last=|first=|date=|website=greece.terrabook.com|publisher=Terrabook|accessdate=26 Οκτωβρίου 2016}}</ref>. Ιστορικά το Μανιάκι είναι γνωστό για τη σημαντική [[Μάχη στο Μανιάκι|μάχη]] που δόθηκε εκεί στις [[20 Μαΐου]] του [[1825]] ανάμεσα στους [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|Έλληνες επαναστάτες]] υπό την ηγεσία του [[Παπαφλέσσας|Παπαφλέσσα]] και τον αιγυπτιακό στρατό υπό τον [[Ιμπραήμ Πασάς|Ιμπραήμ πασά]]<ref>{{Cite web|url=http://www.tovima.gr/relatedarticles/article/?aid=150443|title=ΜΑΝΙΑΚΙ 1825|last=Ζενάκος|first=Αυγουστίνος|date=6 Απριλίου 2003|website=tovima.gr|publisher=ΤΟ ΒΗΜΑ|accessdate=26 Οκτωβρίου 2016}}</ref>, η οποία έληξε με την ήττα των Ελλήνων και τον θάνατο εκατοντάδων αγωνιστών μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονταν και οι οπλαρχηγοί Παπαφλέσσας, [[Πιέρος Βοϊδής]]<ref>{{Cite book|title=Bίοι Πελοποννησίων ανδρών και των έξωθεν εις την Πελοπόννησον ελθόντων, κληρικών, στρατιωτικών και πολιτικών των αγωνισαμένων τον αγώνα της επαναστάσεως|last=Χρυσανθόπουλος|first=Φώτιος|authorlink=Φώτιος Χρυσανθόπουλος|publisher=Εκ του Τυπογραφείου Π. Δ. Σακελλαρίου|year=1888|isbn=|location=Εν Αθήναις|page=253 - 254}}</ref>, [[Δημήτριος Δικαίος]]<ref>Χρυσανθόπουλος (1888). σελ. 79.</ref>, [[Παναγιώτης Κεφάλας]]<ref>Χρυσανθόπουλος (1888). σελ. 101.</ref> κλπ. [[Αρχείο:Maniaki.jpg|μικρογραφία|Απεικόνιση της μάχης στο Μανιάκι.|212x212εσ|αριστερά]]Το 1836 ο οικισμός αποτέλεσε κομμάτι του νεοσύστατου δήμου Σκάρμιγκας<ref>{{Cite web|url=http://www.xatzi-messinias.gr/index.php/history-blog/69-welcome-28|title=Δήμος Σκάρμιγκας - 1836|last=|first=|date=9 Απριλίου 2012|website=xatzi-messinias.gr|publisher=Το Χατζή Μεσσηνίας και οι ομορφιές του...|accessdate=26 Οκτωβρίου 2016}}</ref> και τέσσερα χρόνια αργότερα υπήχθη στο δήμο Βουφράσου της [[Επαρχία Πυλίας|επαρχίας Πυλίας]]. Το 1851 στο Μανιάκι ζούσαν 183 κάτοικοι (31 οικογένειες)<ref>{{Cite book|url=http://anemi.lib.uoc.gr/php/pdf_pager.php?rec=/metadata/a/d/6/metadata-91-0000023.tkl&do=244393_02.pdf&pageno=289&width=841&height=595&maxpage=368&lang=el|title=Τα Ελληνικά. ήτοι περιγραφή γεωγραφική, ιστορική, αρχαιολογική και στατιστική της αρχαίας και νέας Ελλάδος|last=Ρίζος Ραγκαβής|first=Ιάκωβος|publisher=Εκ του τυπογραφείου Κ. Αντωνιάδου|year=1854|isbn=|location=Εν Αθήναις|page=578}}</ref> ενώ με ΦΕΚ του 1931 ο οικισμός αναγνωρίστηκε ως έδρα κοινότητας της επαρχίας Πυλίας<ref>{{Cite web|url=http://web3.eetaa.gr:8080/metaboles/show_metaboles_ota.jsp?toponymio_code=5561|title=Διοικητικές μεταβολές των ΟΤΑ: Κ. Μανιακίου Ν. Μεσσηνίας|last=|first=|date=|website=eetaa.gr|publisher=Ε.Ε.Τ.Α.Α|accessdate=26 Οκτωβρίου 2016}}</ref>. Το 1997, στα πλαίσια των μεταβολών που επήλθαν στην τοπική αυτοδιοίκηση μέσω του [[Σχέδιο «Καποδίστριας»|σχεδίου ''Καποδίστριας'']], προσαρτήθηκε στο νεοσύστατο [[Δήμος Παπαφλέσσα|δήμο Παπαφλέσσα]] ενώ από το 2011 υπάγεται στον [[Πρόγραμμα «Καλλικράτης»|καλλικρατικό δήμο]] Πύλου - Νέστορος.

Το 1836 ο οικισμός αποτέλεσε κομμάτι του νεοσύστατου δήμου Σκάρμιγκας<ref>{{Cite web|url=http://www.xatzi-messinias.gr/index.php/history-blog/69-welcome-28|title=Δήμος Σκάρμιγκας - 1836|last=|first=|date=9 Απριλίου 2012|website=xatzi-messinias.gr|publisher=Το Χατζή Μεσσηνίας και οι ομορφιές του...|accessdate=26 Οκτωβρίου 2016}}</ref> και τέσσερα χρόνια αργότερα υπήχθη στο δήμο Βουφράσου της [[Επαρχία Πυλίας|επαρχίας Πυλίας]]. Το 1851 στο Μανιάκι ζούσαν 183 κάτοικοι (31 οικογένειες)<ref>{{Cite book|url=http://anemi.lib.uoc.gr/php/pdf_pager.php?rec=/metadata/a/d/6/metadata-91-0000023.tkl&do=244393_02.pdf&pageno=289&width=841&height=595&maxpage=368&lang=el|title=Τα Ελληνικά. ήτοι περιγραφή γεωγραφική, ιστορική, αρχαιολογική και στατιστική της αρχαίας και νέας Ελλάδος|last=Ρίζος Ραγκαβής|first=Ιάκωβος|publisher=Εκ του τυπογραφείου Κ. Αντωνιάδου|year=1854|isbn=|location=Εν Αθήναις|page=578}}</ref> ενώ με ΦΕΚ του 1931 ο οικισμός αναγνωρίστηκε ως έδρα κοινότητας της επαρχίας Πυλίας<ref>{{Cite web|url=http://web3.eetaa.gr:8080/metaboles/show_metaboles_ota.jsp?toponymio_code=5561|title=Διοικητικές μεταβολές των ΟΤΑ: Κ. Μανιακίου Ν. Μεσσηνίας|last=|first=|date=|website=eetaa.gr|publisher=Ε.Ε.Τ.Α.Α|accessdate=26 Οκτωβρίου 2016}}</ref>. Το 1997, στα πλαίσια των μεταβολών που επήλθαν στην τοπική αυτοδιοίκηση μέσω του [[Σχέδιο «Καποδίστριας»|σχεδίου ''Καποδίστριας'']], προσαρτήθηκε στο νεοσύστατο [[Δήμος Παπαφλέσσα|δήμο Παπαφλέσσα]] ενώ από το 2011 υπάγεται στον [[Πρόγραμμα «Καλλικράτης»|καλλικρατικό δήμο]] Πύλου - Νέστορος.


Το Μανιάκι διαθέτει τις εκκλησίες του Αγίου Γρηγορίου, του Αγίου Κωνσταντίνου καθώς και της Αναστάσεως του Κυρίου, η οποία κτίστηκε το 1911 με μέριμνα του μητροπολίτη Μεσσηνίας Μελετίου και στην οποία φυλάσσονται τα οστά των επαναστατών που σκοτώθηκαν στη μάχη του 1825<ref name=":0" />.
Το Μανιάκι διαθέτει τις εκκλησίες του Αγίου Γρηγορίου, του Αγίου Κωνσταντίνου καθώς και της Αναστάσεως του Κυρίου, η οποία κτίστηκε το 1911 με μέριμνα του μητροπολίτη Μεσσηνίας Μελετίου και στην οποία φυλάσσονται τα οστά των επαναστατών που σκοτώθηκαν στη μάχη του 1825<ref name=":0" />.

Έκδοση από την 01:47, 26 Οκτωβρίου 2016

Για άλλες χρήσεις, δείτε: Μανιάκι (αποσαφήνιση).
Μανιάκι
Μανιάκι is located in Greece
Μανιάκι
Μανιάκι
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΔήμοςΠύλου - Νέστορος
Γεωγραφία
ΝομόςΜεσσηνίας
Υψόμετρο590
Πληθυσμός
Μόνιμος15
Έτος απογραφής2021
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας246 00
Τηλ. κωδικός2722

Συντεταγμένες: 37°4′35″N 21°46′21″E / 37.07639°N 21.77250°E / 37.07639; 21.77250Το Μανιάκι είναι χωριό του δήμου Πύλου - Νέστορος του νομού Μεσσηνίας και σύμφωνα με τα στοιχεία της απογραφής του 2011 ο πληθυσμός του ανέρχεται στους 34 μόνιμους κατοίκους[1].

Γενικά και ιστορικά στοιχεία

Ο οικισμός είναι κτισμένος σε υψόμετρο 590 μέτρων, σε απόσταση 33 χιλιομέτρων βόρεια της Πύλου και 44 χιλιομέτρων ΒΔ της, πρωτεύουσας του νομού, Καλαμάτας[2]. Ιστορικά το Μανιάκι είναι γνωστό για τη σημαντική μάχη που δόθηκε εκεί στις 20 Μαΐου του 1825 ανάμεσα στους Έλληνες επαναστάτες υπό την ηγεσία του Παπαφλέσσα και τον αιγυπτιακό στρατό υπό τον Ιμπραήμ πασά[3], η οποία έληξε με την ήττα των Ελλήνων και τον θάνατο εκατοντάδων αγωνιστών μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονταν και οι οπλαρχηγοί Παπαφλέσσας, Πιέρος Βοϊδής[4], Δημήτριος Δικαίος[5], Παναγιώτης Κεφάλας[6] κλπ.

Απεικόνιση της μάχης στο Μανιάκι.

Το 1836 ο οικισμός αποτέλεσε κομμάτι του νεοσύστατου δήμου Σκάρμιγκας[7] και τέσσερα χρόνια αργότερα υπήχθη στο δήμο Βουφράσου της επαρχίας Πυλίας. Το 1851 στο Μανιάκι ζούσαν 183 κάτοικοι (31 οικογένειες)[8] ενώ με ΦΕΚ του 1931 ο οικισμός αναγνωρίστηκε ως έδρα κοινότητας της επαρχίας Πυλίας[9]. Το 1997, στα πλαίσια των μεταβολών που επήλθαν στην τοπική αυτοδιοίκηση μέσω του σχεδίου Καποδίστριας, προσαρτήθηκε στο νεοσύστατο δήμο Παπαφλέσσα ενώ από το 2011 υπάγεται στον καλλικρατικό δήμο Πύλου - Νέστορος.

Το Μανιάκι διαθέτει τις εκκλησίες του Αγίου Γρηγορίου, του Αγίου Κωνσταντίνου καθώς και της Αναστάσεως του Κυρίου, η οποία κτίστηκε το 1911 με μέριμνα του μητροπολίτη Μεσσηνίας Μελετίου και στην οποία φυλάσσονται τα οστά των επαναστατών που σκοτώθηκαν στη μάχη του 1825[2].

Παραπομπές

  1. «Μανιάκι (το) Δήμου Πύλου – Νέστορος Τοπική Κοινότητα Μανιακίου. Μεσσηνία – Πελοπόννησος». dhmos.gr. Δήμοι, πόλεις και χωριά Ελλάδας. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2016. 
  2. 2,0 2,1 «Μανιάκι - Μεσσηνία». greece.terrabook.com. Terrabook. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2016. 
  3. Ζενάκος, Αυγουστίνος (6 Απριλίου 2003). «ΜΑΝΙΑΚΙ 1825». tovima.gr. ΤΟ ΒΗΜΑ. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2016. 
  4. Χρυσανθόπουλος, Φώτιος (1888). Bίοι Πελοποννησίων ανδρών και των έξωθεν εις την Πελοπόννησον ελθόντων, κληρικών, στρατιωτικών και πολιτικών των αγωνισαμένων τον αγώνα της επαναστάσεως. Εν Αθήναις: Εκ του Τυπογραφείου Π. Δ. Σακελλαρίου. σελ. 253 - 254. 
  5. Χρυσανθόπουλος (1888). σελ. 79.
  6. Χρυσανθόπουλος (1888). σελ. 101.
  7. «Δήμος Σκάρμιγκας - 1836». xatzi-messinias.gr. Το Χατζή Μεσσηνίας και οι ομορφιές του... 9 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2016. 
  8. Ρίζος Ραγκαβής, Ιάκωβος (1854). Τα Ελληνικά. ήτοι περιγραφή γεωγραφική, ιστορική, αρχαιολογική και στατιστική της αρχαίας και νέας Ελλάδος. Εν Αθήναις: Εκ του τυπογραφείου Κ. Αντωνιάδου. σελ. 578. 
  9. «Διοικητικές μεταβολές των ΟΤΑ: Κ. Μανιακίου Ν. Μεσσηνίας». eetaa.gr. Ε.Ε.Τ.Α.Α. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2016. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι