Όπλο μαζικής καταστροφής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Είδη όπλων, μια εικόνα.
Γραμμή 6: Γραμμή 6:
Ο όρος "Όπλα Μαζικής Καταστροφής" ορίστηκε επίσημα για πρώτη φορά το 1948 από την επιτροπή του [[Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών|Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών]].
Ο όρος "Όπλα Μαζικής Καταστροφής" ορίστηκε επίσημα για πρώτη φορά το 1948 από την επιτροπή του [[Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών|Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών]].


''Όπλα Μαζικής Καταστροφής είναι τα εκρηκτικά ατομικά όπλα, όπλα ραδιενεργού υλικού, θανατηφόρα χημικά και βιολογικά όπλα, καθώς και κάθε είδους όπλου που θα σχεδιαστεί στο μέλλον και θα έχει χαρακτηριστικά συγκρίσιμα με τα καταστρεπτικά αποτελέσματα που προκαλεί η ατομική βόμβα ή τα όπλα που αναφέρθηκαν προηγουμένως.''<ref>{{Cite book|title=Τρομοκρατία και Όπλα Μαζικής Καταστροφής|last=Βαγγέλης|first=Γεώργιος|publisher=Πανεπιστήμιο Πειραιώς|year=2015|isbn=|location=Πειραιάς|page=45-102}}</ref>
''Όπλα Μαζικής Καταστροφής είναι τα εκρηκτικά ατομικά όπλα, όπλα ραδιενεργού υλικού, θανατηφόρα χημικά και βιολογικά όπλα, καθώς και κάθε είδους όπλου που θα σχεδιαστεί στο μέλλον και θα έχει χαρακτηριστικά συγκρίσιμα με τα καταστρεπτικά αποτελέσματα που προκαλεί η ατομική βόμβα ή τα όπλα που αναφέρθηκαν προηγουμένως.''<ref name=":0">{{Cite book|title=Τρομοκρατία και Όπλα Μαζικής Καταστροφής|last=Βαγγέλης|first=Γεώργιος|publisher=Πανεπιστήμιο Πειραιώς|year=2015|isbn=|location=Πειραιάς|page=45-102}}</ref>

== Είδη Όπλων Μαζικής Καταστροφής ==

=== Πυρηνικά Όπλα ===
Το πυρηνικό όπλο είναι μια συσκευή που χρησιμοποιεί την σχάση των ατόμων για να δημιουργήσει μια τεράστια έκρηξη. Η σχάση συμβαίνει όταν ένα άτομο διασπάται σε δύο ή περισσότερα μέρη, απελευθερώνοντας ενέργεια και νετρόνια. Στην συνέχεια αυτά τα νετρόνια διασπούν περισσότερα άτομα τα οποία απελευθερώνουν περισσότερη ενέργεια, σε μια αλληλουχία που ονομάζεται αλυσιδωτή αντίδραση. Για να επιτευχθεί μια πυρηνική έκρηξη απαιτούνται τουλάχιστον τριάντα πέντε (35) κιλά [[Ουράνιο|Ουρανίου]] με υψηλό βαθμό εμπλουτισμού ή εννέα (9) κιλά [[Πλουτώνιο|Πλουτωνίου]]. Πιο συγκεκριμένα, ''ουράνιο-235 (U-235)'' και ''πλουτώνιο-239 (P-239).'' Ιστορικά, το πλουτώνιο έχει χρησιμοποιηθεί αντί του εμπλουτισμένου ουρανίου στην πλειονότητα των περιπτώσεων.<ref name=":0" />
[[Αρχείο:Nuclear test 1962.jpg|μικρογραφία|215x215εσ|Πυρηνική δοκιμή βόμβας 100 μεγατόνων]]
Μια συνθήκη-σταθμός στην ιστορία των πυρηνικών όπλων είναι η ''Συνθήκη μη Διάδοσης Πυρηνικών Όπλων (NPT)''. Η πρωταρχική επιδίωξη αυτής της συνθήκης είναι η από κοινού αποδοχή της εξάλειψης των πυρηνικών όπλων, μέσω της δέσμευσης των κρατών που δεν διαθέτουν πυρηνικά όπλα, να μην αποκτήσουν και της δέσμευσης των πέντε (5) κρατών ([[Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής]], [[Ρωσία]], [[Ηνωμένο Βασίλειο]], [[Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας]], [[Γαλλία]]) με πυρηνικά όπλα να προχωρήσουν σε πυρηνικό αφοπλισμό. Μόνο τέσσερις (4) χώρες στον κόσμο ([[Ινδία]][[Ισραήλ|, Ισραήλ]], [[Βόρεια Κορέα]], [[Πακιστάν]]). Η Ινδία, το Ισραήλ και το Πακιστάν δεν έχουν προσχωρήσει στην συνθήκη ενώ η Βόρεια Κορέα την εγκατέλειψε.


== Παραπομπές ==
== Παραπομπές ==

Έκδοση από την 12:45, 8 Ιουλίου 2016

Όπλα μαζικής καταστροφής (ΟΜΚ) είναι όπλα τα οποία έχουν την ικανότητα να προκαλέσουν θάνατο και καταστροφή σε μια τόσο μεγάλη κλίμακα και χωρίς καμία διάκριση που μόνο η ύπαρξη αυτών στα χέρια εχθρικής δύναμης θεωρείται θανάσιμος κίνδυνος. Στην μοντέρνα εποχή τα όπλα μαζικής καταστροφής είναι είτε πυρηνικά, είτε βιολογικά, είτε χημικά.[1]

Η διασπορά των Όπλων Μαζικής Καταστροφής (Πυρηνικών, Χημικών, Βιολογικών Όπλων), των φορέων τους, καθώς και των σχετικών τεχνολογιών, αποτελεί σήμερα μία από τις σοβαρότερες απειλές για τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια. Η χρήση των Όπλων Μαζικής Καταστροφής (ΟΜΚ) έρχεται σε πλήρη αντίθεση με ό,τι πρεσβεύει το Διεθνές Δίκαιο και, ειδικότερα, το Ανθρωπιστικό Δίκαιο.[2]

Χαρακτηριστικά

Ο όρος "Όπλα Μαζικής Καταστροφής" ορίστηκε επίσημα για πρώτη φορά το 1948 από την επιτροπή του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.

Όπλα Μαζικής Καταστροφής είναι τα εκρηκτικά ατομικά όπλα, όπλα ραδιενεργού υλικού, θανατηφόρα χημικά και βιολογικά όπλα, καθώς και κάθε είδους όπλου που θα σχεδιαστεί στο μέλλον και θα έχει χαρακτηριστικά συγκρίσιμα με τα καταστρεπτικά αποτελέσματα που προκαλεί η ατομική βόμβα ή τα όπλα που αναφέρθηκαν προηγουμένως.[3]

Είδη Όπλων Μαζικής Καταστροφής

Πυρηνικά Όπλα

Το πυρηνικό όπλο είναι μια συσκευή που χρησιμοποιεί την σχάση των ατόμων για να δημιουργήσει μια τεράστια έκρηξη. Η σχάση συμβαίνει όταν ένα άτομο διασπάται σε δύο ή περισσότερα μέρη, απελευθερώνοντας ενέργεια και νετρόνια. Στην συνέχεια αυτά τα νετρόνια διασπούν περισσότερα άτομα τα οποία απελευθερώνουν περισσότερη ενέργεια, σε μια αλληλουχία που ονομάζεται αλυσιδωτή αντίδραση. Για να επιτευχθεί μια πυρηνική έκρηξη απαιτούνται τουλάχιστον τριάντα πέντε (35) κιλά Ουρανίου με υψηλό βαθμό εμπλουτισμού ή εννέα (9) κιλά Πλουτωνίου. Πιο συγκεκριμένα, ουράνιο-235 (U-235) και πλουτώνιο-239 (P-239). Ιστορικά, το πλουτώνιο έχει χρησιμοποιηθεί αντί του εμπλουτισμένου ουρανίου στην πλειονότητα των περιπτώσεων.[3]

Πυρηνική δοκιμή βόμβας 100 μεγατόνων

Μια συνθήκη-σταθμός στην ιστορία των πυρηνικών όπλων είναι η Συνθήκη μη Διάδοσης Πυρηνικών Όπλων (NPT). Η πρωταρχική επιδίωξη αυτής της συνθήκης είναι η από κοινού αποδοχή της εξάλειψης των πυρηνικών όπλων, μέσω της δέσμευσης των κρατών που δεν διαθέτουν πυρηνικά όπλα, να μην αποκτήσουν και της δέσμευσης των πέντε (5) κρατών (Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, Ρωσία, Ηνωμένο Βασίλειο, Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, Γαλλία) με πυρηνικά όπλα να προχωρήσουν σε πυρηνικό αφοπλισμό. Μόνο τέσσερις (4) χώρες στον κόσμο (Ινδία, Ισραήλ, Βόρεια Κορέα, Πακιστάν). Η Ινδία, το Ισραήλ και το Πακιστάν δεν έχουν προσχωρήσει στην συνθήκη ενώ η Βόρεια Κορέα την εγκατέλειψε.

Παραπομπές

  1. «Weapon of mass destruction». Britannica. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2016. 
  2. «Αφοπλισμός - Όπλα Μαζικής Καταστροφής». Υπουργείο Εξωτερικών Ελλάδος. 26 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2016. 
  3. 3,0 3,1 Βαγγέλης, Γεώργιος (2015). Τρομοκρατία και Όπλα Μαζικής Καταστροφής. Πειραιάς: Πανεπιστήμιο Πειραιώς. σελ. 45-102.