Ενρίκο Φέρμι

Ενρίκο Φέρμι
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Enrico Fermi (Ιταλικά)
Γέννηση	29  Σεπτεμβρίου 1901 Ρώμη
Θάνατος	28  Νοεμβρίου 1954 Σικάγο
Αιτία θανάτου	Καρκίνος του στομάχου
Υπηκοότητα	Βασίλειο της Ιταλίας (29  Σεπτεμβρίου 1901), Ιταλία (18  Ιουνίου 1946) και Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Σπουδές	Πανεπιστήμιο της Πίζας, Scuola Normale Superiore. Classe di Scienze, Πανεπιστήμιο του Λέιντεν και Πανεπιστήμιο του Γκέτινγκεν
Σύζυγος	Laura Fermi
Βραβεύσεις	Βραβείο Νόμπελ Φυσικής (1938), Μετάλλιο Μαξ Πλανκ (1954), Rumford Prize (1953), Μετάλλιο Ματεούτσι (1926), μετάλλιο Φράνκλιν (1947), Μετάλλιο Χιούζ (1942), Henry Norris Russell Lectureship (1953), Αίθουσα Φήμης των Εθνικών Εφευρετών (1976), Silliman Memorial Lectures (1949), Μετάλλιο Μπαρνάρντ για την Αξιέπαινη Υπηρεσία προς την Επιστήμη (1950), Richtmyer Memorial Lecture Award (1952), συνεργάτης της Αμερικανικής Εταιρείας Φυσικής και αλλοδαπό μέλος της Βασιλικής Εταιρείας του Λονδίνου (27  Απριλίου 1950)
Ιστοσελίδα
Ενρίκο Φέρμι στην IMDb
Επιστημονική σταδιοδρομία
Ερευνητικός τομέας	πυρηνική φυσική, κβαντική μηχανική, Στατιστική μηχανική, φυσική, Πυρηνική αντίδραση, quantum theory, σωματιδιακή φυσική, θεωρητική φυσική και πειραματική φυσική
Ιδιότητα	φυσικός, θεωρητικός φυσικός, επιστήμονας πυρηνικής φυσικής, διδάσκων πανεπιστημίου και εφευρέτης
Διδακτορικός καθηγητής	Luigi Puccianti
Ακαδημαϊκός τίτλος	διδάκτωρ φιλοσοφίας
Φοιτητές του	Τσεν Νινγκ Γιανγκ, Μάρεϋ Γκελ-Μαν, Mario Ageno, Τσουνγκ Ντάο Λι, Εμίλιο Τζίνο Σεγκρέ και Όουεν Τσάμπερλεϊν
Υπογραφή
δεδομένα ()

Ο Ενρίκο Φέρμι (Enrico Fermi, 29 Σεπτεμβρίου 1901 - 28 Νοεμβρίου 1954) ήταν Ιταλός φυσικός, ο οποίος τιμήθηκε το 1938 με το βραβείο Νόμπελ Φυσικής.

Ο Φέρμι μελέτησε τα σωμάτια των ατόμων και ανακάλυψε ένα ακόμη σωμάτιο, το οποίο ονομάστηκε φερμιόνιο. Επίσης, διατύπωσε τη θεωρία της ραδιενέργειας β. Το 1942 κατασκεύασε τον πρώτο ατομικό αντιδραστήρα, στο Σικάγο των Η.Π.Α. Εκεί πέτυχε την τεχνητή αλυσιδωτή πυρηνική αντίδραση.

Ο Φέρμι συμμετείχε και στην κατασκευή της ατομικής βόμβας μαζί με πολλούς διάσημους φυσικούς της εποχής του.

Βιογραφία

Ο Ενρίκο Φέρμι γεννήθηκε στη Ρώμη και σπούδασε στο πανεπιστήμιο της Πίζας. Το 1924 έγινε υφηγητής της φυσικής στο πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας. Έκανε στατιστικές έρευνες γύρω από τη συμπεριφορά των αερίων. Μαζί με τον Άγγλο φυσικό Πωλ Ντιράκ (Paul Dirac) ανέπτυξε τη στατιστική Φέρμι - Ντιράκ, που έχει επίσης εφαρμογή στα ηλεκτρόνια και στα πρωτόνια, που γενικότερα λέγονται φερμιόνια.

Το 1926 ο Φέρμι έγινε καθηγητής της φυσικής στο πανεπιστήμιο της Ρώμης. Ασχολήθηκε με την πυρηνική φυσική και διατύπωσε τη θεωρία για την εξήγηση της ακτινοβολίας β από ραδιενεργά σώματα. Αργότερα ασχολήθηκε με τις πυρηνικές αντιδράσεις νετρονίων - ύλης και κατάφερε να δημιουργήσει τεχνητά ραδιενεργά ισότοπα. Λίγο αργότερα πειραματίστηκε με τα βραδέα νετρόνια και τις αντιδράσεις που προκαλούν στο ουράνιο. Για τις εργασίες του αυτές τιμήθηκε το 1938 με το βραβείο Νόμπελ Φυσικής. Αργότερα εγκαταστάθηκε στις ΗΠΑ, όπου διορίστηκε καθηγητής στο πανεπιστήμιο Κολούμπια στο ινστιτούτο πυρηνικών ερευνών του Σικάγου, που σήμερα φέρει το όνομά του. Ασχολήθηκε με την παραγωγή ενέργειας από τη σχάση του ουρανίου. Σε συνεργασία με άλλους επιστήμονες κατόρθωσε να δημιουργήσει το 1942 τον πρώτο πυρηνικό αντιδραστήρα. Ο τρόπος διάταξης του ουρανίου στην κορυφή του αντιδραστήρα ονομάστηκε στήλη Φέρμι. Ερεύνησε επίσης την περίθλαση των νετρονίων, τις ιδιότητες των κοσμικών ακτίνων και των μεσονίων. Έργα του είναι: Εισαγωγή στην ατομική φυσική (1928), Μόρια και κρύσταλλοι (1934), Θερμοδυναμική (1937), Στοιχειώδη σωματίδια (1951) κ.ά.

Πηγή

• Alberto Macchiavello, «Η πρώτη διάσπασις του ατόμου έγινε στην Ιταλία», Ιστορία Εικονογραφημένη,τχ.56 (Φεβρουάριος 1973), σελ.60-65