Κορράδος Γ΄ της Γερμανίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
| Γραμμή 44: | Γραμμή 44: | ||
Μετά τον θάνατο του Λοθάριου, εξελέγη βασιλιάς στις [[7 Μαρτίου]] [[1138]] και στέφθηκε στο [[Άαχεν]] 6 μέρες αργότερα. Παρέδωσε το δουκάτο της Σαξονίας στον Αλβέρτο τον γενειοφόρο και της Βαυαρίας στον Λεοπόλδο Γ΄ [[Μαγράβος|μαγράβο]] της Αυστρίας κρατώντας ο ίδιος την ψιλή κυριαρχία. Ο πόλεμος που ξέσπασε μεταξύ Γουέλφων και Γιβελίνων αργότερα επεκτάθηκε νοτιότερα στην [[Ιταλία]]. Μετά τον θάνατο του Ερρίκου ([[1139]]) ο πόλεμος συνεχίστηκε με τον γιο του, [[Ερρίκος ο Λέων|Ερρίκο τον Λέοντα]], και αργότερα τον αδελφό του, [[Ουέλφος ΣΤ΄|Ουέλφο ΣΤ΄]]. |
Μετά τον θάνατο του Λοθάριου, εξελέγη βασιλιάς στις [[7 Μαρτίου]] [[1138]] και στέφθηκε στο [[Άαχεν]] 6 μέρες αργότερα. Παρέδωσε το δουκάτο της Σαξονίας στον Αλβέρτο τον γενειοφόρο και της Βαυαρίας στον Λεοπόλδο Γ΄ [[Μαγράβος|μαγράβο]] της Αυστρίας κρατώντας ο ίδιος την ψιλή κυριαρχία. Ο πόλεμος που ξέσπασε μεταξύ Γουέλφων και Γιβελίνων αργότερα επεκτάθηκε νοτιότερα στην [[Ιταλία]]. Μετά τον θάνατο του Ερρίκου ([[1139]]) ο πόλεμος συνεχίστηκε με τον γιο του, [[Ερρίκος ο Λέων|Ερρίκο τον Λέοντα]], και αργότερα τον αδελφό του, [[Ουέλφος ΣΤ΄|Ουέλφο ΣΤ΄]]. |
||
Τελικά ο τελευταίος ηττήθηκε εξαναγκαζόμενος τον Μάιο του [[1142]] να υπογράψει συνθήκη ειρήνης με τον Κονράδο στη [[Φραγκφούρτη]]. Την ίδια χρονιά ο |
Τελικά ο τελευταίος ηττήθηκε εξαναγκαζόμενος τον Μάιο του [[1142]] να υπογράψει συνθήκη ειρήνης με τον Κονράδο στη [[Φραγκφούρτη]]. Την ίδια χρονιά ο Κορράδος εισήλθε στη [[Βοημία]] τοποθετώντας πρίγκηπα τον γαμπρό του [[Λαδίσλαος Β΄ της Βοημίας|Βλαδισλάβ Γ΄]]. Το [[1146]], ενώθηκε με τον βασιλιά της Γαλλίας [[Λουδοβίκος Ζ΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκο Ζ΄]] και τον [[Τιερί της Αλσατίας]], κόμη της Φλάνδρας προκειμένου να συμμετέχει στη [[Β΄ Σταυροφορία]], αφήνοντας βασιλιά τον γιο του, Ερρίκο Βερεγκάριο. Με 20.000 στρατό πέρασαν από την [[Ουγγαρία]] και έφτασαν στην [[Κωνσταντινούπολη]] τον Δεκέμβριο του [[1146]]. |
||
Αντί να ακολουθήσει στη συνέχεια τα χριστιανοκρατούμενα παράλια της [[Ανατολία]]ς, επέλεξε να περάσει από την ενδοχώρα της [[Ανατολία]]ς. Ως αποτέλεσμα, στις [[25 Οκτωβρίου]] [[1147]] συνετρίβη από τους [[Σελτζούκοι Τούρκοι|Σελτζούκους Τούρκους]] στη [[μάχη του Δορυλαίου]], όπου οι περισσότεροι στρατιώτες του σκοτώθηκαν ή αιχμαλωτίστηκαν, ενώ δραπέτευσε μονάχα αυτός και οι ευγενείς του. Οι 2.000 Γερμανοί που σώθηκαν κατέφυγαν στη [[Νίκαια Βιθυνίας|Νίκαια]], όπου πολλοί από αυτούς αποστάτησαν και προσπάθησαν να επιστρέψουν στη [[Γερμανία]]. Ο Κονράδος, συνοδεία Γάλλων, ενώθηκε με τον κύριο στρατό του Λουδοβίκου στο [[Λοπάδιο]]. Λίγο αργότερα αρρώστησε στην [[Έφεσος|Έφεσο]] και κατέφυγε στην [[Κωνσταντινούπολη]] στην αυλή του αυτοκράτορα [[Μανουήλ Α΄]] για να αναρρώσει, με τον αυτοκράτορα να του παρέχει ιατρική φροντίδα αυτοπροσώπως. Μετά την ανάρρωσή του, μέσω της [[Άκρα]]ς έφτασε στα [[Ιεροσόλυμα]]. |
Αντί να ακολουθήσει στη συνέχεια τα χριστιανοκρατούμενα παράλια της [[Ανατολία]]ς, επέλεξε να περάσει από την ενδοχώρα της [[Ανατολία]]ς. Ως αποτέλεσμα, στις [[25 Οκτωβρίου]] [[1147]] συνετρίβη από τους [[Σελτζούκοι Τούρκοι|Σελτζούκους Τούρκους]] στη [[μάχη του Δορυλαίου]], όπου οι περισσότεροι στρατιώτες του σκοτώθηκαν ή αιχμαλωτίστηκαν, ενώ δραπέτευσε μονάχα αυτός και οι ευγενείς του. Οι 2.000 Γερμανοί που σώθηκαν κατέφυγαν στη [[Νίκαια Βιθυνίας|Νίκαια]], όπου πολλοί από αυτούς αποστάτησαν και προσπάθησαν να επιστρέψουν στη [[Γερμανία]]. Ο Κονράδος, συνοδεία Γάλλων, ενώθηκε με τον κύριο στρατό του Λουδοβίκου στο [[Λοπάδιο]]. Λίγο αργότερα αρρώστησε στην [[Έφεσος|Έφεσο]] και κατέφυγε στην [[Κωνσταντινούπολη]] στην αυλή του αυτοκράτορα [[Μανουήλ Α΄]] για να αναρρώσει, με τον αυτοκράτορα να του παρέχει ιατρική φροντίδα αυτοπροσώπως. Μετά την ανάρρωσή του, μέσω της [[Άκρα]]ς έφτασε στα [[Ιεροσόλυμα]]. |
||
Έκδοση από την 07:11, 20 Μαΐου 2016
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Κορράδος Γ' | |
|---|---|
 | |
Βασιλιάς της Γερμανίας | |
| Περίοδος | 1138 - 1152 |
| Στέψη | 13 Μαρτίου 1138 Άαχεν |
| Προκάτοχος | Λοθάριος Γ' |
| Διάδοχος | Φρειδερίκος Α΄ Βαρβαρόσσα |
Βασιλιάς της Ιταλίας | |
| Περίοδος | 1128 - 1135 |
| Στέψη | 1128 Μιλάνο |
| Προκάτοχος | Ερρίκος Ε΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας |
| Διάδοχος | Φρειδερίκος Α΄ Βαρβαρόσσα |
| Γέννηση | 1093 |
| Θάνατος | 15 Φεβρουαρίου 1152 (59 ετών) Μπάμπεργκ, Βαυαρία |
| Επίγονοι | Φρειδερίκος Δ' της Σουαβίας |
| Πατέρας | Φρειδερίκος Α΄ της Σουηβίας |
| Μητέρα | Αγνή της Γερμανίας |
| Θρησκεία | Καθολική Εκκλησία |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Ο Κορράδος Γ΄ της Γερμανίας (Konrad III., 1093 – 15 Φεβρουαρίου 1152) ήταν ο πρώτος βασιλιάς της Γερμανίας από τον Οίκο των Χοενστάουφεν. Ήταν γιος του Φρειδερίκου Α΄ δούκα της Σουηβίας και της Αγνής, κόρης του αυτοκράτορα Ερρίκου Δ΄.
Ο Κορράδος ορίστηκε δούκας της Φραγκονίας από τον θείο του Ερρίκο Ε΄ (1115). Έναν χρόνο αργότερα διορίστηκε αντιβασιλιάς της Γερμανίας μαζί με τον μεγαλύτερο αδελφό του Φρειδερίκο Β΄ της Σουηβίας. Με τον θάνατο του Ερρίκου (1125), ο Κονράδος ανεπιτυχώς προσπάθησε να βοηθήσει τον μεγάλο του αδελφό να γίνει βασιλιάς της Γερμανίας, με αποτέλεσμα να χάσει τα πολιτικά του δικαιώματα. Αργότερα τον Δεκέμβριο του 1127 με την υποστήριξη της Σουηβίας και του δουκάτου της Αυστρίας εξελέγη αντιβασιλιάς στην Νυρεμβέργη. Ο Κονράδος πέρασε τις Άλπεις προκειμένου να στεφθεί βασιλιάς της Ιταλίας από τον Άνσελμο Ε΄ αρχιεπίσκοπο του Μιλάνου. Τα δύο επόμενα χρόνια δεν έκανε τίποτα σημαντικό στην Ιταλία και επέστρεψε στη Γερμανία (1130). Αυτός και ο αδελφός του προσπάθησαν ανεπιτυχώς να αντιμετωπίσουν τον Λοθάριο και τελικά δήλωσαν την υποταγή τους (1135) με τον Λοθάριο να επιστρέφει τα παλιά τους εδάφη.
Βασιλιάς της Γερμανίας
Μετά τον θάνατο του Λοθάριου, εξελέγη βασιλιάς στις 7 Μαρτίου 1138 και στέφθηκε στο Άαχεν 6 μέρες αργότερα. Παρέδωσε το δουκάτο της Σαξονίας στον Αλβέρτο τον γενειοφόρο και της Βαυαρίας στον Λεοπόλδο Γ΄ μαγράβο της Αυστρίας κρατώντας ο ίδιος την ψιλή κυριαρχία. Ο πόλεμος που ξέσπασε μεταξύ Γουέλφων και Γιβελίνων αργότερα επεκτάθηκε νοτιότερα στην Ιταλία. Μετά τον θάνατο του Ερρίκου (1139) ο πόλεμος συνεχίστηκε με τον γιο του, Ερρίκο τον Λέοντα, και αργότερα τον αδελφό του, Ουέλφο ΣΤ΄.
Τελικά ο τελευταίος ηττήθηκε εξαναγκαζόμενος τον Μάιο του 1142 να υπογράψει συνθήκη ειρήνης με τον Κονράδο στη Φραγκφούρτη. Την ίδια χρονιά ο Κορράδος εισήλθε στη Βοημία τοποθετώντας πρίγκηπα τον γαμπρό του Βλαδισλάβ Γ΄. Το 1146, ενώθηκε με τον βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκο Ζ΄ και τον Τιερί της Αλσατίας, κόμη της Φλάνδρας προκειμένου να συμμετέχει στη Β΄ Σταυροφορία, αφήνοντας βασιλιά τον γιο του, Ερρίκο Βερεγκάριο. Με 20.000 στρατό πέρασαν από την Ουγγαρία και έφτασαν στην Κωνσταντινούπολη τον Δεκέμβριο του 1146.
Αντί να ακολουθήσει στη συνέχεια τα χριστιανοκρατούμενα παράλια της Ανατολίας, επέλεξε να περάσει από την ενδοχώρα της Ανατολίας. Ως αποτέλεσμα, στις 25 Οκτωβρίου 1147 συνετρίβη από τους Σελτζούκους Τούρκους στη μάχη του Δορυλαίου, όπου οι περισσότεροι στρατιώτες του σκοτώθηκαν ή αιχμαλωτίστηκαν, ενώ δραπέτευσε μονάχα αυτός και οι ευγενείς του. Οι 2.000 Γερμανοί που σώθηκαν κατέφυγαν στη Νίκαια, όπου πολλοί από αυτούς αποστάτησαν και προσπάθησαν να επιστρέψουν στη Γερμανία. Ο Κονράδος, συνοδεία Γάλλων, ενώθηκε με τον κύριο στρατό του Λουδοβίκου στο Λοπάδιο. Λίγο αργότερα αρρώστησε στην Έφεσο και κατέφυγε στην Κωνσταντινούπολη στην αυλή του αυτοκράτορα Μανουήλ Α΄ για να αναρρώσει, με τον αυτοκράτορα να του παρέχει ιατρική φροντίδα αυτοπροσώπως. Μετά την ανάρρωσή του, μέσω της Άκρας έφτασε στα Ιεροσόλυμα.
Συμμετείχε στην αποτυχημένη πολιορκία της Δαμασκού και μετά την τελευταία αποτυχημένη προσπάθεια του να καταλάβει την Ασκαλών επέστρεψε οριστικά στη Γερμανία. Το 1150, ο Κορράδος και ο Ερρίκος Βερεγκάριος νίκησαν τον Ουέλφο ΣΤ΄ και τον γιο του Ουέλφο Ζ΄, αλλά την ίδια χρονιά πέθανε ο Ερρίκος Βερεγκάριος και οι Ουέλφοι με τους Χοενστάουφεν έκλεισαν ειρήνη (1152). Ο Κορράδος δεν στέφθηκε ποτέ αυτοκράτορας και μέχρι το θάνατό του χρησιμοποιούσε μόνο τον τίτλο του βασιλέα των Ρωμαίων. Όντας ετοιμοθάνατος και με μοναδικούς μάρτυρες τον ανιψιό του Φρειδερίκο Βαρβαρόσσα και τον Επίσκοπο Βαμβέργης, όρισε ως διάδοχό του τον Φρειδερίκο Βαρβαρόσσα, αντί του εξάχρονου γιου του Φρειδερίκου.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
|
 
|
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Conrad III of Germany της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |