Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Gts-tg (συζήτηση | συνεισφορές)
Gts-tg (συζήτηση | συνεισφορές)
μ πρότυπο: έλλειψη πηγών
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{πηγές|17|08|2016}}
{{Πληροφορίες Διεθνούς Οργανισμού
{{Πληροφορίες Διεθνούς Οργανισμού
| Όνομα = {{collapsible list
| Όνομα = {{collapsible list

Έκδοση από την 02:11, 17 Αυγούστου 2016


Σημαία

Έμβλημα
Χάρτης
Χάρτης με τα Κράτη μέλη των Ηνωμένων Εθνών
Νέα Υόρκη
(Διεθνής περιοχή)
Αγγλικά · Αραβικά · Γαλλικά · Ισπανικά · Κινεζικά · Ρωσικά
Μέλη
193 κράτη μέλη
2 κρατη παρατηρητές
Ηγέτες
 - Γεν. ΓραμματέαςΜπαν Κι-μουν
Ίδρυση
Υπογραφή του Χάρτη του ΟΗΕ

26 Ιουνίου 1945
 - Έναρξη ισχύος του Χάρτη24 Οκτωβρίου 1945
Ιστοσελίδα
www.un.org

Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) ή Ηνωμένα Έθνη (Η.Ε.) είναι ένας διεθνής οργανισμός παγκόσμιας εμβέλειας μεταξύ των κρατών του κόσμου με σκοπό τη συνεργασία στο Διεθνές Δίκαιο, την ασφάλεια, την οικονομική ανάπτυξη και την πολιτική ισότητα. Πρόδρομός του θεωρείται η Κοινωνία των Εθνών (ΚτΕ) που αποτέλεσε απαίτηση των Εθνών για τη διεθνή ειρήνη μετά από τις θηριωδίες του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Ιδρύθηκε το 1945 από τις χώρες που νίκησαν στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και αρχικά είχε 51 μέλη. Μετά την προσχώρηση του νεότερου κράτους, του Νοτίου Σουδάν το 2011, ο Ο.Η.Ε. αριθμεί 193 κράτη μέλη, δηλαδή σχεδόν όλα τα διεθνώς αναγνωρισμένα ανεξάρτητα έθνη.

Ο Χάρτης των Ηνωμένων Εθνών

Ο Χάρτης των Ηνωμένων Εθνών υπογράφηκε στις 26 Ιουνίου 1945, στο Σαν Φρανσίσκο, στο τέλος της Συνδιασκέψεως των Ηνωμένων Εθνών για τη Διεθνή Οργάνωση, και άρχισε να ισχύει στις 24 Οκτωβρίου 1945. Το Καταστατικό του Διεθνούς Δικαστηρίου αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα του Χάρτη.

Κράτη μέλη

Όλες οι ανεξάρτητες χώρες του κόσμου είναι μέλη του ΟΗΕ, εκτός από την Πόλη του Βατικανού, ενώ μέλος του ΟΗΕ δεν είναι η Ταϊβάν. Ειδικότερα, 193 συνολικά είναι τα κράτη μέλη του ΟΗΕ. Για περισσότερα, βλέπε Μέλη του ΟΗΕ.

Κύρια όργανα του ΟΗΕ

Ειδικευμένοι Οργανισμοί των Ηνωμένων Εθνών

Συνδεδεμένοι Οργανισμοί

Επιτροπές των ΗΕ

Κύριες επιτροπές

  • Οργάνωση των ΗΕ για την Επόπτευση Ανακωχής Παλαιστίνης (UNTSO)
  • Ομάδα Στρατιωτικών Παρατηρητών των ΗΕ στην Ινδία και Πακιστάν (UNMOGIP)
  • Ειρηνευτική Δύναμη των ΗΕ για την Κύπρο. (UNFICYP)
  • Δύναμη των ΗΕ για Επείγουσα Ανάγκη (UNEF)
  • Δύναμη Παρατηρητών των ΗΕ για την Απαγκίστρωση. (UNDOF)
  • Επιτροπή Στρατιωτικών.
  • Επιτροπή Αφοπλισμού.

Μόνιμες και διαδικαστικές επιτροπές

Περιφερειακές επιτροπές

  • Επιτροπές Ειδικής Αρμοδιότητας.
  • Επιτροπές Μόνιμες.
  • Επιτροπές Έκτακτες.
  • Επιτροπές Συνόδων.

Σχετική βιβλιογραφία

  • Ball, Howard (2011). Genocide: A Reference Handbook. Contemporary World Issues. Santa Barbara, California: ABC-CLIO. ISBN 978-1-59884-488-7. 
  • Coulon, Jocely (1998). Soldiers of Diplomacy: The United Nations, Peacekeeping, and the New World Order. University of Toronto Press. ISBN 978-0-8020-0899-2. 
  • Fasulo, Linda (2004). An Insider's Guide to the UN. New Haven, Connecticut: Yale University Press. ISBN 978-0-300-10155-3. 
  • Fomerand, Jacques (2009). The A to Z of the United Nations. Lanham, Maryland: Scarecrow Press. ISBN 978-0-8108-5547-2. 
  • Gold, Dore (2004). Tower of Babble: How the United Nations Has Fueled Global Chaos. New York: Crown Forum. ISBN 978-1-4000-5475-6. 
  • Grant, Thomas D. (2009). Admission to the United Nations: Charter Article 4 and the Rise of Universal Organization. Legal Aspects of International Organization. 50. Leiden, Netherlands: Martinus Nijhoff Publishers. ISBN 978-900417363-7. ISSN 0924-4883. 
  • Hoopes, Townsend· Brinkley, Douglas (2000) [1997]. FDR and the Creation of the U.N. New Haven, Connecticut: Yale University Press. ISBN 978-0-300-08553-2. 
  • Kennedy, Paul (2007) [2006]. The Parliament of Man. New York: Random House. ISBN 978-0-375-70341-6.  Text "The Parliament of Man: The Past, Present, and Future of the United Nations

" ignored (βοήθεια)

  • Manchester, William· Reid, Paul (2012). The Last Lion: Winston Spencer Churchill. Volume 3: Defender of the Realm, 1940–1965. New York: Little Brown and Company. ISBN 978-0-316-54770-3. 
  • Meisler, Stanley (1995). United Nations: The First Fifty Years. New York: Atlantic Monthly Press. ISBN 978-0-87113-616-9. 
  • Mires, Charlene (2013). Capital of the World: The Race to Host the United Nations. New York University Press. ISBN 978-0-8147-0794-4. 
  • Osmańczyk, Edmund Jan (2004). «Encyclopedia of the United Nations and International Agreements». Στο: Mango, Anthony, επιμ. Encyclopedia of the United Nations and International Agreements. 4. Taylor & Francis. ISBN 978-0-415-93924-9. 
  • Schlesinger, Stephen C. (2003). Act of Creation: The Founding of the United Nations: A Story of Super Powers, Secret Agents, Wartime Allies and Enemies, and Their Quest for a Peaceful World. Boulder, Colorado: Westview Press. ISBN 978-0-8133-3324-3. 
  • Sherwood, Robert E. (1948). Roosevelt and Hopkins: An Intimate History. New York: Harper and Brothers. 
  • Weiss, Thomas G.· Daws, Sam, επιμ. (2009) [2007]. The Oxford Handbook on the United Nations. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-956010-3. 
  • Wistrich, Robert S. (2010). A Lethal Obsession: Anti-Semitism from Antiquity to the Global Jihad. New York: Random House. ISBN 978-1-4000-6097-9. 


Εξωτερικοί σύνδεσμοι


CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα United Nations της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).
CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Nations Unis της Γαλλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).