Πολυπόταμο Φλώρινας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{coord|40|43|02|N|21|21|57|E|scale:50000|format=dms|display=title}}
{{coord|40|43|02|N|21|21|57|E|scale:50000|format=dms|display=title}}
{{Κωμόπολη χωριό
| όνομα = Πολυπόταμο
| χάρτης =
| εικόνα=
| Μέγεθος εικόνας =
| διαμέρισμα =
| περιφέρεια =
| νομός =[[Νομός Φλώρινας|Φλώρινας]]
| δήμος = [[Δήμος Φλώρινας|Φλώρινας]]
| πληθυσμός =314
| έτος απογραφής = 2011
| υψόμετρο = 960
| έκταση =
| ιστοσελίδα =
| ταχυδρομικός κωδικός =
| τηλεφωνικός κωδικός=
| πρώην όνομα = Νερέτη
}}

[[Αρχείο:Kastoria-Florina National Road via Vitsi Mountain.jpg|thumb|250px|Η εθνική οδός Καστοριάς-Φλώρινας μέσω Βιτσίου στο ύψος του Πολυπόταμου.]]
[[Αρχείο:Kastoria-Florina National Road via Vitsi Mountain.jpg|thumb|250px|Η εθνική οδός Καστοριάς-Φλώρινας μέσω Βιτσίου στο ύψος του Πολυπόταμου.]]
Το '''Πολυπόταμο''' (ή ο '''Πολυπόταμος''' ή και παλαιότερα Νερέτη) είναι χωριό της [[Νομός Φλώρινας|Φλώρινας]].
Το '''Πολυπόταμο''' (ή ο '''Πολυπόταμος''' ή και παλαιότερα Νερέτη) είναι χωριό του [[Δήμος Φλώρινας|Δήμου Φλώρινας]] του [[Νομός Φλώρινας|Νομού Φλώρινας]].


Ο Πολυπόταμος αναφέρεται ήδη από το 15ο αιώνα, ως τιμάριο του Θανάση Βαλαβάνη. Το χωριό ιδρύθηκε από [[Έλληνες]] που κατέφυγαν εκεί λόγω των διώξεων των Τουρκαλβανών. Οι διάλεκτοι των [[Νοτιοσλαβικές γλώσσες|Ανατολικών Νοτιοσλαβικών]] γλωσσών εισάχθηκαν μετά τα μέσα του 19ου αιώνα.<ref>Γεώργιος Μόδης, Αγώνες στη Μακεδονία, Εκδόσεις Μπαρμπουνάκης, Θεσσαλονίκη, 1975, σελ. 120</ref> Κατά τη διάρκεια του [[Μακεδονικός Αγώνας|Μακεδονικού αγώνα]] υπήρξαν σφοδρές συγκρούσεις μεταξύ Ελλήνων και Βουλγάρων (εξαρχικών) κατοίκων. Αποτέλεσμα των επιθέσεων και των αντεκδικήσεων μεταξύ των δύο πλευρών ήταν οι περισσότεροι κάτοικοι να μεταναστεύσουν. Στους αγώνες των Ελλήνων εκείνη την περίοδο, πρωτοστάτησαν οι Δημήτριος Αλαμπάκης,<ref>Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 59</ref> Μιχαήλ Αλαμπάκης,<ref>Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 60</ref> Κωνσταντίνος Βέγγου,<ref>Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 321</ref> Χρήστος Δίνες,<ref>Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 886</ref> Γεώργιος Καραφύλης,<ref>Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 1490</ref> Βασίλειος Κίζος,<ref>Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 1595</ref> Λάζαρος Κίζου,<ref>Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 1596</ref> Φίλιππος Μιχαλίτσης,<ref>Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 2394</ref> Σταύρος Νίκου,<ref>Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 2727</ref> Μιχαήλ Πακάς,<ref>Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 2853</ref> Ιωάννης Παπαϊωάννου,<ref>Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 3118</ref> Δημήτριος Σαμπαήλης,<ref>Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 3642</ref> Χρήστος Σαμπαήλης,<ref>Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 3643</ref> Σταύρος Σάρρου<ref>Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 3681</ref> και Νικόλαος Στέφου.<ref>Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 3931</ref> Σημαντικοί Μακεδονομάχοι του Πολυποτάμου ήταν επίσης, ο Χρήστος Αποστόλου (σκοτώθηκε από Βούλγαρους),<ref>Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 185</ref> ο Ιωάννης Ζήσης ([[1850]] - [[1955]]), πρωτεργάτης της Επιτροπής Άμυνας,<ref>Αρχείο Διεύθυνσης Εφέδρων Πολεμιστών, Αγωνιστών, Θυμάτων, Αναπήρων, Αρχείο Μακεδονικού Αγώνα, φ.Ζ-31</ref><ref>"Αφανείς, γηγενείς Μακεδονομάχοι, επιστημονική επιμέλεια Ιωάννης Σ. Κολιόπουλος, Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, University Studio Press, Θεσσαλονίκη, 2008, σ. 175</ref> και ο παπα-Κωνσταντίνος, ο οποίος φιλοξενούσε μεταξύ άλλων και τον [[Παύλος Μελάς|Παύλο Μελά]] (σκοτώθηκε από Βούλγαρους το Σεπτέμβριο του 1905).<ref>Γ. Πετσίβα (επιμέλεια), Ιωάννη Καραβίτη, "Ο Μακεδονικός Αγών", Αθήνα 1994, τόμος Α΄, σ. 94</ref><ref>Π. Παπασταμάτη, "Ο οπλαρχηγός καπετάν Λάκης Πύρζας", ''Αριστοτέλης'', Έτος Β΄, 1960, σσ. 14-15</ref> Μετά την απελευθέρωση του Πολυποτάμου (το 1912), και το τέλος του [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Ά Παγκοσμίου Πολέμου]], κάποιες οικογένειες προσέφυγαν στη [[Βουλγαρία]]. Μετά τον [[Ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος 1946-1949|εμφύλιο πόλεμο]], αρκετοί κάτοικοι κατέφυγαν στη [[Γιουγκοσλαβία]]. Η παλιά του ονομασία ήταν Νερέτη.<ref>[http://lithoksou.net/florina_n.html Δ. Λιθοξόου, Πληθυσμός και οικισμοί της περιοχής Φλώρινας]</ref>
Ο Πολυπόταμος αναφέρεται ήδη από το 15ο αιώνα, ως τιμάριο του Θανάση Βαλαβάνη. Το χωριό ιδρύθηκε από [[Έλληνες]] που κατέφυγαν εκεί λόγω των διώξεων των Τουρκαλβανών. Οι διάλεκτοι των [[Νοτιοσλαβικές γλώσσες|Ανατολικών Νοτιοσλαβικών]] γλωσσών εισάχθηκαν μετά τα μέσα του 19ου αιώνα.<ref>Γεώργιος Μόδης, Αγώνες στη Μακεδονία, Εκδόσεις Μπαρμπουνάκης, Θεσσαλονίκη, 1975, σελ. 120</ref> Κατά τη διάρκεια του [[Μακεδονικός Αγώνας|Μακεδονικού αγώνα]] υπήρξαν σφοδρές συγκρούσεις μεταξύ Ελλήνων και Βουλγάρων (εξαρχικών) κατοίκων. Αποτέλεσμα των επιθέσεων και των αντεκδικήσεων μεταξύ των δύο πλευρών ήταν οι περισσότεροι κάτοικοι να μεταναστεύσουν. Στους αγώνες των Ελλήνων εκείνη την περίοδο, πρωτοστάτησαν οι Δημήτριος Αλαμπάκης,<ref>Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 59</ref> Μιχαήλ Αλαμπάκης,<ref>Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 60</ref> Κωνσταντίνος Βέγγου,<ref>Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 321</ref> Χρήστος Δίνες,<ref>Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 886</ref> Γεώργιος Καραφύλης,<ref>Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 1490</ref> Βασίλειος Κίζος,<ref>Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 1595</ref> Λάζαρος Κίζου,<ref>Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 1596</ref> Φίλιππος Μιχαλίτσης,<ref>Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 2394</ref> Σταύρος Νίκου,<ref>Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 2727</ref> Μιχαήλ Πακάς,<ref>Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 2853</ref> Ιωάννης Παπαϊωάννου,<ref>Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 3118</ref> Δημήτριος Σαμπαήλης,<ref>Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 3642</ref> Χρήστος Σαμπαήλης,<ref>Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 3643</ref> Σταύρος Σάρρου<ref>Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 3681</ref> και Νικόλαος Στέφου.<ref>Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 3931</ref> Σημαντικοί Μακεδονομάχοι του Πολυποτάμου ήταν επίσης, ο Χρήστος Αποστόλου (σκοτώθηκε από Βούλγαρους),<ref>Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 185</ref> ο Ιωάννης Ζήσης ([[1850]] - [[1955]]), πρωτεργάτης της Επιτροπής Άμυνας,<ref>Αρχείο Διεύθυνσης Εφέδρων Πολεμιστών, Αγωνιστών, Θυμάτων, Αναπήρων, Αρχείο Μακεδονικού Αγώνα, φ.Ζ-31</ref><ref>"Αφανείς, γηγενείς Μακεδονομάχοι, επιστημονική επιμέλεια Ιωάννης Σ. Κολιόπουλος, Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, University Studio Press, Θεσσαλονίκη, 2008, σ. 175</ref> και ο παπα-Κωνσταντίνος, ο οποίος φιλοξενούσε μεταξύ άλλων και τον [[Παύλος Μελάς|Παύλο Μελά]] (σκοτώθηκε από Βούλγαρους το Σεπτέμβριο του 1905).<ref>Γ. Πετσίβα (επιμέλεια), Ιωάννη Καραβίτη, "Ο Μακεδονικός Αγών", Αθήνα 1994, τόμος Α΄, σ. 94</ref><ref>Π. Παπασταμάτη, "Ο οπλαρχηγός καπετάν Λάκης Πύρζας", ''Αριστοτέλης'', Έτος Β΄, 1960, σσ. 14-15</ref> Μετά την απελευθέρωση του Πολυποτάμου (το 1912), και το τέλος του [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Ά Παγκοσμίου Πολέμου]], κάποιες οικογένειες προσέφυγαν στη [[Βουλγαρία]]. Μετά τον [[Ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος 1946-1949|εμφύλιο πόλεμο]], αρκετοί κάτοικοι κατέφυγαν στη [[Γιουγκοσλαβία]]. Η παλιά του ονομασία ήταν Νερέτη.<ref>[http://lithoksou.net/florina_n.html Δ. Λιθοξόου, Πληθυσμός και οικισμοί της περιοχής Φλώρινας]</ref>

Έκδοση από την 23:17, 5 Σεπτεμβρίου 2016

Συντεταγμένες: 40°43′02″N 21°21′57″E / 40.71722°N 21.36583°E / 40.71722; 21.36583

Πολυπόταμο
Πολυπόταμο is located in Greece
Πολυπόταμο
Πολυπόταμο
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΔήμοςΦλώρινας
Γεωγραφία
ΝομόςΦλώρινας
Υψόμετρο960
Πληροφορίες
Παλαιά ονομασίαΝερέτη
δεδομένα
Η εθνική οδός Καστοριάς-Φλώρινας μέσω Βιτσίου στο ύψος του Πολυπόταμου.

Το Πολυπόταμο (ή ο Πολυπόταμος ή και παλαιότερα Νερέτη) είναι χωριό του Δήμου Φλώρινας του Νομού Φλώρινας.

Ο Πολυπόταμος αναφέρεται ήδη από το 15ο αιώνα, ως τιμάριο του Θανάση Βαλαβάνη. Το χωριό ιδρύθηκε από Έλληνες που κατέφυγαν εκεί λόγω των διώξεων των Τουρκαλβανών. Οι διάλεκτοι των Ανατολικών Νοτιοσλαβικών γλωσσών εισάχθηκαν μετά τα μέσα του 19ου αιώνα.[1] Κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού αγώνα υπήρξαν σφοδρές συγκρούσεις μεταξύ Ελλήνων και Βουλγάρων (εξαρχικών) κατοίκων. Αποτέλεσμα των επιθέσεων και των αντεκδικήσεων μεταξύ των δύο πλευρών ήταν οι περισσότεροι κάτοικοι να μεταναστεύσουν. Στους αγώνες των Ελλήνων εκείνη την περίοδο, πρωτοστάτησαν οι Δημήτριος Αλαμπάκης,[2] Μιχαήλ Αλαμπάκης,[3] Κωνσταντίνος Βέγγου,[4] Χρήστος Δίνες,[5] Γεώργιος Καραφύλης,[6] Βασίλειος Κίζος,[7] Λάζαρος Κίζου,[8] Φίλιππος Μιχαλίτσης,[9] Σταύρος Νίκου,[10] Μιχαήλ Πακάς,[11] Ιωάννης Παπαϊωάννου,[12] Δημήτριος Σαμπαήλης,[13] Χρήστος Σαμπαήλης,[14] Σταύρος Σάρρου[15] και Νικόλαος Στέφου.[16] Σημαντικοί Μακεδονομάχοι του Πολυποτάμου ήταν επίσης, ο Χρήστος Αποστόλου (σκοτώθηκε από Βούλγαρους),[17] ο Ιωάννης Ζήσης (1850 - 1955), πρωτεργάτης της Επιτροπής Άμυνας,[18][19] και ο παπα-Κωνσταντίνος, ο οποίος φιλοξενούσε μεταξύ άλλων και τον Παύλο Μελά (σκοτώθηκε από Βούλγαρους το Σεπτέμβριο του 1905).[20][21] Μετά την απελευθέρωση του Πολυποτάμου (το 1912), και το τέλος του Ά Παγκοσμίου Πολέμου, κάποιες οικογένειες προσέφυγαν στη Βουλγαρία. Μετά τον εμφύλιο πόλεμο, αρκετοί κάτοικοι κατέφυγαν στη Γιουγκοσλαβία. Η παλιά του ονομασία ήταν Νερέτη.[22]

Σήμερα οι περισσότεροι κατοίκοι είναι ντόπιοι Μακεδόνες και έχουν διατηρήσει την ιδιαίτερη παραδοσιακή αρχιτεκτονική του χωριού, καθώς και την πολιτισμική του παράδοση. Από τον Πολυπόταμο είναι το παραδοσιακό μουσικό σχήμα των Αδελφών Αθανασίου.[23][24] Πολύ γνωστές είναι οι φράουλες Πολυποτάμου, καθώς η φραουλοκαλλιέργεια αποτελoύσε την κύρια παραγωγή του χωριού.

Παραπομπές

  1. ↑ Γεώργιος Μόδης, Αγώνες στη Μακεδονία, Εκδόσεις Μπαρμπουνάκης, Θεσσαλονίκη, 1975, σελ. 120
  2. ↑ Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 59
  3. ↑ Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 60
  4. ↑ Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 321
  5. ↑ Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 886
  6. ↑ Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 1490
  7. ↑ Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 1595
  8. ↑ Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 1596
  9. ↑ Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 2394
  10. ↑ Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 2727
  11. ↑ Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 2853
  12. ↑ Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 3118
  13. ↑ Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 3642
  14. ↑ Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 3643
  15. ↑ Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 3681
  16. ↑ Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 3931
  17. ↑ Επετηρίς Αγωνιστών Μακεδονικού Αγώνος 1903-1909, αύξων αριθμός 185
  18. ↑ Αρχείο Διεύθυνσης Εφέδρων Πολεμιστών, Αγωνιστών, Θυμάτων, Αναπήρων, Αρχείο Μακεδονικού Αγώνα, φ.Ζ-31
  19. ↑ "Αφανείς, γηγενείς Μακεδονομάχοι, επιστημονική επιμέλεια Ιωάννης Σ. Κολιόπουλος, Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, University Studio Press, Θεσσαλονίκη, 2008, σ. 175
  20. ↑ Γ. Πετσίβα (επιμέλεια), Ιωάννη Καραβίτη, "Ο Μακεδονικός Αγών", Αθήνα 1994, τόμος Α΄, σ. 94
  21. ↑ Π. Παπασταμάτη, "Ο οπλαρχηγός καπετάν Λάκης Πύρζας", Αριστοτέλης, Έτος Β΄, 1960, σσ. 14-15
  22. ↑ Δ. Λιθοξόου, Πληθυσμός και οικισμοί της περιοχής Φλώρινας
  23. ↑ Ιστότοπος κοινότητας "All the Greeks"
  24. ↑ Μουσική εκδήλωση αδελφών Αθανασίου στο θέατρο 'Δώρα Στράτου"

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Πολυπόταμο_Φλώρινας&oldid=6011349"