Ντίμιταρ Μιλάντινοφ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
μ μ |
μ μ |
||
Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
[[Αρχείο:Dimitar Miladinov Laibach.jpg|thumb|right|190px|Πορτραίτο του Δημήτρη Μιλαντίνη του μετέπειτα Dimitar Miladinov]] |
[[Αρχείο:Dimitar Miladinov Laibach.jpg|thumb|right|190px|Πορτραίτο του Δημήτρη Μιλαντίνη του μετέπειτα Dimitar Miladinov]] |
||
Ο '''Δημήτριος Μηλαντίνης''', |
Ο '''Δημήτριος Μηλαντίνης''', ([[1810]]) [[Στρούγκα]] [[Αχρίδας]] [[Κωνσταντινούπολη]] ([[1862]]), ήταν εκπαιδευτικός αρχικά στο ελληνικό γυμνάσιο της [[Αχρίδα2]]ς, όπου μαθήτευσε και ο [[Μαργαρίτης Δήμιτσας]], από το [[1849]]- [[1852]] στο [[Μεγάροβο]] και στο ελληνικό σχολείο στο [[Μπίτολα|Μοναστήρι]] (1852-1854). Σπούδασε στη [[Ζωσιμαία Σχολή]] των [[Ιωάννινα|Ιωαννίνων]] (1833 - 1836 μ.Χ.). |
||
Το [[1856]] είσήγαγε στο [[Πρίλεπ]] και τη διδασκαλία της βουλγαρικής γλώσσας και το [[1860]] αρθρογραφεί στη βουλγαρική εφημ. GAZZETE της Κωνστανινούπολης για την διεκδίκηση της Αρχιεπισκοπής της Αχρίδας.{{cref|a}} Το [[1861]] συλλαμβάνεται από τις τουρκικές αρχές και φυλακίζεται αρχικά στο [[Μπίτολα|Μοναστήρι (Μπίτολα)]] και στη συνέχεια στη [[Θεσσαλονίκη]]. Πεθαίνει τον Ιανουάριο του [[1862]] από τύφο στις φυλακές της Κωνσταντινούπολης. |
Το [[1856]] είσήγαγε στο [[Πρίλεπ]] και τη διδασκαλία της βουλγαρικής γλώσσας και το [[1860]] αρθρογραφεί στη βουλγαρική εφημ. GAZZETE της Κωνστανινούπολης για την διεκδίκηση της Αρχιεπισκοπής της Αχρίδας.{{cref|a}} Το [[1861]] συλλαμβάνεται από τις τουρκικές αρχές και φυλακίζεται αρχικά στο [[Μπίτολα|Μοναστήρι (Μπίτολα)]] και στη συνέχεια στη [[Θεσσαλονίκη]]. Πεθαίνει τον Ιανουάριο του [[1862]] από τύφο στις φυλακές της Κωνσταντινούπολης. |
Έκδοση από την 10:03, 28 Αυγούστου 2016
Ο Δημήτριος Μηλαντίνης, (1810) Στρούγκα Αχρίδας Κωνσταντινούπολη (1862), ήταν εκπαιδευτικός αρχικά στο ελληνικό γυμνάσιο της Αχρίδα2ς, όπου μαθήτευσε και ο Μαργαρίτης Δήμιτσας, από το 1849- 1852 στο Μεγάροβο και στο ελληνικό σχολείο στο Μοναστήρι (1852-1854). Σπούδασε στη Ζωσιμαία Σχολή των Ιωαννίνων (1833 - 1836 μ.Χ.).
Το 1856 είσήγαγε στο Πρίλεπ και τη διδασκαλία της βουλγαρικής γλώσσας και το 1860 αρθρογραφεί στη βουλγαρική εφημ. GAZZETE της Κωνστανινούπολης για την διεκδίκηση της Αρχιεπισκοπής της Αχρίδας.a[›] Το 1861 συλλαμβάνεται από τις τουρκικές αρχές και φυλακίζεται αρχικά στο Μοναστήρι (Μπίτολα) και στη συνέχεια στη Θεσσαλονίκη. Πεθαίνει τον Ιανουάριο του 1862 από τύφο στις φυλακές της Κωνσταντινούπολης.
Η των ονομάτων επίσκεψις
Κατά τη μακρά περίοδο των ελληνοβουλγαρικών αναταράξεων {1880-1908) ανάμεσα στα άλλα εγκαινιάζεται η αλλαγή των ονοματεπωνύμων. Οι ελληνικές καταλήξεις μετατρέπονταισε -οφ και -εφ, όπως Γρηγόρης Σταυρίδης (Παρλίτσεφ), αλλά και αντίστροφα. Στα σερβικά σε -ιτς και στα «σλαβομακεδονικά» αργότερα σε -έφσκι.[1]
Σημειώσεις
^ α: Η Αρχιεπισκοπή Αχρίδας σύμφωνα με συνοδικό τόμο του Οικουμενικού Πατριαρχείου έτους 1831 επικυρώθηκε στη Σερβία και το 1879 κηρύχθηκε Αυτοκέφαλη.
Παραπομπές
- ↑ Συλλογικό έργο «Εθνική ταυτότητα και εθνικισμός στη νεότερη Ελλάδα, ΜΙΕΤ, Επιμέλει-Εισαγωγή Θάνος Βερέμης, 2012 ISBN 978-960-250-490-