Το τελευταίο τανγκό στο Παρίσι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Νέα σελίδα: {{Πληροφορίες ταινίας | τίτλος ταινίας = Το τελευταίο τανγκό στο Παρίσι | πρωτότυπος τίτλος...
 
+ 10 κατηγορίες (με το HotCat)
Γραμμή 40: Γραμμή 40:
{{Portal bar|Τέχνη|Κινηματογράφος|Γαλλία|Ιταλία}}
{{Portal bar|Τέχνη|Κινηματογράφος|Γαλλία|Ιταλία}}
{{DEFAULTSORT:Τελευταιο τανγκο στο Παρισι, Το}}
{{DEFAULTSORT:Τελευταιο τανγκο στο Παρισι, Το}}

[[Κατηγορία:Ταινίες του 1972]]
[[Κατηγορία:Ιταλόφωνες ταινίες]]
[[Κατηγορία:Αγγλόφωνες ταινίες]]
[[Κατηγορία:Ιταλικές ταινίες]]
[[Κατηγορία:Γαλλικές ταινίες]]
[[Κατηγορία:Ιταλικές δραματικές ταινίες]]
[[Κατηγορία:Γαλλικές δραματικές ταινίες]]
[[Κατηγορία:Ερωτικές ταινίες]]
[[Κατηγορία:Ταινίες σε σκηνοθεσία Μπερνάρντο Μπερτολούτσι]]
[[Κατηγορία:Ταινίες παραγωγής United Artists]]

Έκδοση από την 12:27, 29 Αυγούστου 2016

Το τελευταίο τανγκό στο Παρίσι
Ultimo tango a Parigi
Κινηματογραφική αφίσα της ταινίας.
ΣκηνοθεσίαΜπερνάρντο Μπερτολούτσι
ΠαραγωγήΑλμπέρτο Γκριμάλντι
ΣενάριοΜπερνάρντο Μπερτολούτσι
Φράνκο Αρκάλλι
ΠρωταγωνιστέςΜάρλον Μπράντο
Μαρία Σνάιντερ
Ζαν-Πιερ Λεό
ΜουσικήΓκάτο Μπερμπιέρι
ΤραγούδιΓκάτο Μπαρμπιέρι
ΦωτογραφίαΒιττόριο Στοράρο
ΜοντάζΦράνκο Αρκάλλι
Ρομπέρτο Περπινιάνι
Εταιρεία παραγωγήςProduzioni Europee Associati
Les Productions Artistes Associés
ΔιανομήUnited Artists
Πρώτη προβολή14 Οκτωβρίου 1972 (Νέα Υόρκη)
Διάρκεια129 λεπτά (κομμένη)
250 λεπτά[1]
ΠροέλευσηΓαλλία
Ιταλία
ΓλώσσαΑγγλικά
Ιταλικά
Προϋπολογισμός$1.25 εκατομμύρια[2]
Ακαθάριστα έσοδα$96.3 εκατομμύρια[3]
ΠροηγείταιUnder Fire (album)

Το τελευταίο τανγκό στο Παρίσι (ιταλικά: Ultimo tango a Parigi, αγγλικά: Last Tango in Paris) είναι μία γαλλό-ιταλική ερωτική - δραματική ταινία, του 1972, σε σκηνοθεσία Μπερνάρντο Μπερτολούτσι και σε σενάριο του ιδίου και του Φράνκο Αρκάλλι. Η ταινία επικεντρώνεται σε έναν χήρο Αμερικανό, που ταξιδεύει στο Παρίσι και συνάπτει ερωτικές σχέσεις με μία νεαρή Παριζιάνα. Στην ταινία πρωταγωνιστούν οι Μάρλον Μπράντο, Μαρία Σνάιντερ και Ζαν-Πιερ Λεό.

Οι έντονες σεξουαλικές σκηνές βίας έφεραν διαμάχες ενώ σε πολλές χώρες υπέστη λογοκρισία. Για παράδειγμα, στην κυκλοφορία της στις ΗΠΑ, μία από τις πιο έντονες σκηνές σεξουαλικό περιεχομένου κόπηκε και κρίθηκε ακατάλληλη. Παρόλα αυτά, με το πέρας των χρόνων έπαψε να είναι ακατάλληλη και της δόθηκε το NC-17. Το 1981, η MGM κυκλοφόρησε μία νέα έκδοση με κομμένες σκηνές.

Παραπομπές

  1. «Ultimo tango a Parigi (1972) – Alternate Versions – IMDb». IMDb. 
  2. Tino Balio, United Artists: The Company That Changed the Film Industry, Uni of Wisconsin Press, 1987 p 288
  3. «Last Tango in Paris (1972) – Box office / business». IMDb. Ανακτήθηκε στις 30 Ιανουαρίου 2012. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι