Μανιάκι Μεσσηνίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
{{Άλλεςχρήσεις3|Μανιάκι (αποσαφήνιση)}} |
{{Άλλεςχρήσεις3|Μανιάκι (αποσαφήνιση)}} |
||
[[Αρχείο:Maniaki.jpg|μικρογραφία| |
[[Αρχείο:Maniaki.jpg|μικρογραφία|Απεικόνιση της μάχης στο Μανιάκι.|212x212εσ]] |
||
{{coord|37|4|35|N|21|46|21|E|type:city|format=dms|display=title}}Το '''Μανιάκι''' είναι χωριό του [[Δήμος Πύλου - Νέστορος|δήμου Πύλου - Νέστορος]] του [[Νομός Μεσσηνίας|νομού Μεσσηνίας]] και σύμφωνα με τα στοιχεία της [[Ελληνική απογραφή 2011|απογραφής του 2011]] ο πληθυσμός του ανέρχεται στους 34 μόνιμους κατοίκους<ref>{{Cite web|url=http://www.dhmos.gr/maniaki-dimos-pylou-nestoros/|title=Μανιάκι (το) Δήμου Πύλου – Νέστορος Τοπική Κοινότητα Μανιακίου. Μεσσηνία – Πελοπόννησος|last=|first=|date=|website=dhmos.gr|publisher=Δήμοι, πόλεις και χωριά Ελλάδας|accessdate=26 Οκτωβρίου 2016}}</ref>. |
{{coord|37|4|35|N|21|46|21|E|type:city|format=dms|display=title}}Το '''Μανιάκι''' είναι χωριό του [[Δήμος Πύλου - Νέστορος|δήμου Πύλου - Νέστορος]] του [[Νομός Μεσσηνίας|νομού Μεσσηνίας]] και σύμφωνα με τα στοιχεία της [[Ελληνική απογραφή 2011|απογραφής του 2011]] ο πληθυσμός του ανέρχεται στους 34 μόνιμους κατοίκους<ref>{{Cite web|url=http://www.dhmos.gr/maniaki-dimos-pylou-nestoros/|title=Μανιάκι (το) Δήμου Πύλου – Νέστορος Τοπική Κοινότητα Μανιακίου. Μεσσηνία – Πελοπόννησος|last=|first=|date=|website=dhmos.gr|publisher=Δήμοι, πόλεις και χωριά Ελλάδας|accessdate=26 Οκτωβρίου 2016}}</ref>. |
||
Έκδοση από την 01:44, 26 Οκτωβρίου 2016
Συντεταγμένες: 37°4′35″N 21°46′21″E / 37.07639°N 21.77250°EΤο Μανιάκι είναι χωριό του δήμου Πύλου - Νέστορος του νομού Μεσσηνίας και σύμφωνα με τα στοιχεία της απογραφής του 2011 ο πληθυσμός του ανέρχεται στους 34 μόνιμους κατοίκους[1].
Γενικά και ιστορικά στοιχεία
Ο οικισμός είναι κτισμένος σε υψόμετρο 590 μέτρων, σε απόσταση 33 χιλιομέτρων βόρεια της Πύλου και 44 χιλιομέτρων ΒΔ της, πρωτεύουσας του νομού, Καλαμάτας[2]. Ιστορικά το Μανιάκι είναι γνωστό για τη σημαντική μάχη που δόθηκε εκεί στις 20 Μαΐου του 1825 ανάμεσα στους Έλληνες επαναστάτες υπό την ηγεσία του Παπαφλέσσα και τον αιγυπτιακό στρατό υπό τον Ιμπραήμ πασά[3], η οποία έληξε με την ήττα των Ελλήνων και τον θάνατο εκατοντάδων αγωνιστών μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονταν και οι οπλαρχηγοί Παπαφλέσσας, Πιέρος Βοϊδής[4], Δημήτριος Δικαίος[5], Παναγιώτης Κεφάλας[6] κλπ.
Το 1836 ο οικισμός αποτέλεσε κομμάτι του νεοσύστατου δήμου Σκάρμιγκας[7] και τέσσερα χρόνια αργότερα υπήχθη στο δήμο Βουφράσου της επαρχίας Πυλίας. Το 1851 στο Μανιάκι ζούσαν 183 κάτοικοι (31 οικογένειες)[8] ενώ με ΦΕΚ του 1931 ο οικισμός αναγνωρίστηκε ως έδρα κοινότητας της επαρχίας Πυλίας[9]. Το 1997, στα πλαίσια των μεταβολών που επήλθαν στην τοπική αυτοδιοίκηση μέσω του σχεδίου Καποδίστριας, προσαρτήθηκε στο νεοσύστατο δήμο Παπαφλέσσα ενώ από το 2011 υπάγεται στον καλλικρατικό δήμο Πύλου - Νέστορος.
Το Μανιάκι διαθέτει τις εκκλησίες του Αγίου Γρηγορίου, του Αγίου Κωνσταντίνου καθώς και της Αναστάσεως του Κυρίου, η οποία κτίστηκε το 1911 με μέριμνα του μητροπολίτη Μεσσηνίας Μελετίου και στην οποία φυλάσσονται τα οστά των επαναστατών που σκοτώθηκαν στη μάχη του 1825[2].
Παραπομπές
- ↑ «Μανιάκι (το) Δήμου Πύλου – Νέστορος Τοπική Κοινότητα Μανιακίου. Μεσσηνία – Πελοπόννησος». dhmos.gr. Δήμοι, πόλεις και χωριά Ελλάδας. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2016.
- ↑ 2,0 2,1 «Μανιάκι - Μεσσηνία». greece.terrabook.com. Terrabook. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2016.
- ↑ Ζενάκος, Αυγουστίνος (6 Απριλίου 2003). «ΜΑΝΙΑΚΙ 1825». tovima.gr. ΤΟ ΒΗΜΑ. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2016.
- ↑ Χρυσανθόπουλος, Φώτιος (1888). Bίοι Πελοποννησίων ανδρών και των έξωθεν εις την Πελοπόννησον ελθόντων, κληρικών, στρατιωτικών και πολιτικών των αγωνισαμένων τον αγώνα της επαναστάσεως. Εν Αθήναις: Εκ του Τυπογραφείου Π. Δ. Σακελλαρίου. σελ. 253 - 254.
- ↑ Χρυσανθόπουλος (1888). σελ. 79.
- ↑ Χρυσανθόπουλος (1888). σελ. 101.
- ↑ «Δήμος Σκάρμιγκας - 1836». xatzi-messinias.gr. Το Χατζή Μεσσηνίας και οι ομορφιές του... 9 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2016.
- ↑ Ρίζος Ραγκαβής, Ιάκωβος (1854). Τα Ελληνικά. ήτοι περιγραφή γεωγραφική, ιστορική, αρχαιολογική και στατιστική της αρχαίας και νέας Ελλάδος. Εν Αθήναις: Εκ του τυπογραφείου Κ. Αντωνιάδου. σελ. 578.
- ↑ «Διοικητικές μεταβολές των ΟΤΑ: Κ. Μανιακίου Ν. Μεσσηνίας». eetaa.gr. Ε.Ε.Τ.Α.Α. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2016.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
| ||||||||||||||||||||||||||
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με ένα χωριό της Ελλάδας χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |