Σαιν-Σιμεόν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Νέα σελίδα: Το '''Σαιν-Σιμεόν''' (σημερινό '''Σαμαντάγκ''' ή '''Σουαντιγιέ'''<ref>Steven Runciman, ''A History of the Crusades: Volume 1, The... |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
Το '''Σαιν-Σιμεόν''' (σημερινό '''[[Σαμαντάγκ]]''' ή '''Σουαντιγιέ'''<ref>Steven Runciman, ''A History of the Crusades: Volume 1, The First Crusade'', Cambridge University Press, 1951, p. 216</REF>) ήταν το μεσαιωνικό λιμάνι της [[ |
Το '''Σαιν-Σιμεόν''' (σημερινό '''[[Σαμαντάγκ]]''' ή '''Σουαντιγιέ'''<ref>Steven Runciman, ''A History of the Crusades: Volume 1, The First Crusade'', Cambridge University Press, 1951, p. 216</REF>) ήταν το μεσαιωνικό λιμάνι της [[Αντιόχεια]]ς, ευρισκόμενο επί των εκβολών του [[Ορόντης ποταμός|ποταμού Ορόντη]].<ref>[http://www.brighton73.freeserve.co.uk/firstcrusade/Places/levant/antioch.htm Tomas J. Rees, Antioch]</ref> Πιθανώς να έλαβε την ονομασία του από τον [[Συμεών Στυλίτης ο Νεότερος|Άγιο Συμεών Στυλίτη τον Νεότερο]], ο οποίος έζησε επί ενός όρους το οποίο βρισκόταν σε απόσταση έξι μιλίων από το Σαιν-Σιμεόν, ή τον αρχικό [[Άγιος Συμεών Στυλίτης|Άγιο Συμεών Στυλίτη]], ο οποίος ήταν θαμμένος στην Αντιόχεια. Η [[Σελεύκεια εν Πιερία]] είχε αποτελέσει το Ρωμαϊκό λιμάνι της Αντιόχειας, ωστόσο οι [[πρόσχωση|προσχώσεις]] του εδάφους, καθώς και ένας σεισμός το είχαν αχρηστεύσει. Ο έλεγχος του Σαιν-Σιμεόν ήταν σημαντικός για την κατάληψη της Αντιόχειας από τους [[Σταυροφόροι|Σταυροφόρους]] στα τέλη του 11ου αιώνα. |
||
Τον Νοέμβριο του 1097 |
Τον Νοέμβριο του 1097 οι [[Σταυροφόροι]], οι οποίοι πολιορκούσαν την Αντιόχεια, ενθαρρύνθηκαν από την εμφάνιση στο Σαιν-Σιμεόν ενισχύσεων υπό την μορφή μοίρας στόλου των Γενουατών, βοηθώντας, στην συνέχεια, στην κατάληψη της πόλης.<ref>Runciman, op. cit., p. 219</ref> Οι πολιορκητές διέθεταν μικρό απόθεμα τροφίμων, ενώ η τροφοδοσία τους από την [[Κύπρος|Κύπρο]] προς το Σαιν-Σιμεόν αποτελούσε στόχο συχνών επιθέσεων κατά μήκος του δρόμου από το λιμάνι προς το στρατόπεδο των Σταυροφόρων. Στις 4 Μαρτίου 1098, στόλος ο οποίος φερόταν να ευρίσκεται υπό την διοίκηση του διεκδικητή του θρόνου της Αγγλίας, [[Έντγκαρ Έθελινγκ]], κατέπλευσε στο Σαιν-Σιμεόν μεταφέροντας πολιορκητικά εξαρτήματα από την [[Κωνσταντινούπολη]]. Μία ακόμη επιδρομή από τους [[Τούρκοι (έθνος)|Τούρκους]] υπερασπιστές της Αντιόχειας οδήγησε στην αφαίρεση των εξαρτημάτων από τους Σταυροφόρους, οι οποίοι, ωστόσο, αντεπιτέθηκαν επιτυχώς, σκοτώνοντας (όπως αναφέρθηκε) περίπου χίλιους πεντακόσιους Τούρκους.<ref>Runciman, op. cit., pp. 226-227. He stated that the fleet was commanded by Edgar, but Thomas Asbridge considered this unlikely, because in late 1097 he was still embroiled in a dispute over succession to the Scottish throne. Thomas Asbridge, ''The First Crusade'', The Free Press, 2004, p. 188.</ref> |
||
Κατά τις απαρχές της Σταυροφορικής περιόδου, το Σαιν-Σιμεόν αποτελούσε μόνον τοπικής σημασίας λιμένα, ωστόσο κατά την διάρκεια του δεύτερου μισού του 12ου αιώνα, ο [[Νουρ αντ-Ντιν Ζανγκί|Νουρ εντ-Ντιν]] και |
Κατά τις απαρχές της Σταυροφορικής περιόδου, το Σαιν-Σιμεόν αποτελούσε μόνον τοπικής σημασίας λιμένα, ωστόσο κατά την διάρκεια του δεύτερου μισού του 12ου αιώνα, ο [[Νουρ αντ-Ντιν Ζανγκί|Νουρ εντ-Ντιν]] και στη συνέχεια ο [[Σαλαντίν]] έφεραν τάξη στην Μουσουλμανική Συρία, αναβιώνοντας την ευημερία της και θέτοντάς την ως εμπορική οδό προς το [[Ιράκ]] και την [[Άπω Ανατολή]]. Το Σαιν-Σιμεόν έχαιρε ευημερίας ως ένα εκ των λιμανιών που χρησιμοποιούνταν από τους εμπόρους του [[Χαλέπι|Χαλεπιού]], έως και τις κατακτήσεις των [[Μογγόλοι|Μογγόλων]], στην διάρκεια του 13ου αιώνα, οι οποίες και οδήγησαν σε μετακίνηση των εμπορικών οδών προς τα βόρεια. Το 1268, στρατός των [[Μαμελούκοι|Μαμελούκων]] υπό την ηγεσία του [[Μπαϊμπάρς]] κατέλαβε το Σαιν-Σιμεόν, ενώ, στην συνέχεια, κατέστρεψε την Αντιόχεια. Η πόλη και το λιμάνι της ουδέποτε επανέκαμψαν.<ref>Steven Runciman, ''A History of the Crusades, Volume 3, The Kingdom of Acre and the Later Crusades'', Cambridge University Press, 1955, pp. 325-326, 354-355</ref> |
||
Το Σαιν-Σιμεόν έδωσε το όνομά του σε Σταυροφορικό τύπο αγγείων.<ref>[http://poj.peeters-leuven.be/content.php?url=article&id=2004549&journal_code=ECA Tasha Vordestrasse, The Iconography of the Wine Drinker in 'Port St Symeon' Ware from the Crusader Era, Eastern Christian Art, Vol 2, 2005, Abstract]</ref> |
Το Σαιν-Σιμεόν έδωσε το όνομά του σε Σταυροφορικό τύπο αγγείων.<ref>[http://poj.peeters-leuven.be/content.php?url=article&id=2004549&journal_code=ECA Tasha Vordestrasse, The Iconography of the Wine Drinker in 'Port St Symeon' Ware from the Crusader Era, Eastern Christian Art, Vol 2, 2005, Abstract]</ref> |
||
Έκδοση από την 19:36, 17 Αυγούστου 2016
Το Σαιν-Σιμεόν (σημερινό Σαμαντάγκ ή Σουαντιγιέ[1]) ήταν το μεσαιωνικό λιμάνι της Αντιόχειας, ευρισκόμενο επί των εκβολών του ποταμού Ορόντη.[2] Πιθανώς να έλαβε την ονομασία του από τον Άγιο Συμεών Στυλίτη τον Νεότερο, ο οποίος έζησε επί ενός όρους το οποίο βρισκόταν σε απόσταση έξι μιλίων από το Σαιν-Σιμεόν, ή τον αρχικό Άγιο Συμεών Στυλίτη, ο οποίος ήταν θαμμένος στην Αντιόχεια. Η Σελεύκεια εν Πιερία είχε αποτελέσει το Ρωμαϊκό λιμάνι της Αντιόχειας, ωστόσο οι προσχώσεις του εδάφους, καθώς και ένας σεισμός το είχαν αχρηστεύσει. Ο έλεγχος του Σαιν-Σιμεόν ήταν σημαντικός για την κατάληψη της Αντιόχειας από τους Σταυροφόρους στα τέλη του 11ου αιώνα.
Τον Νοέμβριο του 1097 οι Σταυροφόροι, οι οποίοι πολιορκούσαν την Αντιόχεια, ενθαρρύνθηκαν από την εμφάνιση στο Σαιν-Σιμεόν ενισχύσεων υπό την μορφή μοίρας στόλου των Γενουατών, βοηθώντας, στην συνέχεια, στην κατάληψη της πόλης.[3] Οι πολιορκητές διέθεταν μικρό απόθεμα τροφίμων, ενώ η τροφοδοσία τους από την Κύπρο προς το Σαιν-Σιμεόν αποτελούσε στόχο συχνών επιθέσεων κατά μήκος του δρόμου από το λιμάνι προς το στρατόπεδο των Σταυροφόρων. Στις 4 Μαρτίου 1098, στόλος ο οποίος φερόταν να ευρίσκεται υπό την διοίκηση του διεκδικητή του θρόνου της Αγγλίας, Έντγκαρ Έθελινγκ, κατέπλευσε στο Σαιν-Σιμεόν μεταφέροντας πολιορκητικά εξαρτήματα από την Κωνσταντινούπολη. Μία ακόμη επιδρομή από τους Τούρκους υπερασπιστές της Αντιόχειας οδήγησε στην αφαίρεση των εξαρτημάτων από τους Σταυροφόρους, οι οποίοι, ωστόσο, αντεπιτέθηκαν επιτυχώς, σκοτώνοντας (όπως αναφέρθηκε) περίπου χίλιους πεντακόσιους Τούρκους.[4]
Κατά τις απαρχές της Σταυροφορικής περιόδου, το Σαιν-Σιμεόν αποτελούσε μόνον τοπικής σημασίας λιμένα, ωστόσο κατά την διάρκεια του δεύτερου μισού του 12ου αιώνα, ο Νουρ εντ-Ντιν και στη συνέχεια ο Σαλαντίν έφεραν τάξη στην Μουσουλμανική Συρία, αναβιώνοντας την ευημερία της και θέτοντάς την ως εμπορική οδό προς το Ιράκ και την Άπω Ανατολή. Το Σαιν-Σιμεόν έχαιρε ευημερίας ως ένα εκ των λιμανιών που χρησιμοποιούνταν από τους εμπόρους του Χαλεπιού, έως και τις κατακτήσεις των Μογγόλων, στην διάρκεια του 13ου αιώνα, οι οποίες και οδήγησαν σε μετακίνηση των εμπορικών οδών προς τα βόρεια. Το 1268, στρατός των Μαμελούκων υπό την ηγεσία του Μπαϊμπάρς κατέλαβε το Σαιν-Σιμεόν, ενώ, στην συνέχεια, κατέστρεψε την Αντιόχεια. Η πόλη και το λιμάνι της ουδέποτε επανέκαμψαν.[5]
Το Σαιν-Σιμεόν έδωσε το όνομά του σε Σταυροφορικό τύπο αγγείων.[6]
Παραπομπές
- ↑ Steven Runciman, A History of the Crusades: Volume 1, The First Crusade, Cambridge University Press, 1951, p. 216
- ↑ Tomas J. Rees, Antioch
- ↑ Runciman, op. cit., p. 219
- ↑ Runciman, op. cit., pp. 226-227. He stated that the fleet was commanded by Edgar, but Thomas Asbridge considered this unlikely, because in late 1097 he was still embroiled in a dispute over succession to the Scottish throne. Thomas Asbridge, The First Crusade, The Free Press, 2004, p. 188.
- ↑ Steven Runciman, A History of the Crusades, Volume 3, The Kingdom of Acre and the Later Crusades, Cambridge University Press, 1955, pp. 325-326, 354-355
- ↑ Tasha Vordestrasse, The Iconography of the Wine Drinker in 'Port St Symeon' Ware from the Crusader Era, Eastern Christian Art, Vol 2, 2005, Abstract
Συντεταγμένες: 36°05′25″N 35°58′01″E / 36.0904°N 35.9669°E
 
|
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα St Symeon της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |