Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Προσθήκη του Ολυμπιακού Λονδίνου...
Γραμμή 1.024: Γραμμή 1.024:


[http://www.eps-imathias.gr/games/table.asp?diorganosi=%C12%20%C5%D1%C1%D3%C9%D4%C5%D7%CD%C9%CA%C7%20(%D0%D1%D9%D4%C1%C8%CB%C7%CC%C1)%20-%202%EF%F2%20%CF%CC%C9%CB%CF%D3 Ολυμπιακός Νάουσας] <small>(Ημαθία)</small>
[http://www.eps-imathias.gr/games/table.asp?diorganosi=%C12%20%C5%D1%C1%D3%C9%D4%C5%D7%CD%C9%CA%C7%20(%D0%D1%D9%D4%C1%C8%CB%C7%CC%C1)%20-%202%EF%F2%20%CF%CC%C9%CB%CF%D3 Ολυμπιακός Νάουσας] <small>(Ημαθία)</small>
{{col-break}}


[http://taekwondoclubgr.blogspot.gr/2014/07/5.html Ολυμπιακός Νίκαιας] <small>(Πειραιάς)</small>
[http://taekwondoclubgr.blogspot.gr/2014/07/5.html Ολυμπιακός Νίκαιας] <small>(Πειραιάς)</small>
{{col-break}}


[http://www.epss.gr/wp-content/uploads/2013/11/p152.pdf Ολυμπιακός Ομαλού-Θρακικού] <small>(ανενεργός)</small>
[http://www.epss.gr/wp-content/uploads/2013/11/p152.pdf Ολυμπιακός Ομαλού-Θρακικού] <small>(ανενεργός)</small>
Γραμμή 1.094: Γραμμή 1.094:
{{flagicon|Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής}} [[Ολυμπιακός Βοστόνης|Boston Olympiakos FC]]
{{flagicon|Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής}} [[Ολυμπιακός Βοστόνης|Boston Olympiakos FC]]


{{flagicon|Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής}} [http://www.lisfl.org/teams/12759552/32768679-19031950/TEAM.html Olympiacos AC of New York].
{{flagicon|Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής}} [http://www.lisfl.org/teams/12759552/32768679-19031950/TEAM.html Olympiacos AC of New York]

{{flagicon|Αγγλία}} [http://www.olympiacosyouthfc.co.uk/ Olympiacos Youth FC].
{{col-end}}
{{col-end}}



Έκδοση από την 09:33, 15 Οκτωβρίου 2016

Το «Ολυμπιακός» ανακατευθύνει εδώ. Για άλλες χρήσεις, δείτε: Ολυμπιακός (αποσαφήνιση).
Ολυμπιακός Σ.Φ.Π.
ΌνομαΟλυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς
Ίδρυση1925
Χρώματα          Ερυθρό, Λευκό
ΎμνοςΎμνος του Ολυμπιακού
ΟμάδεςΟλυμπιακός Σ.Φ.Π. (ποδόσφαιρο ανδρών), Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (ποδόσφαιρο γυναικών), Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. Β (ποδόσφαιρο), Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (ποδόσφαιρο νέων), Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (καλαθοσφαίριση ανδρών), Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (καλαθοσφαίριση γυναικών), Ολυμπιακός Β' - Αναπτυξιακή Ομάδα (καλαθοσφαίριση ανδρών), Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (πετοσφαίριση ανδρών), Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (πετοσφαίριση γυναικών), Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (μπιτς βόλεϊ), Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (χειροσφαίριση), Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (υδατοσφαίριση ανδρών), Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (υδατοσφαίριση γυναικών), Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (στίβος), Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (ενόργανη γυμναστική), Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (κολύμβηση), Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (καλλιτεχνική κολύμβηση), Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (καταδύσεις), Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (ιστιοπλοΐα), Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (κανόε καγιάκ), Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (αντισφαίριση), Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (επιτραπέζια αντισφαίριση), Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (ποδηλασία), Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (άρση βαρών), Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (σκοποβολή), Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (ξιφασκία), Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (πάλη), Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (πυγμαχία), Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (τάε κβον ντο), Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (κικ μπόξινγκ), Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (καποέιρα), Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (σκάκι), Ολυμπιακός (Superleague Formula) και Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (παρακανόε)
ΠρόεδροςΜιχάλης Κουντούρης
Ιστοσελίδαosfp.gr
Μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Σελίδα στο Facebook Σελίδα στο Twitter Σελίδα στο Instagram Λογαριασμός στο YouTube
Commons page Πολυμέσα σχετικά με το σωματείο
Ενεργά τμήματα του Ολυμπιακού
Ποδόσφαιρο Μπάσκετ Ανδρών Μπάσκετ Γυναικών
Βόλεϊ Ανδρών Βόλεϊ Γυναικών Πόλο Ανδρών
Πόλο Γυναικών Κολύμβηση Στίβος
Πινγκ πονγκ Ιστιοπλοΐα Κανόε καγιάκ
Κωπηλασία Πυγμαχία Κικ μπόξινγκ
Ταεκβοντό Ξιφασκία Μπιτς βόλεϊ
Χάντμπολ Ολυμπιακός Β' (ποδόσφαιρο) Ολυμπιακός Β' (Αναπτυξιακή Ομάδα)

Ο Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς (Ο.Σ.Φ.Π.) ή απλά Ολυμπιακός Πειραιώς, είναι ελληνικός αθλητικός σύλλογος με έδρα τον Πειραιά. Ιδρύθηκε το 1925. Είναι το λαοφιλέστερo αθλητικό σωματείο της Ελλάδος, σύμφωνα με την UEFA,[1] [2] αλλά και σύμφωνα με τη συντριπτική πλειονότητα των πανεπιστημιακών ερευνών[3] και των μετρήσεων που έχουν διεξαχθεί διαχρονικά.[4] [5] [6] [7] [8] [9] Το έμβλημα της ομάδας είναι ο δαφνοστεφανωμένος έφηβος. Ο σύλλογος είναι γνωστός με το προσωνύμιο Θρύλος.

Ο Ολυμπιακός έχει κατακτήσει πέντε ευρωπαϊκούς τίτλους στο πόλο (δύο με το ανδρικό του τμήμα και τρεις με το γυναικείο του), τρεις στο μπάσκετ, δύο στο βόλεϊ, και ένα στην ελληνορωμαϊκή πάλη,[10] [11] καθώς και το Διηπειρωτικό Κύπελλο στο μπάσκετ και το Βαλκανικό κύπελλο το 1963 στο ποδόσφαιρο. Το 1997 η ομάδα μπάσκετ κατέκτησε Πρωτάθλημα, Κύπελλο και Ευρωλίγκα, ενώ το 2002 η ομάδα πόλο των ανδρών έγινε η πρώτη ομάδα στην ιστορία του ευρωπαϊκού πόλο που κατέκτησε σε μια χρονιά Πρωτάθλημα, Κύπελλο, Πρωτάθλημα Ευρώπης και Σούπερ Καπ Ευρώπης,[12] [13] [14] καθιστώντας ταυτόχρονα τον Ολυμπιακό τον μοναδικό ελληνικό σύλλογο που έχει κατακτήσει το τρεμπλ σε δύο διαφορετικά ομαδικά αθλήματα και απο το 2015 και σε τρία διαφορετικά τμήματα, καθώς και το γυναικείο τμήμα πόλο του συλλόγου, κατέκτησε Πρωτάθλημα, Πρωτάθλημα Ευρώπης και Ευρωπαϊκό Σούπερ καπ. Επιπροσθέτως, ο Ολυμπιακός είναι ο μοναδικός σύλλογος στην Ελλάδα που έχει καταφέρει να κατακτήσει δυο συνεχόμενες χρονιές το Πρωτάθλημα Ευρώπης σε ανδρικό ομαδικό άθλημα (Πρωταθλητές Ευρώπης στο μπάσκετ 2012 και 2013).[15] [16] Έχει τους περισσότερους διεθνείς τίτλους από κάθε άλλο ελληνικό σύλλογο, όντας ταυτόχρονα ο μοναδικός σύλλογος της Ελλάδας που έχει κατακτήσει ευρωπαϊκούς τίτλους σε περισσότερα από ένα αθλήματα.[17] Ρεκόρ για ελληνικό αθλητικό σύλλογο αποτελούν και οι 28 συμμετοχές σε τελικούς διεθνών διοργανώσεων των τμημάτων του.

Στις εγχώριες διοργανώσεις, έχει κατακτήσει πολυάριθμους πανελλήνιους διασυλλογικούς τίτλους με προεξάρχοντα τα τμήματα του ποδοσφαίρου, της κολύμβησης (το τμήμα με τις περισσότερες σε αριθμό κατακτήσεις πρωταθλημάτων Ελλάδας σε μια συγκεκριμένη εγχώρια αθλητική διοργάνωση στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού με 57, με το ρεκόρ θεσμού να το έχει ο Ολυμπιακός - 21 συνεχόμενα), της υδατοσφαίρισης, της πετοσφαίρισης και της επιτραπέζιας αντισφαίρισης. Ταυτόχρονα, ο Ολυμπιακός έχει αναδείξει δεκάδες Ολυμπιονίκες, Παγκόσμιους Πρωταθλητές, Πρωταθλητές Ευρώπης, Μεσογειονίκες, Βαλκανιονίκες και εκατοντάδες Πανελληνιονίκες στο πέρασμα των χρόνων.

Ιστορία

Ίδρυση

Ο Νότης Καμπέρος

Το 1924, το ποδοσφαιρικό τμήμα του Πειραϊκού Συνδέσμου (έτος ίδρυσης 1894) αποσπάστηκε από το σωματείο και συγχωνεύτηκε με την Πειραϊκή Ένωση (έτος ίδρυσης 1913), σχηματίζοντας τον Αθλητικό και Ποδοσφαιρικό Σύλλογο Πειραιώς (Πειραϊκός Ποδοσφαιρικός Όμιλος). Το 1925, Ο Α.Π.Σ. Πειραιώς συνενώθηκε με την Ένωσιν Φιλάθλων Πειραιώς, δημιουργώντας τον «Ολυμπιακό Σ.Φ.Π.»[18] Ο Ολυμπιακός συστάθηκε επίσημα στις 20 Μαΐου 1925 με την υπ. αριθμ. 1247 απόφαση του Πρωτοδικείου Πειραιά.[19] Ωστόσο, ουσιαστικά ο σύλλογος είχε ιδρυθεί ένα χρόνο πριν, τον Μάιο του 1924,[20] όταν έλαβε χώρα η καταστατική συνέλευση που αποφάσισε το όνομα και εξέλεξε ως πρόεδρο το βιομήχανο Μιχάλη Μανούσκο και αντιπρόεδρο και έφορο επί του ποδοσφαίρου τον ανώτατο αξιωματικό του Πολεμικού Ναυτικού Νότη Καμπέρο.[21]

Οι ιδρυτές του συλλόγου

Αν και η αίτηση αναγνώρισης υποβλήθηκε άμεσα στο Πρωτοδικείο Πειραιά για έγκριση, η απόφαση καθυστέρησε για ένα χρόνο, διότι υπήρξε χρονοτριβή στις συζητήσεις και την τελική συμφωνία μεταξύ των δυο εταίρων.[20] Στο μεσοδιάστημα, ωστόσο, μέχρι την επίσημη αναγνώριση του νέου συλλόγου, ο Α.Π.Σ. Πειραιώς πρόσθεσε στον τίτλο του τη διακριτική επωνυμία «Ολυμπιακός» (εντός εισαγωγικών), εμφανιζόμενος ως «”Ολυμπιακός„ Αθλητικός και Ποδοσφαιρικός Σύλλογος Πειραιώς».[22] Πρακτικά, ο Ολυμπιακός λειτουργούσε μέχρι την τυπική ίδρυσή του «στο πλαίσιο» του Α.Π.Σ. Πειραιώς.[23]

Το όνομα του νέου συλλόγου, που έγινε αποδεκτό ομόφωνα από τους ιδρυτές, δίνοντας τέλος στις διαφωνίες που είχαν προκύψει, υπήρξε ιδέα του Νότη Καμπέρου, Με την επιλογή αυτή, ο Καμπέρος θέλησε η επωνυμία του συλλόγου «να υποδηλώνει τη δύναμη, την αθλητική ισχύ, το ήθος, την ευγενική άμιλλα, την επικράτηση, εν τέλει το ολυμπιακό ιδεώδες.[24] Η επιλογή του τίτλου του συλλόγου («Ολυμπιακός») ήταν ιδιαίτερα πρωτότυπη, καθόσον παρέκλινε από την συνηθισμένη τότε ονοματοδοσία των αθλητικών σωματείων, αφού δεν είχε τον προσδιορισμό «Πειραϊκός». Ο λόγος ήταν, όπως είχε ειπωθεί στην ιδρυτική συνέλευση, ότι επρόκειτο «να κατακτήσει όλη την Ελλάδα».[25] Ως έμβλημα του συλλόγου ορίστηκε η «δαφνηφόρος κεφαλή αθλητού».[26] Tα χρώματα, κόκκινο και λευκό, συμβόλιζαν τον πάθος και τη νίκη, από τη μια μεριά, και την αγνότητας και το δίκαιο ανταγωνισμό, από την άλλη.[εκκρεμεί παραπομπή]

Αρχείο:Mixalis Manouskos.JPG
Ο Μιχάλης Μανούσκος

Στο Καταστατικό του νέου συλλόγου όριζε ως στόχο «την ανάπτυξιν της σωματικής αγωγής παρά τη νεολαία» και όριζε τα μέσα επίτευξής του ως εξής:

α) Η ίδρυσις αθλητικών χώρων πάσης φύσεως.
β) Η οργάνωσις πάσης κατά θάλασσαν αθλητικής κινήσεως
γ) Η οργάνωσις αθλητικών αγώνων πάσης φύσεως, εορτών, εκδρομών, ορειβασιών κλπ.
δ) Η δια διαλέξεων και εκδόσεως εντύπων προπαγάνδισις της αθλητικής ιδέας και
ε) Η δια παντός τρόπου ανάπτυξις κινήσεως εξυπηρετικής της νεολαίας.[27]

Όσον αφορά τα μέλη του Ολυμπιακού, το Καταστατικό προέβλεπε πως «δύναται να εγγραφώσιν πολίται αδιακρίτως εθνικότητος ή φύλλου [sic], χρηστοί, εμπνεόμενοι από τας υγιείς περί σωματικής αγωγής αρχάς».[27] Πρώτος πρόεδρος εκλέχθηκε ο Μιχάλης Μανούσκος και το πρώτο Διοικητικό Συμβούλιο του Ολυμπιακού συγκροτήθηκε ως εξής:[εκκρεμεί παραπομπή]

  • Πρόεδρος: Μιχάλης Μανούσκος
  • Αντιπρόεδροι: Νότης Καμπέρος, Τριαντάφυλλος Κρέμος
  • Γενικός Γραμματέας: Σταύρος Μαραγκουδάκης
  • Ταμίας: Όθων Κόκκινος
  • Έφορος: Παναγιώτης Λαγουμιτζής
  • Μέλη: Κώστας Κυρίμης, Νίκος Ζαχαρίας, Γιάννης Λουλουδάκης, Δημήτρης Σκλιάς, Ε. Κασιμάτης
Η εμβληματική πεντάδα των Ανδριανόπουλων (από αριστερά): Γιάννης, Ντίνος, Γιώργος, Βασίλης και Λεωνίδας Ανδριανόπουλος. Η συμβολή τους στη δημιουργία και τη γιγάντωση του Ολυμπιακού υπήρξε καθοριστικότατη.

Αλφαβητικά τα ιδρυτικά μέλη ήταν οι: Βασίλης Ανδριανόπουλος, Γιάννης Ανδριανόπουλος, Γιώργος Ανδριανόπουλος, Ντίνος Ανδριανόπουλος, Δημήτρης Ανδρόνικος, Νίκος Ανδρόνικος, Δημήτρης Αυδής, Νίκος Βλάσσης, Στέφανος Εμμανουήλ, Νίκος Ζαχαρίας, Θανάσης Καλλίτσης, Νίκος Καλούδης, Ντίνος Καλούδης, Νότης Καμπέρος, Κώστας Κλειδουχάκης, Όθων Κόκκινος, Τριαντάφυλλος Κρέμος, Παναγιώτης Κωστάλας, Παναγιώτης Λαγουμιτζής, Ανδρέας Λουκάκης, Σπύρος Λουκάκης, Γιάννης Λουλουδάκης, Βαγγέλης Μαγκόπουλος, Μιχάλης Μανούσκος, Σταύρος Μαραγκουδάκης, Γρηγόρης Ντούφας, Θόδωρος Ορλώφ, Φώτης Πρωτοψάλτης, Γιάννης Συμιγδαλάς, Νίκος Συμιγδαλάς, Χρήστος Τζουμερικιώτης, Βρασίδας Τρουποσκιάδης και Σπύρος Ψαλλιδάς.[28] [29] [30]

Ο ισχυρός άνδρας του Ολυμπιακού ήταν ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος, πατέρας της εμβληματικής πεντάδας των Ανδριανοπουλαίων, επιχειρηματίας και ιδιοκτήτης εμπορικού καταστήματος. Επιφανείς παράγοντες του Πειραιά στήριξαν έμπρακτα την ίδρυση του Ολυμπιακού, έχοντας ως σκοπό να δημιουργήσουν ένα αθλητικό σωματείο που να αμφισβητήσει την κυριαρχία του Πειραϊκού Συνδέσμου. Εκτός του Μιχάλη Μανούσκου και του Νότη Καμπέρου, ενεργή συμμετοχή είχαν, μεταξύ άλλων, και ο αδελφός του τελευταίου Δημήτρης (αξιωματικός και εκ των πρωτοπόρων της Πολεμικής Αεροπορίας),[31] Σταύρος Μαραγκουδάκης (διευθυντής του Ταχυδρομείου), Νίκος Ανδρόνικος (έμπορος), Δημήτρης Σκλιάς (αξιωματικός του Στρατού), Νικόλαος Ζαχαρίας (δικηγόρος), Θανάσης Μέρμηγκας (συμβολαιογράφος), Ιωάννης Κεκκές (χρηματομεσίτης) και βεβαίως οι ενήλικες από τους αδελφούς Ανδριανόπουλου.[32]

1925–1930

Η πρώτη ομάδα βόλεϊ του Ολυμπιακού το 1926
Η ομάδα ποδοσφαίρου του Ολυμπιακού μεταξύ 1927 και 1929

Το ποδοσφαιρικό τμήμα του Ολυμπιακού ιδρύθηκε στις 10 Μαρτίου του 1925. Πρώτος προπονητής στην ιστορία της τμήματος ήταν ο Γιάννης Ανδριανόπουλος ενώ πρώτη έδρα της ομάδας ήταν το Ποδηλατοδρόμιο, το οποίο κατακλυζόταν εξ αρχής από πολυάριθμους φιλάθλους του συλλόγου.[33] Το 1925 ιδρύθηκαν επίσης το τμήμα υδατοσφαίρισης, το τμήμα στίβου και το τμήμα της κολύμβησης. Το τμήμα βόλεϊ του Ολυμπιακού ιδρύθηκε το 1926 με πρώτους αθλητές του τμήματος τους Γιώργο Ανδριανόπουλο, Βασίλη Ανδριανόπουλο, Ντίνο Ανδριανόπουλο, Λάκη Λεκκό, Λεωνίδα Καλογερόπουλο, Νίκο Καλούδη και Ηλία Μπουρτεζίδη. Έφορος της ομάδας ήταν ο Σεβαστιανός Κασιμάτης. Την ίδια χρονια ιδρύεται και το οπλομαχητικό τμήμα, με δάσκαλο τον Ιταλό προπονητή Αρθούρο Τσερένσκυ.

Το 1927 ιδρύθηκε το τμήμα της κωπηλασίας, ενώ το τμήμα της υδατοσφαίρισης ανδρών κατέκτησε το πρώτο Πανελλήνιο πρωτάθλημα της ιστορίας του, κερδίζοντας 3–2 στον τελικό τον Εθνικό Πειραιώς. Το τμήμα κολύμβησης του Ολυμπιακού κατέκτησε τα Πανελλήνια πρωταθλήματα του 1929 και 1930. Επίσης, το 1930, ο Ολυμπιακός ίδρυσε ομάδα χάντμπολ και τμήμα ποδηλασίας με έφορο τον Ι. Παούρη. Στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα πήρε μέρος με μόλις έναν αθλητή.

1931–1940

Ο Τάκης Προβατόπουλος, από τους κορυφαίους Έλληνες κολυμβητές προπολεμικά
Επιθετικοί της ομάδας του Ολυμπιακού της δεκαετίας του '30 από αριστερά: Γρηγοράτος (ορθό), Ράγκος, Βάζος, Συμεωνίδης, Αναματερός

Το τμήμα καλαθοσφαίρισης του Ολυμπιακού ιδρύθηκε το 1931 από αθλητές του τμήματος πετοσφαίρισης του συλλόγου. Την ίδια χρονιά εμφανίζονται οι πρώτοι αθλητές καταδύσεων του Ολυμπιακού και το τμήμα ποδοσφαίρου κατακτά για πρώτη φορά το Πρωτάθλημα Ελλάδας. Στη συνέχεια θα κατακτήσει 5 Πρωταθλήματα Ελλάδας σε 6 χρόνια, τα τρία εκ των οποίων συνεχόμενα (1933, 1934, 1936, 1937 και 1938). Το τμήμα κολύμβησης κατακτά τα Πρωταθλήματα Ελλάδας 1931, 1932, 1933, 1934 δημιουργώντας ένα σερί 6 συνεχόμενων πρωταθλημάτων. Το τμήμα υδατοσφαίρισης ανδρών του συλλόγου κατακτά τα Πρωταθλήματα Ελλάδας 1933, 1934 και 1936. Το 1937 το τμήμα κολύμβησης θα κατακτήσει ξανά το Πρωτάθλημα Ελλάδας. Το 1938 με προσωπική εργασία των μελών του Ολυμπιακού κατασκευάζεται το πρώτο ανοικτό γήπεδο της ομάδας μπάσκετ ("Μπάκαλα") στην Καστέλλα.

Με το ξέσπασμα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου πολλοί παίκτες από διαφορετικά αθλητικά τμήματα του Ολυμπιακού φεύγουν για την πρώτη γραμμή του μετώπου. Ο Χριστόφορος Ράγγος δέχθηκε ιταλική σφαίρα στο αριστερό του πόδι τον Ιανουάριο του 1941 και αχρηστεύτηκε ποδοσφαιρικά για πάντα. Ο Νίκος Γρηγοράτος τραυματίστηκε στο πόδι στην Κλεισούρα, ενώ ο Λεωνίδας Ανδριανόπουλος κινδύνεψε να πεθάνει από κρυοπαγήματα στα βουνά της Αλβανίας.[34] Ο τερματοφύλακας της ομάδας πόλο και πρωταθλητής της κολύμβησης Ανδρέας Κουραχάνης, σκοτώνεται σε μάχη κατά των Ιταλών.[35] [36] [37] Ο Τάκης Κονταράτος, μέσος της ποδοσφαιρικής ομάδας του συλλόγου αλλά και υδατοσφαιριστής του Ολυμπιακού, υπηρετούσε ως σημαιοφόρος στο αντιτορπιλικό Βασίλισσα Όλγα και σκοτώθηκε κατά τον βομβαρδισμό και τη βύθιση του πλοίου από τη γερμανική Λουφτβάφε στη Λέρο στις 26 Σεπτεμβρίου του 1943 (υπέκυψε στα τραύματά του την επόμενη μέρα στο νοσοκομείο του νησιού).[38][39]

1941–1950

Η ομάδα μπάσκετ το 1943
Ο μεσοεπιθετικός Νίκος Γόδας, αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης. Εκτελέστηκε κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου.

Την περίοδο της κατοχής οι αθλητές του Ολυμπιακού είχαν πλούσια αντιστασιακή δράση κατά των Γερμανών κατακτητών και πολλοί από αυτούς έχασαν τη ζωή τους.[εκκρεμεί παραπομπή] Η δράση τους συνεχίστηκε και κατά την περίοδο των Δεκεμβριανών. Ο Μιχάλης Αναματερός, αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης, σκοτώθηκε στη μάχη των Εξαρχείων, ενώ ο Νίκος Γόδας, λοχαγός του ΕΛΑΣ που πολέμησε τους Γερμανούς στις μάχες της Ηλεκτρικής Εταιρείας (Κερατσίνι), στην Κοκκινιά, στο Πέραμα,[40] και τους Βρετανούς στα Δεκεμβριανά, εκτελέστηκε στις 19 Νοεμβρίου του 1948 (μεσούντος του Εμφυλίου) στο Λαζαρέτο της Κέρκυρας φορώντας την ερυθρόλευκη φανέλα και το λευκό σορτσάκι, όπως ήταν η τελευταία του επιθυμία.[41] [42]

Μεταπολεμικά ιδρύονται νέα τμήματα. Τα τμήματα γυναικείου μπάσκετ και επιτραπέζιας αντισφαίρισης δημιουργήθηκαν το 1947, χρονιά κατά την οποία το τμήμα ποδοσφαίρου κατακτά το πρώτο νταμπλ στην ιστορία του, πανηγυρίζοντας το Πρωτάθλημα και το Κύπελλο Ελλάδας του 1947. Το 1948 ο ποδοσφαιρικός Ολυμπιακός κατακτά ξανά το Πρωτάθλημα Ελλάδας και μάλιστα αήττητος. Το τμήμα υδατοσφαίρισης ανδρών κατακτά τα Πρωταθλήματα Ελλάδας του 1947 και 1949, ενώ το 1949 ιδρύεται το τμήμα ιστιοπλοΐας του συλλόγου. Την ίδια χρονιά, το τμήμα καλαθοσφαίρισης κατακτά για πρώτη φορά στην ιστορία του το Πρωτάθλημα Ελλάδας.

1951–1960

Το ποδοσφαιρικό τμήμα του Ολυμπιακού κατά τη δεκαετία αυτή κατακτά 7 Πρωταθλήματα Ελλάδας εκ των οποίων τα 6 συνεχόμενα (1951 και 1954, 1955, 1956, 1957, 1958, 1959), 8 Κύπελλα Ελλάδας (1951, 1952, 1953, 1954, 1957, 1958, 1959 και 1960) και 5 νταμπλ (1951, 1954, 1957, 1958, 1959) και παίρνει το προσωνύμιο Θρύλος. Με την κατάκτηση του πρωταθλήματος του 1954 ο Ολυμπιακός συμπληρώνει τα 10 Πρωταθλήματα Ελλάδας.

Το τμήμα υδατοσφαίρισης του συλλόγου κατακτά τα Πρωταθλήματα Ελλάδας του 1951 και 1952.

Ο εμβληματικός Ανδρέας Μουράτης

To 1953 με πρωτοβουλία του προέδρου του Ολυμπιακού Θανάση Μέρμηγκα και του Γενικού Γραμματέα του συλλόγου Κώστα Καρύδη επανασυστήνεται το τμήμα στίβου.[43] Τα ηνία του τμήματος αναλαμβάνει ο Μεσογειονίκης, Βαλκανιονίκης και Πρωταθλητής Ελλάδος στα 100 μέτρα και τη σκυταλοδρομία Τάκης Βεντίκος (ο οποίος το 2013 συμπλήρωσε αισίως 58 χρόνια προσφοράς ως επικεφαλής του τμήματος).[44] Το τμήμα θα γνωρίσει μεγάλες επιτυχίες και θα αναδείξει τις επόμενες δεκαετίες Ολυμπιονίκες, Παγκόσμιους Πρωταθλητές, Πρωταθλητές Ευρώπης, Μεσογειονίκες, Βαλκανιονίκες και εκατοντάδες Πανελληνιονίκες.

Το 1954 την προεδρία του συλλόγου αναλαμβάνει ο Γιώργος Ανδριανόπουλος. Την ίδια χρονιά το τμήμα ιστιοπλοΐας κατακτά το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα

Το 1958 ιδρύθηκε το τμήμα σκοποβολής του συλλόγου.

Το τμήμα άρσης βαρών ξεκίνησε τη δραστηριότητά του το 1960. Την ίδια χρονιά το τμήμα καλαθοσφαίρισης κατακτά το Πρωτάθλημα Ελλάδας με προπονητή τον Γιάννη Σπανουδάκη και το τμήμα κολύμβησης το 8ο Πρωτάθλημα της ιστορίας του.

1961–1970

Το τμήμα πάλης του συλλόγου ιδρύθηκε το 1961. Το 1963 η ποδοσφαιρική ομάδα του Ολυμπιακού κατακτά το Βαλκανικό Κύπελλο κερδίζοντας 1–0 τη Λέφσκι Σόφιας στην Κωνσταντινούπολη. Το 1964 η έδρα του Ολυμπιακού ανακατασκευάστηκε από ποδηλατοδρόμιο σε ποδοσφαιρικό γήπεδο και μετονομάστηκε σε στάδιο Γεώργιος Καραϊσκάκης. Τη δεκαετία αυτή το τμήμα ποδοσφαίρου θα κατακτήσει συνολικά 2 Πρωταθήματα Ελλάδας, το 1966 και το 1967 (2 συνεχομένα με προπονητή τον Ούγγρο Μάρτον Μπούκοβι) και 4 Κύπελλα (1961, 1963, 1965, 1968). Το 1967 η Χούντα των Συνταγματαρχών εξαναγκάζει σε παραίτηση τον επί δεκατρία συναπτά έτη πρόεδρο του συλλόγου Γιώργο Ανδριανόπουλο,[45] καταργεί τα μέλη του Δ.Σ. του Ολυμπιακού και την επόμενη χρονιά, το 1968, διώχνει τον προπονητή Μπούκοβι από την Ελλάδα.[46] Την ίδια χρονιά το τμήμα βόλεϊ του συλλόγου κατακτά το πρώτο Πρωτάθλημα της ιστορίας του και την επόμενη χρονιά θα υπερασπιστεί τον τίτλο του. Την ίδια χρονιά, το τμήμα υδατοσφαίρισης θα κατακτήσει κι αυτό το Πρωτάθλημα Ελλάδας. Το τμήμα κολύμβησης του Ολυμπιακού θα κατακτήσει τη δεκαετία αυτή 5 Πρωταθλήματα Ελλάδας (1961, 1962, 1967, 1969, 1970).

Το 1970 το τμήμα πυγμαχίας και το τμήμα καταδύσεων κατέκτησαν για πρώτη φορά στην ιστορία τους πρωτάθλημα Ελλάδας (για το τμήμα των καταδύσεων ήταν και το μοναδικό).

1971–1980

Ο Φαίδων Ματθαίου
Αρχείο:Nikos Goulandris.png
Ο Νίκος Γουλανδρής

Το ανδρικό τμήμα επιτραπέζιας αντισφαίρισης του Ολυμπιακού διανύει την καλύτερη δεκαετία της ιστορίας του καθώς κατακτά τα 8 από τα 11 Πρωταθλήματα Ελλάδος του , από το 1971 έως το 1980. Το 1971 το τμήμα ενόργανης γυμναστικής κατακτά το πρώτο και μοναδικό πρωτάθλημα της ιστορίας του. Την ίδια χρονιά η ομάδα πόλο ανδρών στέφεται κι αυτή Πρωταθλήτρια Ελλάδας.

Το 1972 ο Ηλίας Χατζηπαυλής κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στην ιστιοπλοΐα στην Ολυμπιάδα του Μονάχου.[47]. Οι Στηβ Γιατζόγλου, Γιώργος Καστρινάκης και Γιώργος Μπαρλάς, με προπονητή το Φαίδωνα Ματθαίου, οδηγούν το τμήμα μπάσκετ στο πρώτο νταμπλ της ιστορίας του, το 1976.[48] Μεγάλη επιτυχία ήταν ότι τη χρονιά εκείνη κατέκτησε το τρίτο του πρωτάθλημα, αήττητος, έχοντας 22 νίκες σε ισάριθμα παιχνίδια, ενώ έφτασε και στα προημιτελικά του Κυπέλλου Κυπελλούχων. Το 1977 ο Ολυμπιακός κατακτά ξανά το Κύπελλο Ελλάδας, αφού είχε αποκλείσει τον Παναθηναϊκό, τον οποίο νίκησε 110–68 μέσα στην έδρα του,[49] πετυχαίνοντας έτσι τη μεγαλύτερη νίκη στην ιστορία των αναμετρήσεων των δύο ομάδων. Την επόμενη χρονιά θα κατακτήσει το ξανά το νταμπλ (2ο σε 3 χρόνια), κερδίζοντας το Πρωτάθλημα και το 3ο συνεχόμενο Κύπελλο Ελλάδας. Την επόμενη χρονιά θα καταφέρει να φτάσει στα ημιτελικά (final-6) του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης και το 1980 θα κατακτήσει ξανά το Κύπελλο με το οποίο ουσιαστικά κλείνει η περίοδος ΓιατζόγλουΚαστρινάκη.

Ο ποδοσφαιρικός Ολυμπιακός θα κατακτήσει τη δεκαετία αυτή 4 συνολικά Πρωταθλήματα Ελλάδας, εκ των οποία τα 3 συνεχόμενα (1973, 1974, 1975, 1980), 3 Κύπελλα (1971, 1973, 1975) και 2 νταμπλ (1973, 1975). Με την κατάκτηση του Πρωταθλήματος το 1975, ο Ολυμπιακός συμπλήρωσε τα 20 Πρωταθλήματα Ελλάδας, κλείνοντας με την επιτυχία αυτή την εποχή Γουλανδρή. Στις 19 Ιανουαρίου 1979 με νομοσχέδιο που κατατέθηκε στη βουλή, οι ποδοσφαιρικοί σύλλογοι μετατράπηκαν σε Π.Α.Ε. και έγιναν επαγγελματικοί. Ταυτόχρονα, επιχειρηματίες και εφοπλιστές ανέλαβαν τις νέες ΠΑΕ αποκτώντας τα πλειοψηφικά πακέτα των μετοχών. Το ποδοσφαιρικό τμήμα του Ολυμπιακού ανέλαβε όμιλος επιχειρηματιών με πρόεδρο τον Σταύρο Νταϊφά.

Η ομάδα βόλεϊ του Ολυμπιακού κατακτά 5 Πρωταθλήματα Ελλάδας την περίοδο αυτή (1974, 1976, 1978, 1979, 1980), ενώ το τμήμα κολύμβησης θα κατακτήσει 10 συνεχόμενα Πρωταθλήματα Ελλάδος (1971–1980), φτάνοντας συνολικά τα 12 συνεχόμενα.

1981–1990

Αρχείο:Recordatorio del Desastre de Karaiskakis.jpg
Μνημείο στο στάδιο Καραϊσκάκη προς τιμήν των αδικοχαμένων νεκρών της Θύρας 7

Στις 8 Φεβρουαρίου 1981 σημειώνεται η τραγωδία της Θύρας 7, που αποτελεί την πιο τραγική στιγμή στην ιστορία του συλλόγου. Μετά το παιχνίδι ΟλυμπιακόςΑΕΚ 6–0 στο στάδιο Καραϊσκάκη, 21 φίλαθλοι έχασαν τη ζωή τους, στη Θύρα 7 του γηπέδου.[50]

Η ομάδα βόλεϊ του Ολυμπιακού θα κατακτήσει 6 Πρωταθλήματα Ελλάδας (1981, 1983, 1987, 1988, 1989, 1990), 4 Κύπελλα (1981, 1983, 1989, 1990) και ισάριθμα νταμπλ. Παράλληλα, τη σεζόν 1981–82 ο Ολυμπιακός γίνεται η πρώτη ελληνική ομάδα που φτάνει σε Φάιναλ Φορ του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, κατακτώντας την 4η θέση.

Το τμήμα κολύμβησης του συλλόγου θα κατακτήσει 9 Πρωταθλήματα Ελλάδας σε 10 χρόνια (1981, 1982, 1983, 1984, 1985, 1986, 1988, 1989, 1990), ενώ με το Πρωτάθλημα του 1986 θα συμπληρώσει τα 18 συνεχόμενα Πρωταθλήματα.

Το 1985 το τμήμα πυγμαχίας θα κατακτήσει το Πρωτάθλημα Ελλάδας.

Το τμήμα ποδοσφαίρου του συλλόγου θα κατακτήσει τη δεκαετία αυτή 4 Πρωταθλήματα Ελλάδας εκ των οποίων τα 3 συνεχόμενα (1981, 1982 μετά τη νίκη με 2–1 επί του Παναθηναϊκού στο μπαράζ του Βόλου, 1983, 1987), 2 Κύπελλα (1981, 1990), 1 νταμπλ (1981) κι ένα Σούπερ Καπ (1987). Το 1987 ο Γιώργος Κοσκωτάς αποκτά την ομάδα του Ολυμπιακού και το σκάνδαλο που προκλήθηκε, από τις εξωγηπεδικές δραστηριότητές του, θα πλήξει το σύλλογο. Ο Ολυμπιακός πέρασε σε μια έποχη διοικητικής αστάθειας έως το 1993 οπότε και ανέλαβε την προεδρία του συλλόγου ο Σωκράτης Κόκκαλης.

1991–2000

Ο Γιάννης Ιωαννίδης
Το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας
Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς
Ο Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς
Ο Στέλιος Γιαννακόπουλος
Αρχείο:Giovanni Silva de OliveiraCrop.jpg
Ο Τζιοβάνι

Το 1991 ο Γιάννης Ιωαννίδης αναλαμβάνει προπονητής στην ομάδα μπάσκετ του Ολυμπιακού και αποφασίζει με τη σύμφωνη γνώμη του προέδρου Σωκράτη Κόκκαλη την άμεση μεταφορά της έδρας από το Παπαστράτειο στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. Υπό την καθοδήγηση του Ιωαννίδη η ομάδα θα κατακτήσει 4 συνεχόμενα Πρωταθλήματα Ελλάδας, το 1993, 1994, 1995 και το 1996, που κατακτήθηκε μετά από νίκη με 73–38 επί του Παναθηναϊκού στον πέμπτο καθοριστικό τελικό στο ΣΕΦ. Παράλληλα, ο Ολυμπιακός έφτασε για πρώτη φορά στην ιστορία του στον τελικό της Ευρωλίγκας και μάλιστα δύο συνεχόμενες χρονιές, το 1994 στο Τελ Αβίβ και το 1995 στη Σαραγόσα, αποκλείοντας και τις δύο χρονιές στον ημιτελικό τον Παναθηναϊκό. Το 1996 ο Ιωαννίδης αποχωρεί από την ομάδα, τα ηνία της οποίας αναλαμβάνει ο Σέρβος Ντούσαν Ίβκοβιτς. Την επόμενη χρονιά με τον Ίβκοβιτς στον πάγκο, η ομάδα κατακτά το Τριπλ Κράουν, κερδίζοντας την Ευρωλίγκα στη Ρώμη, το 5ο συνεχόμενο Πρωτάθλημα και το Κύπελλο Ελλάδας. Την ίδια χρονιά ο Ολυμπιακός θα προκριθεί στον τελικό του τουρνουά McDonald's Open όπου θα αντιμετωπίσει τους Σικάγο Μπουλς του Μάικλ Τζόρνταν, πρωταθλητές ΝΒΑ.

Η ομάδα βόλεϊ του Ολυμπιακού κατακτά τα Πρωταθλήματα Ελλάδος 1991, 1992, 1993 και 1994, φτάνοντας τα 8 συνεχόμενα, επίτευγμα που αποτελεί ρεκόρ στην ιστορία του ελληνικού βόλεϊ. Συνολικά εντός συνόρων θα κατακτήσει τη δεκαετία αυτή 7 Πρωταθλήματα και με την κατάκτηση του Πρωταθλήματος το 2000 θα συμπληρώσει τα 20 Πρωταθλήματα Ελλάδας στην ιστορία του τμήματος. Κατακτά επίσης 5 Κύπελλα Ελλάδος (1992, 1993, 1997, 1998, 1999) και 4 νταμπλ (1992, 1993, 1998, 1999). Παράλληλα τη δεκαετία αυτή, καθιερώνεται ως μια από τις κορυφαίες δυνάμεις του ευρωπαϊκού βόλεϊ: Κατακτά το 1996 μετά από νίκη με 3–2 σετ επί της γερμανικής Μπάγερ Βούπερταλ το Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης, που είναι το πρώτο ευρωπαϊκό τρόπαιο στην ιστορία του συλλόγου, συμμετέχει σε 7 συνεχόμενα Φάιναλ Φορ Κυπέλλων Ευρώπης (ρεκόρ στην Ευρώπη, το οποίο μοιράζεται με την ιταλική Μόντενα), 4 στο Πρωταθλητριών (1992, 1993, 1994, 1995) και 3 στο Κυπελλούχων (1996, 1997, 1998) με τις 4 από τις 7 συμμετοχές αυτές να είναι στον τελικό (1 στο Πρωταθλητριών το 1992 με αντίπαλο τη Μεσατζέρο Ραβένα και 3 στο Κυπελλούχων το 1996, το 1997 και το 1998) και κατακτά την τρίτη θέση στον κόσμο στο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων του 1992 (μοναδικός ελληνικός σύλλογος που συμμετείχε και διακρίθηκε στο θεσμό) καθώς και την τέταρτη θέση στο Φάιναλ Φορ του Ευρωπαϊκού Σούπερ Καπ το 1996 (πρώτη και μοναδική συμμετοχή ελληνικής ομάδας στο θεσμό), όπου συμμετείχε ως Κυπελλούχος Ευρώπης.

Η ομάδα πόλο των ανδρών θα κατακτήσει την περίοδο αυτή 6 Πρωταθλήματα Ελλάδας (1992, 1993, 1995, 1996, 1999, 2000), 4 Κύπελλα Ελλάδας (1992, 1993, 1997, 1998), 2 νταμπλ (1992, 1993) και 2 Σούπερ Καπ (1997, 1998). Στην Ευρώπη, θα αγωνιστεί δύο συνεχόμενες χρονιές στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων Ευρώπης (1998, 1999).

Το τμήμα πόλο των γυναικών με προπονητή τον Φώντα Μουδάτσιο θα κατακτήσει το 1995 το πρώτο Πρωτάθλημα Ελλάδας στην ιστορία του τμήματος. Θα ακολουθήσει και το δεύτερο το 1998.

Το ποδοσφαιρικό τμήμα κατακτά 4 Πρωταθλήματα (1997, 1998, 1999, 2000), 2 Κύπελλα (1992, 1999) και 1 Σούπερ Καπ (1992). Το 1993 η ομάδα με προπονητή τον Όλεγκ Μπλαχίν θα αποκλείσει τη Μονακό του Αρσέν Βενγκέρ και θα φτάσει στα προημιτελικά του Κυπέλλου Κυπελλούχων Ευρώπης. Το 1999 η ομάδα θα κατακτήσει το νταμπλ, θα πανηγυρίσει την κατάκτηση του 20ου Κυπέλλου στην ιστορία του και θα καταφέρει να προκριθεί στα προημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ.

Το τμήμα κολύμβησης του συλλόγου θα κατακτήσει 9 Πρωταθλήματα Ελλάδας σε 10 χρόνια (1991, 1992, 1993, 1994, 1996, 1997, 1998, 1999, 2000), και 3 Κύπελλα (1997, 1998, 1999) ενώ με το Πρωτάθλημα του 1999 θα πανηγυρίσει τα 40 Πρωταθλήματα στην ιστορία του.

Το 1994 πεθαίνει σε ηλικία μόλις 52 ετών ένας από τους γνωστότερους οπαδούς του συλλόγου, ο Βασίλης Δουρίδας, γνωστότερος σαν Ατίλιο,[51] που συντρόφευε με την τρομπέτα του, για πολλά χρόνια, τους οπαδούς και τους αθλητές του Ολυμπιακού.

Το 1998 ιδρύθηκε το τμήμα τένις με προπονητή τον Κώστα Σπανό και το τμήμα συγχρονισμένης κολύμβησης.

Το 2000, ο αθλητής του Ολυμπιακού Κώστας Κεντέρης αναδεικνύεται χρυσός ολυμπιονίκης στο Σίδνεϊ, ενώ οι επίσης αθλήτριες του Ολυμπιακού Κατερίνα Θάνου και Μιρέλα Μανιάνι κατακτούν αργυρά μετάλλια.

2001–2010

Ο Ιβάν Μίλκοβιτς
Κριστιάν Καρεμπέ
Το νέο Καραϊσκάκη
Πηγή Δεβετζή
Tο μονοθέσιο του Ολυμπιακού

Το 2001 το ποδοσφαιρικό τμήμα του Ολυμπιακού κατακτά για 30η φορά το Πρωτάθλημα Ελλάδας. Θα ακολουθήσουν, τη δεκαετία αυτή, άλλα 7 Πρωταθλήματα (2002, 2003, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009), 4 Κύπελλα (2005, 2006, 2008, 2009) με ισάριθμα Νταμπλ καθώς και το Σούπερ Καπ Ελλάδας το 2007. Με την κατάκτηση του πρωταθλήματος του 2003 που επετεύχθη μετά από νίκη με 3–0 επί του Παναθηναϊκού στην κρίσιμη προτελευταία αγωνιστική, ο Ολυμπιακός έφτασε τα 7 συνεχόμενα Πρωταθλήματα Ελλάδας, καταρρίπτοντας το ρεκόρ των 6 συνεχόμενων πρωταθλημάτων που κατείχε ο ίδιος από τη δεκαετία του 1950.

Το 2002 η ομάδα πόλο του Ολυμπιακού κατακτά το Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης και το νταμπλ στην Ελλάδα πανηγυρίζοντας το Τρεμπλ, ενώ κατά το ίδιο έτος κατακτά και το Σούπερ Καπ Ευρώπης καταφέρνοντας να γίνει η πρώτη ομάδα στην ιστορία του ευρωπαϊκού και του παγκόσμιου πόλο, αλλά και η μοναδική ελληνική ομάδα σε όλα τα αθλήματα, που κατέκτησε όλους τους τίτλους (και τους 4) που διεκδίκησε, εγχώριους και ευρωπαϊκούς.[12] < ref name="Triple" /> [14] Ο Ολυμπιακός κατά τη δεκαετία 2001–2010 θα κατακτήσει συνολικά 9 Πρωταθλήματα Ελλάδας (2001, 2002, 2003, 2004, 2005, 2007, 2008, 2009, 2010), 9 Κύπελλα (2001, 2002, 2003, 2004, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010) και 8 Νταμπλ (2001, 2002, 2003, 2004, 2007, 2008, 2009, 2010 – 2 φορές από 4 συνεχόμενα).

Το γήπεδο Καραϊσκάκη ανακατασκευάστηκε ριζικά την περίοδο 2003-2004, παραδόθηκε τον Ιούνιο του 2004 και χρησιμοποιήθηκε στη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας. Σε αυτούς τους Αγώνες, η αθλήτρια του Ολυμπιακού Φανή Χαλκιά κατακτά το χρυσό μετάλλιο στα 400 μέτρα με εμπόδια. Στην ελληνορωμαϊκή πάλη ο Αρτιόμ Κουρεγκιάν κατακτά το χάλκινο ολυμπιακό μετάλλιο,[52] όπως και η Μιρέλα Μανιάνι στον ακοντισμό.[53]

Το 2005 η ομάδα του βόλεϊ κατακτά το δεύτερο Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης στην ιστορία του συλλόγου. Τρία χρόνια πριν, το 2002, ο Ολυμπιακός με προπονητή τον Ντανιέλε Ρίτσι θα φτάσει στον τελικό του Tσάμπιονς Λιγκ για δεύτερη φορά στην ιστορία του. Συνολικά θα κατακτήσει τη δεκαετία αυτή 4 Πρωταθλήματα Ελλάδας (2001, 2003, 2009, 2010), 2 Κύπελλα (2001, 2009) και ισάριθμα Νταμπλ.

Το 2006 η ομάδα ελληνορωμαϊκής πάλης του Ολυμπιακού κατέκτησε το Κύπελλο Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας (Cela Cup) που διεξήχθη στην πόλη Ζρένιανιν της Σερβίας.[10] [11] Την ίδια χρονιά κατακτά και το Πρωτάθλημα Ελλάδας

Το 2008 η Χρυσοπηγή Δεβετζή κατακτά το χάλκινο μετάλλιο, στο τριπλούν, στην Ολυμπιάδα του Πεκίνου. Το 2008 ο Ολυμπιακός δημιουργεί και τμήμα μηχανοκίνητου αθλητισμού ιδρύοντας την ομάδα της formula, η οποία το 2010 καταλαμβάνει την 4η θέση στη γενική βαθμολογία της Super League Formula.[54] Την ίδια χρονιά, η ομάδα μπάσκετ αγωνίζεται στον τελικό της Ευρωλίγκα.

Το τμήμα στίβου κατακτά 5 συνεχόμενα Πρωταθλήματα Ελλάδας και συγκεκριμένα τις σεζόν 2006, 2007, 2008, 2009 και 2010.

Το τμήμα επιτραπέζιας αντισφαίρισης κατακτά 2 Πρωταθλήματα Ελλάδας Ανδρών (2004, 2005), 4 Κύπελλα Ελλάδας Ανδρών (2003, 2004, 2005, 2008), 6 Πρωταθλήματα Ελλάδας Γυναικών (2001, 2002, 2005, 2006, 2007, 2009) και 5 Κύπελλα Ελλάδας Γυναικών (2001, 2005, 2006, 2007, 2008).

Το τμήμα κολύμβησης θα κατακτήσει 10 Πρωταθλήματα Ελλάδος σε 10 χρόνια (2001, 2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010), φτάνοντας τα 15 συνεχόμενα και 51 συνολικά Πρωταθλήματα Ελλάδας.

2011 έως σήμερα

Ο Βασίλης Σπανούλης
Η Μπρόνγουεν Νοξ πέτυχε το νικητήριο γκολ του Ολυμπιακού στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων Ευρώπης (LEN Trophy) το 2014 απέναντι στην ιταλική Φιρέντσε (10–9)

Το 2011 το τμήμα βόλεϊ θα κατακτήσει το νταμπλ (Πρωτάθλημα και Κύπελλο 2011). Το ποδοσφαιρικό τμήμα κατακτά το 38ο πρωτάθλημα στην ιστορία του με διαφορά 13 βαθμών από τον δεύτερο Παναθηναϊκό. Το πρωτάθλημα αυτό ήταν το πρώτο επί εποχής Μαρινάκη.

Το 2012 η ομάδα μπάσκετ κατακτά για δεύτερη φορά στην ιστορία της την Ευρωλίγκα στην Κωνσταντινούπολη, με νίκη 62–61 επί της ΤΣΣΚΑ Μόσχας, ανατρέποντας διαφορά 19 πόντων στα τελευταία 12 λεπτά και πετυχαίνοντας έτσι τη μεγαλύτερη ανατροπή στην ιστορία των ευρωπαϊκών τελικών και μία από τις μεγαλύτερες στην ιστορία του παγκόσμιου μπάσκετ.[55] [56] [57] Eπίσης, κατακτά για 10η φορά το Πρωτάθλημα Ελλάδας, επικρατώντας του Παναθηναϊκού στους τελικούς με 3–2 νίκες. Η ομάδα ποδοσφαίρου πανηγυρίζει το 15ο Νταμπλ στην ιστορία του συλλόγου, κερδίζοντας το 39ο Πρωτάθλημα (με διαφορά 7 βαθμών από τον δεύτερο Παναθηναϊκό) και το 25ο Κύπελλο (κερδίζοντας τον Ατρόμητο στον τελικό).

Το τμήμα κολύμβησης κατακτά τα Πρωταθλήματα Ελλάδας 2011 και 2012 φτάνοντας συνολικά τα 17 συνεχόμενα Πρωταθλήματα.

Το 2013 το ποδοσφαιρικό τμήμα κατακτά για 40η φορά το Πρωτάθλημα (με διαφορά 15 βαθμών από τον δεύτερο ΠΑΟΚ) και για 26η φορά το Κύπελλο, πανηγυρίζοντας παράλληλα το 16ο Νταμπλ της ιστορίας του.

Στις 12 Μαΐου 2013, η ομάδα μπάσκετ του Ολυμπιακού γίνεται η μοναδική ελληνική ομάδα και η τρίτη μόλις ευρωπαϊκή που κατακτά για δύο συνεχόμενες χρονιές την Ευρωλίγκα από καταβολής Final Four μετά την νίκη με 100–88 επί της Ρεαλ Μαδρίτης στον τελικό του Λονδίνου, ανατρέποντας μάλιστα διαφορά 17 πόντων που είχε διαμορφωθεί κατά τη διάρκεια του πρώτου δεκαλέπτου.[58]

Tην ίδια χρονιά, οι ομάδες βόλεϊ των ανδρών και των γυναικών κατέκτησαν το εγχώριο Νταμπλ. Συγκεκριμένα, η ανδρική ομάδα εκτός από το 26ο Πρωτάθλημα και το 13ο Κύπελλο της ιστορίας της κατέκτησε και το Λιγκ Καπ Ελλάδας, ενώ η γυναικεία ομάδα κατέκτησε το Πρωτάθλημα πετυχαίνοντας τρεις συνεχόμενες νίκες με το ίδιο σκορ (3–1) επί της ΑΕΚ (εκ των οποίων οι δύο μέσα στην έδρα της αντιπάλου) στους τελικούς, καταφέρνοντας έτσι να υπερκεράσει το προβάδισμα της ΑΕΚ, που ξεκίνησε τη σειρά των τελικών με 0–2 λόγω της μεταφοράς των μεταξύ τους αποτελεσμάτων από την κανονική περίοδο και να κατακτήσει τον τίτλο με 3–2 νίκες.[59] Μετά την κατάκτηση του τίτλου, ήρθε και η κατάκτηση του 3ου συνεχόμενου Κυπέλλου Ελλάδας, μετά από μια ακόμα επικράτηση επί της ΑΕΚ με 3–1 σετ στον τελικό της Σαντορίνης.[60]

Το τμήμα υδατοσφαίρισης ανδρών κατακτά το 12ο νταμπλ (27ο Πρωτάθλημα και 15ο Κύπελλο) της ιστορίας του, επικρατώντας 3–1 στις νίκες στους τελικούς του Πρωταθλήματος και κερδίζοντας τον τελικό του Κυπέλλου στη Λαμία.[61] Την ίδια χρονιά το τμήμα στίβου του συλλόγου κατακτά για 8η συνεχόμενη φορά το Πανελλήνιο πρωτάθλημα ανοιχτού στίβου ανδρών και το τμήμα κολύμβησης το 18ο συνεχόμενο και 54ο συνολικά Πρωτάθλημα Ελλάδος στην ιστορία του. Ιδρύονται τα τμήματα ταεκβοντό (με επικεφαλής τον χρυσό ολυμπιονίκη και αθλητή του συλλόγου Μιχάλη Μουρούτσο) και kick boxing του συλλόγου.

Στις 6 Οκτωβρίου 2013, η ομάδα μπάσκετ του Ολυμπιακού κατέκτησε το Διηπειρωτικό Κύπελλο στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας,[62] επικρατώντας με 2–0 νίκες (81–70, 86–69) επί της Πρωταθλήτριας Αμερικής Πινιέιρος με τον σύλλογο να φτάνει τα 10 διεθνή τρόπαια, γεγονός που αποτελεί ρεκόρ για τον ελληνικό αθλητισμό. Ταυτόχρονα κατέκτησε τον μοναδικό τίτλο που του έλειπε σε συλλογικό επίπεδο, όντας πλέον ο μοναδικός σύλλογος της χώρας που τα αθλητικά του τμήματα έχουν κερδίσει Πρωτάθλημα Ευρώπης, Κύπελλο Ευρώπης, Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ και Διηπειρωτικό Κύπελλο.[63]

Στις 5 Απριλίου 2014, το τμήμα πόλο γυναικών του Ολυμπιακού με προπονητή τον Χάρη Παυλίδη πανηγύρισε τον πρώτο ευρωπαϊκό τίτλο του τμήματος και τον 9ο συνολικά του συλλόγου, κατακτώντας το Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης (LEN Trophy) στο Φάιναλ Φορ της Φλωρεντίας. Στον συγκλονιστικό μεγάλο τελικό ο Ολυμπιακός νίκησε με 10–9 τη γηπεδούχο Φιρέντσε, με την Μπρόνγουεν Νοξ να σκοράρει το νικητήριο γκολ της ομάδας του Πειραιά 24 δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη του αγώνα.[64] Η σεζόν 2013–14 ολοκληρώθηκε θριαμβευτικά για την ομάδα αφού η ομάδα κατέκτησε και το Πρωτάθλημα Ελλάδας για πέμπτη φορά στην ιστορία της. Επικράτησε της Βουλιαγμένης στους τελικούς με 3–2 νίκες και μάλιστα με μειονέκτημα έδρας (κερδίζοντας το 4ο και το 5ο παιχνίδι στα πέναλτι) και πανηγύρισε το Πρωτάθλημα μέσα στην έδρα της αντιπάλου.[65]

Το τμήμα επιτραπέζιας αντισφαίρισης του συλλόγου κατακτά το 2014 το 11o Πρωτάθλημα Ελλάδας Ανδρών στην ιστορία του.[εκκρεμεί παραπομπή]

Το 2014 το τμήμα υδατοσφαίρισης ανδρών κατέκτησε αήττητο, και με 30 νίκες σε 30 αγώνες, το 13ο Νταμπλ της ιστορίας του και 7ο συνολικά τα τελευταία 8 χρόνια. Σήκωσε το 28ο Πρωτάθλημα της ιστορίας του, επικρατώντας της Βουλιαγμένης με 3–0 νίκες στους τελικούς,[66] και το 16ο Κύπελλο κερδίζοντας την ίδια αντίπαλο με 11–10 στον τελικό της διοργάνωσης.[67] Παράλληλα, πραγματοποίησε ρεκόρ παραγωγικότητας με 430 γκολ (σπάζοντας το δικό του προηγούμενο ρεκόρ με 413 γκολ την αμέσως προηγούμενη σεζόν), αλλά και ρεκόρ καλύτερης αμυντικής επίδοσης δεχόμενος μόλις 116 γκολ.[68]

Την ίδια χρονιά το τμήμα πετοσφαίρισης γυναικών κατέκτησε το δεύτερο συνεχόμενο Πρωτάθλημα Ελλάδας με 3–1 νίκες επί της ΑΕΚ, αν και η δεύτερη είχε το πλεονέκτημα έδρας και είχε προηγηθεί στη σειρά των τελικών με 1–0 νίκες, κατακτώντας επίσης και το Κύπελλο Ελλάδας μετά από νίκη επί του Πανναξιακού με 3–0 σετ στην Πύλο. Με την κατάκτηση αυτή ο Ολυμπιακός έφτασε τα 4 συνεχόμενα Κύπελλα Ελλάδας, επίδοση που αποτελεί ρεκόρ στην ιστορία του ελληνικού γυναικείου βόλεϊ, καθώς και τα δύο συνεχόμενα νταμπλ.

Τη σεζόν 2013–2014, η ομάδα βόλεϊ ανδρών κατέκτησε το 14ο Νταμπλ της ιστορίας του, κερδίζοντας το Πρωτάθλημα (το 27ο) με 3–0 νίκες επί του Εθνικού Αλεξανδρούπολης και το Κύπελλο Ελλάδος (το 14ο) νικώντας 3–1 σετ στον τελικό τον Α.Ο. Κηφισιάς στην Καλαμάτα.[69]

Στο τέλος της σεζόν 2013–2014, ο Ερασιτέχνης Ολυμπιακός, με την κατάκτηση του Νταμπλ από τις ομάδες του πόλο ανδρών, του βόλεϊ ανδρών, του βόλεϊ γυναικών και του Πρωταθλήματος από το τμήμα πόλο γυναικών (δεν υπάρχει διοργάνωση κυπέλλου εκεί), πέτυχε το μοναδικό επίτευγμα του να γίνει ο πρώτος σύλλογος στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού που κατακτά Πρωτάθλημα και Κύπελλο Ελλάδας και με τα τέσσερα ερασιτεχνικά τμήματα των δύο ομαδικών αθλημάτων που βρίσκονται υπό την κηδεμονία του (βόλεϊ ανδρών και γυναικών, πόλο ανδρών και γυναικών). Επιπροσθέτως, με την κατάκτηση του Κυπέλλου Κυπελλούχων Ευρώπης από την ομάδα πόλο των γυναικών αλλά και των Πρωταθλημάτων Ελλάδος από τα τμήματα κολύμβησης, επιτραπέζιας αντισφαίρισης και στίβου ο Ερασιτέχνης Ολυμπιακός έφτασε συνολικά τους 11 τίτλους σε μια μόλις σεζόν, επίτευγμα που είχε καταφέρει και τη σεζόν 2012–13.

Στις 7 Οκτωβρίου του 2014, ο Ολυμπιακός ανακοινώνει και επίσημα την επανέναρξη λειτουργίας του τμήματος τμήματος ξιφασκίας. Λίγες μόλις εβδομάδες μετά, το επανασυσταθέν τμήμα κατακτά τα κύπελλα Ελλάδας σπάθης σε άνδρες και γυναίκες.[70]

Έμβλημα και χρώματα

Μετά από πρόταση του ανάδοχου του Ολυμπιακού Νότη Καμπέρου, έμβλημα της ομάδας έγινε ο δαφνοστεφανωμένος έφηβος, εμπνευσμένος από τους αρχαίους Ολυμπιακούς αγώνες και σε πλήρη σύμπλευση με το πνεύμα και τη φύση του ονόματος του συλλόγου.[71] ("Ο Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς έχει ιδία σφραγίδα εικονίζουσαν δαφνηφόρον κεφαλήν αθλητού και περί αυτήν τον τίτλον του Σωματείου" όπως επί λέξει καταγράφεται στο καταστατικό του), Συμβολίζει τη δύναμη, την αθλητική ισχύ, το ήθος, την ευγενή άμιλλα, και προπάντων το ολυμπιακό ιδεώδες, αξίες άρρηκτα συνυφασμένες με το αρχαίο ελληνικό πνεύμα.[72] Σύγχρονοι ερευνητές της ελληνικής αθλητικής ιστορίας, πάντως, διατυπώνουν την ακόλουθη άποψη:

Το Δεκέμβριο του 1924 κυκλοφόρησε το πρωτοποριακό αθλητικό περιοδικό «Ο Ολυμπιονίκης του Αμαρουσίου»...
... Στο εξώφυλλό του, που ήταν μόνιμο, απεικονίζεται στεφανωμένος έφηβος Ολυμπιονίκης, αντίγραφο από γραμματόσημο των Ολυμπιακών Αγώνων του 1924, που έγιναν στο Παρίσι. Δεν αποκλείεται οι παράγοντες του Ολυμπιακού Πειραιώς (που ιδρύθηκε το 1925) να εμπνεύστηκαν το έμβλημα της ομάδας τους από το εξώφυλλο του «Ολυμπιονίκη».[73]

Εκείνοι οι αγώνες είχαν πραγματοποιηθεί μερικούς μήνες νωρίτερα (Μάιο με Ιούλιο 1924), η δε εκδοχή το εξώφυλλο του περιοδικού[σ 1] (ή και απευθείας τα γαλλικά γραμματόσημα)[σ 2] να αποτέλεσε τελικά την έμπνευση, ίσως αιτιολογεί ότι ο αθλητής του σχεδίου φέρει δάφνινο στεφάνι –συνδεδεμένο περισσότερο με πολεμικά ανδραγαθήματα–[74] και όχι τον κότινο από αγριελιά των Ολυμπιακών της αρχαιότητας.

Τα χρώματα του συλλόγου επιλέχθηκαν από τον Γιάννη Ανδριανόπουλο και ήταν το κόκκινο, το χρώμα της γενναιότητας και του πάθους, και το άσπρο, αυτό της αγνότητας και της ηθικής.[75] [76]

Εξέλιξη του εμβλήματος

Φανέλα

Η φανέλα του Ολυμπιακού στο ποδόσφαιρο τη δεκαετία του '90
Ποδόσφαιρο ('90)
Η φανέλα του Ολυμπιακού στο μπάσκετ (2010)
0Μπάσκετ (2010)

Από την ίδρυσή του, η κύρια φανέλα του Ολυμπιακού είναι ερυθρόλευκη. Η φανέλα του ποδοσφαιρικού τμήματος, παλαιότερου του συλλόγου, είναι ριγωτή και υπήρξαν πολλές παραλλαγές της κατά την πορεία της ιστορίας του. Αντίθετα, η φανέλα του αντίστοιχου της καλαθοσφαίρισης υπήρξε και μονόχρωμη.[79]

Έντυπα

Ύλης αποκλειστικά για θέματα του συλλόγου, με έκδοση στην Αθήνα (τα περισσότερα) ή τον Πειραιά (π.χ Ολυμπιακός Κόσμος):[80] [81]

(ι): ιδιοκτησία, (ε): έκδοση, (σ): διεύθυνση σύνταξης, (α): αρχισυνταξία, (υ): διεύθυνση ύλης
Τίτλος Περιγραφή Έτη έκδοσης Υπεύθυνοι Βασικοί συνεργάτες (μόνιμοι ή έκτακτοι)
Νέα του
Ολυμπιακού
δισ-εβδομαδιαία
εφημερίδα
1965-1967 (σ) Ν. Παπαδόπουλος Ν. Γαβαλάς, Σ. Ευαγγελίου, Γ. Κωβαίος, Μ. Μαυρομμάτης, Α. Μελισσινός, Β. Μιχαλόπουλος, Ν. Μπάκουλης, Δ. Μπότσαρης, Ε. Νικολτσούδης, Γ. Σερπετζής, Σ. Τσώχος
Ολυμπιακός
Αγών
δισ-εβδομαδιαία
εφημερίδα
1965-1967 (ε) Ε. Νικολαΐδου
(σ) Ν. Καρελλάς
Ν. Γαβαλάς, Φ. Κωνσταντουδάκης, Μ. Μαυρομμάτης, Ν. Μπάκουλης, Δ. Μπότσαρης, Ε. Νικολτσούδης, Γ. Σερπετζής, Φ. Συρίγος, Σ. Τσώχος, Σ. Φιλιππούλης
Ολυμπιακά
επίκαιρα
μηνιαίο
περιοδικό
1976- ;000 ; ;
Ολυμπιακός
Κόσμος
εβδομαδιαία
εφημερίδα
1978-1980 (ε) Ι. Μαρκοζάνης
(σ) Γ. Ζαδές
(α) Β. Ακριβόπουλος
;
Ολυμπιακός
Συναγερμός
μηνιαίο
περιοδικό
1978- ;000 ; ;
Ολυμπιακός
Λαός
εβδομαδιαία
εφημερίδα
1985- ;000 (ε)-(σ) Φ.
(ε)Παπακυριακόπουλος
;
Θύρα 7 μηνιαίο
περιοδικό
1992-1998 (ε) Γ. Αλεξανδρής
(α) Ν. Μορτάκης
Λ. Θεοφανόπουλος, Γ. Κοντογιάννης, Δ. Κορωνάκης, Α. Κουλούρης, Θ. Λαζαρίδης, Π. Λώλης, Δ. Μαχαίρας, Σ. Νεομονίτου, Π. Πιλάτος, Φ. Ρουμελιώτης, Τ. Στεφανέλης
Τα Νέα του Ολυμπιακού περιοδικό;
(ερασιτέχνη)
1995- ;000 (ε) Ολυμπιακός ΣΦΠ ;
Ολυμπιακός μηνιαίο
περιοδικό
1996- ;000 (ε) Π. Κόκκαλης Α. Αδαμαντόπουλος, Γ. Γιαννόπουλος, Π. Κουμάνταρος, Χ. Μεγκλίδης, Ν. Μορτάκης, Μ. Μορφονιός, Ό. Νικολαΐδου, Μ. Νομικός, Γ. Φεργαδιώτης, Γ. Φιλέρης
Ολυμπιακός
Λαός
εβδομαδιαία
εφημερίδα
1997- ;000 ; Χ. Βαρότση, Π. Σεΐτανίδης κ.ά
  • οι χρησιμοποιούμενες πηγές δεν καταλογοποιούν οπαδικά φανζίν ή φυλλάδια, εκδόσεις προγραμμάτων αγώνων κλπ.

Ύμνοι

Κύρια λήμματα: Ύμνος Ολυμπιακού (Φευγάτ' από μπρος) και Ύμνος Ολυμπιακού (Θρύλε των γηπέδων)

Από τους πρώτους ύμνους που γράφτηκαν για ομάδα στην Ελλάδα ήταν εκείνος του Ολυμπιακού. Γράφτηκε το 1931 από τον Μίμη Βασιλειάδη και μελοποιήθηκε από τον Γιάγκο Λαουτάρη. Το τέμπο του θυμίζει αρκετά τους ύμνους των ισπανικών ομάδων.[82] Στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα της περιόδου 1930-31 ο Ολυμπιακός είχε μια πολύ ισχυρή ομάδα, η οποία αποτελείτο από τους αδελφούς Ανδριανόπουλους (Ντίνο, Γιώργο, Βασίλη και Λεωνίδα), τον Αχιλλέα Γραμματικόπουλο, τον Φίλιππο Κουράντη, τον Λάκη Λεκκό και άλλους σπουδαίους παίκτες. Ο Ολυμπιακός σημείωσε 7 νίκες σε 7 παιχνίδια σκοράροντας 22 τέρματα μέσα στο Ποδηλατοδρόμιο (Στάδιο Καραϊσκάκη). Ο Βασιλειάδης εμπνεόμενος από αυτές τις επιτυχίες της ομάδας έγραψε τους στίχους –που προειδοποιούσαν τους αντιπάλους των Πειραιωτών να φύγουν σε περίπτωση που βρίσκονταν στο διάβα της ομάδας που νικούσε όποιον αντίπαλο αντιμετώπιζε– και ο Λαουτάρης συνέθεσε την μουσική του πρώτου ύμνου του Ολυμπιακού.[83]

Ο Σπύρος Βαλσαμάκης συνέθεσε το 1980 τον δεύτερο ύμνο του Ολυμπιακού, ο οποίος μέχρι και σήμερα αποτελεί τον επίσημο ύμνο του συλλόγου. Τους στίχους έγραψε ο Κώστας Κιλιμάντζος και τον ερμήνευσε στην πρώτη του εκτέλεση ο Χρηστάκης Βολιώτης.[84]

Έχουν γραφτεί και άλλοι γνωστοί και πολυτραγουδισμένοι ύμνοι για τον Ολυμπιακό όπως το "Του Μπούκοβι την ομαδάρα" που είναι αφιερωμένο στον Ολυμπιακό του Γουλανδρή, στη μεγάλη εκείνη ομάδα της δεκαετίας του '70 με προπονητή τον Μάρτον Μπούκοβι, αλλά και το "Ολυμπιακέ Μεγάλε, Ολυμπιακέ Τρανέ" του γνωστού τραγουδιστή Στράτου Παγιουμτζή.[85]

Η τραγωδία της θύρας 7

Φίλαθλοι του Ολυμπιακού στη Θύρα 7 σε αγώνα με τον ΠΑΟ στο νέο Στάδιο Καραϊσκάκη

Τραγική ημέρα στην ιστορία του Ολυμπιακού και του ελληνικού αθλητισμού, ήταν η 8η Φεβρουαρίου 1981, όταν 21 φίλαθλοι από τη θύρα 7 βρήκαν φρικτό θάνατο κατά τη διάρκεια του ποδοσφαιρικού αγώνα με την ΑΕΚ στο Στάδιο Καραϊσκάκη, που έληξε με 6–0 υπέρ των ερυθρολεύκων. Οι 20 από αυτούς ήταν φίλοι του Ολυμπιακού και ένας της ΑΕΚ. Μέσα σε πανηγυρισμούς, πολλοί φίλαθλοι έτρεξαν λίγα λεπτά πριν από τη λήξη του αγώνα να βγουν από τη Θύρα 7, δημιουργώντας συνωστισμό ενώ η πόρτα της θύρας ήταν κλειστή. Κάποιοι από τους φιλάθλους έπεσαν στα σκαλιά της θύρας με αποτέλεσμα το πλήθος που συνέρρεε προς την έξοδο να τους ποδοπατήσει. Εκτός από τους 21 νεκρούς υπήρξαν και 53 τραυματίες.[86]

Δεκάδες τραυματίες και νεκροί μεταφέρθηκαν με περιπολικά και ασθενοφόρα στο Τζάνειο Νοσοκομείο, στο οποίο είχε αρχίσει να συγκεντρώνεται εξαιρετικά μεγάλος αριθμός ατόμων, δημιουργώντας σκηνές αλλοφροσύνης.[86] Πολλοί τραυματίες μεταφέρθηκαν επίσης στο Γενικό Κρατικό Πειραιώς και στο ΚΑΤ. Παράλληλα, τα ραδιοτηλεοπτικά δίκτυα έκαναν έκκληση σε γιατρούς και αιμοδότες να προσέλθουν στο Τζάνειο, ενώ σε ένδειξη πένθους διέκοψαν τα προγράμματά τους και μετέδιδαν πένθιμη μουσική.

Κάθε χρόνο η διοίκηση του Ολυμπιακού στις 8 Φεβρουαρίου αποδίδει ελάχιστο φόρο τιμής στα θύματα του 1981. Τελείται επιμνημόσυνη δέηση στο μνημείο της Θύρας 7 (βρίσκεται έξω από το γήπεδο Καραΐσκάκη) με την παρουσία παραγόντων της ομάδας, ποδοσφαιριστών αλλά και με παρουσία χιλιάδων φιλάθλων της ομάδας. Στη συνέχεια ακολουθεί κατάθεση στεφάνων, ενώ γίνεται και προσκλητήριο νεκρών με τα ονόματα των αδικοχαμένων παιδιών και τους παρευρισκόμενους να φωνάζουν «παρών» .Στο νέο γήπεδο του Ολυμπιακού υπάρχουν 21 μαύρα καθίσματα, για να τιμηθούν τα θύματα της τραγωδίας, ενώ στο μουσείο του συλλόγου έχουν διατηρηθεί και φυλάσσονται η πόρτα και μέρος από τα σκαλοπάτια όπου συνέβη το τραγικό περιστατικό. Αξίζει, όμως να σημειωθεί ότι αν και η Θύρα 13 (του Παναθηναϊκού) είναι η ''αντίπαλη'', προς μνήμη αυτών που πέθαναν κατέθεσε στεφάνι.

Τμήματα

Τελευταία ενημέρωση: 12 Ιουλίου 2016

Ο Ολυμπιακός καλλιεργεί ένα σύνολο 16 αθλημάτων, 15 από τα οποία ολυμπιακά: βόλεϊ, ιστιοπλοΐα, κολύμβηση, κανόε/καγιάκ σπριντ, κωπηλασία, μπάσκετ, μπιτς βόλεϊ, ξιφασκία, παρακανόε,[σ 4] πινγκ πονγκ, ποδόσφαιρο, πόλο, πυγμαχία, στίβος και ταε κβο ντο, καθώς και το κικ μπόξινγκ. Διατηρεί 19 τμήματα, δεδομένου ότι αντίστοιχο γυναικείο λειτουργεί για τα βόλεϊ, μπάσκετ και πόλο.

Στο παρελθόν υπήρξαν τμήματα σε άρση βαρών, ενόργανη γυμναστική, καταδύσεις, πάλη, ποδηλασία, ποδόσφαιρο γυναικών, σκάκι, σκοποβολή, συγχρονισμένη κολύμβηση, τένις, χάντμπολ ανδρών και γυναικών και η ομάδα μηχανοκίνητου αθλητισμού που λάμβανε μέρος στη Superleague Formula, τα οποία πλέον δεν υφίστανται ή παραμένουν ανενεργά.

Κατηγορία
Τμήματα[89]
ΟμαδικάΟμαδικά αθλήματα| Βόλεϊ ανδρών • Βόλεϊ γυναικών • Μπάσκετ ανδρών • Μπάσκετ γυναικών • Μπιτς βόλεϊ • Ποδόσφαιρο ανδρών • Ποδόσφαιρο γυναικών • Χάντμπολ ανδρών • Χάντμπολ γυναικών
Πολεμικά Κικ μπόξινγκ • Ξιφασκία • Πάλη • Πυγμαχία • Ταέ κβο ντο,τμήμα καποέιρα.
Ναυτικά Ιστιοπλοΐα • Κανόε/καγιάκ σλάλομ • Κανόε/καγιάκ σπριντ • Παρακανόε • Κωπηλασία
Θαλάσσια Καταδύσεις  • Κολύμβηση  • Πόλο ανδρών • Πόλο γυναικών • Συγχρονισμένη κολύμβηση
Ρακέτας Πινγκ πονγκ • Τένις
Κλασικού0αθλητισμού Στίβος
Ακριβείας Σκοποβολή
Γυμναστικής Ενόργανη
Δύναμης Άρση βαρών
Μηχανοκίνητα Superleague Formula
Πνευματικά Σκάκι
Ποδηλασίας Ποδηλασία
Μικρών ηλικιών Ακαδημίες ποδοσφαίρου[90]

Τίτλοι

Βόλεϊ ανδρών

Βόλεϊ γυναικών

Ενόργανη γυμναστική

  • 1 Πρωτάθλημα Ελλάδας ανδρών: 1971.[98]

Ιστιοπλοΐα

  • 1 Πανελλήνιο πρωτάθλημα γενικής βαθμολογίας συλλόγων: 1954.[99]

Καταδύσεις

Κολύμβηση

Μπάσκετ ανδρών

Μπάσκετ γυναικών

Πάλη

Πινγκ πονγκ

Ποδόσφαιρο ανδρών

Για πλήρη κατάλογο τίτλων, δείτε: Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (ποδόσφαιρο)#Τίτλοι.

Παραθέτονται οι διοργανώσεις, τις οποίες θεωρεί σημαντικές η ΠΑΕ Ολυμπιακός,[111] ώστε να παρουσιάζονται συνοπτικά οι επιτυχίες της ομάδος.

Πόλο ανδρών

Πόλο γυναικών

Πυγμαχία

Στίβος

Ευρωπαϊκές και παγκόσμιες διακρίσεις

Ο Κάιλ Χάινς μετά την κατάκτηση της δεύτερης συνεχόμενης Ευρωλίγκας στο μπάσκετ

Ο Ολυμπιακός πρόκειται για το πλέον επιτυχημένο ελληνικό σωματείο στις διεθνείς διοργανώσεις σε κατακτήσεις τροπαίων, όντως πρώτο με 13 συνολικά: ένα βαλκανικό, ένα διηπειρωτικό και 11 ευρωπαϊκά. Τα 10 από τα τελευταία προήλθαν σε τρία δημοφιλή ομαδικά αθλήματα και από τέσσερα τμήματά του, χρονολογικά της πετοσφαίρισης και καλαθοσφαίρισης ανδρών, υδατοσφαίρισης ανδρών και γυναικών. Το επίτευγμα έχουν καταφέρει λίγοι σύλλογοι της Ευρώπης.[17] [142]

Εκτός των τίτλων, πέντε του τμήματα έχουν πετύχει από μία τουλάχιστον φορά να προκριθούν σε ένα σύνολο 25 τελικών διεθνούς επιπέδου.[σ 5] Οι άνδρες καλαθοσφαιριστές το 1997 και οι υδατοσφαιριστές το 2002 έχουν πανηγυρίσει το τριπλ κράουν, με τους δεύτερους να αποτελούν την πρώτη ομάδα στην παγκόσμια ιστορία του πόλο, καθώς και τη μόνη της Ελλάδας σε όλα τα αθλήματα, η οποία εντός μερικών μηνών κατέκτησε εγχώριο πρωτάθλημα και κύπελλο παράλληλα με πρωτάθλημα και Σούπερ Καπ Ευρώπης, άρα όλους τους τέσσερις τίτλους που διεκδίκησε.[12] [13] [14]

Επίσης, το τμήμα καλαθοσφαίρισης κατέκτησε την Ευρωλίγκα τα 2012 και 2013, καθιστώντας το σωματείο ως το μοναδικό ελληνικό με δυο συνεχόμενα πρωταθλήματα Ευρώπης σε οποιοδήποτε ανδρικό ομαδικό άθλημα. Το αντίστοιχο πετοσφαίρισης ανδρών, πέραν της κατάκτησης δύο κυπέλλων Κυπελλούχων τα 1996 και 2005, έχει αναδειχθεί 3ο στον κόσμο κατά το Παγκόσμιο κύπελλο συλλόγων του 1993 (μόνο της χώρας που έχει μετάσχει), ενώ μαζί με την ιταλική Μόντενα κατέχει το ρεκόρ 7 διαδοχικών παρουσιών σε φάιναλ φορ ευρωπαϊκής διοργάνωσης,[εκκρεμεί παραπομπή] τέσσερα του Πρωταθλητριών (1992-1995) και τρία του Κυπελλούχων (1996-1998). Συνολικά στα 11 φάιναλ φορ που συμμετείχε, προκρίθηκε 6 φορές στον τελικό (δύο στο Πρωταθλητριών τα έτη 1992, 2002 και τέσσερις στο Κυπελλούχων τα έτη 1996, 1997, 1998, 2005), επικρατώντας στις δύο προαναφερθείσες.

Οι υδατοσφαιρίστριες του Ολυμπιακού, με τη σειρά τους, αγωνίστηκαν το διάστημα 2007-2012, 6 συνεχόμενες φορές είτε σε φάιναλ φορ, είτε σε ημιτελικές φάσεις των δύο ευρωπαϊκών κυπέλλων (Πρωταθλητριών τα έτη 2010, 2011 και Λεν Τρόφι τα έτη 2007, 2008, 2009, 2012), μετρώντας σε αυτές και έναν τελικό (2008), οπότε και καθιερώθηκαν ως μία από τις σημαντικότερες δυνάμεις του χώρου.[143] [144] [145] Κατόπιν παύσης ενός έτους, επιβεβαίωσαν πρόσφατα την ισχύ τους κατακτώντας το Λεν Τρόφι το 2014, το Πρωταθλητριών το 2015, καθώς και το Σούπερ Καπ Ευρώπης το ίδιο έτος.

Στον ακόλουθο πίνακα περιλαμβάνονται οι 48 διεθνείς διακρίσεις των τμημάτων του Ολυμπιακού σε διαφορετικά αθλήματα, στις περιπτώσεις όπου προκρίθηκαν τουλάχιστον έως την ημιτελική φάση ή γύρο διεθνών διασυλλογικών διοργανώσεων.

Τμήμα Ποδόσφαιρο Μπάσκετ ανδρών Βόλεϊ ανδρών Πόλο ανδρών Πόλο γυναικών Πάλη ανδρών
(ελληνορωμαϊκή)
Σύνολο
διακρίσεων
1 12 13 7 13 1
1962–63 Βαλκανικό Κύπελλο:
κυπελλούχος
1964 έως 1978
1978–79 Κύπελλο Πρωταθλητριών:
ημιτελικός γύρος
(6η θέση)
[146]
1980 έως 1981
1981–82 Κύπελλο Πρωταθλητριών:
4ος
1983 έως 1991
1991–92 Κύπελλο Πρωταθλητριών:
φιναλίστ
1992–93 Κύπελλο Πρωταθλητριών:
3ος
Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων:
3ος
1993–94 Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα:
φιναλίστ
Κύπελλο Πρωταθλητριών:
4ος
1994–95 Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα:
φιναλίστ
Κύπελλο Πρωταθλητριών:
3ος
1995–96 Κύπελλο Κυπελλούχων:
κυπελλούχος
Κύπελλο Πρωταθλητριών:
4ος
1996–97 Ευρωλίγκα:
πρωταθλητής
Κύπελλο Κυπελλούχων:
φιναλίστ
Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ:

4ος

1997–98 McDonald's Open:
φιναλίστ
Κύπελλο Κυπελλούχων:
φιναλίστ
Κύπελλο Κυπελλούχων:
φιναλίστ
1998–99 Ευρωλίγκα:
3ος
Κύπελλο Κυπελλούχων:
φιναλίστ
1999-00
2000–01 Champions League:
4ος
Κύπελλο Πρωταθλητριών:
φιναλίστ
LEN Trophy:
4ος
2001–02 Champions League:
φιναλίστ
Κύπελλο Πρωταθλητριών:
πρωταθλητής
2002–03 Σούπερ Καπ Ευρώπης:
υπερπρωταθλητής
2003-04
2004–05 Κύπελλο Κυπελλούχων:
κυπελλούχος
2005–06 Cela Cup:
νικητής[11]
2006–07 Κύπελλο Πρωταθλητριών:
4ος
LEN Trophy:
4ος
2007–08 LEN Trophy:
φιναλίστ
2008–09 Ευρωλίγκα:
4ος
LEN Trophy:
ημιτελικός
2009–10 Ευρωλίγκα:
φιναλίστ
Champions Cup:
4ος
2010–11 Champions Cup:
3ος
2011–12 Ευρωλίγκα:
πρωταθλητής
LEN Trophy:
ημιτελικός
2012–13 Ευρωλίγκα:
πρωταθλητής
2013–14 Διηπειρωτικό Κύπελλο:
νικητής
LEN Trophy:
κυπελλούχος
2014–15 Ευρωλίγκα:
φιναλίστ
Euro League:
πρωταθλητής
Σούπερ Καπ Ευρώπης:
φιναλίστ
2015–16 Champions League:
φιναλίστ
Σούπερ Καπ Ευρώπης:
υπερπρωταθλητής
Euro League:
4ος

Πρόεδροι

Ο Γιώργος Ανδριανόπουλος

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΣΦΠ

Περίοδος Πρόεδρος
1925–1928 Μιχάλης Μανούσκος
1929–1931 Θανάσης Μέρμηγκας
1931 Τάκης Ζάκκας
1932–1935 Γιάννης Ανδριανόπουλος
1936 Τάκης Ζάκκας
1937–1939, 1945–1950 Μιχάλης Μανούσκος
1946 Γιάννης Μπαρμπαρέσσος
1953–1954 Θανάσης Μέρμηγκας
1954–1967 Γιώργος Ανδριανόπουλος
1967–1969 Κώστας Μπουζάκης
1969–1970 Τάσος Οικονόμου
1970–1971 Ευτύχιος Γκούμας
1971 Αριστείδης Σκυλίτσης
1971–1972 Δημήτρης Βαρδάνης
1972–1975 Νίκος Γουλανδρής
1975 Κώστας Θανόπουλος
1975 Περικλής Λαναράς
1976–1978 Κώστας Θανόπουλος
1978–1979 Ηρακλής Τσιτσαλής
1991–2008 Λεωνίδας Θεοδωρακάκης
2008 Πέτρος Κόκκαλης
2008–2010 Γιάννης Συγγελίδης
2010–2011 Λεωνίδας Θεοδωρακάκης
2011– Μιχάλης Κουντούρης

ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ

Περίοδος Πρόεδρος
1979–1985 Σταύρος Νταϊφάς
1986 Νίκος Ευθυμίου
1986–1987 Σταύρος Νταϊφάς
1987–1988 Γιώργος Κοσκωτάς
1988–1992 Αργύρης Σαλιαρέλης
1992 Γιώργος Μπανασάκης
1992–1993 Σταύρος Νταϊφάς
1993–2010 Σωκράτης Κόκκαλης
2010– Βαγγέλης Μαρινάκης

ΚΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ

Περίοδος Πρόεδρος
1991–2009 Σωκράτης Κόκκαλης
2009– Παναγιώτης Αγγελόπουλος,
Γιώργος Αγγελόπουλος

Προπονητές τμημάτων

Άθλημα Προπονητής
Ποδόσφαιρο Πάουλο Μπέντο
Μπάσκετ Ανδρών Γιάννης Σφαιρόπουλος
Μπάσκετ Γυναικών Ελένη Καπογιάννη
Βόλεϊ Ανδρών Σλόμπονταν Μπόσκαν
Βόλεϊ Γυναικών Μπράνκο Κοβάτσεβιτς
Πόλο Ανδρών Θοδωρής Βλάχος
Πόλο Γυναικών Χάρης Παυλίδης
Μπιτς Βόλεϊ Κώστας Ταμπουρατζής
Κολύμβηση Νίκος Γέμελος
Πινγκ πονγκ Γιώργος Χριστοφοράκης
Στίβος Στέλλα Νικολαΐδου
Πυγμαχία Λευτέρης Λειβάδης
Κανόε καγιάκ Κατερίνα Παγίδα
Παρακανόε Θανάσης Γιαννόπουλος
Ιστιοπλοΐα Αιμίλιος Παπαθανασίου
Ξιφασκία Γκαμπριέλ Ντούτσια
Κωπηλασία Τάκης Λιβανός
Ταεκβοντό Μιχάλης Μουρούτσος
Kickboxing Βλαδίμηρος Ναζαρένκο
Καποέιρα Γκραντουάντο Μουράλια

Οι άλλοι Ολυμπιακοί σε Ελλάδα και κόσμο

Ολυμπιακός στην παγκόσμια αθλητική ιστορία, εμφανίζεται τουλάχιστον από το 1906 και συγκεκριμένα στις ΗΠΑ ο Ελληνικός Ολυμπιακός Αθλητικός Σύλλογος Σικάγο, μέλη του οποίου έλαβαν μέρος σε Ολυμπιακούς αγώνες εκπροσωπώντας την Ελλάδα ως ομογενείς.[147] Είχε προηγηθεί στις Γαλλία –εμπνευσμένη από την εκεί επέκταση της αναβίωσης του ολυμπισμού μέσω του συμπατριώτη τους Πιερ ντε Κουμπερτέν– και Βέλγιο η ίδρυση συλλόγων Ολιμπίκ σε μεγάλες πόλεις, όπως Παρίσι, Λιόν, Μασσαλία, Λιλ, Νίκαια, Σαρλερουά. Σε εγχώριο επίπεδο και ήδη το 1924,[σ 6] καταγράφεται στην προσφυγική Αγία Τριάδα Θεσσαλονίκης ο Ολυμπιακός Αστήρ με ποδοσφαιρική δραστηριότητα.

Φίλαθλοι του Ολυμπιακού Πειραιώς, έδωσαν το όνομα του λαοφιλούς συλλόγου σε δεκάδες αθλητικά σωματεία που ίδρυσαν ανά την Ελλάδα και τον κόσμο. Χαρακτηριστικό της μεγάλης του φήμης, αποτελεί το γεγονός ότι από το 1925 έως σήμερα έχουν ιδρυθεί δεκάδες και συγκεκριμένα –τουλάχιστον– τα εξής:

Σημειώσεις

  1. εικόνα: «Ο Ολυμπιονίκης του Αμαρουσίου», ιστότοπος ΕΛΙΑ
  2. τρίτο σετ: Allegory of the Olympic Games και Victorious Athlete, φιλοτελική βάση δεδομένων Stamp-Collecting-World.com (Αγγλικά)
  3. Το έμβλημα των τμημάτων του Ολυμπιακού από το 2003.[77] [78] Πλέον χρησιμοποιείται μόνο από ορισμένα τμήματα.
  4. ο ΟΣΦΠ υπήρξε ο πρώτος σύλλογος στη χώρα που απευθύνεται σε αρτιμελείς αθλητές και ταυτόχρονα προπονεί ομάδα παρακανόε.[87] Το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο δεν επιτρέπει ένταξή του στην αρμόδια Εθνική Αθλητική Ομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρίες, οπότε παρέχει τις εγκαταστάσεις και τον εξοπλισμό του σε αθλητές άλλων σωματείων, οι οποίοι μετέχουν στις διοργανώσεις ως μέλη εκείνων.[88]
  5. υπολογίζονται μόνον οι τελικοί μέσω πρόκρισης από ημιτελική φάση ή γύρο (άρα και του McDonald's Open 1997 στο μπάσκετ ανδρών), αλλά όχι με αυτοδίκαιη συμμετοχή λόγω διάκρισης σε άλλη διοργάνωση (δηλαδή το Διηπειρωτικό κύπελλο 2013 του μπάσκετ και τα Σούπερ Καπ ανδρών 2002, γυναικών 2014 στο πόλο)
  6. "Την 26 παρελθόντος μηνός διεξήχθησαν ποδοσφ. αγώνες μεταξύ του καλλίστου Συλλόγου της συνοικίας Αγίας Τριάδας «Ολυμπιακός Αστήρ» και της..."[148]
  7. ίσως ταυτίζεται με του χωριού Δέκαρχο στα όρια της πόλης, ο οποίος εμφανίζεται σε μεμονωμένη καταγραφή

Παραπομπές

  1. «Concentration of people supporting the most popular club (page 41), Greece: Olympiacos 26%» (pdf). UEFA sixth club licensing benchmarking report on European club football (στα Αγγλικά). UEFA. 17 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2014. 
  2. «ΒΑΜΜΕΝΑ ΚΟΚΚΙΝΑ...ΜΥΑΛΑ - ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ Η ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ΕΝΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΣΥΝΟΡΩΝ, ΚΑΘΩΣ ΟΙ "ΕΡΥΘΡΟΛΕΥΚΟΙ" ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΝΤΕΚΑΤΗ ΘΕΣΗ ΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΑΠΟ ΠΛΕΥΡΑΣ ΔΗΜΟΦΙΛΙΑΣ ΕΝΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΟΥ». Εφημερίδα "GOAL". 19 Απριλίου 2014. 
  3. [1], Έλαβον: ΟΣΦΠ 39%, ΠΑΟ 30%, ΑΕΚ 15%, ΠΑΟΚ 11%, Άρης 5%. Ύστερα από 15ετή έρευνα δύο πανεπιστημιακοί στο βιβλίο τους καταγράφουν την ιστορία και γεωγραφία του ελληνικού ποδοσφαίρου, 30/06/2009, ΤΑ ΝΕΑ – tanea.gr
  4. [2], Πιο πολλοί είναι οι Ολυμπιακοί!, 26/06/2012 sportdog από έρευνα του ΣΚΑΙ
  5. [3], το 36% (2.016.000) δηλώνουν Ολυμπιακοί, το 30% (1.680.000) Παναθηναϊκοί, Έρευνα της Focus, Οκτώβριος 2005 –Φεβρουάριος 2006, προσωπικό blog στο SPORT24 του αθλητικού συντάκτη Στέλιου Μαρκάκη
  6. [4], Περισσότερους φιλάθλους η Μπαρτσελόνα, πρώτη ελληνική ομάδα ο Ολυμπιακός
  7. [5], Περισσότερους οπαδούς ο Ολυμπιακός. Σε πρόσφατη έρευνα σχετικά με τους περισσότερους οπαδούς, ο ΟΣΦΠ είναι 1ος, 30/06/2009 SPORT24, 15ετής έρευνα του Παντελή Κυπριανού
  8. [6], Αυτοί είναι οι οπαδοί στην Ελλάδα – Ο Ολυμπιακός έχει τους περισσότερους φιλάθλους στην Ελλάδα, 26/06/2012 Gazzetta
  9. [7], H πιο πρόσφατη... «απογραφή»: 36% Oλυμπιακοί (1,677 εκατομμύρια), 30,2% Παναθηναϊκοί, Sentragoal, Βαγγέλης Μπραουδάκης
  10. 10,0 10,1 "Πρώτος στο Cela Cup ο Ολυμπιακός", nooz.gr, 04/12/2006
  11. 11,0 11,1 11,2 In 2006 the Wrestling Team conquered the Cela Cup, which is the second most important European title in wrestling, ιστότοπος ΠΑΕ Ολυμπιακός ΣΦΠ (Αγγλικά)
  12. 12,0 12,1 12,2 ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ, 30/12/2002, σελ. 27: "Ο Ολυμπιακός πήρε και το Super Cup. Το τρόπαιο αυτό ήρθε μετά τον τίτλο του Πρωταθλητή και Κυπελλούχου στην Ελλάδα, αλλά και την κατάκτηση του Champions League, κάτι που σημαίνει ότι η ομάδα του Ζόλταν Κάσας κατέκτησε και τους τέσσερις τίτλους που διεκδίκησε φέτος. Μάλιστα αξίζει να σημειωθεί ότι είναι η πρώτη ευρωπαϊκή ομάδα πόλο που το πετυχαίνει αυτό, ενώ κάτι ανάλογο δεν έχει κάνει καμία ελληνική ομάδα σε όλα τα αθλήματα."
  13. 13,0 13,1 «Έγραψε ιστορία ο Θρύλος. Οι Πρωταθλητές Ευρώπης κατάφεραν κάτι μοναδικό, καθώς κατέκτησαν το Ευρωπαϊκό Super Cup, κερδίζοντας στη Βουδαπέστη την Βάσας με 6-5, μπροστά σε ένα εχθρικό κοινό, αλλά είχαν την συμπαράσταση περίπου 50 Ελλήνων φιλάθλων. Έτσι, η ομάδα του Ζόλταν Κάσας γίνεται η μοναδική στον κόσμο στην ιστορία του πόλο, που κατακτά όσους τίτλους διεκδίκησε». sport.gr. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2012. 
  14. 14,0 14,1 14,2 Έγραψε ιστορία!, "Τα πήρε όλα και έφυγε! Ο λόγος για τον Ολυμπιακό που έγραψε τη δική του χρυσή ιστορία στο πόλο αφού κέρδισε 6–5 την ουγγρική Βάσας μέσα στο σπίτι της και είναι η μοναδική ομάδα στην ιστορία του αθλήματος που κατάφερε να κατακτήσει και τα τέσσερα τρόπαια που διεκδίκησε", rizospastis.gr, 31/12/2002
  15. «Long Live the King». sportfm.gr. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2013. 
  16. «Στην ιστορία ο Ολυμπιακός». gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2013. 
  17. 17,0 17,1 "Ο Ολυμπιακός είναι από τους ελάχιστους σε παγκόσμιο επίπεδο συλλόγους που πρωταγωνιστούν σε περισσότερα από δύο αθλήματα όπου διακρίνονται τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη", άρθρο του Μηνά Τσαμόπουλου, olympiacos24.gr, 09/04/2014
  18. Βλ. Τσοκόπουλος, Βάσιας (2008). Η ομάδα και η πόλη. Ο Ολυμπιακός και ο Πειραιάς του Μεσοπολέμου μέσα από τα τεκμήρια. (Πρόλογος: Βασίλης Καρδάσης). Αθήνα: Πολύτροπον. σελίδες 30 και 84. ISBN 978-960-8354-96-8. 
  19. Καρδάσης, Βασίλης (1997). Κατάλογος Ιστορικού Αρχείου Ολυμπιακού Πειραιώς. Αθήνα: Έκδοση περ. «Δοκιμές». σελίδες 17 («Εισαγωγή»). ISBN 960-348-060-6. 
  20. 20,0 20,1 Γάσιας, Γιώργος. Η περίπτωση των ποδοσφαιρικών σωματείων στην ελληνική κοινωνία του Μεσοπολέμου, 1922-1936. (Μεταπτυχιακή διατριβή). Ρέθυμνο: Πανεπιστήμιο Κρήτης - Φιλοσοφική Σχολή. Ανακτήθηκε στις 7 Σεπτ. 2016.  Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |accessdate= (βοήθεια)
  21. Καρδάσης (1997), σελ. 17-19.
  22. Βλ. π.χ. το με αριθμ. πρωτ. 432 έγγραφο της 14ης Μαρτίου 1925 του «”Ολυμπιακού„ Αθλητικού και Ποδοσφαιρικού Συλλόγος Πειραιώς», στο: Τσοκόπουλος (2008), σελ. 85.
  23. Τσοκόπουλος (2008), σελ. 84.
  24. Καρδάσης (1997), σελ. 18.
  25. Τσοκόπουλος, Βάσιας (1985). «Τα στάδια της τοπικής συνείδησης: Πειραιάς, 1835-1935». Στο: Εταιρεία Μελέτης Νέου Ελληνισμού. Νεοελληνική πόλη. (Πρακτικά Διεθνούς Συμποσίου). Αθήνα. σελ. 248. 
  26. Καρδάσης (1997), σελ. 20.
  27. 27,0 27,1 Βλ. Καρδάσης (1997), σελ. [90].
  28. Τα 33 ιδρυτικά μέλη του Ολυμπιακού, εφημερίδα Αθλητική Ηχώ, 16/11/1966
  29. 10 Μαρτίου 1925–10 Μαρτίου 2012: 87 χρόνια Θρύλος Επίσημη ιστοσελίδα της ΠΑΕ Ολυμπιακός
  30. www.sport-fm.gr, Γενέθλια με το 37o!, 10/03/2009
  31. μαρτυρία του Λεωνίδα Ανδριανόπουλου στην εκπομπή του ΣΚΑΪ "Για πάντα πρωταθλητές" (2:28–2:35), ότι στη συνάντηση όπου αποφασίστηκε η ίδρυση, οι αδελφοί Καμπέρου ήταν παρόντες και οι δύο
  32. όχι όμως και ο Λεωνίδας, καθώς: "To 1925 ήμουν δεκατεσσάρων χρόνων και μου απαγορευόταν η είσοδος, καθότι «ο μικρός δεν μπορούσε να μπει σε ταβέρνα»! Ούτε απ' έξω δεν μας άφηναν τους «ανήλικους» να περνάμε όταν μελετούσαν τα πλάνα της ίδρυσης." ["Ο τελευταίος των πέντε • Ο Λεωνίδας Ανδριανόπουλος αφηγείται", Δημήτρης Α. Καπράνος, Εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα 2004, ISBN 960-0338-51-5, σ. 35] Η ταβέρνα πρόκειται για εκείνη του Μοίρα "στην οδό Αλκιβιάδου, γωνία με τη σημερινή Καραολή και Δημητρίου, αλλά καλά θα κάνετε να μην την ψάξετε, δεν υπάρχει πια" — για την ακρίβεια στην άλλη γωνία (Καραολή με Καραΐσκου), στο σημείο που έως πρόσφατα λειτουργούσε το βιβλιοπωλείο Τσαμαντάκη.
  33. Στάδιο Καραϊσκάκη
  34. «Οι ποδοσφαιριστές στο μέτωπο της Αλβανίας». 
  35. ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ, 29/10/1950, σελ. 2, "Οι ΗΡΩΕΣ: Κουραχάνης, o τερματοφύλαξ της πρωταθλήτριας του ουώτερ-πόλο, του δοξασμένου Ολυμπιακού. Κλείνοντας μέσα του τον ηρωισμό της ομάδος του, σκοτώθηκε στην Αλβανία."
  36. "ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ" 11/09/1955, σελίδα 4: Ο Ολυμπιακός διοργανώνει τουρνουά πόλο εις μνήμην του υδατοσφαιριστού Κουραχάνη. Ο Κουραχάνης υπήρξε ρέκορντμαν της Ελλάδας στα 200μ και τερματοφύλαξ της ομάδας πόλο του Ολυμπιακού, σκοτώθηκε δε στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο."
  37. Pamesports.gr, "Το αίμα των Ελλήνων αθλητών στον πόλεμο του ‘40. Κολυμβητές: Α. Κουραχάνης", 28/10/2011
  38. ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ, 29/10/1950, σελ. 2, "Οι ΗΡΩΕΣ: Κονταράτος: Tό φόρο του αίματος τον πλήρωσε ο Ολυμπιακός και με άλλον έναν παίκτη του: Τον δεξιό χαφ και παίκτη του πόλο, Κονταράτο. Πολεμιστής τής θάλασσας, σκοτώθηκε ναυμαχώντας με τους Γερμανούς πάνω στο αντιτορπιλικό Όλγα."
  39. Λίστα των νεκρών του Βασίλισσα Όλγα: Επ. Σημαιοφόρος (Οικ.) Παναγιώτης Κονταράτος
  40. Ο Θρυλικός ήρωας, Νίκος Γόδας, redplanet.gr
  41. «"Εκτελέστε με, με τη φανέλα του Ολυμπιακού" Βίντεο με τη συγκλονιστική ιστορία του Νίκου Γόδα». onalert.gr. 
  42. Ιστορίες από την Κατοχή sport24.gr
  43. «Τάκης Βεντίκος: "Ο Ολυμπιακός είναι η ζωή μου"». redplanet.gr. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2013. 
  44. «Τάκης Βεντίκος, ένας ζωντανός θρύλος». redplanet.gr. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2013. 
  45. «Η Χούντα διώχνει τον Ανδριανόπουλο». redsagainsthemachine.gr. Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2013. 
  46. «Η νύχτα που έφυγε ο Μπούκοβι». newsbeast.gr. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2013. 
  47. olympionikes.gr
  48. Το αήττητο δίνει πρωτάθλημα
  49. «Το ιστορικό 110–68 του Ολυμπιακού». SPORTFM.GR. 
  50. Θύρα 7 (8-2-1981)
  51. «O «θρυλικός» Αττίλιο». Ανακτήθηκε στις 16 Αυγούστου 2012. 
  52. olympionikes.gr
  53. olympionikes.gr
  54. Superleague Formula 2010 General standings: Olympiacos CFP 4th place, 653 points
  55. «2011–12 season, Final Four: The 2011-12 Euroleague season will always be remembered by providing one of the most exciting finishes in world basketball history. In one of the most unbelievable comebacks ever seen in continental basketball history, Olympiacos wrote a brilliant page in Euroleague history by rallying from 19 down in the final 12 minutes to beat CSKA Moscow 61-62 on a last-second shot by Georgios Printezis» (στα Αγγλικά). EUROLEAGUE.NET. Ανακτήθηκε στις 3 Φεβρουαρίου 2013. 
  56. «ΘΡΥΛΙΚΟΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ». gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2012. 
  57. «Πρωταθλητής Ευρώπης ο Ολυμπιακός». real.gr. 
  58. Στην Ιστορία ο Ολυμπιακός gazzeta.gr, 13/05/2013
  59. «ΑΕΚ – Ολυμπιακός 1–3». sport24.gr. 
  60. «Ολυμπιακός – ΑΕΚ 3–1». sport24.gr. 
  61. «Θρυλικό και παλικαρίσιο νταμπλ». olympiacos.org. Ανακτήθηκε στις 26 Μαΐου 2013. 
  62. Παγκόσμιος Ολυμπιακός
  63. Ο Ολυμπιακός κατέκτησε το Διηπειρωτικό Κύπελλο, το οποίο και έλειπε από την τροπαιοθήκη του
  64. «Θρυλικές γοργόνες». sportfm.gr. 
  65. Βουλιαγμένη-Ολυμπιακός 7-10: Μετά το LEN Trophy η γυναικεία ομάδα του Ολυμπιακού κατέκτησε το πρωτάθλημα για πέμπτη φορά, επικρατώντας της Βουλιαγμένης στα πέναλτι στον πέμπτο τελικό, sport24.gr, 24/05/2014
  66. Ολυμπιακός-Βουλιαγμένη 11–6, sport24, 27/04/2014
  67. Το 13ο νταμπλ των ερυθρολεύκων στην υδατοσφαίριση των ανδρών, enet.gr, 11/05/2014
  68. Συνολικοί αριθμοί που περιλαμβάνουν την κανονική περίοδο, τα playoffs και τους τελικούς μαζί
  69. Εθνικός - Ολυμπιακός 0-3, sport24, 03/05/2014
  70. Ολυμπιακός: Οι πρώτοι τίτλοι στην Ξιφασκία, onsports.gr, 11/10/2014
  71. «Η ιστορία του Ολυμπιακού». sansimera.gr. Ανακτήθηκε στις 4 Αυγούστου 2013. 
  72. «Η ιστορία του Ολυμπιακού». olympiacos.org. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2013. 
  73. Σταύρος και Παναγιώτης Θ. Θανόπουλοι, Αθλητικά Αμαρουσίου, Εκδόσεις Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα 2011, ISBN 960-6716-47-3, σελ. 18
  74. Δάφνινο Στεφάνι!, oroskopos.tv
  75. «Ένα έμβλημα, μία ιστορία». sport24.gr. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2013. 
  76. «Αφιέρωμα της επίσημης ιστοσελίδας της Άρσεναλ στον Ολυμπιακό». arsenal.com. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2013. 
  77. sport24.gr Εικόνες από την παρουσίαση του Τζος Τσίλντρες
  78. tovima.gr Ολυμπιακός: Παρουσιάστηκαν Καρεμπέ και Ισά
  79. rednews24.gr Η ιστορία της φανέλας του Ολυμπιακού
  80. Γιώργος Η. Κουσουνέλος, Λεξικό ελληνικού αθλητικού Τύπου 1894-2004 • Εφημερίδες, περιοδικά, έντυπα, βασικοί συνεργάτες, Εκδόσεις Διόπτρα, Αθήνα 2004, ISBN 960-3642-57-6, σελ. 85, 101, 107 και 109
  81. Έντυπο υλικό, ιστολόγιο redbasketzone.gr
  82. «Θρύλε των γηπέδων». onsports.gr. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2013. 
  83. «Θρυλικοί ύμνοι». redplanet.gr. Ανακτήθηκε στις 15 Μαρτίου 2011. 
  84. «O ύμνος του Ολυμπιακού (ηχητικό)». katimagiko.gr. Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2012. 
  85. «Στράτος Παγιουμτζής (1904–1971)». sansimera.gr. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2013. 
  86. 86,0 86,1 Αθλητική Ηχώ, φύλλο 21/2/1981
  87. Ολυμπιακός: συστήνει το άθλημα του παρακανόε, onsports.gr
  88. Θανάσης Γιαννόπουλος: η υπόθεση του paracanoe είναι κάπως περίπλοκη, 4disabled.gr
  89. Αθλήματα, ιστότοπος Ολυμπιακού ΣΦΠ
  90. Ακαδημία, επίσημος ιστότοπος ΠΑΕ Ολυμπιακός
  91. Λίστα κυπελλούχων στον ιστότοπο sports123.com
  92. "Η χρυσή βίβλος της Volleyleague" Επίσημος ιστότοπος της ΕΣΑΠ
  93. 93,0 93,1 ΧΡΥΣΗ ΒΙΒΛΟΣ ΚΥΠΕΛΛΟΥ ΑΝΔΡΩΝ Επίσημος ιστότοπος Ελληνικής ομοσπονδίας.
  94. "Η Χρυσή Βίβλος του Super Cup" Ιστότοπος contra.gr, διοργανώσεις 1997-2007.
  95. "Τρεις τίτλοι Λιγκ Καπ «Νίκος Σαμαράς» Ολυμπιακός και Κοκκινάκης" Επίσημος ιστότοπος της ΕΣΑΠ
  96. "ΟΙ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΕΣ" Επίσημος ιστότοπος ΕΟΠΕ
  97. ΧΡΥΣΗ ΒΙΒΛΟΣ Επίσημος ιστότοπος ΕΟΠΕ
  98. εφημ. ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ, 26.04.1971
  99. εφημ. ΤΑ ΝΕΑ, 11.09.1954
  100. εφημ. ΦΩΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡ, 13.08.1971
  101. "Το 85ο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα, από αύριο έως την Κυριακή στον Άλιμο" ΑΠΕ-ΜΠΕ.
  102. εφημ. ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ, 23.12.1997, σελ. 25
  103. εφημ. ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ, 21.12.1998, σελ. 17
  104. εφημ. ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ, 30.12.1999, σελ. 35
  105. εφημ. ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ, 24.12.2001, σελ. 49
  106. Πανελλήνιο πρωτάθλημα μεγάλων αποστάσεων 2010, aboutsport.gr
  107. Έπεσε η αυλαία στο ιστορικό πρωτάθλημα, ιστότοπος Κολυμβητικής Ομοσπονδίας Ελλάδας (ΚΟΕ)
  108. "Πρώτος στο Cela Cup ο Ολυμπιακός" Ιστότοπος nooz.gr
  109. εφημ. ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ, 30.11.1976, σελ. 3
  110. 110,0 110,1 Πρωταθλητές Ελλάδας - Διασυλλογικά-Α1 Εθνική κατηγορία Ανδρών-Γυναικών Επίσημος ιστότοπος Ε.Φ.Ο.Επ.Α.
  111. «Τρόπαια». ιστότοπος ΠΑΕ Ολυμπιακός. Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2016. 
  112. Αρχείο > Πρωτάθλημα Ελλάδας (από 1927-28), ιστότοπος Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας (ΕΠΟ)
  113. ψηφιακό αρχείο Κυπέλλου Ελλάδος: 1931-1940, 1941-1950, 1951-1960, 1961-1970, 1971-1980, 1981-1990, 1991-1995, 1996-1999, 1999-00, 2000-01, 2001-02, 2002-03, 2003-04 και από την περίοδο 2006-07, ιστότοπος ΕΠΟ
  114. 2ο Βαλκανικό Κύπελλο 1961-1963
  115. Λίστα πρωταθλητών στον ιστότοπο sports123.com
  116. Λίστα κυπελλούχων στον ιστότοπο sports123.com
  117. "Πρωταθλητής Ελλάδας στο πόλο ανδρών ο Ολυμπιακός" sports.in.gr
  118. ΚΥΠΕΛΛΟ ΕΛΛΑΔΑΣ: Ιστορική αναδρομή στο θεσμό Επίσημος ιστότοπος της ΚΟΕ.
  119. "Πρωταθλητής Ευρώπης ο Ολυμπιακός!" Ιστότοπος sport24.gr
  120. "Κατέκτησε το LEN Trophy η ομάδα πόλο γυναικών του Ολυμπιακού" Ιστότοπος news.gr
  121. "Πόλο: Τα κορίτσια του Ολυμπιακού κατέκτησαν το ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ" Ιστότοπος tanea.gr
  122. "Η Χρυσή Βίβλος της Α1 πόλο γυναικών" Ιστότοπος contra.gr.
  123. εφ. Αθλητική Ηχώ 4-4-1985, σελίδα 2.
  124. Αγωνιστική δραστηριότητα πυγμαχίας έτους 2012, σελίδα 17 Επίσημος ιστότοπος ελληνικής ομοσπονδίας πυγμαχίας.
  125. Αγωνιστική δραστηριότητα πυγμαχίας έτους 2015, σελίδα 17 Επίσημος ιστότοπος ελληνικής ομοσπονδίας πυγμαχίας.
  126. 126,0 126,1 "Πανελλήνιοι Αγώνες 100 διοργανώσεις, 118 χρόνια Γ' μέρος" Επίσημος ιστότοπος ΣΕΓΑΣ.
  127. "Πρωταθλητής στους Άνδρες ο Ολυμπιακός"
  128. 29ο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα κλειστού Στίβου
  129. Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Α/Γ, ΣΕΦ (13-14/2)
  130. εφ. Αθλητική Ηχώ 10/3/1965 σελ. 3
  131. [8]
  132. εφ. Αθλητική Ηχώ 27/2/1967 σελ. 5
  133. εφ. Αθλητική Ηχώ 27/2/1984 σελ. 7
  134. εφ. Αθλητική Ηχώ 24/2/2003 σ. 30.
  135. Πανελλήνιο πρωτάθλημα ανώμαλου δρόμου 2005
  136. Πανελλήνιο πρωτάθλημα ανώμαλου δρόμου 2007
  137. Πανελλήνιο πρωτάθλημα ανώμαλου δρόμου 2008
  138. Πανελλήνιο πρωτάθλημα ανώμαλου δρόμου 2009
  139. Πανελλήνιο πρωτάθλημα ανώμαλου δρόμου 2010
  140. Πανελλήνιο πρωτάθλημα ανώμαλου δρόμου 2011
  141. εφ. Αθλητική Ηχώ 31/7/2000 σελίδα 35
  142. "Ο Θρύλος της Ευρώπης: Μόνο η Μπαρτσελόνα και η ΤΣΣΚΑ Μόσχας μπορούν να διαγωνιστούν τους «ερυθρόλευκους» σε ποικιλία αθλημάτων σε ολόκληρη την Ευρώπη", gavros.gr, 06/04/2014
  143. «Ολυμπιακός–Ρόμα 9–10». sport24.gr. 
  144. «Κίνεφ Κίρισι–Ολυμπιακός 12–14». sport24.gr. 
  145. «2ος ημιτελικός του Λεν Τρόφι». redplanet.gr. 
  146. «European Champions Cup 1978-1979 1/2 Final Group Stage». linguasport.com. 
  147. Ελλην. Ολυμπιακός Αθλητικός Σύλλογος Σικάγο [ψηφιακή σελ. 127], περιοδ. ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ 01.08.1926, σελ. 15
  148. Γήπεδον 151 (Χαριλάου) [ψηφιακή σελ. 163], περιοδ. ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΙΣ Ιανουάριος 1925, σελ. 12
  149. Σταύρος και Παναγιώτης Θανόπουλοι, ό.π, σελ. 43
  150. 150,0 150,1 συλλογικό έργο (επιμ. Γιώργος Μπέρτσος), Οδηγός των Σπορ, Εκδόσεις Πάπυρος Πρεςς, Αθήνα 1970, τμ. Β, σελ. 93
  151. Τα σωματεία τα οποία μετέχουν εις την Ομοσπονδίαν Ανεξαρτήτων [ψηφιακή σελ. 303], εφημ. ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ 28.02.1935, σελ. 3
  152. Αθλητικός Σύλλογος Ολυμπιακός Κίρρας Ιτέας Φωκίδος, Αθανάσιος Διονυσόπουλος, ιστότοπος για τη Φυσική Αγωγή στην ελληνική εκπαίδευση
  153. Οδηγός των σπορ, ό.π, σελ. 81
  154. Ο Ολυμπιακός Λαγκαδά με 3-1 ενίκησε την Ένωσιν 4 Αυγούστου [ψηφιακή σελ. 180], εφημ. ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ 07.04.1939, σελ. 4
  155. Οδηγός των σπορ, ό.π, σελ. 85
  156. Πανιώνιος Αθλητικός Όμιλος Νέας Ιωνίας [ψηφιακή σελ. 486], εφημ. ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ 23.11.1932, σελ. 2
  157. ΑΘλητικός Όμιλος Ολυμπιακός Χειμαδίου, Αθανάσιος Διονυσόπουλος, ιστότοπος για τη Φυσική Αγωγή στην ελληνική εκπαίδευση
  158. Αγγελική Τσέλιου, Αλεξάνδρεια, σειρά "Κοιτίδες Ελληνισμού" έκδοσης εφημ. Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, Αθήνα 2011, ISBN 960-4751-76-X, σελ. 87

Πηγές

  • Μουσείο Ολυμπιακού
  • Ιστοσελίδα Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού
  • Ψηφιακό Αρχείο Εφημερίδας "Αθλητική Ηχώ" 1945–2007
  • Ψηφιακό Αρχείο της Βουλής των Ελλήνων
  • Ψηφιακή Βιβλιοθήκη Εφημερίδων και Περιοδικού τύπου

Εξωτερικοί σύνδεσμοι